wyt_proj_sap.pdf

strona 1

PODSTAWOWE

ZASADY

PROJEKTOWANIA

SYSTEMÓW

SYGNALIZACJI POŻAROWEJ

1 STREFY NADZOROWANE.

Obszar nadzorowany przez urządzenia sygnalizacji pożarowej musi obejmować:

a. Co najmniej jedną całą strefę pożarową,

b. Pomieszczenia wydzielone pożarowo.

1.2 Strefy nadzorowane częściowo.

Poniżej wymienione obszary powinny być nadzorowane, nawet gdy pozostała część strefy nie

wymaga dozoru.

a. Szyby i kanały kablowe wyposażone w specjalne otwory rewizyjne.

b. Szyby dźwigowe, transportowe, transmisyjne, instalacyjne, oświetleniowe.

c. Urządzenia wentylacyjne, klimatyzacyjne.

d. Komory, kabiny oraz małe wewnętrzne pomieszczenia o różnym przeznaczeniu.

e. Przestrzenie zawarte między podniesioną podłogą i podłogą właściwą oraz

przestrzenie międzystropowe.

f. Zadaszone rampy załadunkowe na otwartej przestrzeni.

g. Obszary wydzielone z pomieszczeń przez ścianki działowe, regały, których górne

powierzchnie są oddalone od stropu mniej niż 0,5 m.

h. Korytarze.

1.3 Strefy wyłączone z nadzorowania.

a. Małe pomieszczenia sanitarne, pod warunkiem nieprzetrzymywania w nich

materiałów palnych. Pomieszczenia, w których znajduje się wejście do sanitariatów

powinny być dozorowane.

b. Wydzielone pożarowo szyby i kanały kablowe niedostępne dla ludzi (brak otworów

rewizyjnych) pod warunkiem, że występują tam kable instalacji elektrycznych o

napięciu nie większym niż 220 V prądu przemiennego.

c. Niezadaszone rampy załadowcze.

d. Pomieszczenia wyposażone w urządzenia gaszące pod warunkiem, że do

prawidłowej pracy tych urządzeń nie jest wymagana współpraca z automatycznymi

systemami wykrywania pożaru.

e. Przewody wentylacyjne pod warunkiem:

• wszystkie pomieszczenia, przez które prowadzą te przewody, oraz -centralna

klimatyzatornia (wentylatornia ) oraz

• kanał zbiorczy wentylacji nawiewnej / wyciągowej są nadzorowane czujkami

automatycznymi oraz

• w przypadku zadziałania grupy czujek następuje wysterowanie klap

przeciwpożarowych i/lub wyłączona zostanie wentylacja.

f. W przestrzeniach między stropem właściwym a podwieszonym można nie stosować

instalacji sygnalizacji pożaru gdy:

• odległość między stropem właściwym a podwieszonym nie przekracza 0.8 m oraz

• nie występują instalacje bezpieczeństwa takie jak: oświetlenie awaryjne, instalacje

rozgłaszania i powiadamiania, kable sterownicze urządzeń przeciwpożarowych a

w szczególności gaszących, kable zbiorcze linii dozorowych oraz

• nie występują instalacje siłowe

• obciążenie ogniowe nie przekracza 25 MJ/m 2 .

strona 2

• Wszystkie elementy ograniczające pomieszczenia (np. ściany, strop) są niepalne

oraz

• Pomieszczenie jest podzielone na obszary o wymiarach max. 10 m x10 m przy

pomocy niepalnych przegród

g. Inne, małe przestrzenie, które gwarantują brak jakiegokolwiek zagrożenia pożarem.

2. PODZIAŁ NA STREFY DOZOROWE

2.1 Linie dozorowe nieadresowalne, otwarte.

Linie dozorowe pojedyncze, otwarte (promieniowe) mogą nadzorować obszar jednej strefy

pożarowej o powierzchni do 1600 m 2 . Wymaga się, aby przy pojedynczym uszkodzeniu linii

dozorowej (typu zwarcie lub przerwa) nie więcej niż 32 czujki zostały wyeliminowane z

dozorowania.

Więcej niż jedno pomieszczenie może być nadzorowane przez jedną linię dozorową jeżeli:

a. Pomieszczenia w ilości nie większej niż 5, sąsiadują ze sobą, ich łączna powierzchnia

nie przekracza 400 m 2 lub,

b. Pomieszczenia w ilości nie większej niż 10 sąsiadują ze sobą, ich łączna powierzchnia

nie przekracza 1000 m 2 , pomieszczenia są identyfikowane przy pomocy wskaźników

zadziałania umieszczonych nad wejściami do tych pomieszczeń.

Na jednej linii dozorowej można zainstalować do 10 ręcznych ostrzegaczy pożarowych.

Dopuszcza się instalowanie ręcznych ostrzegaczy pożarowych na klatkach schodowych na

nie więcej niż trzech kondygnacjach.

2.2 Linie dozorowe adresowalne.

2.2.1 Linie dozorowe otwarte.

Linie dozorowe adresowalnych systemów wykrywania pożaru, otwarte, mogą nadzorować

obszar jednej strefy, przy czym ilość czujek jest ograniczona do 32 szt. Możliwe jest

nadzorowanie do 32 pomieszczeń w przypadku, gdy każde z tych pomieszczeń jest

nadzorowane pojedynczą czujką.

Wymagania dotyczące instalacji ręcznych ostrzegaczy pożarowych, prowadzenia linii

dozorowych w przestrzeniach międzystropowych, oraz międzypodłogowych są identyczne z

pkt 2.1.

2.2.2 Linie dozorowe pętlowe.

2.2.2.1 Podział na strefy dozorowania.

Linie dozorowe prowadzone w formie pętli mogą nadzorować obszary należące do kilku stref

pożarowych, których łączna powierzchnia nie przekracza 6000 m 2 . Maksymalna ilość

punktów adresowych (czujek, elementów sterujących, adapterów linii bocznych)

przyłączona do linii dozorowej nie może przekroczyć 128 szt.

Wymaga się, aby elementy adresowe przy pomocy izolatorów zwarć były podzielone na

grupy zawierające do 32 szt czujek. Dzięki temu pojedyncze uszkodzenie linii dozorowej

typu zwarcie lub przerwa nie wyeliminuje z nadzoru więcej niż 32 czujki.

strona 3

Wymaga się, aby maksymalnie 10 ręcznych ostrzegaczy pożaru było instalowane w

wydzielonych przy pomocy izolatorów zwarć strefach tak, aby pojedyncze uszkodzenie linii

nie eliminowało więcej niż 10 ostrzegaczy.

W przypadku wydzielonych pożarowo klatek schodowych można prowadzić linię dozorową z

ręcznymi ostrzegaczami pożaru zainstalowanymi na tej klatce na nie więcej niż 10

kondygnacjach.

W przypadku, gdy klatka schodowa nie jest wydzielona pożarowo, ręczne ostrzegacze

pożarowe można instalować na jednej linii dozorowej stosując co trzy kondygnacje izolatory

zwarć.

Dla pojedynczego koncentratora linii dozorowych powierzchnia dozorowana przez nie

więcej niż 512 czujek nie powinna przekraczać 12000m 2 .

2.2.2.2 Prowadzenie linii dozorowych .

Dla zapewnienia ciągłości zasilania linii pętlowej powinny być spełnione następujące

warunki:

a. Oba końce linii dozorowej powinny być prowadzone w obiekcie oraz wprowadzane

do centrali jako osobne kable.

b. Dopuszcza się stosowanie kabli wieloparowych. W tym przypadku jednym kablem

wyprowadzane są z centrali początki pętlowych linii dozorowych, drugim kablem są

wprowadzane końce tych linii.

2.2.2.3. Grupowanie czujek.

W procesie projektowania bardzo ważną czynnością jest podział obiektu na strefy dozorowe

oraz obszary ochrony.

PODZIAŁ OBSZARU NADZOROW ANEGO

Obiekt

O bszar nadzorow any

Budynek

Strefa pożarowa

Kondygnacja

Strefa dozorowa

S trefa dozorow a

Pom ieszczenie

Obszar ochrony

O bszar ochrony

W yd zielona przestrzeń

Czujki

Strefa jest obszarem lub przestrzenią dozorowaną przez grupę urządzeń automatycznych lub

nieautomatycznych, dla której w centrali sygnalizacji pożaru (CSP) istnieje wydzielona

sygnalizacja.

strona 4

Strefa dozorowa1

Strefa dozorowa 2

Strefa dozorowa 3

Obszar ochrony z kolei jest nadzorowany przez czujki oraz ręczne ostrzegacze pożarowe

zainstalowane między dwoma najbliższymi izolatorami zwarć.

Obszarami ochrony są przestrzenie międzystropowe w korytarzach, przestrzenie korytarzy,

ciągi pomieszczeń, regały w magazynach wysokiego składowania itp. Większość central

mikroprocesorowych oprócz numeru pobudzonej czujki oraz numeru linii dozorowej jest w

stanie podać numer strefy dozorowej, w której znajduje się pobudzona czujka.

Obszary nadzorowane obiektu powinny być tak określone, aby zapewniać precyzyjną

identyfikację źródła pożaru.

3. WYBÓR RODZAJU CZUJEK

Wybór rodzaju zastosowanych czujek zależy od:

a. Prawdopodobnego scenariusza pożaru.

• Pożar bezpłomieniowy

• Pożar płomieniowy

b. Wysokość pomieszczenia.

• Ograniczenie wysokości instalowania czujki ciepła

• Ograniczenie wysokości instalowania czujki dymu

c. Warunkiotoczenia.

• Wysoka temperatura

• Zimno

• Szybki przepływ powietrza

• Zawilgocenie

d. Oddziaływanie środowiska.

• Spaliny

• Pył

• Wilgotność powietrza

• Kondensacja

• Zmiany temperatury

• Zakłócenia elektromagnetyczne

• Promieniowanie w zakresie podczerwieni, ultrafioletu

3.1 Wysokość pomieszczenia.

Z uwagi na powiększające się opóźnienie w reakcji czujek wraz ze wzrostem wysokości

pomieszczenia, w tabeli podano graniczne wysokości instalowania poszczególnych rodzajów

czujek w zależności od klasy czułości.

strona 5

Wysokość

pomieszczenia

[m]

Czujka dymu

zgodna z

EN 54-7

Czujka ciepła zgodna z EN 54-5

Czujka płomieni

zgodna z EN 54-10

W zależności od klasy

czułości

Klasa 1;

A1 (EN 54-5:

2001)

Klasa 2;

A2, B, C, D, E, F, G,

( EN54-5: 2001)

Klasa 3

≤ 16

≤ 12

≤7,5

≤ 6

≤4,5

Uwaga: wysokość instalowania czujki płomieni jest uzależniona od maksymalnej odległości

między czujką a najbardziej odległym punktem na podłodze. Odległość ta nie powinna być

większa od zasięgu czujki, wynikającego z klasy zadziałania określonej w certyfikacie.

W tabeli nie uwzględniono wysokich części stropów, których powierzchnia wynosi mniej niż

10% całkowitej powierzchni stropu przy założeniu, że wymienione powierzchnie nie

przekraczają powierzchni dozorowania pojedynczej czujki. W przeciwnym razie obszary te

należy traktować jako oddzielne pomieszczenia.

3.2 Temperatura otoczenia.

Czujki dymu oraz płomieni mogą być stosowane w temperaturach otoczenia do 50 0 C, o ile w

certyfikacje nie podano innej wartości.

W przypadku czujek ciepła zwanymi również czujkami temperatury , wartość nadmiarowego

powinna być o 10 0 C do 35 0 C wyższa od maksymalnej temperatury jaka może wystąpić w

otoczeniu czujki. Przy temperaturach poniżej 0 0 C nie wolno stosować czujek wyłącznie z

progiem nadmiarowym. Czujki ciepła z progiem różniczkowym są mało przydatne w

przypadku pomieszczeń o silnie wahających się temperaturach .

Czujki dymu i płomieni mogą być stosowane przy temperaturach do –20 0 C pod

warunkiem, że czujki nie będą ulegać oblodzeniu.

3.3 Podmuchy powietrza.

Czujki dymu jonizacyjne można stosować do prędkości wiatru równej 5 m/s chyba, że w

Świadectwie dopuszczenia podano wyższą wartość.

Czujki ciepła oraz płomieni nie podlegają żadnym ograniczeniom w tym względzie.

3.4 Wibracje.

Nie ma żadnych ograniczeń w instalowaniu czujek na ścianach i sufitach. Jeżeli czujki są

montowane na urządzeniach mechanicznych, w przypadkach wątpliwych, wielkość wibracji

należy zmierzyć oraz wykazać przydatność czujki do pracy w danych warunkach.

3.5Wilgotność powietrza.

Czujki pożarowe można eksploatować przy wilgotności względnej nie większej niż 95%, przy

zapewnieniu braku występowania skroplin i roszeń.

3.6 Dym, kurz, inne podobne aerozole.

Występowanie dymu, kurzu lub podobnych aerozoli uwarunkowane eksploatacją, może w

przypadku zastosowania czujek dymu powodować powstawanie fałszywych alarmów. Z

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: