Polityka społeczna – jest to działalność państwa i innych organizacji w dziedzinie kształtowania warunków życia i pracy ludności oraz stosunków społecznych mające na celu m. in. zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego, zaspokojenia potrzeb wyższego rzędu i zapewnienie ładu społecznego. Jako państwowa – polityka społeczna jest realizowana przez wiele polityk szczegółowych np. polityka emerytalno-rentowa, pomocy społecznej, ochrony zdrowia, zatrudnienia, rodziny, mieszkaniowa i socjalizacyjna.
Cele polityki społecznej
-bezpieczeństwo socjalne, które obejmuje zapewnienie dochodów i usług w sytuacji wystąpienia ryzyka socjalnego (choroba, inwalidztwo, starość, śmierć, bezrobocie)
-inwestycje w człowieka – tworzenie równych szans rozwoju ludzi, kształcenie młodego pokolenia (są czynnikiem rozwoju ekonomicznego sprawiając, że wartości socjalne uzależnione są od polityki gospodarczej)
-pokój społeczny – jest podstawą stabilizacji życiowej ludzi, współpracy w osiąganiu celów, tolerancji różnic między ludźmi. Wartość pokoju społecznego rośnie wraz z osiąganiem dobrobytu i stabilizacji politycznej
-życie rodzinne – akcentowanie życia rodzinnego oznacza powrót do wartości związków między ludźmi i poczucia bezpieczeństwa na podstawie więzi emocjonalnych i uczuciowych. Wychowanie przyszłych generacji wymaga wsparcia rodzin nie tylko ubogich i nie tylko materialnego ze strony osób i instytucji.
Wyż demograficzny - wzrost udziału młodej grupy wiekowej w ogólnej liczbie ludności wywołany zwiększeniem liczby urodzeń lub zmniejszeniem śmiertelności w tejże grupie wiekowej.
Niż demograficzny – zmniejszenie się współczynnika urodzeń, podczas gdy współczynnik zgonów pozostaje na takim samym poziomie.
Ruch naturalny ludności to termin socjologiczny oznaczający zmiany w populacji ludzkiej na skutek zdarzeń naturalnych takich jak zawieranie związków małżeńskich, rozwodów, urodzeń i zgonów. Pojęcie to nie obejmuje zagadnień migracyjnych i zmian struktury ludności na skutek wojen i kataklizmów.
Ruch przestrzenny – oznacza migrację, czyli przemieszczenia ludności zarówno w obrębie państwa (migracje wewnętrzne), jak i związane przekraczaniem jego granic (migracje zewnętrzne).
Przyrost naturalny – różnica między urodzeniami a liczbą zgonów
Przyrost rzeczywisty – saldo migracji zewnętrznych (dodatnie lub ujemne) zsumowane z przyrostem naturalnym, jest ot faktyczna zmiana liczby ludności kraju w przyjętej jednostce czasu.
Ubóstwo – stan, w którym jednostce czy grupie społecznej brakuje środków na zaspokajanie podstawowych potrzeb uznawanych w danej społeczności za niezbędne (jest pojęciem relatywnym ; uznaje się je za skutki wad strukturalnych danej społeczności)
Wskaźniki rozwoju społecznego (trzy wymiary dobrobytu) – zdrowie, edukacja oraz rozwój gospodarczy
Stopa skolaryzacji – jest to odsetek uczących się obliczany dla trzech grup wiekowych, w Polsce : 7-14; 15-18; 19-24 lat.
Analfabeta – wg UNESCO, to osoba, która nie potrafi ze zrozumieniem zarówno przeczytać jak i napisać krótkiej wypowiedzi na temat własnego życia.
Analfabeta funkcjonalny – osoba, która nie potrafi posłużyć się umiejętnością czytania, pisania i liczenia dla swojego rozwoju i rozwoju społeczności, do której należy
Rynek pracy – miejsce zetknięcia się podaży i popytu na pracę, a jego podstawowa funkcja polega na dążeniu do równoważenia obu tych elementów (podaż = pracownicy; popyt = pracodawca; podaż>popyt=bezrobocie)
Stan pełnego zatrudnienia – każdy człowiek zdolny i chętny do pracy znajduje pracę w stosunkowo krótkim czasie
rafaloo