Scenariusz W Krainie zegarów 6 latki(1).doc

(86 KB) Pobierz
PROJEKT DNIA

W Krainie zegarów

 

 

GRUPA WIEKOWA: dzieci 6-letnie.

 

CEL GŁÓWNY (taksonomia celów wg M. Kielar)

Uczenie dzieci orientowania się w czasie poprzez stwarzanie różnorodnych sytuacji edukacyjnych.

CELE SZCZEGÓŁOWE:

- kształtowanie koncentracji uwagi, cierpliwości;

- poznanie nazw zegarów i sposobów odmierzania czasu;

- rozwijanie percepcji słuchowej i wzrokowej;

- rozwijanie umiejętności czytania,

- kształcenie umiejętności podejmowania działań i współpracy z innymi;

- rozwijanie umiejętności planowania, organizowania własnych działań;

- nauka odczytywania pełnych godzin na zegarze;

- kształcenie umiejętności przeliczania do 10, przygotowanie do dodawania i odejmowania;

- rozwijanie aktywności twórczej,

- kształtowanie świadomości kojarzenia cienia i źródła światła,

- ćwiczenie wyobraźni.

METODY wg A. Klim- Klimaszewskiej :

- metody czynne: metoda kierowania własną działalnością dziecka, metoda zadań stawianych dziecku, metoda ćwiczeń,

- metody oglądowe: obserwacja, pokaz, metoda przykładu osobistego nauczyciela,

- metody słowne: rozmowa, opowiadanie, metoda żywego słowa,

- elementy metody ekspresji ruchowej C. Orffa,

- elementy metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne,

- metody i techniki twórcze: bricolage obrazkowy, tworzenie opowiadania.

FORMY ORGANIZACYJNE:

- praca indywidualna,

- praca w zespołach,

- praca z całą grupą.

STRATEGIA: zadaniowo – zabawowa.

ZASADA wg D. Waloszek: zasada prowokowania dzieci do działań.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE - wymienione przy każdej ofercie.

OFERTY NAUCZYCIELA: 

Przygotowanie sali: pod sufitem zawieszone dwa prześcieradła (po opuszczeniu ich tworzą przestrzeń zamkniętą z dwóch stron jako ścianki), na których przyczepione są różne obrazki, ilustracje przedstawiające współczesne zegary, zegarki oraz pierwsze zegary: klepsydra, zegar słoneczny, wodny, wahadłowy, z kukułką.

Przebieg:

 

1. Odgadnięcie przez dzieci tematu dnia.

* Na stolikach przygotowane karty pracy do wyboru przez dziecko.

* Zadanie dla dziecka:

- Chcesz spróbować wykonać zadanie, aby dowiedzieć się dokąd wyruszymy dzisiaj w podróż po śniadaniu?

- Wybierz jedno zadanie. Spróbuj je zrobić samodzielnie. Jeśli nie, w kopercie jest wzór wykonania. Możesz z niego skorzystać, jeśli nie będziesz wiedział (a) jak to wykonać lub możesz przyjść do mnie – pomogę. Spróbujesz?

 Rozwiązaniem zadania jest hasło: Kraina zegarów.

Pomoce: karty pracy dla każdego dziecka.

  

2. Zabawa muzyczno- ruchowa „Start rakiety”.

- Zabiorę was dzisiaj w podróż do Krainy Zegarów. Powiem wam w sekrecie, że w krainie tej czeka na nas mnóstwo ciekawych zadań do wykonania. A jakie to zadania – to się przekonacie, jeśli polecicie ze mną… rakietą. Jesteście gotowi? No to zapraszam!

Przebieg zabawy:

Przed rozpoczęciem zabawy wszystkie dzieci kucają na podłodze w różnych miejscach sali tworząc lotnisko i wraz z rozpoczęciem muzyki mali kosmonauci wykonują następujące ruchy:

  1. Dzieci siedzą skulone i poruszają dłońmi po podłodze wykonując dowolne ruchy – to turkot maszyny.
  2. Wraz z pierwszymi dźwiękami muzyki dzieci rozpoczynają prostowanie pleców. W punkcie kulminacyjnym dzieci mają wyprostowane plecy oraz opuszczone w dół ręce, które spoczywają na kolanach.
  3. Odgłos bębna – dzieci wykonują na kolanach prawą ręką kółeczka.
  4. Wraz z pojawieniem się muzyki dzieci zaczynają powoli unosić prawą rękę w górę nadal wykonując ruchy okrężne. W punkcie kulminacyjnym prawa dłoń dziecka zostaje położona z boku na podłodze – statek kosmiczny wyciągnął pierwsze skrzydło.
  5. Powtórzenie czynności z punktu 4 –lewa ręka.
  6. Obie ręce poruszają się powoli, płynnie raz w górę raz w dół, powoli wstajemy i w punkcie kulminacyjnym obie ręce zostają w tempie zgodnym z muzyką uniesione wysoko do góry i złączone nad głową – rakieta jest gotowa do startu.

Pomoce: utwór 2001 A. Space Odyssey, kompozytor: R. Strauss. 

3. W Krainie Zegarów – opowiadanie nauczycielki, zapoznanie dzieci z historią zegara i sposobami odmierzania czasu.

- Wylądowaliśmy w Krainie Zegarów. Spójrzcie (opuszczenie prześcieradeł) ile tu różnych i dziwnych zegarów.

* Dzieci oglądają, swobodnie się wypowiadają. Nauczycielka prowokuje do rozmowy, do stawiania pytań, czy wszystkie zegary są znane, które zegary dzieci posiadają w swoim domu, zwraca uwagą na zegary nieznane dzieciom.

- Zastanówcie się i powiedzcie proszę, po co ludzie wymyślili zegary?

* Wspólne poszukiwanie odpowiedzi na pytanie.

 

- Czy jesteście ciekawi, który z tych zegarów był pierwszym wymyślonym przez ludzi czasomierzem? Opowiem wam teraz historię pierwszych zegarów. Waszym zadaniem będzie zapamiętanie nazw tych zegarów. Usiądźcie proszę wygodnie i posłuchajcie:

Dawno temu człowiek nie wiedział dokładnie, która jest godzina, ponieważ nie było wtedy zegarów. Przy określaniu godziny pomagało mu Słońce na niebie. Obserwował cienie drzew i własny cień- i tak określał czas. W nocy określał czas według wschodu i zachodu Księżyca.

Pierwszy zegar wymyślili Egipcjanie – wbili w piasek kij, a cień padał na tarczę zegara. Podzielili dzień na godziny , a na tarczy zegara narysowali odpowiadające godzinom kreski.

Był to zegar słoneczny, który wykorzystywał cień. Po zegarach słonecznych powstały zegary wodne, w których woda przelewała się z garnca do garnca. Po zegarach wodnych zaczęto stosować klepsydry, które odmierzały czas za pomocą piasku przesypującego się między dwoma pojemnikami. Oprócz słońca, wody i piasku ludzie do odmierzania czasu wykorzystywali również ogień. Na świecy umieszczali podziałkę, z której można było odczytać godzinę, gdy świeca się wypalała zmniejszała się jej wysokość. Wreszcie pewien uczony wynalazł zegar wahadłowy czyli mechaniczny, który dokładnie odmierzał czas. Od tej pory ludzie chętnie używają zegarów. Pierwsze zegary montowano w centrum miasta, na najwyższej wieży ratuszowej. Kiedy ludzie słyszeli uderzenia zegara, to orientowali się, która jest godzina. Później skonstruowano małe zegary, które ustawiano w domach. Były to zegary kominkowe, ścienne, stojące na podłodze, na biurku, kieszonkowe do noszenia w kieszeni i zegarki ręczne.

* Podczas opowiadania nauczycielka wskazuje odpowiedni zegar na wiszących prześcieradłach.

- O jakich zegarach wam opowiadałam?

- Spójrzcie, mam tutaj napisy. Pomóżcie mi je odczytać.

- Co możemy zrobić z tymi napisami, gdzie możemy je umieścić?

Pomoce: napisy nazw zegarów, opowiadanie o historii zegarów B. Orłowskiego, Pradziadkowie zegara, Nasza Księgarnia, Warszawa 1983.

4. Zabawa ruchowa „Zegary” z elementami ortofonicznymi i słuchanie odgłosów różnych zegarów.

- Mam dwie koperty - białą i żółtą. W kopertach są propozycje zabawy. Którą najpierw wybierzemy? W jaki sposób dokonamy wyboru?

 * Propozycje dzieci jak dokonać wyboru koperty (losowanie, głosowanie).

 

Koperta biała

- Koperta biała proponuje wysłuchanie z płyty odgłosów różnych zegarów. Waszym zadaniem będzie spróbować odgadnąć jakie to zegary. (budzik, zegar z kukułką, zegar z pozytywką, zegar na wieży).

* Dzieci naśladują odgłosy, powtarzają kolejność usłyszanych dźwięków.

Dobierają instrumenty perkusyjne do usłyszanych dźwięków i wygrywają na nich dźwięki z równoczesnym ich wypowiadaniem ze zmianą tempa i natężenia głosu: cicho. głośno, szybko, wolno.

Koperta żółta

- Koperta żółta zaprasza was do zabawy w zegary, Dobierzcie się proszę w pary i stańcie naprzeciw siebie. Jesteście jednym zegarem. Spróbujcie poruszać częściami ciała przy wypowiadaniu dźwięków, ale tak żeby było równo i rytmicznie. Nie jest to łatwe, spróbujcie pamiętając, że jesteście jednym zegarem.

Cyk – cyk – kiwanie głową.

Bim – bam – przestępowanie z nogi na nogę.

Tik – tak- uderzanie w dłonie partnera, raz prawą ręką raz lewą.

- Jak inaczej możemy pokazać dźwięki zegarów?

Pomoce: instrumenty perkusyjne, płyta CD sześciolatka, semestr I, „Już w szkole” nr 52, 53, 54, 55.

 5. Zabawa badawcza „Jak mija czas?”

 

* Słuchanie czytanego przez nauczyciela wiersza pt. „Zegar”.

- Mam dla was ciekawy wiersz, który zachęci nas wszystkich do zabawy. Posłuchajcie.

 Siedzi zegar na ścianie,

 słychać takie tykanie:

 cyk, cyk, cyk, cyk, cyk, cyk,

 to sekundy pędzą w mig.

 A minuty się zmartwiły,

 bo powolne trochę były:

 tak, tak, tak, tak, tak, tak,

 dzisiaj nam szybkości brak.

 A godziny jak ślimaki

 Są powolne nieboraki:

 Raz i dwa, raz i dwa,

 wolno mija godzina.

 Gdyby zegarów nie było,

 wszystko by się pokręciło.

 Zegar robi cyk, cyk, cyk

 i czas nam odmierza w mig.

 Zegar robi tik i tak

 i nigdy nie chodzi wspak.

- Jak myślicie, czas mija szybko, czy wolno?

- Myślę, że powinniśmy sprawdzić czy czas dla nas to długo, czy krótko.

- Proponuję przeprowadzić eksperymenty z mijającym czasem, ale potrzebna jest wasza pomoc, ponieważ sama tego nie wykonam.

 

* Zadanie dla dzieci:

- Dobierzcie się w zespoły. W każdym zespole ma być pięcioro dzieci.

* Dzieci samodzielnie dokonują wyboru, w którym zespole chcą być.

* Każdy zespół otrzymuje jeden czasomierz: klepsydrę, budzik, minutnik, budzik w telefonie komórkowym. Każdy zespół losuje 1 obrazek z przedstawioną czynnością.

Zespół I – obrazek przedstawiający dziecko, które rysuje kredkami.

Zespół II – obrazek przedstawiający dziecko, które bawi się klockami.

Zespół III – obrazek przedstawiający dziecko, które maluje farbami.

Zespół IV – obrazek przedstawiający dziecko, które układa puzzle.

* Każdy zespół ma samodzielnie przygotować sobie materiały do działań. Nauczycielka upewnia się czy dzieci zrozumiały polecenie, czy wiedzą co mają robić.

* Nauczycielka ustawia poszczególnym zespołom ich czasomierze na 5 minut i dzieci zaczynają działania.

 Zespół I – przygotowuje kredki i kartki.

Zespół II – klocki.

Zespół III – kartki, farby, pędzle, wodę.

Zespół IV – puzzle.

* Dzieci kontynuują działania do zakończenia odmierzania czasu. Następnie określają, czy miniony czas dla danego zespołu to długo, czy krótko. Uzasadniają swoje wypowiedzi.

* Po wykonanym eksperymencie dzieci mogą dokończyć rozpoczęte działan

6. Zegar wybija godziny – próby odczytywania pełnych godzin na zegara.

- Ciekawa jestem czy potraficie odczytywać godziny na zegarku?

* Omówienie części zegara potrzebnych do odczytywania godzin (zegar do ćwiczeń praktycznych)- dzieci wymieniają: wskazówka duża, mała, tarcza zegarowa.

* Omówienie położenia wskazówek pełnych godzin – nauka odczytywania.

- Zapraszam dzieci do zabawy w liczenie. Proszę wziąć z koszyka 10 guzików i usiąść przy stole. Przeliczcie czy wszyscy mają po 10 guzików.

* Zadania dla dzieci:

- Mój zegar wskaże wam godzinę. Spróbujcie ją odczytać i ułóżcie przed sobą tyle guzików ile wskazuje godzina.

- Teraz mój zegar wybija godzinę. Policzcie po cichu ile razy i tyle ułóżcie guzików.

- Kupiłam różne zegary. Pomóżcie mi obliczyć, ile ich teraz mam. Kupiłam 3 budziki, 4 zegarki ręczne i 2 ścienne. Ile kupiłam zegarów?

- Miałam 8 zegarów. 2 zegary dałam cioci i 5 zegarów dałam babci. Ile mi zostało?

* Dzieci ilustrują guzikami wykonywane obliczenia.

Pomoce: guziki, zegar do ćwiczeń praktycznych, instrument perkusyjny- talerze.

7.Wspólne urządzanie makiety Zegarowo.

- Mam dla was bardzo ciekawą propozycję. Spróbujemy wykonać różne zegary. Będzie to  Zegarowo. Zegary umieścimy w holu przedszkola, aby wszyscy mogli zobaczyć nasze Zegarowo.

- Zastanówmy się, jakie zegary chcemy wykonać i co nam będzie potrzebne? Może wykorzystamy rzeczy z naszej skrzyni skarbów? (propozycje dzieci).

 * Nauczycielka zapisuje na kartonikach nazwy zegarów i umieszcza je na stołach. Dzieci gromadzą potrzebne materiały na każdy stół.

 

* Dzieci dokonują wyboru przy którym stole chcą pracować.

 

1 stół – budzik – pudełka, farby, kapsle

2 stół – zegar z kukułką – pudełko, papier kolorowy, nożyczki, klej, tektura falista

3 stół – zegar wahadłowy – pudełka, folia przeźroczysta, pokrywki, rolki po papierze toaletowym, sznurek

4 stół – zegarek na rękę – papier samoprzylepny, korek, pokrywki, kolorowa tektura

* Posprzątanie stanowisk pracy.

 

* Wyeksponowanie makiety w holu przedszkola.

 

8. Zabawy ze słonkiem i cieniem w ogrodzie.

* Ilustrowanie ruchem ciała przez nauczycielkę treści wiersza jako inspiracja dla dzieci do zabaw w ogrodzie z wykorzystaniem cienia.

* Wyjście do ogrodu przedszkolnego.

- Słuchajcie, jest coś, co za mną chodzi i wszystko robi to co ja.

 Ten mój cień, śmieszny cień,    (nauczycielka „idzie” w miejscu, cień również porusza się)

Chodzi za mną cały dzień.

Robi wszystko to, co ja:

Ja gram w piłkę,                        (rzuca piłkę do góry)

On też gra,                                

Ja na schody,                             (ruchy wchodzenia na schody)                        

On na schody.                           

Ja jem lody,                               ( ruch jedzenia)

On je lody.

Ja przez płot,                              (przeskok)

On przez płot,

Gotów jest do różnych psot.

 

- Poszukajcie swojego cienia.

- Czy ktoś ma pomysł na zabawę z cieniem?

- Proponuję wam zabawę „Berek do cienia”.

 

Przebieg...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin