Lambdacyzm
Głoska ta stosunkowo rzadko jest zniekształcana. Najczęściej jest zastępowana przez „j” albo przez „r”. Czasem - w przypadku niskiej sprawności języka - bywa wymawiana dozębowo lub międzyzębowo, gdy język porusza się w płaszczyźnie poziomej, a zwarcie występuje pomiędzy grzbietem języka a górnymi zębami. Wywołanie i doprowadzenie do poprawnej wymowy tej głoski (tj. do kontaktu czubka języka z wałkiem dziąsłowym i ruchu języka w płaszczyźnie pionowej) jest niezwykle ważne z uwagi na to, że ten układ artykulacyjny stanowi punkt wyjścia do terapii sygmatyzmu (dotyczy głosek: sz, ż, cz, dż) oraz terapii rotacyzmu (wywołania głoski „r”). W obrębie lambdacyzmu występuje:
· deformacja głoski „l” w postaci między innymi: - „l” międzyzębowe; - „l” bez zwarcia czubka języka z wałkiem dziąsłowym górnym; - „l” bez prawidłowej pionizacji języka.
· zamiana głoski „l” ( substytucja ) na inną wypowiadaną prawidłowo: najczęściej „j”. Przykład: lalka - jajka, lampa - jampa
Ćwiczenia wstępne Na tym etapie stosuje się wszystkie ćwiczenia, których celem jest doprowadzenie do pionizacji (palatynacji) języka, np. oblizywanie czubkiem języka wałka dziąsłowego przy szeroko otwartych ustach. Wywołanie głoski Po wyćwiczeniu języka, do pojawienia się głoski „l” często wystarczy jedynie pokaz właściwego sposobu artykulacji. Można też poprosić dziecko, aby w trakcie wymawiania długiego „a” podniosło język do góry, a jego czubkiem dotknęło wałka dziąsłowego. Przykłady: A-la, O-la, E-la, U-la, pA-lma, Po-le.
Marzena Mieszkowicz - neurologopeda
Lambdacyzm-terapiaCo trzeba zrobić aby język giętki powiedział wszystko co pomyśli głowa ? (J. Słowacki).Mowa służy człowiekowi do kontaktowania się z otoczeniem, umożliwia zdobywanie informacji o świecie, ułatwia wyrażanie uczuć, poglądów, opinii, spostrzeżeń; wpływa na intelektualny rozwój młodego człowieka i w ogromnej mierze rzutuje na jego powodzenia szkolne. Każdy kto chce zapewnić swojemu dziecku dobry start musi zadbać o prawidłowy rozwój jego mowy. Bardzo ważne jest, aby dziecko zostało jak najszybciej zdiagnozowane w przypadku wystąpienia ewentualnej wady wymowy, ponieważ im krócej utrwalana będzie wadliwa artykulacja, tym krótszy i łatwiejszy proces terapii logopedycznej. Wady wymowy wykrywane bywają najczęściej dopiero w przedszkolu lub w szkole. Niektóre wady wymowy mogą ujawnić się jednak wcześniej, zanim dziecko trafi pod wprawne oko i ucho nauczycielki przedszkola lub logopedy. W rozwoju mowy wyróżnia się cztery podstawowe okresy: Od dnia urodzenia do 1 roku życia ( tzw. okres melodii ), dziecko głuży i gaworzy, wymawia grupy sylab np. ma-ma, ba- ba, które nie mają jeszcze konkretnego znaczenia. W tych wypowiedziach powinny pojawić się samogłoski a, o, e, i, u, oraz spółgłoski t, d, p, b, ś, ć, dź, i, j. Najważniejszym zadaniem w tym okresie powinno być obserwowanie dziecka. Oprócz słuchania, należy obserwować jego reakcje na odgłosy otoczenia: np. czy odwraca główkę w kierunku źródła dźwięku, czy budzi je hałas, czy słyszy mowę szeptaną. Te obserwacje pomogą zorientować się, czy dziecko dobrze słyszy. Wczesne wykrycie niedosłuchu lub głuchoty, pozwoli na zastosowanie odpowiedniej stymulacji rozwoju mowy (albo zaaparatowanie), dziecka, co zminimalizuje deficyty rozwojowe i umożliwi mu normalny rozwój.Jeżeli dziecko znajduje się w tzw. okresie ...
attimo