tytuł: "Anioł śmierci"
autor: JACK HiGGINS
tekst wklepał: yxpodols@interia.pl
korekta: dunder@poczta.fm
JACK HiGGINS to najpopularniejszy brytyjski autor powieści
przygodowych, które ukazują się w prawie 30 językach świata; ich
łączny nakład przekroczył 150 milionów egzemplarzy. Naprawdę nazywa się Harry Patterson; używał wielu
pseudonimów, m.in. James Graham, Hugh Marlowe, Martin Fallon, lecz sławę zdobył jako Jack Higgins. Napisał ponad 50 książek: najbardziej znane to „Orzeł wylądował" (1975), „Solo" (1980), „Dotknij diabła" (1982), „Exocet" (1983), „Konfesjonał" (1985), „Noc Lisa" (1986), „Cold Harbour" (1990), „Orzeł odleciał" (1991), „Oko cyklonu" (1992), „Skała Wichrów" (1993), „Saba" (1994). Najnowszy bestseller nosi tytuł Angelof Death („Anioł Śmierci"); pisarz kończy właśnie powieść Drink with the Devil („Napij się z diabłem"). Książki Higginsa doczekały się licznych ekranizacji - "Modlitwa za konających" (z Mickeyem Rourke), „Konfesjonał" i „Noc Lisa" (kilku-godzinne seriale telewizyjne), „Orzeł wylądował". Wychowany w Irlandii Północnej autor ukończył socjologię i psychologię społeczną na London University; przez kilka lat pracował jako nauczyciel, następnie poświęcił się całkowicie twórczości literackiej. Obecnie mieszka na wyspie Jersey.
Powieści Jacka Higginsa w Wydawnictwie Prima
''992/93
GRA DLA BOHATERÓW
WSTĄPIĆ DO PIEKŁA
KONFESJONAŁ
EXOCET
SOLO
CZAS ZEMSTY
CICHY WIATR OD MORZA
KLUCZE DO PIEKIEŁ
MODLITWA ZA KONAJĄCYCH
1994
NOC LISA
NOCNA AKCJA NA SINOS
ZAPŁAĆ DIABŁU
OKO CYKLONU
1996
SABA
ANIOŁ ŚMIERCI
DOTKNIJ DIABŁA
ŻELAZNY TYGRYS
NAPIJ SIĘ Z DIABŁEM
* * *
Tam, gdzie dwie grupy ludzi dążą do utworzenia
sprzecznych ze sobą światów, nie widzę żadnych
możliwości dojścia do sensownego kompromisu,
jedynym argumentem jest siła... Wydaje mi się, że
wszystkie społeczeństwa zbudowane są na ludzkiej
śmierci.
OLIVER WENDELL HOLMES
Zimny, porywisty wiatr dął od Belfast Lough, smagając
miasto falami ulewnego deszczu. Sean Dillon szedł wąską
uliczką pomiędzy wysokimi magazynami, reliktami epoki
wiktoriańskiej. Większość z nich już od dawna stała zabita na głucho deskami. Dillon skręcił za róg i zatrzymał się na
nabrzeżu Ś niski mężczyzna w trenczu i starym przeciwdesz-czowym kapeluszu.
Wichura wzburzyła wodę nawet w porcie. Światła pozycyjne
kotwiczących tu statków to unosiły się, to opadały. Z oddali dobiegł stłumiony huk wystrzałów. Sean Dillon zerknął
w tamtym kierunku, przypalił papierosa, osłaniając płomyk złożonymi w muszelkę dłońmi, i ruszył dalej.
Wszędzie tu panowała atmosfera opuszczenia. Gdziekolwiek
spojrzeć, widać było zniszczenia spowodowane ciągnącą się od dwudziestu pięciu lat wojną. Pod podeszwami chrzęściło rozbite szkło. Pięć minut później Dillon znalazł to, czego szukał: magazyn z niszczącym się szyldem na ścianie, który informował: „Murphy i Syn Ś Import i Eksport". W wielkich, dwuskrzydłowych wrotach widniała mała furtka. Skrzypnęła
cicho, kiedy ją otwierał.
Znalazł się w królestwie cieni. Pośrodku magazynu stała
stara furgonetka marki Ford, a pod ścianami zalegały zwało-wiska skrzyń. Przy przeciwległej ścianie przycupnął prze-
szklony kantor. Dwie szyby były wybite, ale w środku paliło
się mdłe światło. Dillon zdjął z głowy przeciwdeszczow
kapelusz i nerwowo przejechał ręką po włosach, które ufa
bował sobie na czarno. Transformacji dopełniał ciemny wasi przyklejony nad górną wargą.
Czekał, ściskając w dłoniach kapelusz. Wiedział z d(
świadczenia, że furgonetka nie znalazła się tu bez powodł nie był więc zaskoczony, kiedy tylne drzwiczki otworzy)
się i wyskoczył z niej potężny osobnik z automatem Co
w dłoni.
Ś Powoli i spokojnie, malutki Ś odezwał się z wyraźnyi
akcentem mieszkańca Belfastu.
Ś No nie, kolego. Ś Dillon z ostentacyjnym zaskoczenie]
podniósł ręce. Ś Mam nadzieję, że wszystko w porządki
Nie przyszedłem tutaj w złych zamiarach.
Ś Czyż nie odnosi się to do nas wszystkich, pan
Friar? Ś zawołał ktoś i Dillon ujrzał Daleya stającego w próg kantoru. Ś Czysty jest, Jack?
Wielkolud obszukał Dillona, pomacał go nawet międ;
nogami.
Ś Czysty, Curtis.
Ś To dawaj go tutaj.
Dillon wkroczył do kantoru. Daley Ś dwudziestoparoleti
mężczyzna o bardzo bladej twarzy Ś czekał na niego siedzi w fotelu za biurkiem.
Ś Curtis Daley, panie Friar, a to Jack Mullin. Musin-
zachować ostrożność, chyba pan rozumie.
Ś Oczywiście, kolego. Ś Dillon zwinął w trąbkę przeciv
deszczowy kapelusz i wepchnął go do kieszeni trencza. -
Mogę zapalić?
Daley rzucił mu paczkę gallaherów.
Ś Niech pan spróbuje irlandzkiego papierosa. Z zaskocz'
niem stwierdzam, że jest pan Anglikiem. Przecież Jobe
i Kompania to francuski dealer broni. Zresztą dlatego właśn was wybraliśmy.
Dillon przypalił sobie papierosa.
Ś Dla handlu bronią, zwłaszcza jeśli chodzi o transakc
na proponowaną przez was skalę, nie ma ostatnio w Londyn
sprzyjającego klimatu Ś stwierdził. Ś Siedzę w tym interes od lat, od momentu odejścia z Artylerii Królewskiej. Pracu
u monsieur Joberta jako agent i właśnie on powiedział mi, że będę rozmawiał z waszym przywódcą, panem Quinnem...
Ś Z Danielem? Dlaczego? Czy istnieje po temu jakiś
specjalny powód?
Ś Właściwie to nie Ś zaprzeczył pośpiesznie Dillon. Ś
W tysiąc dziewięćset osiemdziesiątym drugim, jeszcze jako oficer Artylerii Królewskiej, odsłużyłem ze swoją jednostką jedną turę w Londonderry. Pan Quinn był wtedy bardzo
znaną osobą.
Ś Poszukiwaną, chciał pan powiedzieć Ś mruknął Da-
ley. Ś Wszyscy go szukali. Policja, wojsko i ta cholerna IRA na dokładkę.
Ś Tak, rzeczywiście Ś przyznał Dillon.
Ś My, protestanci, jesteśmy lojalni wobec Korony, panie
Friar Ś powiedział Daley z nutką gniewu w głosie. Ś A co
za to dostajemy? Kopa w tyłek, amerykańską ingerencję
i zabiegi brytyjskiego rządu, który woli nas sprzedać prze-klętym fenianom reprezentowanym przez Gerry'ego Adamsa.
Ś Potrafię zrozumieć pańskie rozgoryczenie. Ś Dillonowi
udało się powiedzieć to lekko zatrwożonym tonem.
Ś I właśnie dlatego nasza organizacja przybrała nazwę
Synowie Ulsteru. Wytrwamy tutaj albo zginiemy, innego'
wyjścia nie ma, a im wcześniej zrozumie to brytyjski rząd i IRA, tym lepiej. No więc, co ma nam do zaoferowania Jobert?
Ś Naturalnie nie mam nic na papierze Ś zastrzegł od razu
Dillon Ś ale biorąc pod uwagę wielkość sumy, o jakiej mowa, pierwsza dostawa może obejmować dwieście nowych AK47S,
pięćdziesiąt AKM-ów i tuzin ciężkich karabinów maszynowych Browning. Używanych, ale w dobrym stanie.
Ś Amunicja?
Ś Bez problemu.
Ś Coś jeszcze?
Ś Niedawno do naszego marsylskiego magazynu dotarł
transport pocisków kierowanych Stinger. Jobert mówi, że
mógłby z tego wygospodarować sześć, ale, ma się rozumieć, za dopłatą.
Daley siedział przez chwilę w milczeniu, marszcząc czoło
i bębniąc palcami o blat biurka.
Ś Zatrzymał się pan w hotelu Europa?
(,0§3Z3Bia ŚŚ
•feqoi z (BiMpmzoJ aizp5q aż 'Sis ^Maizpodg
aiupiJamis •XsfeA i XSO{M aiuBz^ •fsuzaii
p[si3i§ire faup&ZJO§Tup BłuaMiosqB d^J, Ś
3iqoi BU tiqoJz aiuazBJM 3i5(^f '^is Szsao Ś
»3q3 aC I{S3f 'S3(pB{5[Op BU IUIBJ3§UpS BUI05[II5( Z
:BO OBAOZIIB3JZ 5lS {fefpOd •IIUUB J93y0 ĄAg
n?[siA\ZBU o B5[3tMO(zo {^{sXzJd iJaqof Ś
^,0{zsod 5[Bf Ś
UBpJSlSUiy Op UI3JOZ33IM felSIZp S9pl{03fXM 3Z
[^d^{z ^p aż '3ZJqoQ '^UOJIS f3i z siyn^ Ś
i^l Ś
] sot§ 3is {§3izoJ 30AiCT{on^s M foiuzod ^\i/Aiy) ^
•UI3UAOJg UI3UBd Z 3ZSOJdOj Ś
•PIOH s.noos 'ureq;mts Ś
•B13iq05[ B{BJq3pO 'J3UinU
(tUOMZpBZ X3IBQ 'fp9ZSy(M UOHIQ 05[I;<ł ^pr)
•uiai5(OJ3[ mi5[qAzs aiq9is pazJd {Xzsn^
^otezood
ŚŚ •UI3SOU pOd {tUlpUUI ŚŚ ^ZJOlBUiy ŚŚ
•zsnpdB3( 39iM fAzo^M TapsisazJ Z^JOO 0^7
•qoB33(d BU ropods 5[3s^d BZ aiqos o§ {feunsM i
[1IUIS 0§3Jni05(10J3( 0§3IU Z {fcfAM 'Og {feUIM
3Mp3ZJd ZSnpdB3( IU3ZS3I5I Z ^uSfep^M U1310J
nizs aiuafai^po o(^q fepsouu^zo o§3f fczsAuay
sXzJd uoniQ '^i-inJ uiiu BZ 3fefB5[XuiBZ TaiBp
?uMaz BU BuoniQ otefezozsndAM {Bioq33-g
•^IS (BIUIS^Z ŚŚ tl^l^^ M ^Is S3{EIZ '03
uifazJd uiAza Sis BUI aro '^quioq 05(1^ J, Ś
•uonia OMOAuau ys^ds Ś io^Ą 01 03 Ś
•^foBuoiap Bq3n^§ B{§3iqop tlBppo z '5?(iJnJ
[ •i3i3s(XM op Buoina ^izp^MOJdpo uinnp^
OBf 'wiTed zp^MOJdpo Ś '^"niTilY vu ysT.ifods
z nued urea '?^03iqo o§3i ś3oui SIN Ś
^uisuum^) uiausd z ^is ureipods fa.^ Ś
•vii9vmd z żis Sfni?[Biuo5[s -3ZJqoa Ś
M OBuiAzJiBz Sis EUZOUI faizpui zsizpS y Ś
•f3uz9iiqnd Ąoips Biu3AiosqB iittoy
BU 3tapoq33ZJd '{^czpatMOd Ś ureqoTqs 'JBUJ XJJCQ Ś
•3i(A\Bqoiqs od (feuŚais 'uopiai {luoAzpsz Xp3p( 'ppiaiz^ 5uoJis /A znf {TOSTU i ^JBU^J^UI i z3zsi3{d {feuStps UO(IIQ
•9ZJOI03( UlXl M. 13 AZJBA^I Op 3? 'l^Bj Ś
•SlS ^{IMAZJ5[S qBUUBH
•MOSO{M Z
5qJBJ ^ oXuiz 5zsnp^ -aiuzs^d pod 5pi Ś 'zsnpd^ (fefpz
uo^ia Ś •3fn'i^Biuo3is feum sz 5is 9z '{BizpaiMod ^\TSQ Ś ^ifo^E op zsizpoq3M Xp9r)i 'gro azozsaf Ś
(,{BMZ3pO ÓIS UOSnSJ3j •BJ§ O^ISAZSM pfe(0p 5(Bf Ś
^Bf i ON Ś
•Basraiui z óis ^AUSZ BUOHIQ 3(OpiA B^
•BJ013(3dSUI 3ZpUBJ M npJB^
puBpoog ogaupfaads r^enp/i/^ wsffJi^isp B{Xq i uia-isiuag qBuu^H ^K vye/AAzv^ •^SO{M apiu '3i5[ioJ5( B{BII^ -aiABJdo faMo§oJ A jim\n-i[o B{ISOU i miBiupods aż lan^z AUJBZO A
B(Xq BU^Jqn 'łq nisaizp^zJi o{o?[0 E^IUI 'nfoiiod /A ^{Bizpais BJOI}[ 'Bpiqo3( suisidosBzo sogap^f 3ZJnii[3( A\ BuozfeJ§oj
•BzsnpdB?( o§3MozozsapA\p3ZJd AMO{§ z ofefnuifapz
aiu 'niuampiJBd^ ogafoMs op {pazs^ -apSEJiag A\ ouAad TO 01 '3I03IMS BU aiu i(S3f 'npioq iuLC^oquioq n.ireqoEurez uiXuB3(iu Bq^qo faiosśzofeu A 'ogaMofaioij BOJOA\P o?[3i^p3iu 'laaJig EuopiĄ iwir) AzJd Bdoing npioq M Sis {BUL(ZJITO uoniG
J •niTufag z | 9iq3p op óiuoA\zpBz •z^5[zoJ OJ^ 'spJn3 '08 fnpiA5[itz Ś
•A^BQ t^11^^? Ś i1129? Ś
•X(p"5I 5[UEJJ Uiai3[StA\Z^U
pod SBZSMOA ui3^A\od^sA^\ •uuin() piu^a t?^^? 3IU ^
'XJJ3pUOpUOq M IŁllSlUp UL<lfelS3IZpUI9ISO fA UI3(B(BIZQ Ś
^,nui3Z3 Ś
•izpJ3iuis ni nu $03
Ś •uum^) nouo3( M Ais ysfAzspo Ś spJn^ '08 fnpiMi(ii7"Ś
•Bzsp 5{iMqo vvi v\p'Kd'ez irui( SIUOJIS faigiup oj
•feqoso teireuz ^paiA sa^q aż '{IAO^ •Amp
• -UOpUOq M f9I5[SM3(OJ')i ]U9\^1.l\ 9pU3§uXlU05( M ty(ZTqS JBUJ
uiiSiup mAifeissizpuiaiso ^ -^izpai^od nui 5[Bi U3qof Ś
;f m3p(BJq ŻIS ^p^ZOZS I UI3J9IUI9Jd
iXpzB3i pod {Azrqs •uosnŚ.i3j s3(JBq3
izpoMOp BiUBiSMod faf t{iMq3 po
of 05[i^i teuBA05[ptaJodgod npBiMAM
ad i M03{poJS qoXuzoXis^Jp spżfpod
<lXJq J8IUI3Jd XUS3Z3MQ 'pJBJ^ pUBI
;qzn{s zazJd qoXuBMOiar3pod u^Bizp
fIUBlAlg f9?^I9IA\ M 'Y^I fc^BJdS BZ
3BUOf3J npIM M 3BMaiUIZJqBU {feZOTO
i^lfeisaizpmspsis IBI n^ifezood B^
)SOfM Z nui f90^fBMX{dS ^qJBJ faUJBZO
H5[SXJ1BU pod {feUBlS 'ŻpOM ^IOŚJ5[pO
3tZB{ op ^pazsM i óis ^iq3zoJ uoniQ
BZ ofefB?[XuiBZ oqop 'fo^od Bfpsndo
ui ani aż 'azJqop ^BupaC BfBKpai^
ruiu Ś uoniQ 'i{qBip ^p q33ij<[ Ś
•3TUZSXJd
'uiauosngJaj z im^psaiM oipizpod
3BJ aiqos UIBQ Ś •^is ffempaiiusfi
< 'SVS faA^oiuazJspn r^diug fo^ui
)fnZtUB§JOZ UOSngJSJ B 'IMOUOSn§J3J
;A\OjS (p^J3(Od UOIIIQ Ś •3IU 'O Ś
iuBi(iods 01 §is 9izp^qpo aizpr) Ś
•umui fef fBZ3AwzB7 Ś
po qBUUBH Ś •^is o^Bpn O^IM y Ś
s aro BU 5is UJBJ^ •aiqoso fause^ SM
MOZOaiM folSOZS O OJinf 'X3IBQ Ś
tł^uuBH B^łXds Ś yXq 01 01^ Ś
•ź?[MBq3tqs ^Xzo^po X3[BQ
•{B5[3ZO BUBd BU UIB1
3Auasqo uad aizpóg •UIBS 3Xq uad BUI
31 "•poqoouiBS wsd ^fefeuXAi aż 'UISIA^
M 'B9Sf3HU 03[9[Bp3tU 3Z3ZJqBH OJ^
[OOUIBS 3Bq33fXzJd ÓZSOJd '31^ Ś
Ads Ś ^nosfaiui uiAuiBS ui^i ^ Ś
•IU9JOZ33IM faiSOZS O
)ds uumo a^j 'X9iBQ IMOR^ Ś
atka się z panem jutro sympatii czy uprzedzeń politycznych. Podległą sobie komórką
kierował zazwyczaj ze swojego gabinetu na trzecim piętrze tał Dillon. gmachu Ministerstwa Obrony, którego okna wychodziły na Modern do Garth Dock. Horse Guard Avenue, ale kiedy Hannah Bernstein zadzwoniła którym był pan dzisiaj ^° ^S0 na czerwony telefon, przełączono ją na prywatny raz się panu przyda. Ale aParat Fergusona, zainstalowany w jego mieszkaniu przy wany. Pan Ouinn będzie Cavendish Square.
Ś Mówi Bernstein, brygadierze. Dillon nawiązał kontakt.
Ś Z Quinnem?
Bernstein. Ś Nie, z Curtisem Daleyem. Z Quinnem ma spotkanie n spotkanie z Ouinnem J0110 ° szóstej wieczorem. Nie chciał mi powiedzieć, gdzie.
Mówi, że nie życzy sobie, żeby wysyłał pan za nim uzbrojoną Miałeś racie, P° ^Y brygadę antyterrorystyczną. Chce to załatwić sam.
iwic sam.
tchnęła. -
Ś Zdziwaczały drań Ś parsknął Ferguson. Ś I Ouinn
naprawdę tam będzie?
Ś Na to wygląda.
Ferguson pokiwał głową.
Ś Ja powiem tobie, ty
ni zaraz wsparcie w sil
; z tego, Hannah. Ś
moja droga. Idź si
ja tymczasem wezm
Ś Ujęcie go to sprawa najwyższej wagi, pani inspektor Ś
jpowiedział. Ś Niektóre z tych lojalistycznych grup stanowią ;obecnie tak samo wielkie zagrożenie, jak IRA. Sporo się tego ^namnożyło, a Ouinn to bezsprzecznie najniebezpieczniejszy ęła Hannah Bemsteinl2 ich przywódców. Synowie Ulsteru. Ś Chrząknął znaczą-sensu strzępić jeżyka. c0- Ś ^am nle wlem--- moja matka była Irlandką, ale czy oni muszą być tak cholernie melodramatyczni?
Dillon mawia, że to przez ten deszcz.
To cały on, prawda? Wszystko potrafi obrócić w żart.
Co więc mam robić?
ba drzwi. '
i. Pogwizdując wesoło,
i obserwował smugi
Nic, pani inspektor. Dillon chce jak zwykle rozegrać
rzecz po swojemu, zbliżyć się do Quinna i wpakować mu
problem terroryzmu kulk? między oczy. Pozwólmy mu na to, ale wolę, żeby pani wiata zwłaszcza zaś m€ ^sl^s się na linii strzału. Niech się pani ograniczy do to pomimo przeciw^ ubezpieczania go na terenie hotelu Europa. Jeśli załatwi jutro szpieczeństwa i Scot- ^ ^i^?; proszę go przywieźć prosto na lotnisko Aldergrove. i uznał za konieczne' ^ae tam czekał lear, którym polecicie do Gatwick. Zrozumiałam.
tał elitarną komórkę
To dobrze. Muszę już kończyć. Za godzinę mam coty-
"owespotkanie z premierem na Downing Street.
komórką brygadier
)Iejnym urzędującym
Sikolwiek osobistych
15
Hannah Bernstein poprawiła makijaż i fr...
Demonius