do pieczenia chleba.
Jeszcze nam, jeszcze nam,
Ciebie tu potrzeba.
Dzieci, które są w środku wybierają jedną osobę, która wchodzą do środka koła. Za każdym razem dzieci w środku koła jest coraz więcej. Gdy jest ich już dużo, śpiewamy :
Dużo nas, dużo nas
Tylko nam, tylko nam
Ciebie tu nie trzeba.
Dzieci, trzymając się za ręce, są bardzo blisko siebie i krążą w maleńkim kółeczku, które powoli staje się coraz większe. Podczas gdy koło ”rośnie”, dzieci śpiewają :
Na słowie ”prach !”, dzieci padają na ziemię, potem wstają i zabawa zaczyna się od nowa.
Tylko wszyscy tak robili.
W tym momencie dziecko siedzące w kole wykonuje ruchy, które naśladują wszyscy pozostali uczestnicy zabawy. Następnie dziecko będące ”Adamem” wybiera osobę, która najlepiej naśladowała jego ruchy. Zabawa zaczyna się od nowa. Można wprowadzić fanty, np. jeśli ktoś nie zdąży z naśladowaniem ruchów lub niewłaściwie naśladuje ruchy.
Szuka sobie ziarn pszenicy.
I wybieram kogo wolę.
A Ty ptaszku spiesz się, spiesz !
Kogo lubisz tego bierz !
Dziecko, które jest w środku wybiera jedną osobę, która zajmuje jego miejsce i pozostaje w kole, a on sam wraca do trzymających się za ręce dzieci.
Szuka ziarenka pszenicy.
Co uzbiera, dzióbkiem kole,
A ja sobie Ciebie wolę.
Pod koniec piosenki, dzieci łączą się w pary. Ponieważ liczba dzieci jest nieparzysta, jedno dziecko pozostaje bez pary i zostaje ”ptaszkiem”. Ptaszek wchodzi do środka koła, a pozostałe dzieci krążą w kółko i zabawa zaczyna się od nowa.
Dzieci wybierają ”kotka” i ”myszkę”. Pozostałe dzieci tworzą koło, w środku jest myszka, na zewnątrz koła jest skradający się kotek. Broniąc myszki przed kotkiem, który usiłuje wedrzeć się do środka koła, dzieci śpiewają piosenkę :
Niech Cię nie złapie kot bury !
Bo jak Cię złapie kot bury,
To Cię obedrze ze skóry !
Gdy kot mimo obrony dzieci wtargnie do środka koła, wybieramy nową ”myszkę” i nowego ”kotka”. Zabawa rozpoczyna się od nowa.
”MAM CHUSTECZKĘ HAFTOWANĄ”
Dzieci chodzą w kółeczku. W środku koła, wybrane dziecko stoi trzymając chusteczkę. Wszyscy śpiewają:
Kogo kocham, kogo lubię
Rzucę mu pod nogi.
Tej nie kocham, tej nie lubię,
Tej nie pocałuję
A chusteczkę haftowaną
Tobie podaruję !
Pod koniec śpiewania, dziecko które jest w środku rzuca chusteczkę pod nogi wybranemu przez siebie koledze lub koleżance. Oboje przyklękają na chusteczce, po czym zamieniają się miejscami i zabawa zaczyna się od nowa.
Kwiatkiem wyszywana
I dla naszej Małgorzatki
Już podarowana.
Imię w piosence może ulegać zmianie w zależności od imienia dziecka, które zostaje wybrane. Pod koniec śpiewania, dziecko które jest w środku daje chusteczkę wybranemu przez siebie koledze lub koleżance. Oboje wchodzą do środka koła i zabawa zaczyna się od nowa. Za każdym razem dzieci w środku koła jest coraz więcej.
”KOŁO MŁYŃSKIE ZA CZTERY REŃSKIE”
Dzieci, trzymając się za ręce, krążą w kółeczku i śpiewają :
Koło młyńskie za cztery reńskie
Koło nam się połamało
Cztery reńskie kosztowało
A my wszyscy bęc !
Na słowie ”bęc !”, dzieci padają na ziemię, trzymając się za ręce i nie przerywając koła wstają. Zabawa zaczyna się od nowa.
Dzieci krążą w kółeczku. W środku śpi ”niedźwiedź”. Dzieci śpiewają :
Stary niedźwiedź mocno śpi,
stary niedźwiedź mocno śpi,
My się go boimy,
na palcach chodzimy,
Jak się zbudzi to nas zje,
jak się zbudzi to nas zje.
Pierwsza godzina niedźwiedź śpi.
Druga godzina niedźwiedź chrapie.
Trzecia godzina niedźwiedź łapie
1. Na te słowa niedźwiedź zrywa się i łapie jedno dziecko które nie zdążyło przykucnąć. Schwytany staje się niedźwiedziem, wchodzi do środka koła i zabawa zaczyna się na nowo.
2. Schwytane dziecko może też pozostać w kole razem ze starym niedźwiedziem i pomagać mu chwytać inne dzieci. Z następnymi schwytanymi tworzą sieć, w którą wpada coraz więcej biegających dzieci. W końcu wszyscy stają się niedźwiedziami i maszerują w parach po obwodzie koła.
3. Niedźwiedzie, które są w środku koła (w klatce) pomrukują, chodzą na czworakach. Na sygnał nauczycielki, starają się przedostać na zewnątrz. W tym celu szukają wolnych przejść między stojącymi na obwodzie koła i jeśli je znajdą umykają z koła.
Dwoje dzieci tworzy bramę ze wzniesionych w górę rąk. Pozostałe dzieci tworzą łańcuchowy korowód, który przechodzi pod bramą śpiewając :
Jaworowi ludzie
Co Wy tu robicie ?
A dzieci tworzące bramę odpowiadają :
Dla Pana Starosty.
Tysiąc koni przepuszczamy
A jednego zatrzymamy !
Na ostatnie słowa piosenki, dzieci tworzące bramę, przez nagłe opuszczenie rąk zatrzymują jedno z przechodzących w korowodzie dzieci.
Wszystkie dzieci tańczą w kółeczku. W środku jest jedna, wybrana osoba, która jest „różą”. Śpiewamy :
Komu róża się ukłoni w czerwonej sukience ?
W zależności od poleceń piosenki, róża podaje wybranemu dziecku rękę, kłania się, całuje. Potem do środka wchodzi kolejna osoba wybrana przez różę.
Wybrana przez dzieci ”różyczka” stoi pośrodku połączonego koła. Wszystkie dzieci śpiewają :
Stoi róża w czerwonym wieńcu
My się kłaniamy jako książęciu
Ty, różyczko dobrze wiesz
a róża dobiera sobie drugie dziecko i tańczy lub skacze z nim w takt śpiewanej melodii. Po zakończeniu tańca wybrane dziecko pozostaje w środku koła jako różyczka a poprzednia różyczka wraca na jego miejsce i zabawa rozpoczyna się na nowo.
”TAŃCZYMY LABADA”
Poruszamy się po obwodzie koła, krokiem dostawnym trzymając się za ręce. Mówimy tekst:
Tańczymy labada labada, labada,
Tańczymy labada, małego walczyka.
Tańczą go starszaki, starszaki, starszaki,
Tańczą go starszaki i małe dzieci też.
Rączki były ? (pokazujemy)
Były ! (pokazujemy)
Włoski były ? (pokazujemy)
Nie!
Trzymamy sąsiadów delikatnie za łokcie a oni nas i tańczymy od początku w kole. Wymieniamy kolejno części ciała np. noski, uszki, plecki, kolanka, kosteczki i powtarzamy zabawę dowolną ilość razy.
A miał ich wszystkich sto dwadzieścia troje
Hejże dzieci, hejże ha
Róbcie wszystko to co ja !
W tym momencie dziecko siedzące w kole wykonuje jakiś ruch a wszyscy pozostali naśladują ten sam ruch. Następnie dziecko będące ”Ojcem Wirgiliuszem” wybiera osobę, która najlepiej naśladowała jego ruchy. Zabawa zaczyna się od nowa.
Moja Julijanko,
klęknij na kolanko,
podeprzyj se boczki,
chwyć się za warkoczki,
umyj się, uczesz się
i wybieraj kogo chcesz.
Moja Krakowianko,
umyj się, uczesz się,
kogo chcesz, tego bierz.
”ROZTROPEK”
Wszystkie dzieci krążą w kole; w środku koła znajduje się jedno dziecko, które jest ”Roztropkiem”. Wszystkie dzieci śpiewają
Hej Roztropku pomysłowy,
Co tam przyszło Ci do głowy.
Pokaż nam to w jednej chwili
Żebyśmy się nauczyli.
W tym momencie dziecko siedzące w kole wykonuje jakiś ruch (np. podskoki, pajacyk) wszyscy pozostali naśladują ten sam ruch. Następnie dziecko będące ”Roztropkiem” wybiera osobę, która najlepiej naśladowała jego ruchy. Zabawa zaczyna się od nowa.
Dzieci chodzą w kółeczku, ręce maja założone z tyłu. Na zewnątrz koła, wybrane dziecko – ”lisek” chodzi trzymając chusteczkę (lub zwiniętą w kłębek szarfę). Wszyscy śpiewają:
Nie ma ręki ani nogi.
Kogo kitka przyodzieje
Ten się nawet nie spodzieje.
Gdy dzieci śpiewają ostatnie słowa piosenki, lisek niespodziewanie wręcza chusteczkę jednemu z dzieci i uc...
ircia33