równina paragwajsko-argentyjska.doc

RÓWNINA  PARAGWAJSKO-ARGENTYŃSKA

Równina Paragwajsko-Argentyńska rozciąga się od strefy lasów rów-
nikowych Niziny Amazonki po rzekę Negro na południu, obejmując Ni-
zinę Boliwijską, Równinę Grań Chaco, Międzyrzecze Argentyńskie
i Pampę.

Nizina Boliwijska leży między Wyżyną Brazylijską i Anda-
mi, sięgając na południu do 18° szer. geogr. pd., gdzie przechodzi w Grań
Chaco. W podłożu zbudowana jest z prekambryjskich utworów pokry-
tych młodszymi osadami. Na powierzchni zalegają młode osady napły-
wowe, wyniesione z Andów. Jest to teren równinny, urozmaicony niski-
mi wzgórzami, zbudowanymi z utworów tarczy brazylijskiej, jak również
szerokimi dolinami rzek, które przepływają tereny podmokłe z mnóst-
wem jezior. Rzeki tworzą liczne zakola. W porze deszczowej, od grudnia
do maja, rzeki silnie wzbierają i wylewają, tworząc rozlewiska. Do naj-
większych jezior należą Rogagua i Rogo Aguada, które zmieniają zasięg
w zależności od pory roku. Do niziny docierają południowe, chłodne wiat-
ry, obniżające temperaturę powietrza w porze zimowej- Opady atmosfe-
ryczne są znaczne.

Równina Grań Chaco rozciąga się na południe pasem o dłu-
gości około 1400 km i szerokości 500 km. Zajmuje ona nieckowate obni-
żenie podłoża, wysłane osadami trzeciorzędowymi i plejstoceńskimi. Po-
wierzchnia równiny nachylona jest ku południowi. Ku północy urozmaica-
ją ją łagodne pagórki, osiągające do 500 m n.p.m., natomiast na połud-
niu przechodzi w pc-f-mok^ą nizino. W zachodniej c/":ści występ-i.ija złoża
ropy naftowej. Przez nizinę płyną rzeki biorące początek w Andach
i uchodzące do Paragwaju. W porze suchej wiele rzek wysycha. Opady
występują tu w porze letniej. W porze zimowej występują mrozy. Roś-
linność równiny jest zróżnicowana. Przeważała trawiaste stepv i lasy
o charakterze parkowym. Znaczną przestrzeń zajmują lasy quebrachowe
z opuncjami i kaktusami w podszyciu. Nad rzekami rosną głównie lasy
galeriowe. Lasv wiecznie zielone, porastające wzgórza Andów, przechodzą

ku zachodowi w suchorośla. Na południu pojawia się sawanna, która
przechodzi w trawiaste pampy.

Międzyrzecze Argentyńskie leży między Urugwajem
i Paraną. Na północy międzyrzecze jest równinną niziną z bagnami i je-
ziorami. Na południu przeważają tereny pagórkowate z pokrywą lessową zachodowi

urodzajnymi glebami. Klimat jest tu podzwrotnikowy, wilgotny w po-
rze letniej. Na północy rosną lasy akacjowe, gaje palmowe i stepy, na
południu spotykane są lasy parkowe.

P a m p a leży na południki zajmując powierzchnię ckcło 18')0 km2.
W podłożu Pampy zalegają stare płyty paleozoiczne i struktury fałdowe
młodopaleozoicznych gondwanidów, które wyłaniają się na powierzchni
w postaci odosobnionego pasma Sierra de la Ve'ntana (1060 m n.p.m.). Na
powierzchni zalesnją utwory trzeciorzędowe pokryte grubą warstwą osa-
dów plejstoceńskich i icssc.w. które osiągają 30 - 50 m miąższości. Pampa
wznosi się na wysokości 400 - 500 m n.p.m., tworząc płaską równinę.
Równinę rozcinają liczne rzekł, okresowo wysychające. W północno-za-
chodniej części występują bezodpływowe zagłębienia zajęte przez sol-
niska. Klimat jest tu przejściowy od podzwrotnikowego do umiarkowa-
nego. Średnie temperatury styczni? wynoszą 25°C, lipca około 10°C.
Ilość opadów maleje ku zachodowi od 1000 do 509 mm. Stanv pogody
uzależnione są w znacznym stopniu od kierunków wiatrów; gdy wieją
one z północy przynoszą suszę, z południa deszcze. Roślinnością Pampy
jest step, złożony z twardych traw7. W dolinach rzecznych rosną lasy,
w słonych obniżeniach słonorośla.