Ćwiczenia w wodzie, Nordic Walking, Hipoterapia.doc

HYDROTERAPIA AKTYWNA I PASYWNA

Dział kinezyterapii

·         Ćwiczenia specjalne – realizowane w ramach programu usprawniania pacjenta

·         Zajęcia prowadzi się zgodnie z ogólnymi zasadami toku lekcyjnego

·         Specjalne zasady bezpieczeństwa - w przypadku zajęć w wodzie należy pamiętać o tym, że szczególnie są respektowane warunki bezpieczeństwa

·         Grupa 15/1 opiekuna (grupa dziecięca 10/1)

·         Ratownik WOPR – nawet, jeżeli basen jest płytki!

ZAJĘCIA W WODZIE

Indywidualne

→ powinny być prowadzone w basenach przystosowanych do zajęć rehabilitacyjnych

·         Indywidualna praca z terapeutą

·         Metody:

Halliwick

Bad Ragaz (metoda przede wszystkim ukierunkowana na pacjenta z zaburzeniami funkcji neurologicznych powstałych na wskutek chorób OUN – udar, unieruchomienie kończyn, pacjenci reumatologiczni, po długim okresie rekonwalescencji; jest metoda opierająca się na wzorcach bardzo podobnych i mających niezwykle wspólna metodologie z wzorcami metody PNF – wzorce w wodzie: pacjenta kładzie się na plecach nakładając na kkd i kkg pneumatyczne przedmioty wypornościowe oraz pod szyją i lędźwie – pozycja idealnego odciążenia; następnie wykonuje się określone wzorce z metody PNF)

Watsu (metoda wywodząca się z dalekiego wschodu; dla odmiany jest to metoda relaksacyjna, wyprzedająca naukę pływania; terapeuta pracujący w wodzie otrzymując pacjenta bardzo łatwo może nauczyć go pływać wykorzystując ruch wahadłowy po okręgu wody tak długo, aż rozluźniony pacjenta położy się na wodzie)

Grupowe

→ mogą być prowadzone na pływalniach ogólnodostępnych (zajęcia ukierunkowane najczęściej dla pacjentów z bólami kręgosłupa lędźwiowego, osób otyłych oraz dla osób, które chcą mieć dodatkowe zajęcia ruchowe)

·         Zajęcia z zakresu rekreacji ruchowej

·         Profilaktyka zdrowotna

·         Aktywność ruchowa adaptacyjna (zajęcia, w których uczymy osoby niepełnosprawne – osoby po przerwaniu rdzenia kręgowego: tetraplegicy, paraplegicy oraz osoby z innymi schorzeniami, pływania sposobami pływackimi)

Wskazania

·         Choroby wieku dziecięcego

§         Zaburzenia rozwoju - woda z jednej strony daje przyjemność, a z drugie nakazuje kontrolować pozycję głowy, jej prawidłowe utrzymanie

§         Zespoły genetyczne (dziecko z zespołem Downa jest dzieckiem dosyć łatwo poddającym się procesowi nauki pływania)

§         Wady postawy (nie jest prawdą, że pływanie w wodzie dla każdego dziecka jest korekcyjne; woda jest dobra, jako metoda profilaktyczna; jedyna wadą postawy, w której można stosować leczenie ruchem w wodzie jest klatka piersiowa szewska)

§         Niepełnosprawność narządu ruchu (np. po urazach – stany po skręceniach, zwichnięciach, złamaniach, stany po zabiegach chirurgicznych)

§         Choroby nerwowo-mięśniowe (np. dystrofia Düchenna)

§         Mózgowe porażenie dziecięce (w każdej odsłonie; każde dziecko z MPD można zakwalifikować do terapii w wodzie; zmniejsza się sztywność mięśniowa)

·         Osoby dorosłe

§         Neurologia (udary, amputacje, paraplegia i tetraplegia, stwardnienie rozsiane, choroby układu pozapiramidowego, zespoły bólowe, podwyższone napięcie mięśniowe, uszkodzenie nerwów obwodowych)

§         Ortopedia (stany po urazach, po złamaniach, amputacje, zmiany zwyrodnieniowe)

·         Choroby układu krążenia (choroba niedokrwienna mięśnia sercowego, okres rekonwalescencji po zawale mięśnia sercowego)

·         Choroby układu oddechowego (astma oskrzelowa)

·         Choroby reumatyczne (ZZSK, RZS) – tutaj zaleca się pływanie stylem klasycznym, ponieważ on lordotyzuje

·         Choroby związane z przemianą materii (otyłość) – aktywna praca w wodzie

·         Niepełnosprawność sensoryczna: osoby niewidome, niesłyszące

·         Niepełnosprawność intelektualna – uczenie bezpiecznego funkcjonowania nad wodą

·         Choroby wieku późnego – wczesne stadium choroby Alzheimera, wczesne stadium demencji

·         Choroby psychiatryczne – zawsze wtedy, gdy nie ma innych przeciwwskazan

Przeciwwskazania

·         Otwarte rany, owrzodzenia troficzne, świeże rany pooperacyjne

·         Uczulenia

·         Hydrofobia

·         Epilepsja – zapewnienie dziecku bezpieczeństwa 1/1 przez osobę, która natychmiast potrafi pomóc

·         W przypadku zajęć grupowych:

dodatkowo przeciwwskazaniem może być brak kontroli nad zachowaniem (np.: autyzm, niepełnosprawność intelektualna)

Topienie – przy zawale mięśnia sercowego.

Tonięcie – podczas, gdy nie umie pływać.

Zalety środowiska wodnego

·         Temperatura

Do zajęć sportowo-rekreacyjnych → 27-30°C

Do zajęć rehabilitacyjnych → 34°C, pacjenci reumatologiczni 32°C

Do zajęć indywidualnych → 34°C (temperatura komfortu cieplnego)

·         Ciśnienie hydrostatyczne

Przede wszystkim wpływa na redukcje obrzęków, poprawia krążenie obwodowe zwłaszcza w okolicy kończyn dolnych

Na poziomie 1m wynosi ono 0,1 atm

·         Odciążenie

W przypadku chorób zwyrodnieniowych

Podwyższone napięcie mięśniowe

Dolegliwości bólowe

·         Opór

Im większa prędkość poruszania ciała w wodzie, tym większy opór

Opór wzrasta do kwadratu prędkości

Opór zwiększa płaszczyzna natarcia na wodę

·         Turbulencja

Zjawisko wirowania wody

Pęd wody uzyskany mechanicznie, ręką terapeuty, przez inne osoby (w czasie zajęć grupowych)

·         Atrakcja z uczestnictwa w zajęciach

Zasady prowadzenia zajęć:

·         Przed przystąpieniem di właściwej nauki pływania trzeba stosować ćwiczenia oswajające z wodą by zneutralizować lęki i obawy przed „obcym” środowiskiem. Nie da się wyegzekwować…

·         Nie można nauczyć prawidłowego pływania bez przyjęcia właściwej pozycji w leżeniu na plechach

·         Ciało powinno być uczone równolegle do lustra wody, co ułatwia poruszanie się.

·         Należy wyegzekwować prawidłowe ustawienie głowy, opanować strach przed kontaktem wody z twarzą, nauczyć oddechu do wody

·         Należy pozwolić osobie leżącej na wodzie poczuć zjawisko unoszenia na wodzie

·         Częstym błędem jest „noszenie” nad powierzchnia wody

·         Ważne jest, aby terapeuta pozwolił wodzie ma przekazanie osobie podjętej terapią swoje właściwości

Halliwick

·         Jedna z metod nauki pływania i terapii w wodzie dla osób w każdym wieku, zarówno dla niepełnosprawnych, jak i dla zdrowych.

·         Głównym celem tej metody jest nauczenie bezpiecznego i swobodnego poruszania się i przebywania w wodzie, co osiąga się poprzez nauczenie kontrolowania ruchów głowy, oddychania i utrzymywania równowagi w wodzie.

·         Utrzymanie równowagi w wodzie wymaga przystosowania się do zmian mechanicznych zachodzących w tym środowisku

·         Adaptacja jest wynikiem procesu nauki umiejętności psychosensorycznych i motorycznych

·         Proces ten umożliwia opanowanie zdolności utrzymania równowagi w niestabilnym środowisku. Po uzyskaniu równowagi (stabilności) można rozpocząć kontrolowanych ruch, który zapewnia niezależność osoby niepełnosprawnej w środowisku wodnym.

·         Zadaniem koncepcji Halliwick jest umożliwienie uczestnikowi osiągnięcia maksymalnej niezależności zarówno w wodzie, jak i na lądzie. Podstawową czynnością w nauce opanowania pływania jest równowaga. Równowaga zależy od kształtu i gęstości ciała. Pływak, zwłaszcza ze schorzeniami neurologicznymi, może wymagać…

·         Nie używa się pomocy wypornościowych, ponieważ sprzyjają uzależnieniu, które może znacznie zahamować dążenie do niezależności w wodzie.

·         Założenia Halliwick

·         Każdy jest pływakiem!

·         Pływanie to środek do osiągnięcia niezależności, nie cel sam w sobie.

·         Równowaga zależy głównie od kształtu i gęstości ciała.

·         Najważniejsze jest zapewnienie odpowiedniego wsparcia i asekuracji.

·         Większość zajęć wymaga indywidualnej pracy instruktor-pływak.

·         Ogranicza się używanie pomocy wypornościowych.

·         Pacjent aktywnie uczestniczy we wszystkich zajęciach.

·         Założenia tej metody odnoszą się nie tylko do technicznej strony nauki pływania, ale tez do aspektów psychologicznych i społecznych.

Założenia do prowadzenia zajęć w wodze:

·         Początkowo uczymy „radości w wodzie”

·         Nie używa się pomocy do pływania, ponieważ:

·         Pomoce często powodują, że twarz nie ma styczności z wodą, a w związku z tym kontrola oddychania jest niedostatecznie doskonalona.

·         Utrzymując głowę w górze prowadza do nauki utrzymywania nieprawidłowej pozycji ciała, ewentualnie do słabej techniki pływania.

·         Pomoce uniemożliwiają (hamują) uczenie i doskonalenie pewnych umiejętności, tj. np. zanurzenie, obroty i kontrolę balansu.

·         Pomoce nie kompensują asymetrii i bardziej komplikują problemy związane z nauką kontroli niechcianych ruchów rotacyjnych.

·         Pomoce mogą prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa i do zbyt dużego zaufania.

·         Pomoce mogą być niebezpieczne. Mogą zatrzymać ludzi pod woda. Mogą takż...