TYTUŁY NADAŁ:
ks. Walter Rachwalik SAC
ul. O.Kordeckiego 49
42-226 Częstochowa
0-34 365-66-68:; 0-503 720-662
REKOLEKCJE:
Do Zgromadzeń Zakonnych,
Parafialne adwentowe i wielkopostne do starszych,
wielkopostne do dzieci i młodzieży
do grup apostolskich,
niedziele tematyczne np. o Ziemi Świętej
– zawsze na ustalony temat
Siostra Faustyna od Najświętszego Sakramentu ze Zgromadzenia
ss. Matki Bożej. Miłosierdzia
1322-1589
Zeszyt V
+
J.M.J.
1322.
STERNIKIEM ZIEMSKIEGO ŻYCIA ŚW. FAUSTYNY BYŁ PAN JEZUS
Płynie łódź życia mojego,
Wśród mroków i nocy cieni.
I nie widzę wybrzeża żadnego,
Jestem na głębi morskiej przestrzeni.
Najmniejsza burza zatopić mnie może
Pogrążając mą łódź w wód odmęcie,
I gdybyś Ty Sarn nade mną nie czuwał, Boże.
W każdej chwili życia mego, w każdym momencie.
Wśród wycia huku fal.
Płynę spokojnie z ufnością
I patrzę, jak dziecię, bez lęku w dal.
Boś Ty mi Jezu światłością.
Wokoło groza i przerażenie,
Lecz głębszy spokój mej duszy, niż głębina morza,
Bo kto jest z Tobą, Panie, ten nie zginie.
Tak mnie upewnia Twa miłość Boża.
Choć niebezpieczeństw pełno wokoło,
Nie lękam się ich, bo patrzę w niebo gwiaździste,
I płynę odważnie, wesoło,
Jak przystoi na serce czyste.
Lecz ponad wszystko dlatego jedynie,
Żeś Ty jest sternikiem moim, o Boże,
Tak spokojnie łódź życia mojego płynie,
Wyznaję to w najgłębszej pokorze.(Dz 1322)
1323.
Boże mój, kocham Cię.
Siostra Faustyna
Od Najświętszego Sakramentu.
1324.
ŚW. FAUSTYNA ODDAŁA HOŁD PANU JEZUSOWI EUCHARYSTYCZNEMU
Kraków,29.X.1937
+ Kłaniam się Tobie Anielski Chlebie.
Z głęboką wiarą. nadzieją, miłością,
I z głębi duszy uwielbiam Ciebie,
Choć jestem nicością.
Kłaniam się Tobie Boże utajony,
I z całego serca miłuję Ciebie,
Nie przeszkadzają mi tajemnicy zasłony,
Kocham Cię tak, jak wybrani w niebie.
Kłaniam się Tobie, Boży Baranku.
Który gładzisz mej duszy przewinienia,
Którego przyjmuję do serca każdego poranku,
A Ty mi pomagasz do zbawienia.(Dz 1324)
1325.
MISJĄ ŚW. FAUSTYNY BYŁO GŁOSZENIE MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
Kraków,20.X.1937 Piąty dzienniczek.
O Boże mój, wszystko co we mnie jest, niech uwielbia Ciebie Stwórco mój i Panie, a każdym uderzeniem serca swego pragnę wysławić niezgłębione miłosierdzie Twoje. Pragnę mówić duszom o Twojej dobroci i zachęcać do ufności w miłosierdzie Twoje - jest to misja moja, którąś mi Sarn przeznaczył Panie, w tym i przyszłym życiu.(Dz 1325)
1326.
ŚW. FAUSTYNA PROSIŁA O ŁASKĘ DOBRYCH REKOLEKCJI
Dziś zaczynamy rekolekcje ośmiodniowe. Jezu, Mistrzu mój, dopomóż mi, abym jak najgorliwiej odprawiła te święte ćwiczenia rekolekcyjne. Niech mnie prowadzi duch Twój, o Boże, w głębie poznania Ciebie Panie i w głębie poznania siebie, bo o tyle Cię kocham, o ile Cię poznam. O tyle wzgardzę sobą, o ile poznam nędzę moją. Wiem, że Ty m mi Panie pomocy Swej nie odmówisz. Z tych rekolekcji pragnę wyjść świętą, choć oczy ludzkie nie dostrzegą tego, a nawet wzrok przełożonych. Oddaję się cała pod działanie Twej łaski, niech się spełni we mnie całkowicie wola Twoja, Panie.(Dz 1326)
1327.
PAN JEZUS PRZEDSTAWIŁ ŚW. FAUSTYNĘ CEL REKOLEKCJI
Dzień pierwszy. Jezus: córko Moja. te rekolekcje będą nieprzerwaną kontemplacją, wprowadzę cię w te rekolekcje, jako na ucztę duchową. Przy Moim miłosiernym Sercu rozważysz wszystkie łaski, jakich doznało serce twoje, a głęboki spokój będzie towarzyszył duszy twojej. Pragnę, aby wzrok twej duszy zawsze był utkwiony w Moją św. wolę, a przez to najwięcej Mi się przypodobasz. Żadne ofiary nie mogą z tą iść w porównanie. Podczas wszystkich ćwiczeń trwać będziesz przy Sercu Moim, reform żadnych przeprowadzać nie będziesz, ponieważ życie twoje jest według upodobania Mojego. Ani jedno słowo kapłana, który daje rekolekcje, nie zaniepokoi cię.(Dz 1327)
1328.
ŚWIADECTWO SUMIENIA PRZYNIOSŁO DUSZY ŚW. FAUSTYNIE POKÓJ
Jezu mój, już dwie medytacje odprawiłam i poznaję w nich, że wszystko coś mi powiedział jest prawdą, doznaję głębokiego spokoju, a ten spokój wypływa ze świadectwa, jakie mi daje sumienie - to jest, że zawsze pełnię wolę Twoją, o Panie.(Dz 1328)
1329.
CELEM ŻYCIA ŚW. FAUSTYNY BYŁ SAM BÓG
W medytacji o celu człowieka zrozumiałam, że ta prawda jest głęboko zakorzeniona w mej duszy i dlatego uczynki moje są doskonalsze. Wiem na co jestem stworzona, wszystkie stworzenia razem, nie zastąpią mi Stwórcy, wiem, że moim ostatecznym celem jest Bóg, a więc we wszystkich poczynaniach swoich Boga mam na względzie.(Dz 1329)
1330.
W CZASIE REKOLEKCJI ŚW. FAUSTYNA CIĄGLE JEDNOCZYŁA SIĘ Z PANEM JEZUSEM
+ O, jak dobrze jest odprawić rekolekcje przy Najsłodszym Sercu Boga Mojego. Jestem na puszczy ze swym Oblubieńcem, nikt mi nie przeszkadza w słodkiej rozmowie z Nim.(Dz 1330)
1331.
PAN JEZUS SAM POŁOŻYŁ FUNDAMENTY ŚWIĘTOŚCI ŚW. FAUSTYNY
Jezu, Tyś Sam raczył założyć fundament pod budowę mojej świętości, bo moja współpraca nie była wielka. W obojętności w używaniu stworzeń i wyborze ich, Tyś mi dopomógł, o Panie, bo serce moje jest słabe samo z siebie i dlatego prosiłam Ciebie, Mistrzu mój, abyś nie zważał na ból serca mojego, ale przeciął wszystko, co by mnie na drodze miłości wstrzymywać mogło. Nie rozumiałam Cię, Panie, w chwilach boleści, kiedyś dokonywał dzieła w mej duszy, ale dziś Cię rozumiem i cieszę się wolnością ducha. Jezus Sam czuwał, że żadna namiętność nie usidliła serca mego, poznałam dobrze z jakich niebezpieczeństw mnie wyrwał i dlatego wdzięczność moja jest bez granic dla Boga mojego.(Dz 1331)
1332.
DLACZEGO ZBUNTOWANI ANIOŁOWIE OD RAZU ZOSTALI UKARANI?
Dzień drugi. Kiedy rozważałam grzech aniołów i natychmiastową ich karę, zapytałam Jezusa, dlaczego aniołowie natychmiast po grzechu zostali ukarani? Usłyszałam głos: dla głębokiego poznania Boga, nikt z ludzi na ziemi nie ma takiego poznania Boga, chociażby był wielki święty, jakie ma anioł. Lecz dla mnie nędznej okazałeś się Boże miłosiernym i to tylekroć razy, nosisz mnie w łonie miłosierdzia Swego i zawsze mi przebaczasz, kiedy Cię błagać będę sercem skruszonym o przebaczenie.(Dz 1332)
1333.
ŚW. FAUSTYNA PRAGNĘŁA BYĆ ŚWIĘTĄ NA WZÓR PAN JEZUSA
Głęboka cisza zalewa mi duszę, ani jedna chmurka nie zasłania mi słońca, oddaję się całkowicie pod promienie tego słońca, niech jego miłość dokona we mnie całkowitej przemiany. Chcę z tych rekolekcji wyjść świętą i pomimo wszystko, to jest pomimo nędzy mojej, chcę zostać świętą i ufam, że miłosierdzie Boże i z takiej nędzy, jaką jestem, może uczynić świętą, bo przecież mam dobrą wolę. Pomimo wszystkich porażek chcę walczyć, jak dusza święta, i chcę postępować, jak dusza święta. Niczym się nie będę zniechęcać, jak się nie zniechęca dusza święta. Chcę żyć i umierać, jak dusza święta, wpatrzona w Ciebie Jezu, na krzyżu rozpięty, jako we wzór, jak mam postępować. Szukałam przykładu - wokoło siebie i nie znajdowałam dostatecznych i zauważyłam, jakoby opóźniała się świętość moja, lecz od chwili obecnej utkwiłam wzrok w Ciebie Chryste, Wodzu mój najlepszy. Ufam, że pobłogosławisz wysiłkom moim. (Dz 1333)
1334.
ŚW. FAUSTYNA BRZYDZIŁA SIĘ GRZECHEM I ODCZUWAŁA W DUSZY CISZĘ
+ W medytacji o grzechu dał mi Pan poznać całą złość grzechu i niewdzięczność, jaka się w nim zawiera. Czuję w swej duszy wielką odrazę nawet do najmniejszego grzechu. Jednak te prawdy wieczne, które rozważam, nie wprowadzają w moją duszę ani cienia zamieszania, ani niepokoju, pomimo głębokiego przejęcia się nimi, nie przerywa się moja kontemplacja. W tej kontemplacji nie doznaję porywów serca, ale głębi pokoju i dziwnej ciszy. Choć miłość jest wielka, lecz dziwna równowaga, samo nawet przyjmowanie Eucharystii nie sprawia mi wrażenia, ale wprowadza mnie w głębię zjednoczenia, gdzie miłość moja zlana z miłością Bożą, stanowi jedno.(Dz 1334)
1335.
ŚW. FAUSTYNA MODLIŁA SIĘ ZA DUSZE WALCZĄCE Z PRZECIWNOŚCIAMI
+ Jezus dał mi poznać, abym się modliła za Siostry, które odprawiają rekolekcje. W czasie modlitwy poznałam walkę pewnych dusz, podwoiłam modlitwę swoją.(Dz 1335)
1336.
ŚW. FAUSTYNA W POKORZE OPISAŁA STAN SWEJ DUSZY
+ W tej głębokiej ciszy lepiej mogę osądzić stan swej duszy. Dusza moja jest podobna do wody przeźroczystej, w której wszystko widzę, jak nędzę swoją, tak i wielkość łask Bożych, a z tego prawdziwego poznania gruntuje się duch mój w głębokiej pokorze. Wystawiam swe serce na działanie Twej łaski, jako kryształ na promień słońca, niech się w mym sercu odbije Twój obraz Boży tak, jako tylko się w stworzeniu odbić może, niech promieniuje przeze mnie Twoje bóstwo, Który mieszkasz w duszy mojej.(Dz 1336)
1337.
ŚW. FAUSTYNA OTRZYMAŁA WIELE ŁASK, GDY ROZWAŻAŁA PIĘĆ RAN PANSKICH
Kiedy się modliłam przed Najświętszym Sakramentem pozdrawiając Pięć Ran Pana Jezusa, przy każdym pozdrowieniu Rany czułam, jak strumień łaski tryskał w moją duszę i dawał mi przedsmak nieba i zupełną ufność w miłosierdzie Boże.(Dz 1337)
1338.
SZTAN NAKŁANIAŁ ŚW.FAUSTYNĘ, BY ZANIECHAŁA PISANIA DZIENNIKA
W tej chwili kiedy piszę te słowa, usłyszałam krzyk szatana: wszystko pisze, wszystko pisze, a przez to tyle my tracimy, nie pisz o dobroci Boga, On sprawiedliwy. Zawył z wściekłości i znikł.(Dz 1338)
1339.
PAN BÓG MA UPODOBANIE W DUSZY POKORNEJ, CHOCIAŻ GRZESZNEJ
O miłosierny Boże, Który nie pogardzasz nami, ale ustawicznie obsypujesz nas Swymi łaskami, czynisz nas sposobnymi do Królestwa Swego i w dobroci Swojej zapełniasz miejsca ludźmi, które opuścili niewdzięczni aniołowie. O Boże wielkiego miłosierdzia, Któryś odwrócił wzrok Swój święty od aniołów zbuntowanych, a zwrócił ku człowiekowi skruszonemu, niech będzie cześć i chwała niezgłębionemu miłosierdziu Twemu, o Boże, Który nie gardzisz sercem uniżonym.(Dz 1339)
1340.
ZAWSZE TRZEBA PANOWAĆ NAD SWĄ NATURĄ
Jezu mój, pomimo tych łask Twoich czuję, że natura moja uszlachetnia się, ale nie zamiera całkowicie, a więc czujność moja jest ustawiczna. Walczyć muszę z wielu błędami, przecież wiem, że sama walka nikogo nie poniża, ale tchórzliwość i upadek.(Dz 1340)
1341.
CHORY NIE OBŁOŻNIE NARAŻONY JEST NA WIELE PRZYKROŚCI
Gdy się jest słabego zdrowia, wiele ma się do zniesienia, bo gdy się jest chorą, a nie leży się, to nie jest się uważaną za chorą. Z różnych powodów ma się ustawicznie sposobność do ofiar i to nieraz do bardzo wielkich ofiar. Teraz rozumiem, że wiele rzeczy wykażę dopiero wieczność, ale rozumiem i to, że Bóg jeżeli żąda ofiary, to nie skąpi Swojej łaski, ale daje ją duszy w obfitości.(Dz 1341)
1342.
ŚW. FAUSTYNA BŁAGAŁA ZA GRZESZNIKAMI
Jezu mój, niech ofiara moja płonie przed tronem Twoim cichutko, a w całej pełni miłości, błagając Ciebie dla dusz o miłosierdzie.(Dz 1342)
ŚW. FAUSTYNA PRZYGOTOWYWAŁA SIĘ DO RZECZYWISTEJ ŚMIERCI
Dzień trzeci. W medytacji o śmierci przygotowałam się jako na rzeczywistą śmierć; zrobiłam rachunek sumienia i przetrząsnęłam wszystkie sprawy swoje w obliczu śmierci i dzięki łasce, sprawy moje nosiły na sobie cechę celu ostatecznego, co przejęło serce moje wielką wdzięcznością ku Bogu i postanowiłam na przyszłość jeszcze z większą wiernością służyć Bogu swemu. Jedno - aby całkowicie dokonać śmierci starego człowieka, a zacząć życie nowe. Z rana przygotowałam się do przyjęcia Komunii św. jakoby w życiu moim ostatniej i po Komunii świętej wyobraziłam sobie rzeczywistą śmierć i zmówiłam modlitwy za konających, a później za swoją duszę "Z głębokości" i wpuszczono ciało moje do grobu i rzekłam duszy swojej: patrz co się stało z ciała twego, kupa błota i mnogość robactwa - oto twoje dziedzictwo.(Dz 1342)
1344.
ŚW. FAUSTYNA OTRZYMAŁA ŁASKĘ NOWEGO ŻYCIA
O miłosierny Boże, który mi jeszcze żyć pozwalasz, daj mi moc, abym mogła żyć życiem nowym, życiem ducha, nad którym śmierć nie ma władzy. I odnowiło się serce moje i zaczęłam życie nowe, już tu na ziemi życie miłości Bożej. Wszelako nie zapominam, że jestem słabością samą, jednak nie wątpię ani na chwilę w pomoc łaski Twojej, o Boże.(Dz 1344)
1345.
ŚW. FAUSTYNA PRZY SERCU BOŻYM ODCZUWAŁA SPOKÓJ
Dzień czwarty. O Jezu, dziwnie się dobrze czuję przy Twoim Sercu w tych rekolekcjach. Głębi spokoju nie mąci mi nic, patrzę jednym okiem na przepaść swej nędzy, a drugim okiem w przepaść Miłosierdzia Twego.(Dz 1345).
1346.
ŚW. FAUSTYNA WIDZIAŁA DZIECIĄTKO JEZUS W CZASIE MSZY ŚW.
Podczas Mszy św., którą odprawiał Ojciec Andrasz, widziałam małe Dziecię Jezus, które siedziało w kielichu mszy świętej z wyciągniętymi rączkami ku nam. Po głębokim spojrzeniu, powiedziało mi te słowa: tak mieszkam w sercu twoim, jako Mnie widzisz w tym kielichu.(Dz 1346)
1347.
SPOWEDNIK POZWOLIŁ ŚW. FAUSTYNIE NA POKUTĘ ZEWNĘTRZNĄ
+ Spowiedź św. Po zdaniu sprawy sumienia, otrzymałam pozwolenie na żądane pozwolenia: na pół godziny w czasie Mszy św. bransoletki codziennie, a w tych chwilach wyjątkowych, na dwie godziny paska noszenie. Powiedział Ojciec: niech Siostra zachowa tę jak największą wierność Panu Jezusowi.(Dz 1347)
1348.
ŚW. FAUSTYNA MODLIŁA SIĘ ZA PRZEŁOŻONĄ, KTÓRA CIERPIAŁA PRZYKROŚCI Z POWODU DZIEŁA MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
Dzień piąty. Kiedy weszłam rano do kaplicy, poznałam, że M. Przełożona miała pewną przykrość z mojego powodu. Zabolało mnie to bardzo. Po Komunii św. pochyliłam swą głowę na Najświętsze Serce Jezusa i rzekłam: O mój Panie, proszę Cię, spraw niech wszystka pociecha, którą mam z obecności Twojej w swym sercu spłynie w duszę mojej kochanej Przełożonej, która miała przykrość z mojego powodu, bezwiednie z mej strony.(Dz 1348)
1349.
PAN JEZUS POCIESZYŁ I PRZEŁOŻONĄ I ŚW. FAUSTYNĘ
Jezus mnie pocieszył, że obie odniosłyśmy korzyść dla duszy, jednak błagałam Pana, aby mnie raczył strzec od tego, aby nikt z mojego powodu nie cierpiał, bo serce moje tego nie zniesie.(Dz 1349)
1350.
HOSTIA ŚW. JEST CHLEBEM ANIELSKIM I DZIEWICZYM
O Hostio biała, Ty zachowujesz białość mej duszy, lękam się dnia, w którym bym Ciebie opuściła. Tyś Chlebem Anielskim, a więc i Chlebem dziewiczym.(Dz 1350)
1351.
ŚW. FAUSTYNA POSTANOWIŁA NAŚLADOWAĆ PANA JEZUSA
Jezu, wzorze mój najdoskonalszy, wpatrzona w Ciebie pójdę przez życie Twymi śladami dostosowując naturę do łaski, według Twej najświętszej woli i światła, które mi oświeca moją duszę, ufna całkowicie w Twoją pomoc.(Dz 1351)
+(14)
1352-1353.
KARTA WEWNĘTRZNEJ KONTROLI
Rachunek szczegółowy.
Łączenie się z Chrystusem miłosiernym, ...
Kropkarmf