wykład5.doc

ORMAT Wykład V

ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ RUCHU CIECZY

Całkowanie równań ruchu cieczy, Całka Bernouliego, Całka Cauchy’ego

§ 1. Całkowanie równań ruchu cieczy

Ogólne uwagi o rozwiązaniu zagadnień hydromechaniki.

Poznaliśmy jedno rów­nanie ciągłości i trzy równania ruchu (w postaciach Eulera lub Lamba). Jeżeli mamy do czynienia z cieczą nieściśliwą , to dla określenia ruchu musimy znaleźć wartości czterech zmiennych, a mianowicie: trzech składowych prędkości oraz ciśnienia p wyrażone jako funkcje współrzędnych położenia x, y, z i czasu t. Składowe jednostkowych sił masowych traktujemy przy tym jako znane funkcje x, y, z, t. W zasadzie więc układ wymienionych czterech równań różnicz­kowych jest układem wystarczającym dla określenia ruchu. Trudność może polegać na scałkowaniu równań.

Przy rozwiązywaniu równań różniczkowych otrzymujemy dowolne funkcje lub stałe całkowania. Dla ich określenia musimy mieć szereg warunków dodatkowych wynikających z rzeczywistych danych określających ruch w każdym przypadku. Warunki te możemy podzielić na początkowe i graniczne. Warunki początkowe są to warunki, które muszą być spełnione dla każdego punktu obszaru wypełnionego cieczą w pewnej chwili początkowej . Może to być np. warunek, aby początkowo ciecz znajdowała się w spoczynku. Warunki graniczne muszą być spełnione w dowolnej chwili we wszystkich punktach znajdujących się na ograniczeniach obszaru wypeł­nionego cieczą. Do takich warunków można zaliczyć np. warunek, że przy ściance stałej ograniczającej strumień cieczy składowe prędkości normalne do ścianki muszą być równe zeru albo że na powierzchni swobodnego zwierciadła cieczy ciśnienie p(x, y, z, t)=const itp.

  Jeżeli ciecz jest ściśliwa, to do układu czterech wymienionych równań dla określe­nia ruchu musi dojść jeszcze jedno równanie, wówczas bowiem gęstość p nie jest wartością stałą. Może to być równanie wyrażające związek między gęstością a ciśnie­niem . Należy zaznaczyć, że jeżeli gęstość cieczy jest funkcją wyłącznie ciśnie­nia (nie zależy ponadto chociażby od temperatury), to ciecz o takiej własności nazy­wamy barotropową.

§ 2. Całka Bernoulliego. Rozpatrzmy pewien szczególny przypadek, przy którym równania ruchu cieczy nielepkiej dają się scałkować. Przyjmijmy mianowicie założenie ruchu trwałego. W tym przypadku wszystkie parametry hydrodynamiczne, a więc pola prędkości, wirów, przyspieszeń, sił masowych, ciśnień itd. nie zależą od czasu, a linie prądu pokrywają się z torami cząstek.

Wyjdziemy z podstawowego równania ruchu:

Pomnóżmy skalarnie wszystkie wyrazy tego równania przez przesunięcie cząstki wzdłuż linii prądu w czasie dt, czyli przez vdt. (Zwróćmy uwagę, że wyrazy równania podstawowego mają wymiar siły przypadającej na jednostkę masy, inaczej wymiar przyspieszenia. Mnożąc zatem skalarnie wyrazy tego równania przez przesunięcie otrzymujemy pracę sił w odniesieniu do jednostki masy.) Otrzymamy zatem:

              ,

lub

              ,

albo

Zgodnie z założeniem ruchu trwałego lub p =f(x, y, z); zatem wyrażenie  w nawiasie prawej części równania jest różniczką zupełną ciśnienia p. Możemy więc napisać

Otrzymane równanie możemy scałkować wprowadzając następujące dwa założenia, a mianowicie

1. siły masowe mają potencjał,

2. ciecz jest barotropowa.

Jeżeli siły masowe mają potencjał (oznaczmy go przez — V), to składowe sił masowych równoległe do osi współrzędnych możemy wyrazić w postaci pochodnych cząstkowych jak następuje:

Jeżeli ciecz jest barotropowa, to znaczy , to wyrażenie jest różniczką

zupełną zmiennej , a więc .

Podstawiając wartości wynikające z poczynionych założeń do naszego równania otrzymamy 

Zgodnie z założeniem mamy ruch trwały, a więc , to znaczy, że pierwsze trzy

wyrazy lewej części równania stanowią różniczkę zupełną V, a stąd

(gdzie wszystkie różniczki brane są wzdłuż linii prądu) lub inaczej

skąd otrzymamy tak zwaną całkę Bernoulliego

                            1)

E' jest stałe dla danej linii prądu, ale może przybierać różne wartości dla różnych linii prądu.

W szczególnym przypadku, gdy na ciecz nie działają inne siły masowe prócz siły ciążenia oraz gdy obszar jest dostatecznie mały, aby można było przyjąć wartość przyspieszenia ziemskiego jako stałą g = const jak również, że siły ciążenia działające w różnych punktach obszaru są wzajemnie równoległe, czyli że przy skierowaniu osi z pionowo V=gz, to

i wówczas otrzymujemy równanie

                            2)

Przyjmując dalej, że ciecz jest nieściśliwa, czyli lub mamy

lub dzieląc wszystkie wyrazy przez g (pamiętajmy, że )

                            3)

Ostatnie równanie jest znanym w hydraulice równaniem Bernoulliego, którym bardzo często będziemy się posługiwać przy obliczeniach praktycznych.

Przypomnijmy, że całkę Bernoulliego otrzymaliśmy z podstawowego równa­nia przy następujących założeniach:

1. ruch jest trwały;

2. siły masowe mają potencjał;

3. ciecz jest barotropowa;

4. całkowanie odbywa się wzdłuż linii prądu (to znaczy, że stała całkowania E' dla różnych linii prądu może być różna).

Aby przejść do równania Bernoulliego w postaci przyjmujemy dodatkowo następujące założenia:

1. na ciecz nie działają inne siły masowe prócz siły ciążenia;

2. możemy przyjąć g == const i równoległość sił ciążenia;

3. ciecz jest nieściśliwa ().

§ 3. Całka Cauchy'ego.

Zakładamy teraz, że ruch jest potencjalny, to znaczy, że pole wektorów prędkości v ma potencjał i prędkość może być wyrażona w postaci

a składowe prędkości są równe

taki ruch jest bezwirowy istotnie, bowiem składowe rotacji równe są toż­samościowe zeru, gdyż

a więc i w dowolnym punkcie rozpatrywanego obszaru równa się zeru.

Wówczas, wobec tego, że , równanie Lamba  przybiera uproszczoną postać, a mianowicie:

ponieważ zgodnie z przyjętym założeniem , możemy napisać

Przy tym nie zakładaliśmy trwałości ruchu, zatem wszystkie wartości, a więc i poten­cjał prędkości, należy traktować jako funkcje czterech zmiennych x, y, z, t.

Łatwo zauważyć, że .

Ponadto przyjmując, że ciecz jest barotropowa, to znaczy, że , gdzie będziemy mogli napisać, że , istotnie wówczas

Uwzględniając podane zależności, równanie nasze możemy przedstawić w postaci

Jeżeli jednostkowa siła masowa wyrażona jest gradientem, to znaczy, że ma potencjał, oznaczając ten potencjał przez , otrzymamy .

Wynika stąd, że

Fakt, że gradient wyrażenia zawartego w nawiasie równa się. zeru, wskazuje, że wyrażenie to nie zależy od zmiennych-x, y, z, może być przeto wyłącznie funkcją czasu i możemy na tej podstawie napisać:

                            4)

Równanie nosi nazwę całki Cauchyego.

Przejdziemy teraz do szczególnych przypadków wprowadzając dodatkowe założenia. Przypuśćmy, że na ciecz nie działają inne siły masowe prócz siły ciążenia. Wówczas przy zachowaniu warunków omówionych przy całce Bernoulliego V=gz, a więc

                            5)

Załóżmy dalej, że ciecz jest nieściśliwa (), wtedy , a zatem

                            6)

Warto zauważyć, że w przypadku cieczy nieściśliwej równanie ciągłości ruchu może być przedstawione w postaci tzw. równania Laplace'a, a mianowicie

Wynika stąd, że dla określenia ruchu bezwirowego cieczy nieściśliwej wystarczy znalezienie funkcji potencjału (p spełniającej równanie Laplace'a i spełniającej warunki początkowe i graniczne. Przy określonej funkcji (p ciśnienia wyznaczymy z równania ,a kształt funkcji zostaje określony, gdy znamy zależność ciśnienia od czasu w jednym punkcie pola.

Dalszym ograniczeniem niech będzie założenie ruchu trwałego. Z założenia tego wynika, że , zaś . Stosując to założenie do równania otrzymamy równanie

                            7)

(Równanie nazywane jest niekiedy całką Bernoulliego — Eulera). Przy równo­czesnym założeniu cieczy nieściśliwej mamy

lub dzieląc wszystkie wyrazy przez g

                            8)

W tym przypadku otrzymaliśmy równanie o postaci identycznej z równaniem Bernoul­liego. Różnica polega jednak na tym, że stała Cauchy'ego (C) ma tę samą wartość dla wszystkich cząstek cieczy, to znaczy jest jednakowa dla wszystkich strug, wówczas gdy stała Bernoulliego (E) może mieć różne wartości dla różnych strug. Należy przy tym zwrócić baczną uwagę na przyjęte w każdym przypadku założenia.

Przypomnijmy, że całkę Cauchy'ego otrzymaliśmy przy następujących zało­żeniach:

1. ruch jest bezwirowy;        .

2. ciecz jest barotropowa.

Aby przejść do równania , przyjmujemy dodatkowo, że:

1. na ciecz nie działają inne siły masowe prócz siły ciążenia (oraz g =const i siły ciążenia są względem siebie równoległe;

3. ruch jest trwały.

§ 4. Ograniczenie prędkości wynikające z całek Bernoulliego lub Cauchy'egó.

Rów­nania Bernoulliego i Cauchy'ego narzucają pewne ograniczenia wartości prędkości. Rozpatrzmy dla przykładu ruch trwały cieczy nieściśliwej , Zgodnie z podanymi równaniami możemy napisać

gdzie — wartości znane odpowiadające pewnemu określonemu punktowi. Ponieważ ciśnienie w dowolnym punkcie nie może być mniejsze od zera (mamy na myśli ciśnienie bezwzględne, a nie liczone w odniesieniu do atmosferycznego), przeto musi być spełniony warunek

lub

to znaczy, że

lub w przypadku równych poziomów

6