ZASADY PRACY TERAPEUTYCZNEJ
ð Wzbudzenie motywacji do wysiłku umysłowego
Zajęcia powinny być atrakcyjne, ciekawe, nie nużące, wzbudzające
zainteresowanie i motywację do pracy. Dbamy o to, by dziecko mogło
osiągnąć sukces.
ð Stopniowanie trudności
Nie wolno zniechęcać lub stwarzać sytuacji wzbudzających lęk. Zadania
stosujemy „od najłatwiejszego”, do trudniejszych przechodzimy bardzo
wolno.
ð Życzliwość i spokojna atmosfera
Dziecko musi odreagować towarzyszące mu napięcie. Należy je
mobilizować przez częste pochwały. Unikajmy współzawodnictwa
w zespole.
ð Indywidualizacja pracy
Możliwie pełna indywidualizacja z każdym dzieckiem.
ð Czas trwania
Czas trwania poszczególnych ćwiczeń dostosować do możliwości
dziecka (ogólnie i w dniu zajęć).
ð Organizowanie sytuacji problemowej
Umożliwić dziecku działanie na przedmiotach, aby rozwiązywać problem
w sposób manipulacyjny.
ZASADY TERAPII PEDAGOGICZNEJ
Zasada 1:
Indywidualizacji środków i metod oddziaływania korekcyjnego- Dla każdego dziecka w grupie dobieramy indywidualny (inny) program.- Dobieramy indywidualne metody dydaktyczne i wychowawcze do możliwości konkretnego dziecka.- W toku zajęć kontrolujemy przebieg i wyniki pracy dziecka.- Pomagamy w przezwyciężaniu trudności.
- Stosujemy indywidualne zabiegi wychowawcze i psychoterapeutyczne.
Zasada 2:Powolnego stopniowania trudności w nauce czytania i pisania, uwzględniającego złożoność tych czynności i możliwości percepcyjne dziecka- Stosujemy stopniowanie trudności w zakresie objętości i przystępności opracowywanego materiału.- Przechodzimy od ćwiczeń prostych, obejmujących niewielki zakres materiału do złożonych wymagających opracowania dużych partii materiału dydaktycznego.- Przechodzimy do zadań trudniejszych wtedy, gdy dziecko sprawnie opanuje wcześniejsze, łatwiejsze.- Ćwiczymy tak długo daną umiejętność, dopóki terapeuta nie ma poczucia, że dziecko wykonuje ją sprawnie.- Nie ma czasowych reguł (rygorów) ćwiczenia danej umiejętności.
Zasada 3:Korekcji zaburzeń: ćwiczenie przede wszystkim funkcji najgłębiej zaburzonych i najsłabiej opanowanych umiejętności- Im głębiej zaburzona dana funkcja tym większa podatność na zmęczenie dziecka, uważamy by do tego nie doszło.- Nie ćwiczymy tylko jednej funkcji, bo może dojść do przetrenowania, zniechęcenia i powrotu do złych nawyków.- Wskazana przemienność ćwiczeń - najgłębiej zaburzone funkcje z mniej zaburzonymi, bardziej sprawne z mniej, percepcja słuchowa z wzrokową.- W ćwiczeniu czytania i pisania - łączenie ich w jednym zdaniu.- Stosujemy przerwy na odpoczynek.Zasada 4:Kompensacji zaburzeń: łączenie ćwiczeń funkcji zaburzonych z ćwiczeniami funkcji nie zaburzonych w celu tworzenia właściwych mechanizmów kompensacyjnych- Funkcje sprawniejsze wspierają czynności funkcji zaburzonych.- Usprawniona zostaje integracja psychomotoryczna.Zasada 5:Systematyczności- Zajęcia powinny odbywać się codziennie; lepiej 3x 20 minut niż 1 długie 60 minut.- Przerwy w zajęciach powodują regres.- Najbardziej męczące ćwiczenia percepcji słuchowej: nie powinny trwać każdorazowo dłużej niż kilka minut. Można jednak do nich kilkakrotnie wracać podczas zajęć, w przerwach stosując inny rodzaj ćwiczeń.Zasada 6:Ciągłości oddziaływania psychoterapeutycznego- Działania psychoterapeutyczne powinny towarzyszyć zabiegom dydaktycznym przez cały czas trwania zajęć terapii pedagogicznej.- W pierwszym okresie działania psychoterapeutyczne powinny być dominujące.- Pełnią funkcje profilaktyczne - chronią przed dalszymi negatywnymi następstwami niepowodzeń szkolnych.
attimo