Kłótnia rzek. Długość. Kształtowanie umiejętności mierzenia obiektów..doc

(44 KB) Pobierz
Scenariusz zajęć nr 19

Opracowała: mgr Krystyna Wnęczak  i mgr Wiesława Kozub

 

Projekt i raz…i dwa…”  dla dzieci 56 letnich do programu

Edyty Gruszczyk – Kolczyńskiej  i Ewy Zielińskiej „Dziecięca matematyka”

 

Temat: Kłótnia  rzek

ZAGADNIENIE: Długość, kształtowanie umiejętności mierzenia i pomaganie dzieciom w uświadomieniu sobie stałości długości

 

„Kto cię  woła” zabawa integracyjna

CEL: wytworzenie miłej atmosfery zabawy, zdyscyplinowanie grupy

Dzieci siedzą w kręgu, jedno dziecko jest na  środku, ma zasłonięte oczy i odgaduje, które dziecko go woła

Cicho , cicho dookoła

Zgadnij Olu kto cię woła?              (imię dziecka na środku koła)

 

„Klap, klap – zabawa logorytmiczna

CEL:  wzmacnianie świadomości prawej strony ciała

Siedząc w kręgu uderzamy się o kolana, o ręce sąsiada, o podłogę itp.

Klap, klap ,klap….                            /3 – krotnie klapiemy dłońmi o kolana

Prawa ręka robi tak              /osoba prowadząca zabawę wykonuję jakiś gest, dzieci

naśladują gest

Zabawę można urozmaicić dodając inne gesty np. lewa noga robi tak, prawy łokieć robi tak itp.

 

„Ludzie do ludzi” – zabawa ruchowa

CEL: doskonalenie prawej ręki, doskonalenie orientacji w schemacie ciała

Dzieci mają na prawej ręce frotki, spacerują po sali poruszając się w rytm muzyki. Gdy muzyka  cichnie jak najszybciej znajdują sobie parę, by wykonać polecenie prowadzącego np.

prawa ręka do prawej, lewy bok do lewego. Na hasło: Ludzie do ludzi – dzieci przytulają się do siebie

 

 

Kłótnia rzek” – słuchanie wiersza J. Brzechwy

CEL: porównywanie i szacowanie długości

Przygotowujemy kilka wstążek (są to rzeki)

1. przeliczamy rzeki, ustalamy czy są jednakowej długości, najpierw na „oko”, potem porównujemy przykładając jedną do drugiej

2. wybieramy dwie tej samej długości i jedną z nich zwijamy, składamy, zawiązujemy pytamy czy zmieniła się długość którejś z porównywanych.

 

KŁÓTNIA RZEK

Jaki powód rzeki miały, że się nagle posprzeczały

I tak długo trwały w gniewie, tego nikt naprawdę nie wie.

Ponoć pierwsza rzekła Warta, że jest Noteć nic niewarta,

Warcie na to rzekła Odra, że jest głupia i niedobra.

Wtedy padły słowa Wieprza: - sama tez nie jesteś lepsza!

Wieprza znów skarciła Raba: - oby cię wypiła żaba!

Na to się odezwie Nida: - tobie samej też się przyda!

Biebrza na to rzecze grzecznie: - mówisz rzeko niedorzecznie.

Jak nie skoczy San na Biebrzę:- sama wciąż u Narwi żebrze,

A dla innych niełaskawa! – San a głupi! – rzekła Skawa.

I tak trwały kłótnie długie Sanu z Sołą, Wieprza z Bugiem,

Ledwie coś tam powie która a już Nysa a już Bzura,

A już Odra czy Barycza wszystkie wady jej wylicza.

To się tak sprzykrzyło Wiśle, że im rzekła po namyśle:

- Drogie rzeki biorąc ściśle waszych słów naprawdę szkoda

Przecież to jest wszystko woda! Jednakowy los nas czeka

w morze wpadnie każda rzeka.

Gdy tak rzekła mądra Wisła, cała zwada zaraz prysła.

 

„Wstążki” – zabawa logiczna

CEL: mierzenie długości krokami, klockiem, centymetrem (krawieckim, murarskim)

Rozkładamy  wstążki różnej długości na dywanie, dzieci mierzą stopami, centymetrem. Ustalamy ich długość. Każde dziecko mierzy wstążkę klockiem, ustalamy długość (ile zmieściło się klocków)

Możemy klockami zmierzyć stolik, krokami długość dywanu itp.

 

„Ważny wyraz” kciuk, wskazujący, środkowy, serdeczny, mały

CEL: utrwalenie nazw palców dłoni, przeliczanie liczebnikami porządkowymi

Utrwalamy słowa, wykonując przy tym określone gesty. (piosenka  nr 13, cz. II „W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy : Ciało i przestrzeń” oprac. Marta Bogdanowicz).

 

Mam pięć paluszków u ręki prawej              /dzieci poruszają paluszkami prawej ręki

I pięć paluszków u ręki lewej                            /poruszają paluszkami lewej ręki

Pięć to nie dużo, ale wystarczy                            /podnosimy ręce do góry ruchami obrotowymi

Do każdej pracy i do zabawy.

Kciuk, wskazujący, potem środkowy              /dzieci zwijają dłonie w pięści i

Po nim serdeczny na końcu mały.              /wysuwają kolejno palce

Pierwszy i drugi, trzeci i czwarty              jak przy przeliczaniu

Na końcu piąty trochę nieśmiały

 

Ćwiczenia grafomotoryczne

CEL: doskonalenie ruchów ręki i ciągłości linii w elementach literopodobnych

Dzieci rysują po śladach zaczarowane linie faliste, karta nr I – 19.

(„Przygotowanie do nauki pisania. Ćwiczenia grafomotoryczne według Hany Tymichowej. Przewodnik metodyczny dla rodziców i nauczycieli” oprac. Marta Bogdanowicz).

 

POMOCE:

·         wiersz

·         piosenka i melodia

·         centymetr krawiecki, murarski

·         niebieskie wstążki rzeki

·         karty pracy

1

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin