Finanse i rozliczenia międzynarodowe
Wymienialność-jest to prawnie i faktycznie zagwarantowana możliwość wymiany pieniądza występującego w ramach danego państwowego systemu pieniężnego na pieniądz występujący w systemach pieniężnych innych państw oraz możliwość wykorzystywania wymienionych środków pieniężnych zgodnie z celem wymiany (bez niej nie byłoby rozliczeń międzynarodowych- wprowadza się ją stopniowo).
Wymienialność dzielimy na:
-pełną (nieograniczona) jest to zezwolenie osobom fizycznym i prawnym, krajowym i zagranicznym na kupowanie i sprzedawanie walut zagranicznych po cenie rynkowej i na zatrzymanie walut zagranicznych zgodnie ze swym wyborem lub na przekazanie za granicę tytułem płatności występujących w bilansie płatniczym (bilans obrotów bieżących i kapitałowych).
-ograniczona –podział ze względu na podmiot, który jest uprawniony do wymiany pieniądza krajowego na waluty obce:
a) wymienialność zewnętrzna- przysługuje wyłącznie nie rezydentom (osobom z zagranicy
b) wymienialność wewnętrzna- prawo do nabywania walut obcych dotyczących rezydentów (obywatele zagraniczni nie mają tego prawa)
Podział ze względu na zakres transakcji, których ta wymienialność dotyczy;
a) wymienialność w zakresie bilansów obrotów bieżących
b) wymienialność w zakresie bilansów obrotów kapitałowych (inwestycje pośrednie i bezpośrednie- dają inwestorowi zagranicznemu głos decydujący)
Przyjmuje się, że inwestycje bezpośrednie- te inwestycje, które dają 10-20 % udziałów w kapitale (tylko kapitał)
Inwestycje portfelowe (pośrednie)- pozostałe lokaty dotyczą spółek, lokaty na rachunkach w bankach zagranicznych- papiery dłużne.
Polska niewiele inwestuje zagranicą w formie inwestycji bezpośrednich bo mamy zbyt mało kapitału (więcej do nas ich napływa niż odpływa).
2. korzyści wynikające z uczestnictwa w międzynarodowym przepływie kapitału
3. korzyści w dziedzinie przepływu osób między krajami.
Ad.1.
Dzięki wymienialności przedsiębiorstwa mają swobodny dostęp do walut obcych co oznacza możliwość importu towarów z dowolnego kraju w nieograniczonej ilości. Pozwala to ponadto wybrać na rynku światowym takie towary i usługi, które najpełniej odpowiadają krajowym potrzebom. Jeśli chodzi o jakość, cenę, warunki dostawy i płatności. Wymienialność eliminuje wszystkie te niedogodności, które wiążą się ze stosowaniem ograniczeń dewizowych. Ograniczenia dewizowe oznaczają niedostatek dewiz i brak możliwości ich swobodnego nabycia co oznacza, że przedsiębiorstwa zmuszone są kupować towary nie tam gdzie są one sprzedawane na najkorzystniejszych warunkach, ale w tych krajach, z którymi można rozliczać się bez użycia walut obcych (tzn. w sposób bezdewizowy). Dzięki wymienialności możliwy jest import takiej ilości towarów, która zapewnia odpowiednie zaopatrzenie rynku krajowego a jednocześnie przyczynia się do rozwoju konkurencji na rynku krajowym co ogólnie biorąc wymusza zwiększenie efektywności działania producentów krajowych.
Ad.2.
a) pełna wymienialność umożliwia nieograniczone lokowanie pieniędzy za granicą co daje szanse na dywersyfikacje (zróżnicowanie) lokat i w efekcie ograniczenie ryzyka i stwarza szanse na osiągnięcie dodatkowych zysków.
b) przyciąganie kapitału do kraju z zagranicy (inwestycje bezpośrednie):
-dzięki wymienialności pieniądza krajowego na waluty obce inwestorzy zagraniczni mogą:
* transferować swobodnie zyski za granicę gdyż mogą bez pozwolenia nabywać waluty obce za takie kwoty, które stanowią ich udział w zysku spółki po zapłaceniu podatku dochodowego.
* dokonywać bez ograniczeń zakupów za granicą i w efekcie mogą bezproblemowo prowadzić swoją produkcję (handel) wymagającą zagranicznych surowców i maszyn.
* także swobodnie wycofać się z danego kraju po dokonaniu sprzedaży majątku i zamianie waluty krajowej uzyskanej z tej sprzedaży oraz transferowanie jej za granicę.
Ad.3.
Wymienialność w tym przypadku oznacza możliwość nieograniczonego nabywania walut obcych zarówno na cele turystyczne jak i podróże służbowe i prywatne. Każdy kraj musi zmierzać do wymienialności, bo będzie odcięty od świata zewnętrznego- gorszy rozwój.
Najważniejsze zagrożenia związane z wprowadzeniem przez dany kraj wymienialności jego waluty na waluty obce to możliwość masowej ucieczki kapitału z danego kraju (odpływu) za granicę oraz możliwość gwałtownego załamania się kursu walutowego w efekcie czego może powstać kryzys finansowy
Wykład 2 –03.03
Co trzeba zrobić by przejść do waluty w pełni wymienialnej?
Warunki wprowadzenia wymienialności i jej utrzymania (waluty krajowej na waluty obce):
1. odpowiednio wysoka konkurencyjność gospodarki, dobrze rozwinięty eksport charakteryzujący się odpowiednio zróżnicowaną strukturą towarową.
2. polityka pieniężna i budżetowa nastawiona na ochronę siły nabywczej pieniądza danego kraju zapewniająca możliwie niską stopę inflacji
3. dobra sytuacja w bilansie płatniczym oraz odpowiednio wysokie rezerwy dewizowe gwarantujące przede wszystkim ciągłość zaopatrzenia w towary importowane.
4. ustanowienie odpowiedniego systemu kształtowania się kursu walutowego gwarantującego to, że kurs rynkowy waluty danego kraju nie będzie podlegał nadmiernym zniekształceniom
5. sprawnie funkcjonujący system finansowy państwa w tym zwłaszcza system bankowy przy czym istotne jest aby system bankowy podlegał odpowiedniemu nadzorowi ze strony państwa.
Charakterystyka warunków
Wszystkie te warunki musza być spełnione jednocześnie, nie spełnienie choćby jednego oznacz, że istnieją poważne zagrożenia dla wymienialności waluty i może się okazać konieczne zwiększenie tej wymienialności.
Przyczyna: w wyniku wprowadzenia wymienialności kraj wystawiony jest na silne oddziaływanie rynków międzynarodowych: głównie przez import- nieograniczony import. Konkurencyjność jest potrzebna by sprzedać swój towar. Wpływy z eksportu towarów i usług to na ogół podstawowe źródło dewiz (walut obcych) na rynku danego kraju. Kraj musi być na tyle silny by przeżyć tę konkurencyjność. Musimy mieć dobrze rozwinięty eksport. Jest to proces samo napędzający –trzeba włączyć się do tej wymiany międzynarodowej. Wymienialność należy wprowadzić stopniowo, należy ją utrzymać dbając o spełnienie tych warunków. Zróżnicowana struktura transportowa eksportu-w eksporcie danego kraju występowały produkty możliwie najbardziej różnorodne –zaczynając od najbardziej prostych (produkty rolne, surowce) do najbardziej wyrafinowanych (technologia, komputery). Przeciwieństwem struktury zróżnicowanej jest monokultura w eksporcie –np. Arabia Saudyjska 99%, jej eksport to ropa naftowa- struktura niezróżnicowana. Zróżnicowana struktura eksportu jest niezbędna w celu przeciwdziałania nadmiernym wahaniom kursu waluty danego kraju, które to wahania występują najczęściej przy zbyt dużych zmianach wpływów z tytułu eksportu np.: cena ropy spada 30% to wpływy z tytułu tego eksportu także spadną znacząco. Spełnienie tego warunku umożliwia danemu krajowi rezygnacje z ochrony rynku wewnętrznego przed konkurencją ze strony towarów zagranicznych. Ochrona rynku zawsze występuje tylko nie zawsze możemy to dostrzec.
Polityka pieniężna (monetarna) jest na ogół kształtowana przez Bank Centralny i jej istota sprowadza się do takiego dostosowywania ilości pieniądza w obiegu do występującej podaży towarów i usług aby inflacja była możliwie najmniejsza (ilość udzielanych kredytów przez banki komercyjne zachowanie pewnej równowagi).
Polityka budżetowa jest kształtowana przez rząd a jej istota sprowadza się do określania dochodów budżetów państwa oraz wydatków budżetowych a w efekcie salda budżetu państwa (saldo to deficyt lub nadwyżka lub równowaga w budżecie).
Zarówno polityka pieniężna jak i budżetowa powinna być kształtowana tak aby w praktyce zapewniać zaufanie do pieniądza danego kraju zarówno ze strony podmiotów krajowych jak i zagranicznych. Jeśli takie zaufanie zostanie naruszone to może wystąpić negatywne zjawisko ucieczki od pieniądza danego kraju do walut obcych wtedy mógłby się załamać stosowany przez dany kraj system kursu walutowego. Te czynniki rzutują na wyobrażenie o danym kraju jaka jest ta gospodarka i czy ta waluta jest silna. Ostatecznym miernikiem polityki pieniężnej i budżetowej jest stabilna siła nabywcza pieniądza danego kraju co z kolei jest podstawą międzynarodowego zaufania do tego pieniądza. Kraje o dużej inflacji nie mogą wprowadzać zbyt dużej wymienialności- więcej zagrożeń niż korzyści, należy uzdrowić najpierw gospodarkę.
Ad.5
Ponieważ wymienialność oznacza ogromną masę transakcji realizowanej za granicą to banki powinny być w stanie obsłużyć sprawnie wszystkie te transakcje. Nadzór nad bankami konieczny jest po to by podmioty krajowe i zagraniczne mogły mieć do banku odpowiednie zaufanie powierzając im swoje pieniądze.
Wykład 3- 17.03
Charakterystyka kursów walutowych i ich rodzaje (ze względu na zmienność)
Kurs walutowy jest to cena jednej waluty wyrażona w drugiej walucie (ceny walut obcych0
Sposoby notowań kursu:
-może być podawane w notowaniu bezpośrednim (proste)
-może być podawane w notowaniu pośrednim (odwrotne)
*notowania bezpośrednie występuje wtedy kiedy podaje się ilość jednostek waluty krajowej przypadających na jednostkę waluty obcej (większość krajów świata prowadzi notowania bezpośrednie np. w Polsce).
*notowania pośrednie podaje się ilość jednostek waluty obcej przypadających na jednostkę waluty krajowej np. notowanie w Londynie 1 funt brytyjski = 2 $ amerykańskie (Wielka Brytania i kraje z nią powiązane).
1. informacyjna
2. cenotwórcza
3. kurs jako instrument polityki gospodarczej
Ad.1
Kurs informuje uczestników rynku o cenie walut obcych i jest podstawą dokonywania analizy co do tendencji kształtowania się ceny tych walut w jakimś okresie.
Ad.2
Wynika ona z faktu, że podstawą kształtowania się kursów są relacje cen występujących w poszczególnych krajach w efekcie tego kurs walutowy jest stosowany z jednej strony do przeliczania cen krajowych na ceny zagraniczne a z drugiej strony do przeliczania cen zagranicznych na ceny krajowe. Ta funkcja kursu umożliwia dokonywanie porównań w skali międzynarodowej zarówno cen towarów jak i kosztów.
Ad.3
Wysokość kursu danego kraju wobec walut innych krajów ma istotny wpływ na opłacalność transakcji handlowych i finansowych realizowanych przez przedsiębiorstwa z tego kraju z podmiotami zagranicznymi. W związku z tym państwo poprzez oddziaływanie na wysokość kursu może wpływać na kształtowanie się opłacalności transakcji handlowych i finansowych. W szczególności może w ten sposób zachęcać przedsiębiorstwa do rozwijania eksportu oraz do ograniczania importu.
Dewaluacja waluty występuje tylko w systemie kursów stałych. Oznacza ona skokową zmianę kursu walutowego przeprowadzoną decyzją władz monetarnych (BC i Ministerstwo Finansów)
Deprecjacja waluty jest to postępujący w czasie proces utraty (zmniejszania się) wartości waluty danego kraju w stosunku do walut obcych oznaczający, że coraz więcej jednostek waluty krajowej trzeba mieć aby kupić jednostkę waluty obcej.
Pojęcie odwrotnym od dewaluacji jest rewaluacja, a do pojęcia deprecjacja pojęciem odwrotnym jest aprecjacja.
1. kursy jednolite kurs ten występuje wtedy gdy w odniesieniu do wszystkich transakcji realizowanych z wszystkimi krajami świata na zastosowanie ten sam system ustalania kursu walutowego.
2. kursy zróżnicowane kursy te występują wtedy gdy odrębny system stosuje się w odniesieniu do różnych transakcji (najczęściej podział może dotyczyć transakcji i kapitałowych) oraz w odniesieniu do różnych grup krajów.
Przykładem kraju, który w przeszłości stosował kursy zróżnicowane jest Belgia gdzie w latach 80-tych stosowano odrębny system kursów w odniesieniu do transakcji handlowych i kapitałowych
Podział na kursy:
1. kasowe (natychmiastowe, bieżące) stosują się do transakcji kupna sprzedaży walut, których dostawa walut następuje najpóźniej w ciągu dwóch dni roboczych od dnia zawarcia transakcji
2.terminowe mają zastosowanie do transakcji kupna sprzedaży walut, których dostawa walut następuje w ściśle określonym terminie w przyszłości. Najczęściej występujące terminy w tego rodzajach transakcjach to 1 miesiąc, 3 miesiące, 6 miesięcy i 1 rok.
Podział kursów walutowych ze względu na zmienność :
1. kursy płynne (zmienne, elastyczne)
2. kursy stałe
Dotyczą one walut wymienialnych
3. kursy sztywne
Dotyczy walut niewymiennych (z wyjątkami)
Kursy płynne zmieniają się na rynku pod wpływem podaży i popytu na waluty obce. Mogą charakteryzować się dużą niestabilnością czyli dużymi wahaniami w krótkim czasie. Z tego powodu wiąże się z nimi bardzo duże ryzyko tzw. ryzyko kursowe oznaczające możliwość poniesienia przez uczestników handlu międzynarodowego i transakcji finansowych dużych strat w wyniku niekorzystnej zmiany kursu. Z tego powodu państwa (władze monetarne) starają się na ogół wpływać na ograniczenie zmienności kursu. Z tego powodu też kursy płynne w czystej postaci nie występują, są natomiast kursy płynne kierowane oznaczające, że zawsze występuje jakaś interwencja państwa w kształtowaniu się poziomu kursu. W systemie kursów płynnych zasady interwencji państwa nie są jednak ściśle określone dlatego uczestnicy rynku nigdy nie mają pewności czy i kiedy władze monetarne będą interweniować na rynku walutowym np. $ amerykański, Euro, frank szwajcarski, funt brytyjski. Są to kursy międzynarodowe.
Są to kursy, które mogą swobodnie kształtować się na rynku pod wpływem popytu i podaży ale ich wysokość musi mieścić się w ściśle określonym przedziale wokół tzw. kursu centralnego. Konieczne jest podejmowanie wszelkich działań aby faktycznie kurs rynkowy mieścił się w tym dozwolonym przedziale. Jeśli okaże się, ż utrzymanie kursów rynkowych w tym przedziale nie jest możliwe wtedy mogą zostać podjęte następujące kroki:
1. zmiana kursu centralnego (dewaluacja lub rewaluacja)
2. rozszerzenie dopuszczalnego przedziału wahań
3. rozwiązanie 1+2
4. likwidacja całego systemu kursów stałych oznacza to przejście na kurs płynny (upłynnienie kursu)
Czym się różni system kursów płynnych od kursów stałych?
- w systemie kursów stałych zasady stabilizowania kursów są ściśle określone i uczestnicy rynku mogą się łatwo o nich dowiedzieć
- istnieje kurs centralny i dopuszczalny przedział wahań- system kursów stałych
-w systemie kursów stałych są precyzyjnie określone obowiązki władz poszczególnych krajów odnośnie stabilizowania kursu.
Nie podlegają jakimkolwiek zmianom na rynku walutowym gdyż rynek taki w tym przypadku nie występuje. Z tego względu kursy te są ustalane i zmieniane decyzją władz administracyjnych lub monetarnych. Najczęściej kursy sztywne ustalane są arbitralnie co oznacza, że ich wysokość nie wynika z jakichkolwiek realnych podstaw. (nie ma popytu ani podaży)
Czynniki wpływające na kształtowanie się kursów walutowych:
1. Ekonomiczne – podstawa kształtowania się kursów. Stan koniunktury gosp. w kraju i za granicą. Kształtowanie się stopy inflacji w kraju i za granicą. Wysokość stóp procentowych występujących na rynku poszczególnych krajów. Stan bilansu płatniczego w danym kraju oraz w innych krajach.
2. Polityczne – napięcia i konflikty zbrojne w stosunkach międzynarodowych )obecnie ucieczka od dolara – Irak).
3. Psychologiczne – pesymistyczne albo optymistyczne postrzeganie obecnej sytuacji danego kraju oraz jego perspektyw.
4. Spekulacyjne – oznaczają świadome działanie uczestników rynku nastawione na zmianę kursu walutowego i motywowane chęcią osiągnięcia nadzwyczajnych zysków z tytułu oczekiwanej zmiany kursu walutowego. Gra na zniżkę lub zwyżkę kursu. Czynniki te są efektem działania trzech poprzednich czynników.
Wykład 4 – 31.03
Przez jaki obszar euro jest emitowany? (Czyją on jest walutą?)
Unia Europejska = Unia Gospodarcza i Walutowa (od 1.01.1999)
Traktat o UE 7.02.1992 Maastricht
Na podstawie tego traktatu, który wszedł w życie 1.11.1993 została ustanowiona UGiW.
Każdy członek UE jest krajem członkowskim UGW. Zasady członkostwa są: pełne i ograniczone. Obszar EURO – Wielka Brytania, Dania, Szwecja
Członkostwo w UGW:
- pełne (ma 12 krajów – obszar EURO 1.01.1999 – 11, 1.01.2001 – doszła Grecja)
-ograniczone (Wielka Brytania, Dania, Szwecja) z odstępstwami – derogacja – przejściowo stosuje się wobec tych krajów inne zasady, inny mają status jeśli chodzi o relację do obszaru euro. Inne kraje zrezygnowały z prawa do emisji własnego pieniądza – tworzą obszar jednowalutowy.
Przyczyny pojawienia się euro:
- polityczne,
- ekonomiczne (związane z kierunkiem integracji jaki miał miejsce, proces od 1952r. – dążenie by tworzyć jak najlepsze warunki do rozwoju handlu między tymi krajami; budowa wspólnego rynku; pod koniec 1992r. – zakończenie procesu jednolitego rynku towarów i usług – zniesienie granic dla obrotu wewnętrznego. Stanowią te kraje jeden obszar gospodarczy; nowe kraje wstępujące do UE na początku mają członkostwo ograniczone, potem stopniowo przyjmują wspólny pieniądz.
Wielka Brytania i Dania – Kraje, które w trakcie mają zapis zwolnienie z przyjęcia wspólnej waluty – wynegocjowały to „OPT-OUT” – prawo do optowania za tym by być na zewnętrz tego obszaru. Gdyby nie to, to te kraje nie ratyfikowałyby tego traktatu i inne kraje też nie mogłyby tego obszaru utworzyć. Ale jak będą chciały to mogą stać się członkami tego obszaru. Udział w handlu spadł w tych krajach w relacji do PKB.
Wielka Brytania na duże tradycje monarchiczne, samodzielne supermocarstwo – chce wiele znaczyć w świecie. Ale dlatego, że nie należy do obszaru euro to wiele tracą banki itp.
Dania uważa, że system świadczeń socjalnych zostanie uszczuplony. Dania może przystąpić do tego obszaru bo spełnia wszystkie warunki, ale ludzie w referendum głosują na „nie”. Korona Danii może zniknąć.
Szwecja nie ma klauzuli „OPT- OUT”, bo (1995r. przystąpiła do UE, a traktat już funkcjonował dlatego nie można było już wprowadzić klauzur dla tego kraju nic zmienić. Szwecja by nie przystąpić do tego obszaru nie spełniła umyślnie 1 kryteriów – warunków uprawniających do uczestnictwa w Europejskim Systemie Walutowym. Ale w tym roku w Szwecji będzie referendum dotyczące wprowadzenia euro w tym kraju.
Warunki by zdobyć pełne członkostwo w UGW:
Sens postawienia tych warunków to, że kraje ta charakteryzują się podobna sytuacja gospodarczą( warunki zbieżne) by waluta ta była walutą cenioną i uznawana w świecie. Każdy kraj jest w stanie spełnić te warunki w rozsądnym czasie.
Nominalne kryteria zbieżności:
1) stabilność cen( możliwie niska inflacja)
2) dobry stan finansów publicznych (deficyt budżetowy jest nie większy niż 3% PKB a dług publiczny nie większy niż 60 % PKB)
3) długoterminowa stopa procentowa (odpowiednio niska)
4) udział w Europie w Systemie Walutowym
nie ilościowe:
5) niezależność Narodowego Banku Centralnego
Kraj, który wchodzi do systemu powinien wykazać się, że potrafi uzyskać niską inflację (ale nie deflacja- ceny spadają) –gdyby było inaczej to znaczyłoby to, że Euro jest walutą inflacyjną i nie mogłoby być walutą międzynarodową. Inflacja generuje wzrost bezrobocia. Niska inflacja jest oznaką, podstawą stałego wzrostu gospodarczego. Oczekiwania inflacyjna- sprawdza się czy kraj dany potrafi to zrobić by ta inflacja była niska.
Jak sprawdzić czy kraj spełnia ten warunek? Są wzory w książce na sposób liczenia inflacji- to decyduje o tym.
Jak ma się deficyt i dług publiczny. Jak go zwalczać i czy warto to robić. Dla dobra wspólnego trzeba się poświęcić. Nadmierny deficyt budżetowy:
-im większy on jest tym wyższe są stopy % na rynku- przedsiębiorstwom jest trudniej zdobyć finansowanie (kredyty), zabierane są środki dostępne na rynku. Państwo potrzebuje pieniądze na uzupełnienie tego deficytu.
-kolejno występujące deficyty sprawiają, że kraj zadłuża się i wzrasta dług publiczny (większe są koszty obsługi tego długu- odsetki, zobowiązania), bo te deficyty nakładają się na siebie, niewłaściwa redystrybucja dochodów- wszystko idzie na konsumpcję, inwestorzy wycofują się, bo kraj jest nadmiernie zadłużony i nie ma pieniędzy i nikt mu nie chce więcej pożyczyć, kraj traci zaufanie w oczach innych, nie jest już wiarygodnym podmiotem. Trzeba go spełniać na wejściu do tej wspólnoty, ale później także to jest bardzo ważne. Docelowo kraje obszaru Euro przyjmują by nie mieć w ogóle deficytu budżetowego (deficyt to życie ponad stan).
Dług publiczny: Włochy 120% PKB, Grecja 100% PKB, Belgia 120% PKB- zależy to od interpretacji tych zasad- dług publiczny w tym przypadku szybko się zmniejsza). Kraje, które miały z tym problemy wyszło om to na korzyść- kraje te zanotowały znaczący spadek stop %. Mniejszy deficyt –dług maleje, mniejszy dług- mniejszy deficyt i wtedy mogą być niższe stopy % i dla wszystkich.
Choć nie jest to proces prosty- mogą wzrosnąć podatki.
Dzięki skutecznemu redukowaniu inflacji nastąpił znaczący spadek stóp % (długoterminowych- 10-letnie obligacje skarbowe są brane pod uwagę)
Jest system kursów stałych (od 1999 jest ERM II –mechanizm stabilizowania kursu Europejski System Walutowy- są tam 2 waluty (Euro i duńska korona) stabilizowane w przedziale +- 15%. Aby włączyć walutę i utrzymać ją co najmniej przez 2 lata.
14.04
Narodowy Bank Centralny- najważniejsza instytucja Unii Walutowo- Gospodarczej:
1. jest on emitentem pieniądza- funkcja tradycyjna, monopol na emisję, odpowiada za ilość pieniądza w obiegu gotówkowym i bezgotówkowym i ma tak obsłużyć gospodarkę by miała odpowiednią ilość pieniędzy ( nie za mało nie za dużo)
2. bank banków – BC prowadzi rozliczenia z innymi bankami dla potrzeb innych banków, które działają- te banki też muszą rozliczać się między sobą przy udziale BC, nadzoruje on funkcjonowanie systemu bankowego by działał on sprawnie i minimalizował upadłość banków. Jako bank ostatniej instancji dla banków komercyjnych (gdy mają kłopoty finansowe to zgłaszają się do BC, który może je wesprzeć)
3. jako bank państw- prowadzi kasową obsługę Budżetu Państwa. Na rachunku BC spływają wszystkie dochody z Budżetu Państwa ...
dasa1