pol spójności.pdf

(186 KB) Pobierz
DT
PARLAMENT EUROPEJSKI
2004
« « « «
«
«
2009
Komisja Rozwoju Regionalnego
21.9.2006
DOKUMENT ROBOCZY
w sprawie wkładu przyszłej polityki regionalnej w zwiększenie zdolności
innowacyjnych Unii Europejskiej
Komisja Rozwoju Regionalnego
Sprawozdawca: Mieczysław Edmund Janowski
DT\631449PL.doc
PE 378.744v01-00
PL
PL
«
108665950.001.png
Unia Europejska jest jedną z dwóch wiodących gospodarek świata. PKB całej UE jest
bardzo zbliżone do PKB Stanów Zjednoczonych ( $12.5 tryliona , zgodnie z danymi Banku
Światowego). Jednakże UE na dziś przegrywa ze swoimi największymi rywalami w
inwestowaniu w gospodarkę opartą na wiedzy. Zauważmy jak do tego problemu
podchodzą Chiny czy Indie. Zgodnie w najnowszymi danymi, nakłady na badania w UE
wynoszą 1.96% PKB, (Stany Zjednoczone: 2.59%PKB, Japonia: 12%PKB). Tym zaś, co
decyduje o konkurencyjności w dzisiejszym świecie jest innowacyjność.
• Innowacyjność jest skutkiem szeregu komplementarnych działań o charakterze
badawczym, technicznym, finansowym, handlowym, organizacyjnym i
społecznym;
• Innowacyjność to dynamiczny oraz interaktywny proces z udziałem różnych
podmiotów regionalnych i lokalnych wewnątrz UE , mających świadomość wysiłku
organizacyjnego i finansowego we wspólnym tworzeniu zdolności innowacyjnych;
• Innowacyjność może mieć charakter lokalny , to co jest innowacją w jednym miejscu
(obszarze), nie musi nią być gdzie indziej;
• Innowacyjność to nie tylko wprowadzanie nowych lub ulepszonych produktów,
procesów, zmian organizacyjnych lub marketingowych, lecz również sięgnięcie do
dobrych sprawdzonych przez pokolenia praktyk ;
• Innowacyjność to czasem po prostu dobre pomysły . Dlatego bardzo ważną rolę w
szerzeniu innowacji ma polepszenie jakości ustawodawstwa w krajach UE,
ponieważ niektóre obciążenia prawne wpływają na zablokowanie procesów
innowacyjnych w istotnych sektorach gospodarki.
Innowacyjność nie jest jednak celem samym w sobie . Podstawą wszelkich działań
Wspólnoty powinno być dobro człowieka - będącego obywatelem wspólnot
regionalnych i lokalnych.
Potrzeba rozwijania innowacyjnych zdolności UE ma zatem służyć jej obywatelowi,
a dążenie do rozwoju gospodarczego i podnoszenia konkurencyjności ma na celu
zapewnienie odpowiedniego standardu życia obywatelom.
Dostrzegając to wyzwanie, Unia Europejska postawiła sobie w Strategii Lizbońskiej za
cel stanie się najbardziej konkurencyjną gospodarką świata. Cel ten osiągnięty ma
zostać za pomocą m.in. wzrostu wydatków na BR na poziomie zbliżonym do 3% PKB,
tymczasem jedynie dwa kraje europejskie osiągają ten pułap - Szwecja i Finlandia.
Równie duże rozwarstwienie pod kątem nakładów na BR występuje na poziomie
regionalnym. Według posiadanych danych, 21 z 254 regionów Europy osiągnęło taki
pułap.
Aby cele Strategii Lizbońskiej zostały rzeczywiście osiągnięte, konieczne jest
kompleksowe podejście do tego problemu . Stanowisko to znalazło odzwierciedlenie w
nowej polityce spójności, która została ukierunkowana na zwiększenie zdolności
innowacyjnych UE. Nowe cele Polityki spójności: cel Konwergencja, cel
Konkurencyjność oraz cel Europejska Współpraca Terytorialna stawiają proinnowacyjne
działania jako priorytet.
PE 378.744v01-00
2/5
DT\631449PL.doc
PL
Wobec konieczności podniesienia konkurencyjności i innowacyjności UE uznaje się,
iż bezwzględnym priorytetem jest zwiększenie nakładów na BR zarówno na poziomie
krajowym jak i regionalnym.
Nowe cele polityki spójności, mają zostać osiągnięte także poprzez aktywniejszy wkład
poziomu regionalnego i lokalnego w tworzenie założeń realizacji celów Strategii
Lizbońskiej w ramach szeroko zakrojonych konsultacji podejścia oddolnego. Ogromne
znaczenie ma w tym względzie zasada partnerstwa .
Należy zachęcać samorządy regionalne i lokalne do kreowania działań
proinnowacyjnych w ramach tworzenia regionalnych strategii rozwoju, jak również
strategii rozwoju na szczeblu krajowym.
Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia powinny uwzględniać regionalne strategie
rozwoju i być z nimi zharmonizowane.
Zasada partnerstwa nie ogranicza się jednak tylko do ściślejszego współdziałania
pomiędzy właściwymi instytucjami na szczeblu krajowym i regionalnym.
W ramach nowej polityki spójności jej rozwinięcie stanowi partnerstwo publiczno-
prywatne. Zgodnie ze strategicznymi Wytycznymi Wspólnoty w dziedzinie Spójności,
PPP powinny zapewnić udział sektora prywatnego w finansowaniu i planowaniu założeń
rozwoju na poziomie regionalnym, przyczyniając się równocześnie do podniesienia
jakości realizacji oraz zarządzania projektami.
Mobilizacja środków następuje również na poziomie Unijnym . W celu
skuteczniejszego realizowania celów nowej polityki regionalnej, do życia powołane
zostały trzy nowe inicjatywy współfinansowane ze środków Europejskiego Banku
Inwestycyjnego oraz Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego. Jaspers ma na celu
wspieranie projektów w regionach , Jessica - wspieranie trwałych inwestycji w przestrzeni
miejskiej, zaś w ramach inicjatyw Jeremie finansowe wsparcie otrzymają małe i średnie
przedsiębiorstwa (MŚP) .
W nowej polityce spójności dostrzega się też kluczową rolę małych i średnich
przedsiębiorstw (MŚP) w tworzeniu zdolności innowacyjnych w UE oraz wsparcie
samorządów lokalnych i regionalnych dla rozwoju innowacji, w tym pomoc dla MŚP
w dostępie do innowacyjnych rozwiązań . Działania te powinny odbywać się poprzez:
rozpowszechnianie dostępnych instrumentów finansujących ich założenie i rozwój,
rozpowszechnianie nie tylko dużych projektów, ale i małych inicjatyw pomagających
MŚP w byciu przedsiębiorczym, pomoc w szybkim wdrażaniu konkurencyjnych
rozwiązań na rynek (np. wynalazki medyczne), zachęty dla otwarcia działalności
gospodarczych oraz niwelowanie przeszkód administracyjnych, odpowiednią edukację (na
różnych poziomach), ustawiczne inwestycje w kapitał ludzki oraz przekwalifikowanie
pracowników i przedsiębiorców.
Kolejnym istotnym elementem nowej polityki spójności w odniesieniu do wzmacniania
zdolności innowacyjnych jest możliwość elastycznego wykorzystywania funduszy
strukturalnych . Takie podejście ma pomóc sprostać specyfice poszczególnych
regionów . Realizacji tego celu ma służyć szeroki wachlarz związanych z innowacyjnością
działań czy tez instrumentów, takich jak: budowanie klastrów, biegunów doskonałości ,
DT\631449PL.doc
3/5
PE 378.744v01-00
PL
centrów transfer technologii , instytucji wspierania biznesu, tworzących pomosty
pomiędzy obszarem nauki, a przedsiębiorstwami.
W nowej polityce spójności, w kontekście jej wkładu w kreowanie innowacyjnych
zdolności UE, duży nacisk położony został także na wymiar miejski .
Aglomeracje miejskie skupiają ok. 80% ludności Unii Europejskiej oraz większość firm,
przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i akademickich, przez co w naturalny sposób są
one najważniejszymi ośrodkami tworzenia innowacji oraz synergii pomiędzy
ośrodkami uniwersyteckimi, światem przemysłu i rynkiem pracy.
Należy podkreślić, że to na wniosek Parlamentu, zrównoważony rozwój obszarów
miejskich został włączony do polityki spójności UE, a w konsekwencji w strategiczne
wytyczne Wspólnoty na lata 2007-2013 . Komunikat Komisji "Polityka spójności i
miasta: rola miast i aglomeracji w odniesieniu do wzrostu i zatrudnienia w regionach"
(KOM(2006) 385) określą wsparcie dla innowacji, ducha przedsiębiorczości i gospodarki
opartej na wiedzy jako jedną z priorytetowych dziedzin interwencji funduszy
strukturalnych w środowiskach miejskich. Przy tym należy także zwrócić uwagę na
rozwijające się innowacje w zakresie gospodarki przestrzennej, dostrzegając właściwe
wykorzystanie specyficznych uwarunkowań ekologicznych.
Polityka spójności może się przyczynić do zwiększenia zdolności innowacyjnych
Wspólnoty, jedynie wówczas, gdy będzie realizowana w synergii z innymi
politykami. Takiemu podejściu wychodzi na przeciw opublikowany 13 września 2006
Komunikat Komisji Europejskiej " Przekuwanie wiedzy w praktykę. Szeroka strategia
innowacji dla Unii Europejskiej" . Jako 10 priorytetowych działań, wymienia on:
utworzenie przyjaznych innowacyjności systemów edukacji; utworzenie Europejskiego
Instytutu Technologii; prace w kierunku jednolitego i atrakcyjnego rynku pracy dla
naukowców; wzmocnienie powiązań między nauką i przemysłem; kształtowanie
innowacyjności poprzez programy nowej polityki spójności; reformę reguł rządzących
pomocą publiczną ukierunkowaną na BR oraz innowacje jak również lepsze
ukierunkowanie zachęt podatkowych na BR; inicjatywę odnośnie praw autorskich na
usługi i produkty cyfrowe; stworzenie strategii dla sprzyjającym innowacjom liderów
rynku; stymulowanie innowacji poprzez przetargi; wzmocnienie ochrony własności
intelektualnej.
W przypadku ostatniego z punktów, bardzo duże znaczenie ma polityka patentowa na
poziomie UE . Polityka taka miałaby bowiem na celu dostarczanie zachęt dla działań
proinnowacyjnych, zapewnianie i ułatwianie dyfuzji wiedzy i technologii, etc.
Równie istotny jest też nacisk kładziony na relację między innowacjami a edukacją.
Edukacja całego społeczeństwa jest bowiem podstawowym warunkiem działań
innowacyjnych. Działania proinnowacyjne powinny znaleźć odzwierciedlenie w
nauczaniu na wszystkich poziomach: szkolnictwa podstawowego, średniego, wyższego, a
także w kształceniu ustawicznym, w tym osób starszych. Na szczególną uwagę zasługuje
promowanie udziału w programach stypendialnych dla doktorantów i absolwentów
kierunków inżynieryjno-technicznych oraz dobre doświadczenia związane z wdrażaniem
Siódmego Programu Ramowego (rozpowszechnianie i dostęp do wiedzy w tym
zakresie).
Ważną rolę odgrywają również polityki transportowa i energetyczna . Biorąc pod
uwagę specyficzne uwarunkowania oraz zapotrzebowania poszczególnych wspólnot
regionalnych należy budować odpowiednie sieci, zarówno w transporcie lądowym,
PE 378.744v01-00
4/5
DT\631449PL.doc
PL
wodnym, jak i powietrznym (konstrukcja lotnisk), nie zapominając przy tym o ochronie
dóbr (zabytków) kultury i przyrody. Równie ważne są działania innowacyjne w
energetyce, które służyć winny lepszemu wykorzystaniu źródeł energii odnawialnej (np.
biopaliwa).
Ponadto, na szczególną uwagę zasługuje innowacyjność w rolnictwie .
Sprawozdawca wyraża przekonanie iż problematyka ta powinna stać się tematem
odrębnego sprawozdania.
Na wspomniane działania w kontekście innowacyjności warto jednocześnie s pojrzeć
przez pryzmat problemów demograficznych Europy. Innowacyjne podejście do stylu
życia, odżywiania się, ale przede wszystkim innowacyjne podejście do problematyki
rodziny, stanowią jedyną możliwość, aby zapobiec starzejącemu się społeczeństwu.
Należy jednak zwrócić uwagę, iż warunkiem koniecznym dla zwiększenia zdolności
innowacyjnych UE jest przepływ informacji rozumiany jako docieranie z informacją
do obywatela. To kompleksowa wiedza obywateli na temat możliwości rozwoju pozwala
na wykorzystanie środków wspierających rozwój i ułatwia tworzenie innowacyjnych
koncepcji i rozwiązań. W tym zakresie ważną rolę odgrywa wymiana doświadczeń i
najlepszych praktyk pomiędzy regionami i wspólnotami lokalnymi , między innymi
poprzez sieci współpracy, co stwarza również warunki sprzyjające dla transferu
innowacji .
Wykorzystanie najnowszych technik znacząco ułatwia docieranie z informacjami i ich
wymianę, zwłaszcza w kontekście aktywizowania społeczności pozostawionych na
uboczu.
Przepływ informacji wiąże się bezpośrednio z funkcjonowaniem administracji
publicznej. Należy wdrażać takie rozwiązania, które upraszczają życie obywatela (np.
zmniejszenie biurokracji, środki na rzecz osób niepełnosprawnych), a w szczególności
jednak budować dialog i zaufanie pomiędzy administracją publiczną/lokalną a
mieszkańcami, którego wynikiem będzie wspólny udział we wdrażaniu odpowiednich
polityk oraz odpowiedzialność za ich rezultaty.
Równie ważna jest rola administracji na szczeblu Wspólnoty . Działania
innowacyjne powinny być wspierane przez skuteczne współdziałanie Parlamentu
Europejskiego, Komisji Europejskiej oraz Rady Unii Europejskiej, przy wykorzystaniu
doświadczeń instytucji skupiających przedstawicieli regionów, czyli m.in. Komitetu
Regionów.
Parlament nie powinien poprzestać na swojej roli legislatora i ustanowić
proaktywną politykę informacyjną wychodzącą naprzeciw obywateli.
Innowacyjność więc, w każdym jej wymiarze, winna służyć człowiekowi oraz
budowaniu przestrzeni między wspólnotami ludzi, czyli miastami, obszarami
wiejskimi i regionami, łącząc wiedzę i technologie dla wspólnego użytku i w celu
poprawy jakości ich życia.
DT\631449PL.doc
5/5
PE 378.744v01-00
PL
Zgłoś jeśli naruszono regulamin