Palmer Diana Pożegnanie z mroczną przeszłościa.pdf

DIANA PALMER

POŻEGNANIE Z MROCZNĄ

PRZESZŁOŚCIĄ

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Leslie odwróciła głowę. Jej wzrok przyciągnęła dumna sylwetka jeźdźca stojącego

nieruchomo na szczycie pobliskiego wzgórza. Obserwował, co się dzieje na pastwiskach

rozciągających się u jego stóp i wyglądał przy tym imponująco.

Jak na Teksas, ranczo nie było duże. W okolicach Jacobsville należało jednak do

dziesiątki największych, a właściciel był jednym z najzamożniejszych ludzi.

- Straszny tu kurz - stwierdził Ed Caldwell, marszcząc nos. Nie spostrzegł jeźdźca,

gdyż stał plecami do wzgórza. - Dobrze, że mogę pracować w mieście. Tam przynajmniej

powietrze jest nieskażone i znacznie bardziej czyste.

Żartobliwy komentarz Eda wywołał uśmiech Leslie Murry. Miała przeciętną urodę.

Jasne, naturalnie falujące włosy i szare oczy. Do jej największych zalet należały szczupła

figura i wydatne, ładnie wykrojone usta. Była osobą niezwykle spokojną i powściągliwą.

Kryjącą głęboko uczucia.

Kiedyś jednak było inaczej. Zaliczała się wówczas do dziewczyn wesołych i pełnych

temperamentu, uwielbiających zabawę. Umiała być duszą każdego młodzieżowego

towarzystwa.

A teraz? Teraz zachowywała się jak dostojna starsza pani. Na widok obecnej Leslie

ludzie, którzy niegdyś ją znali, przeżywali prawdziwy szok.

Należał do nich Ed Caldwell. Poznali się jeszcze na studiach w Houston. Ed robił

dyplom, kiedy Leslie przeszła na drugi rok. Zaraz potem musiała, niestety, przerwać naukę ze

względów osobistych i podjęła pracę jako sekretarka prawna w kancelarii adwokackiej ojca

Eda w Houston.

Później, gdy nastały dla Leslie chwile jeszcze gorsze, ponownie przyszedł jej z

pomocą wypróbowany przyjaciel z młodości. To on właśnie namówił ją, żeby przyjechała do

Jacobsville. Dzięki wstawiennictwu Eda zaraz dostała pracę w dużym przedsiębiorstwie

należącym do jego bogatego i wpływowego ciotecznego brata.

Do tej pory nie miała okazji poznać Mathera Gilberta Caldwella, przez wszystkich

nazywanego po prostu Mattem. Słyszała, że jest człowiekiem mądrym, bezpośrednim,

kulturalnym i sympatycznym. A ponadto życzliwym ludziom. Ed był tego samego zdania.

Przywiózł Leslie na ranczo Matta i wziął tutaj na konną przejażdżkę po pastwiskach, żeby

przedstawić przyjaciółkę sporo starszemu od siebie ciotecznemu bratu, a zarazem jej nowemu

szefowi.

Do tej pory zdołali zobaczyć jedynie tumany kurzu wznoszone przez bydło

przeganiane przez kowbojów.

- Leslie, poczekaj tutaj - zaproponował Ed. - Pojadę poszukać Matta. Zaraz wracam.

Z trudem zmusił swego wierzchowca do powolnego truchtu i ruszył przed siebie,

siedząc sztywno w siodle. Na ten widok Leslie zagryzła wargi, żeby się nie roześmiać.

Kochany Ed nie przepadał za konną jazdą. Znacznie lepiej czułby się za kierownicą

samochodu. Nie mogła mu jednak tego powiedzieć, gdyż ostał się ostatnim jej przyjacielem.

Był też jedynym człowiekiem w Jacobsville, który znał jej przeszłość.

Patrząc na oddalającego się Eda, nie zdawała sobie sprawy z tego, że sama jest

przedmiotem uważnej obserwacji innego jeźdźca.

Nieznajoma ładnie trzymała się na koniu. Miała zgrabną sylwetkę, która

przyciągnęłaby wzrok każdego znawcy kobiecych wdzięków. Nie patrzyła w jego stronę.

Niewiele myśląc, pogalopował w dół wzgórza. Po chwili zatrzymał się tuż obok niej.

Usłyszała dopiero parsknięcie konia, któremu ściągnięto wodze. Przerażona poderwała

się w siodle. Spojrzała na jeźdźca.

Miał na sobie robocze ubranie, takie, jakie nosili pozostali kowboje. Ale na tym

kończyło się podobieństwo. Był bowiem zadbany i starannie ogolony. Jak wrośnięty siedział

na koniu. Miał imponującą postawę.

Matt Caldwell napotkał spojrzenie przestraszonych szarych oczu. Rozczarował się,

gdyż z bliska kobieta okazała się znacznie mniej atrakcyjna, niż się spodziewał. Jej przeciętna

uroda, mimo gracji i doskonałej figury, nie zrobiła na nim żadnego wrażenia.

- Sprowadził tu panią Ed - raczej stwierdził, niż zapytał tonem szorstkim i

nieprzyjemnym.

Dla Leslie ten niemiły ton nie był zaskoczeniem. Nie sądziła jednak, że będzie aż tak

ostry. Ciął powietrze jak nóż.

Kurczowo zacisnęła ręce na lejcach.

- T... tak. Przy... przywiózł mnie Ed - wyjąkała zdenerwowana, z trudem

wydobywając z siebie głos.

Zaskoczyła Matta Caldwella. Dziewczyny, z którymi prowadzał się Ed, były zupełnie

inne. Pewne siebie, obyte, eleganckie i wyrafinowane. Niepodobne do kobiety, którą miał

przed sobą. Jego młody cioteczny brat lubił przywozić na ranczo swoje partnerki, żeby im

zaimponować. Na ogół Matt nie miał nic przeciwko temu, ale dziś, po piekielnie ciężkim

dniu, był wykończony i wściekły.

- Czyżby interesowała panią hodowla bydła? - zapytał głosem pełnym jadu. - W

każdej chwili możemy dać pani lasso do ręki...

Leslie zesztywniała.

- Przyjechałam tu, żeby poznać ciotecznego brata Eda Caldwella - powiedziała z

wysiłkiem. - Tutejszego bogacza. - Widząc błysk w czarnych oczach mężczyzny, po-

czerwieniała. Rozzłościła się na siebie. Jak mogła przy nieznajomym wygadywać takie

rzeczy! Poprawiła się szybko. - Miałam na myśli to, że Matt Caldwell jest właścicielem

ogromnej hodowli bydła. To w jego przedsiębiorstwie pracuje Ed. I ja tam znalazłam właśnie

pracę - dodała niepotrzebnie. Nie powinna mówić tego wszystkiego, ale mężczyzna na koniu

coraz bardziej działał jej na nerwy.

Miał ponurą minę. Jeszcze bardziej nieprzyjazną niż przed chwilą. Nachylił się w

siodle w stronę Leslie. Popatrzył na nią zimnymi oczyma spod półprzymkniętych powiek.

- Proszę mówić prawdę - zażądał ostrym tonem. - Właściwie dlaczego pani tu

przyjechała?

Nerwowo przełknęła ślinę. Ten człowiek hipnotyzował ją jak wąż królika. Miał

niesamowite oczy... Czarne i nieprzeniknione.

- To chyba nie pańska sprawa - odcięła się wreszcie, bo przecież nie miał prawa jej

wypytywać.

Nie odezwał się ani słowem, ale nie odrywał wzroku od twarzy Leslie. Wpatrywał się

w nią uporczywie.

- Niech pan przestanie! - rzuciła, poruszając ramionami. - To denerwujące.

- A więc przyjechała tu pani, żeby poznać swego szefa? - zapytał jeździec pozornie

spokojnym tonem. - Czy nikt pani nie mówił, że to okropny facet?

- Wręcz przeciwnie - zaprotestowała Leslie. - Wszyscy są zdania, że Matt Caldwell

jest bardzo kulturalnym i sympatycznym człowiekiem. Czego w żadnym razie o panu

powiedzieć się nie da! - dodała odruchowo, po raz pierwszy od lat ujawniając dawny

temperament i pokazując pazurki.

Nieznajomy uniósł brwi.

- Skąd pani wie, że jestem niekulturalny i niesympatyczny? - zapytał, nieoczekiwanie

uśmiechając się krzywo.

- Bo pan... pan jest jak kobra - mruknęła Leslie.

Przez chwilę patrzył na nią w milczeniu, a potem gwałtownie pchnął konia tak blisko

w jej stronę, że zakołysała się w siodle. Jąkająca się i nieśmiała nie była w jego typie, ale

gniewna i zadziorna? Dopiero to zaciekawiło Matta. Lubił kobiety z temperamentem, które

nie bały się jego złych humorów.

Wyciągnął rękę, przyciągnął do siebie siodło Leslie i z bliska zajrzał jej w oczy.

- Jeśli jestem wężem, mała, to kim ty jesteś? - zapytał, rozmyślnie przeciągając sylaby.

Był tuż obok. Czuła na twarzy ciepły oddech i korzenny zapach wody kolońskiej. -

Mięciutkim, puchatym króliczkiem?

Zaszokowana bliskością nieznajomego, szarpnęła odruchowo lejce. Tak mocno, że

koń stanął dęba i zrzucił ją na ziemię. Upadła, uderzając boleśnie lewą chorą nogą i biodrem o

twarde podłoże.

Z okrzykiem na ustach Matt błyskawicznie zeskoczył z konia i nachylił się nad Leslie.

Zbierała siły, chcąc usiąść. Wziął ją mocno za ramię, lecz szybko puścił, gdyż na twarzy

Leslie odmalowało się przerażenie, graniczące z odrazą. Ogarnięta paniką, szarpnęła się w tył.

Matta zaskoczyła ta niezwykła reakcja. Jeszcze żadna kobieta przed nim nie uciekała!

Wręcz przeciwnie... A tu nagle wzdragało się przed nim takie byle co... Ta niemrawa istota

nie dorastała jego przyjaciółkom do pięt.

Odpychała jego ręce, krzycząc z rozpaczą:

- Nie! Nie! Nie!

Znieruchomiał. Zdjął powoli dłoń z ramienia Leslie i zaczął się jej przyglądać. Tym

razem z ciekawością.

W tej chwili nadjechał Ed. Na widok tego, co się stało, zawołał z przerażeniem:

- Leslie!

Zsiadł z konia najszybciej, jak potrafił, i ukląkł obok leżącej. Podtrzymał ją, aby

mogła się podnieść.

- Przepraszam za zamieszanie - wymamrotała, unikając spojrzenia nieznajomego

mężczyzny, odpowiedzialnego za wypadek. - Mimo woli szarpnęłam wodzami.

- Jak się czujesz? - z niepokojem zapytał Ed.

- Dobrze - odparła.

Obaj widzieli, że trzęsie się cała. Ed spojrzał na wyższego od siebie, szczuplejszego i

bardziej śniadego mężczyznę, który stał obok z lejcami w rękach i przyglądał się Leslie.

- Jak widzę, już zdążyliście się poznać?

Mattem targały mieszane uczucia. Przeważała złość na obcą kobietę za jej zaskakującą

reakcję, a zwłaszcza za panikę i odrazę malującą się w oczach, gdy się do niej zbliżył.

Zupełnie jakby obawiała się, że zaraz rzuci się na nią, podczas gdy tylko zamierzał pomóc jej

podnieść się z ziemi. Był tak wściekły, że poniósł go temperament.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: