SCENARIUSZ - Coraz zimniej - ubieramy się stosownie do pogody 3 latki.doc

SCENARIUSZ ZAJĘCIA Z ZAKRESU EDUKACJI ZDROWOTNEJ

TERMIN REALIZACJI: listopad
 

GRUPA WIEKOWA: 3, 4-latki
 

TREŚCI PROGRAMOWE: / ABC... Program wychowania przedszkolnego XXI wieku
WSiP. Sp. Akcyjna, Warszawa 2000 /
 

- OBSZARY EDUKACJI ZINTEGROWANE:
Obszar edukacji społeczno-moralnej:
2 /I /1 Dochodzenie do samodzielności w ubieraniu i rozbieraniu się. s.18.
Obszar edukacji zdrowotnej:
2 / I / 3 Stosowanie zasady „W zdrowym ciele zdrowy duch” b). Rozumienie konieczności dostosowania ubioru do temperatury czy pory roku. s. 34.
3 / I / 3 Opanowywanie umiejętności związanych z samodzielnym ubieraniem się: a) próby samodzielnego zakładania wybranych części garderoby, b) próby odwracania odzieży na prawą stronę. s.38.
Obszar edukacji przyrodniczej:
2 / I / 2 Określanie pogody i zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla jesieni: deszcz, wiatr, kałuże, błoto, itp. s. 54.
6 / I / 1 Wyodrębnianie i nazywanie części ciała człowieka. s. 66.
Obszar edukacji w zakresie mowy i myślenia:
2 / I / 7 Rozwijanie zasobu słownika biernego i czynnego
2 / I / 9 Rozwiązywanie prostych zagadek o bliskich i znanych przedmiotach, znajdujących się w zasięgu wzroku.
2 / I / 10 Udział w prostych zabawach dydaktycznych. s. 76.
4 / I / 1 Słuchanie krótkich utworów literackich o treściach bliskich dzieciom, przekazywanych przez nauczycielkę, ilustrowanych pacynkami, kukiełkami, sylwetami… s. 83.
6 / I / 3 Wykonywanie ćwiczeń artykulacyjnych na łatwiejszych spółgłoskach, sylabach, wyrazach. s. 89.
Obszar edukacji w zakresie przygotowania do pisania i czytania:
1 / I / 7 Oglądanie obrazków i wypowiedzi na temat ich treści. s. 96.
3 / I / 3 Systematyczny udział w zajęciach umuzykalniających uwzględniających proste formy ruchu przy muzyce i zajęciach rytmizujących (proste ilustracje ruchowe piosenek) s. 102.
4 / I / 4 Uczestniczenie w zabawach usprawniających narządy mowy, głos, oddech i fonację. s. 108.
Obszar edukacji matematycznej:
1 / I / 1 Zdobywanie doświadczeń sprzyjających kształtowaniu świadomości schematu własnego ciała a) Nazywanie i pokazywanie poszczególnych części ciała. s. 112.
Obszar edukacji muzycznej:
3 / I / 8 Ilustrowanie prostych piosenek ruchem i udział w zabawach ze śpiewem.
3 / I / 9 Umiejętne ustawianie i poruszanie się: a) w kole wiązanym, b) jedno za drugim.
3 / I / 10 Inspiracje ruchowe – (…) wyrażanie ruchem i gestem zjawisk w przyrodzie: szum drzew, …s. 142.
 

TEMAT: ZIMNO – CORAZ ZIMNIEJ! – UBIERAMY SIĘ STOSOWNIE DO POGODY
CEL GŁÓWNY:
Wyjaśnienie konieczności dostosowania ubioru do temperatury i pory roku. Opanowywanie umiejętności związanych z samodzielnym ubieraniem się i rozbieraniem.
 

CELE SZCZEGÓŁOWE:

·         Poznanie przyczyny przeziębienia, będącego skutkiem niedostosowania ubioru do temperatury i warunków pogodowych.

·         Określanie zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla jesieni.

·         Nazywanie poszczególnych elementów garderoby, dopasowywanie ich do odpowiednich części ciała.

·         Rozbudzanie świadomości własnego ciała, zachęcanie do samodzielności w trakcie ubierania się.

·         Wspólne śpiewanie piosenek, reagowanie na rytm, nastrój, naśladowanie odgłosów przyrody: wiatru, deszczu.

·         Uczestniczenie w zabawach: dydaktycznej, tematycznej, muzyczno-ruchowych relaksacji.

·         Wzmacnianie więzi środowiska rodzinnego z przedszkolem.

·         Uświadomienie dziecku, że zawsze może na kogoś liczyć w razie trudności i nie jest pozostawione samo sobie.

CELE OPERACYJNE:

·         Dziecko potrafi wspólnie śpiewać piosenki o jesieni, ilustruje ruchem ich treść

·         Reaguje na wysokość dźwięków w muzyce, chód na piętach i na palcach

·         Wypowiada się na temat pogody jesiennej

·         Zna skutki niedostosowania ubioru do temperatury czy pory roku – przyczyna przeziębień

·         Rozumie graficzne przyporządkowanie części ciała do elementów garderoby

·         Nazywa i wskazuje poszczególne części ciała i elementy garderoby, kojarzy je ze sobą

·         Potrafi rozwiązywać zagadki obrazkowe

·         Dokonuje prób samodzielnego ubierania i rozbierania się (czapka, szalik, kurtka)

·         Próbuje przewijać odzież na prawą stronę

·         W razie trudności potrafi zwrócić się o pomoc do dorosłego lub innego dziecka

·         Zna kolejność zakładania ubrań

METODY:
słowne: instrukcji i objaśnień, rymowanka, wiersz, piosenka, ćwiczenia ortofoniczne, pochwały, zachęty,
oglądowe: pokaz wykonania ćwiczenia, praca z obrazkiem, zagadki obrazkowe,
czynne: zadań stawianych do realizacji, ćwiczeń i utrwalania nawyków, samodzielnych doświadczeń dzieci.

FORMY AKTYWNOŚCI DZIECKA: językowa, plastyczna, ruchowa, muzyczna

FORMA ORGANIZACYJNA: praca z całą grupą na dywanie i indywidualna

POMOCE DYDAKTYCZNE: ubranka jesienno-zimowe dla misia wycięte z tektury, duży miś z tektury, 6 tasiemek, obrazki do zagadek o ubraniach, dwustronna sylwetka – miś Pufik (wesoły i smutny). Płyta CD Miś i Margolcia - Jesienny spacer, podkład
do zabawy muzycznej wysoko-nisko, KLANZA – Kasztany, muzyka relaksacyjna
Timelles do opowiadania O małym Misiu (relaksacja wg Schulza), bębenek.

LITERATURA:
Anna Łada-Grodzicka: Rozkład materiału ABC 3-latka, WSiP, Warszawa 2005.
Maria Radwan: Zeszyt dwulatka, Nasza Księgarnia, Warszawa 2000.
Teresa Fiutowska: Po nitce do kłębka. Książka dla 3-latków, Wyd. DIDASKO, Warszawa 1996.
Irena Dudzińska: Sto pomysłów zabaw i zajęć z domowego przedszkola, WSiP, Warszawa 1992, s. 20-23.

PRZEBIEG ZAJĘCIA – DZIAŁANIA EDUKACYJNE

1. Powitanie piosenką Szedł listopad – inscenizowanie ruchem treści piosenki. Wprowadzenie nastroju słoty jesiennej.

SZEDŁ LISTOPAD/ piosenka

Szedł listopad polną drogą, zerwał liście z drzewa.
Ref.: Pada deszcz, pada deszcz, a ja sobie śpiewam! (2x)
Słońce wstaje późnym rankiem, ziemi nie ogrzewa.
Zimne wiatry wieją w polu, idzie chłód, ulewa.

2. Rozmowa o jesiennej pogodzie, nazywanie zjawisk atmosferycznych: (często padające deszcze, silne wiatry, duże chłody, wiele chmur, rzadko widać słońce, szybkie zapadanie ciemności, krótkie dni).

3. Ćwiczenia mięśni narządów mowy podczas wypowiadania kap, kap, kapu, kapu, kap… w różnym rytmie podawanym przez nauczycielkę. Wygłaszanie rymowanki:
Deszczyk pada kapu, kap.
Woła do mnie złap, mnie, złap!

Naśladowanie padającego deszczu uderzeniami opuszków palców o podłogę.

4. Spotkanie z chorym misiem Pufikiem – dialog z sylwetką misia na patyku.
/Sto pomysłów zabaw i zajęć z domowego przedszkola s. 21-22/.

Rozmowa o tym jak trzeba chronić się przed przeziębieniem i dlaczego miś zachorował. (w taką zimną deszczową pogodę łatwo o przeziębienie, dlatego należy się właściwie ubierać)

5. Zabawa dydaktyczna Ubieramy misia (duża sylweta misia, ubranka wycięte z papieru)
Dzieci pomagają misiowi, który nie wie, co włożyć na głowę, co na szyję na ręce
i na nogi. - Łączenie tasiemkami – przyporządkowanie graficzne.

6. Rozwiązanie zagadek obrazkowych (do pomocy sylweta misia Pufika – ocenia odpowiedzi dzieci). Nazywanie poszczególnych części garderoby.

- Co to za para czeka w domu w kłębek zwinięta
żebyś ją wreszcie wyjął z kieszeni i nosił na rękach? (rękawiczki)
- Małe, średnie i duże lubią piesze podróże
dobrze służy im szczotka, bardzo szkodzą kałuże? (buty)
- Kiedy wietrzyk wieje, kiedy śnieżek prószy
nosisz ją na głowie, by nie marzły uszy? (czapka)
- Kolorowy długi na szyi wiązany, nosisz go na sobie ale nie w upale
Gdy nadchodzą chłody wyglądasz w nim doskonale. (szalik)

7. Zabawa tematyczna - To już potrafię! – (wybrani rodzice przynoszą z szatni ubrania dla swojego dziecka)
Ćwiczenia praktyczne w samodzielnym ubieraniu się i rozbieraniu - pokaz chętnych dzieci. Zwrócenie uwagi na kolejność zakładania ubrań, przewijania na prawą stronę, próby zapinania guzików, w razie trudności dziecko może poprosić dorosłych o pomoc.
 

Słuchanie wiersza Doroty Gellner (frg.) - jako komentarz do czynności dzieci: UBRANKA

Włożymy spodenki, ze srebrnej wełenki.
Włożymy szaliczek cieplutki i miękki,
Włożymy płaszczyk, włożymy czapeczkę
I zaraz pójdziemy na srebrną wycieczkę.

8. Zabawa integracyjna z rodzicami przy piosence - Idziemy na spacer. Rytmiczny marsz w parach po obwodzie koła, przy piosence z płyty CD Miś i Margolcia - Jesienny spacer, naśladowanie treści ruchem. Wspólne śpiewanie refrenu.

JESIENNY SPACER / piosenka

Umiem włożyć już buciki, kurtkę zapiąć na guziki.
              Ref.: Chociaż trochę chłodno dziś, to na spacer warto iść! (2x)
Rękawiczki mam w kieszeni, więc nie boję się jesieni.
Gdy na nogach mam kalosze, ja się deszczu nie wystraszę.
Popatrz śnieg zaczyna prószyć, czapkę wciągam więc na uszy.

9. Zabawa muzyczna: Wysoko-nisko. (podkład muzyczny z płyty CD)
Chód na piętach i na palcach.

10. Zabawa dydaktyczna, naśladowcza Kto się pomyli?

(wykorzystanie obrazków z częściami garderoby)
Doskonalenie orientacji w schemacie swego ciała, kojarzenie części garderoby z odpowiednimi

częściami ciała:
czapka –głowa
szalik - szyja
rękawiczki - ręce
buty - nogi

Zamienne używanie nazw, z pokazywaniem.

11. Zabawa ruchowa Jesienny wiatr - ćwiczenia rozmachowe ramion.

WIATR PSOTNIK/ piosenka

Wiatr zapukał w okno do dzieci:

halo, hej maluchy, jak leci?
nie chce mi się biegać po polach,

przyjdę do waszego przedszkola.
              Ref.: Nie!!!, nie!!!
- Wietrzyku psotniku,

masz chmurki przegonić utulić sarenki w lesie,

kałuże osuszyć i liście posprzątać,

bez ciebie, co zrobi jesień?

12. Ćwiczenia ortofoniczne - naśladowanie odgłosów wiatru szeleszczących liści szu, szu i szur, szur do melodii KLANZY Kasztany.

13. Relaks w pozycji leżącej – odpoczynek przy monotonnej muzyce instrumentalnej słuchanie opowiadania nauczycielki o małym misiu.

14. Zakończenie zajęcia, podsumowanie zabaw dzieci, podziękowanie rodzicom za przybycie i udział w zajęciu.

DIALOG Z PUFIKIEM
N: Jak myślicie dzieci, czy miś jest wesoły, czy smutny, jak wygląda?
– ma czerwony nos, smutne oczka, ma katar i kicha.

M: Taki chory jestem dzisiaj
N: Co cię boli?
M: Gardło, brzuszek, od rana mam katar i kicham.
N: Co się stało, jak do tego doszło?
M: No właśnie! Zaraz o tym opowiem, ale najpierw muszę wytrzeć nos.
Obudziłem się dzisiaj dość wcześnie. W sali była tylko pani woźna, która zabierała się do sprzątania i otworzyła szeroko okno, żeby wywietrzyć. Zobaczyłem piękne słońce, więc pomyślałem, że wróciło lato. Postanowiłem przywitać się z nim, wdrapałem się na parapet i wygodnie na nim usiadłem, lecz lata nigdzie nie mogłem dojrzeć. Słońce świeciło, ale było bardzo zimno. W tej chwili przyleciał wiatr. Zaśmiał się, i tak wiuuu… owinął się dookoła mnie, okręcił i tak dmuchnął, że aż spadłem z parapetu. Uciekłem do swojego kącika i trząsłem się z zimna. I zaraz potem ten okropny katar…
N: Misiu, a czy chociaż miałeś na sobie swój ciepły kubraczek?
M: Nie! Nie miałem też czapki, ani rękawiczek. Później założyłem ten ciepły szal, który pożyczyły mi lalki. Brr… Jak mi zimno!
N: Nie martw się Pufiku. Pomożemy ci i szybko wyzdrowiejesz.
Teraz cię położę do łóżeczka, a później dostaniesz herbaty z sokiem malinowym, pomyślimy także o ciepłym ubraniu dla ciebie, abyś się więcej nie przeziębiał.

 

RELAKS DLA NAJMŁODSZYCH
opowiadanie O małym Misiu

Pewnego razu Miś poszedł na wycieczkę do lasu. Po drodze spotkał wiele różnych zwierzątek, swoich dobrych przyjaciół. Rozmawiał z jeżem, skakał na łące z zajączkiem, gonił wiewiórkę, grał w piłkę z liskiem.
Po wesołej zabawie Misio poczuł się zmęczony i powędrował do domu. Mamusia czekała już na Misia i przygotowała mu ciepłe miękkie łóżeczko. Pomogła mu zdjąć ubranko i ułożyła do snu.
W pokoju było cichutko, bo wszystkie zabawki już spały.
Misiu ułożył się wygodnie, zamknął oczka, rozprostował nóżki, rozluźnił rączki.
Teraz Misio oddycha równo, spokojnie.
Jest mu dobrze, zagłębia się w łagodną ciszę.
Prawa rączka staje się leniwa, nie chce mu się jej podnieść.
Lewa rączka też staje się leniwa i nie chce mu się jej podnieść.
Oddycha lekko, równo, spokojnie.
Nóżki też są leniwe. Prawa nóżka staje się ciężka, tak że nie chce mu się jej ruszać. Lewa nóżka staje się ciężka, tak że nie chce mu się jej ruszać.
Głowa spokojnie spoczywa na poduszce. Czuje spokój, spokój i ciszę.
Odczuwa ciepło w rękach, nogach, coraz więcej ciepła, jak w ciepłej kąpieli.
Jest spokojny i bezpieczny.
Sen otula go ciszą, zasypia…zasypia.

                                                        Scenariusz opracowała nauczycielka PM 28 w Gliwicach
mgr Anna Patyńska-Lakwa

5