1. Metoda diagnozy działalności matematycznej dzieci z klas poczatkowych. Autorami tej metody są: Gruszczyk, Edyta Kolczyńska i Henryk Moros. Przy jej pomocy diagnozuje się efekty uczenia się matematyki, przyczyny niepowodzeń oraz dynamikę procesu uczenia się tego przedmiotu. Klasy 0-3 (włącznie) szkola podst.
2. Testy wiadomości i umiejętności matematycznych dla klas I-III S.P. autor Zenon Krążyński. Służy on do badania dzieci które napotykają na trudności w zakresie matematyki.
3. Test diagnostyczny z matematyki dla kl. IV S.P. Autor – Barbara Chrzan-Feluch. Można określić poziom opanowania treści programowych z matematyki w kl. IV.
4. Test „Matematyka kl. V” B. Chrzan-Feluch, Martyna Kicińska, Irena Olecka, Helena Radziwiłł. Bada wiadomości i umiejętności z matematyki z zakresu kl. V S.P.
5. Seria testów czytania i pisania dla klas I-III S.P. Teresa Strabużyńska, Teresa Śliwińska. Służy on do badania podst. umiejętności czytania i pisania w kl. I-III. Ujawniania przyczyn trudności w tym zakresie, różnicowania specyficznych zaburzeń typu: dysleksja, dysgrafia oraz trudności wynikających z zaniedbań w pracy dydaktycznej.
6. Test „Czytanie” Maria Grzywak-Kaczyńska. Służy on do badania rozumienia tekstu czytanego po cichu.
7. Test „Cichego czytania” Helena Chylińska. Bada umiejętności rozumienia tekstu czytanego po cichu. Stosowany jest głównie przy rozpoznawaniu przyczyn trudności w nauce.
8. Wybór testów do pisania za słuchu dla klas IV-VIII S.P. Maria Sobolewska. Bada opanowanie podst. treści programowych z ortografii.
9. Pomoce do badań pedagogicznych uczniów kl. VII-VIII S.P. i szkół ponadpodstawowych ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu. Janina Mickiewicz. Przeznaczone do:
- badania uczniów podejrzanych o zaburzenia o charakterze dysleksji rozwojowej a szczególnie ustalenia przyczyn trudności w pisaniu i czytaniu,
- u starszych uczniów określenia problemu oraz stopnia i rodzaju występujących zaburzeń,
- udzielania porady uczniowi, rodzicom i szkole,
- do zorganizowania działań postdiagnostycznych w tym korekcyjnokompensacyjnych,
- pozwala na wykrycie ewentualnej stymulacji zaburzeń,
- na jego podst. wydaje się zalecenia dla szkoły.
10. Inwentarz do oceny postępu w rozwoju społecznym upośledzonych umysłowo. Gunzberg, polskiej adaptacji T. Witkowski. Słuzy on do badania społecznego rozwoju dziecka normalnie rozwijającego się do 3 r.ż. oraz oceny umiejętności społecznych osób upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim (PAC 1), umiarkowanym (PAC 2), głębokim (PPAC). Pomaga on w zróżnicowaniu autyzmu i upośledzenia umysłowego.
11. Skala nieprzystosowania społecznego (SNS) L. Pytka. Skala ta służy do wstępnego pomiaru nieprzystosowania społ. dzieci w wieku 13-17 lat. Pozwala określić intensywność i częstotliwość występowania określonych zachowań lub cech jednostki które uznawane są przez społeczeństwo za negatywne.
ZADANIA PEDAGOGA W ZAKRESIE PORADNICTWA
1. wspomaganie wszechstronnego rozwoju dzieci i młodzieży (zarówno w zakresie uczenia się, poszerzenie wiedzy, kontakty społeczne, mediacje, rozwiązywanie konfliktów),
2. profilaktyka uzależnień oraz pomoc dzieciom i młodzieży z grup ryzyka,
3. terapia zaburzeń rozwojowych i zachowań dysfunkcyjnych,
4. pomoc w wyborze kierunku kształcenia i zawodu,
5. prowadzenie edukacji prozdrowotnej wśród uczniów, rodziców i nauczycieli,
6. pomoc rodzicom i nauczycielom w diagnozowaniu i rozwijaniu potencjalnych możliwości oraz mocnych stron uczniów,
7. wspomaganie wychowawczej i edukacyjnej funkcji rodziny i szkoły.
Pedagog w szkole.
Praca pedagoga w szkole związana jest z:
1. służy pomoca uczniom w każdej sprawie która jest dla nich ważna,
2. kierowanie uczniów na badanie do różnych specjalistów,
3. konsultacje i porady dla rodziców,
4. nauczyciele którzy mają problemy z wychowaniem uczniów,
5. zapewnienie pomocy materialnej czy finansowej dzieciom będącym w trudnej sytuacji,
6. czuwa nad młodzieżą która pochodzi ze środowisk patologicznych lub może wpaść w takie towarzystwo,
7. organizuje szkolenia rady pedagogicznej.
Głównym celem poradnictwa społecznego jest kompensacja (wyrównywanie) społeczne braków utrudniajacych pomyślny bieg życia jednostki lub grupy.
Rodzaje poradnictwa społecznego w aspekcie sfer oddziaływań wg. prof. Ziemskiej:
1. poradnictwo naprawcze,
2. poradnictwo przeciwdziałające w aspekcie struktury osobowości i struktury społecznej przez działalnośc psychoterapeutyczną,
3. poradnictwo zapobiegawcze,
4. poradnictwo prognostyczne.
Profilaktyczno optymalizujące zapobiegawcze naprawcze
prognostyczne
sfera moralnego sfera zakłóceń trudności i konfliktów sfera dezorganizacji
życia społecznej
doradztwo terapia i psychoterapia
PORADNICTWO ZAWODOWE
Etapy orientacji zawodowej:
1. wstępna orientacja zawodowa (rozpoczyna się w przedszkolu i trwa do 3 kl. SP) dostarczamy dziecku informacji o wybranych zawodach i pozwalamy mu poznawać na czym ta praca polega,
2. etap obserwacyjny – związany z kształceniem blokowym (4-6 kl. SP) Dokonuje się analizy znaczenia pracy w zyciu indywidualnym i społecznym organizacji pracy i jej efektów na przestrzeni czasu.
3. orientacja zawodowa pierwszego stopnia skierowana do uczniów kl. I i II gimnazjum. Ma charakter modułowy i związana jest z przedmiotami tj. WOS, technika i informatyka. Uczniowie uczą się:
- podejmowania decyzji (zapoznają się z tym co to jest ;proces decyzyjny, jak przebiega i zapoznaja się z tym jakie są cechy decyzji zawodowej),
- próba odnalezienia się na rynku pracy (co to jest, czym się charakteryzuje, jaka jest jego specyfika),
- analizują problem bezrobocia (co to jest, inf. z najbliższego środowiska jak wyglada bezrobocie),
- poznanie własnych uzdolnień i zainteresowań które mogą być przydatne w wyborze zawodu.
4. etap decyzyjny pierwszego stopnia, gimnazjum kl. III – podejmowana jest konkretna decyzja zawodowa. W oparciu o wszystkie zebrane dotąd informacje przeprowadzane są konieczne badania lekarskie jak również mogą być przeprowadzone badania psychologiczne pod kątem wyboru zawodu i prowadzone rozmowy z doradcami zawodowymi mogą być prowadzone tylko przez uczniów ale mogą być też przez uczniów i rodziców. Powinien skończyc się podjęciem decyzji I stopnia.
5. Orientacja zawodowa drugiego stopnia – polega na prowadzeniu zajęć o charakterze pozazawodowym (działania związane ściśle z konkretnym zawodem). Działania te są powiązane z okresleniem predyspozycji zawodowych danej osoby, celi osobowościowych ale także możliwości materialnych rodziny. Obejmuje młodzież kl. I i II LO i profilowanych oraz młodzież kl. I zawodowych.
6. Etap decyzyjny drugiego stopnia – kl. III liceum i II zawodowe, może być także prowadzone w szkołach policealnych. Pomaga w podjęciu decyzji o wyborze studiów, szkoły policealnej lub pracy zawodowej. Młodzież na tym etapie powinna znać sposoby poszukiwania pracy, umieć nawiązywać kontakt z pracodawcą, jak przygotować odpowiednie dokumenty, posiadać pełną umiejętność pisania CV i listów motywacyjnych.
Wyróżniamy trzy dziedziny poradnictwa:
a) rozwój samopoznania – zwraca się uwage na realizm w ocenie własnych zdolności i możliwości. Wyznacznikiem będą:
- oceny szkolne,
- system wartości funkcjonujący w ??????????? sferach życia,
- zainteresowania i kierunki aktywności.
b) nauka i praca – dostarcza inf. o świecie zawodów, inf. o preferowanej gr. zawodów,
c) planowanie kariery – pełność planów, różnorodne środki poszukiwań, umiejętność podejmowania decyzji.
Doradztwo zawodowe – proces w którym doradca zawodowy pomaga klientowi w osiągnięciu lepszego zrozumienia siebie samego w odniesieniu do środowiska pracy, aby umożliwić mu realistyczny wybór lub zmianę zatrudnienia lub też osiągnięcie właściwego dostosowania zawodowego.
Cele i zastosowania doradztwa zawodowego:
- udzielanie klientowi pomocy w osiągnięciu mozliwie najlepszego poziomu dostosowania zawodowego z pkt. widzenia społecznego, ekonomicznego i profesjonalnego,
- powinno pomagać klientowi w uzyskaniu odpowiedniego wglądu w ich własne zainteresowania, możliwości i charakter pracy oraz zachęcić ich do podejmowania własnych decyzji dotyczących celów zawodowych i podejmowania kroków niezbędnych do ich realizacji,
- nie jest ograniczone do jakiejś szczególnej grupy wiekowej lub zawodowej ale może mieć zastosowanie dla każdego typu pracowników w dowolnym czasie a zatem:
· dla młodych ludzi, którzy niw wiedza jaki zawód jest dla nich najbardziej odpowiedni,
· dorosłych pracowników którzy muszą zmienić lub dostosować się do nowych zajęć ze wzgl. na zwolnienia grupowe, przyczyn osobistych lub przebranżowaniu,
· kobiety, które coraz częściej wchodzą lub powracają na rynek pracy po dłuższej nieobecności,
· osoby pozostające na zasiłku i powracających po dłuższym okresie bezrobocia, a które potrzebują pomocy w dostosowaniu i zmianie kwalifikacji zawodowych.
Rola dorady zawodowego:
- doradca zawodowy zalicza się do profesji doradczej, różniąc się od innych jej członków tylko dziedziną i rodzajem problemów z którymi borykają się jego klienci,
- pomaga osobą które muszą stawić czoła problemom bezpośrednim związanym z zatrudnieniem z reguły polegającym na wyborze zatrudnienia lub dostosowania do zatrudnienia,
- pomagając klientowi rozważa wew. i zew. czynniki jak np. psychologiczne, fizyczne i społeczno-ekonomiczne, czynniki mające wpływ na status zawodowy klienta i mogące mieć wpływ na jego przyszłość.
Doradca zawodowy podejmuje następujące działania:
1. działania pomagające w wejściu na rynek pracy:
- udzielenia inf. na temat zawodu i sytuacji na rynku pracy,
- badaniu zdolności osobistych skłonności i fizycznych możliwości,
- przygotowania do dalszego kształcenia zawodowego lub określeniu przydatności zawodowej,
2. organizacja orientacji zawodowej w szkole,
3. doradzanie osobie która dokonała nieodpowiedniego wyboru zatrudnienia tak aby mogła ona dokonać zmian w swojej sytuacji,
4. pomaga doświadczonemu pracownikowi, który chce lub musi dokonać zmiany zawodowej w przeprowadzeniu przeglądu alternatywnych mozliwości zatrudnienia, wybrania odpowiedniego zatrudnienia i sporządzenia planu zmiany zatrudnienia,
5. pomoc dla osób które napotykają na przeszkody w uzyskaniu lub utrzymaniu zatrudnienia czy też awansowaniu.
Umiejętności doradcy zawodowego:
klejarka