plik_rozejrzyj-si---nie-jeste--sam.pdf

TeresaKajlJankowska

KursbiblioterapiiII /2008

Cele:

kształtowaniepostawwzmacniającychpoczuciewłasnejwartościuosóbzzaniŜoną

samoocenąpoprzezodwrócenieuwagiodsiebieiskierowaniejejnaotoczenie,

uwraŜliwienienapotrzebyiproblemyinnych,

integracjagrupy,

rozwójwyobraźni.

Uczestnicy: grupa 1215 osobowa młodzieŜy z zaniŜoną samooceną z 12 klasy szkoły

średniej.

Czas:45min.

Metody i techniki: głośne czytanie, pogadanka, dyskusja, list do bohatera, metody

pedagogikizabawy(zabawaintegracyjnazimieniem,zabawawparach).

Środki:tekstliteracki.

Materiały:papier,przyborydopisania,czystepocztówki,cienkisznureklubkreda.

Warunki:salazkrzesłamiustawionymiwkrąg,stoliki.

Literaturaprzedmiotu:

1. PetersonTeresa:Zwykłaświątecznakartka.W:Balsamdladuszynastolatka.Poznań:

„Rebis”,1999,s.3537.

2. Borecka Irena: Biblioterapia w edukacji czytelniczej w szkole podstawowej i

gimnazjum.Wałbrzych:Wydaw.UZUS,2002.

3. Święcicka Justyna: Polubić siebie. Te okropne kompleksy! Warszawa: „Bellona”,

2006.

4. Bukowska Iwona: Jak kształtować pewność siebie? Projekt terapii grupowej dla

młodzieŜy.Materiałypomocniczedlawychowawców.Piła2003.

PRZEBIEGZAJĘĆ.

1. Powitanie.

Zabawaintegracyjnazimieniem(kaŜdyzapisujeswojeimiępionowoidokolejnych

literdopisujepozytywnecechycharakteru,wyglądu).Odczytanieswoichprac.

2. Częśćzasadnicza.

PoznajcieteraznastolatkęoimieniuAbbie.Słuchająckrótkiegoopowiadania,pomyślcie,

jakajestAbbie.

Czytanietekstu.

Tekst naleŜy doczytać do zdania: „Twój oddany przyjaciel, Wesley Hill.” Co było dalej,

dowieciesięzachwilę.

Rozejrzyjsię,niejesteśsam!

Scenariuszzajęćbiblioterapeutycznychwszkoleponadgimnazjalnej

TeresaKajlJankowska

KursbiblioterapiiII /2008

Pogadankaidyskusja.Pytaniadotekstu:

JakądziewczynąbyłaAbbie?

JakiedobrecechyposiadałaAbbie?

Jakwidziałojąotoczenie?

Ktopomógłdziewczynie?

Czymogłasamazmienićsposóbpostępowania?

JakichradudzielilibyścieAbbie?

Podziałnagrupy3osobowe,któresiadająprzyosobnychstolikach.KaŜdazgrupotrzymuje

czystą pocztówkę i pisze kilka zdań do Abbie, aby pomóc odzyskać jej wiarę w Ŝycie.

Zadania grup są zróŜnicowane (kartka świąteczna, kartka z wyjazdu na ferie, kartka

walentynkowa,kartkaimieninowa).Kartkimuszązawieraćkonkretneradyizadania,anie

tylkomiłesłowa.Powrótdokręguiodczytaniekartek.

CodziałosiędalejzAbbie?Odczytaniezakończeniatekstu.

3. Podsumowanie.

Czasem bardzo niewiele potrzeba, aby pomóc drugiej osobie, moŜe to być zaledwie gest,

uśmiech,słowolubmałakartka.Postarajmysiępodzisiejszychzajęciachrozejrzećsięwokół

siebie i zauwaŜyć innych, którym moŜna pomócjakimśdrobiazgiem.PomoŜenamwtym

zabawaw„kładkę”.Podziałnapary.Napodłodzerozkładamybardzowąską„kładkę”–moŜe

to być wstąŜka, sznurek, linia narysowana kredą. KaŜda para osób spotyka się pośrodku

kładkiimusiominąćsiętak,abyniewpaśćdorzekiinieutonąć.Toudasiętylkowtedy,gdy

wzajemniesobiepomogą.Uczestnicyobserwują,jakwykonujezadaniekaŜdazpar.

ZauwaŜając inne osoby, porozumiewając się i wzajemnie sobie pomagając, moŜemy

osiągnąćcel.

4. Ewaluacja.

Rozdaniekartekzezdaniem:Dzisiejszezajęciabyły…zprośbąodokończeniewypowiedzii

wrzucenieichdopojemnikaprzywyjściu.

Rozejrzyjsię,niejesteśsam!

Scenariuszzajęćbiblioterapeutycznychwszkoleponadgimnazjalnej

TeresaKajlJankowska

KursbiblioterapiiII /2008

Rozejrzyjsię,niejesteśsam!

Scenariuszzajęćbiblioterapeutycznychwszkoleponadgimnazjalnej

Przyjacieljestdarem,którymobdarowujeszsiebiesamego.

RobertLouisStevenson

Abbie, nieśmiała i zamknięta w sobie dziewczyna, rozpoczęła naukę w dziewiątej

klasie szkoły średniej w centrum miasta. Nigdy przedtem nie przyszło jej do głowy, Ŝe

mogłabypozostaćsamotna.Tymczasemszybkozaczęławspominaćswojąstarąósmąklasę,

małą,leczpełnąprzyjaciół.Anowaszkołaokazałasiębardzonieprzyjaznaichłodna.

Nikt tutaj nie martwił się oto, czy Abbie czuje się mile widziana. Była bardzo

sympatyczna, lecz nieśmiałość przeszkadzała jej w nawiązywaniu nowych przyjaźni. Och,

miała oczywiście kilku kolegów i koleŜanek. Wiecie, takich, którzy wykorzystywali jej

uprzejmośćidobroć.

KaŜdego dnia snuła się szkolnymi korytarzami, czując się niemal jak niewidzialna.

Niktsiędoniejnieodzywał,więcniktteŜniesłyszałjejgłosu.Doszłodotego,iŜAbbiebyła

przekonana,Ŝejejprzemyślenianiesąwarte,bypoświęcićimchoćchwiliuwagi.WciąŜbyła

więccicha,prawieniema.

Jejrodzicebardzosięoniąmartwiliibalisię,Ŝenigdysięznikimniezaprzyjaźni.

Byli rozwiedzeni, więc Abbie, jak to zwykle w takich przypadkach bywa, bardzo

potrzebowała bratniej duszy, kogoś, z kim mogłaby o tym porozmawiać. Rodzice robili

wszystko,abypomócjejprzystosowaćsiędonowychwarunków.Kupilijejnoweubraniai

kompakty,aletoniepomogło.

Rodzice nie wiedzieli, Ŝe Abbie myśli o odebraniu sobie Ŝycia. Często płakała do

poduszkiibyłapewna,Ŝeniktjejniekochanatyle,byzostaćjejprawdziwymprzyjacielem.

Tammy, nowa koleŜanka, wykorzystywała Abbie do odrabiania zadań domowych.

Udawała, Ŝe potrzebuje pomocy, a co gorsza, nie zapraszała jej do udziałuwewspólnych

zabawach.TotylkojeszczebardziejpopychałoAbbiekuprzepaści.

Latemwszystkosiępogorszyło.Abbiebyłacałyczassamainiemiałanicdoroboty.

W głowie wirowały jej szalone myśli. Była pewna, Ŝe jej świat się rozpada na drobne

kawałki.ZjejpunktuwidzeniaŜycieniemiałojuŜsensu.

PorozpoczęciudziesiątejklasyAbbiewstąpiładogrupymłodzieŜychrześcijańskiej

działającej przy miejscowym kościele. Miała nadzieję, Ŝe pozna tam nowych przyjaciół.

Spotkałaludzi,którzynapozórmilejąprzywitali,aletaknaprawdęchcieli,bytrzymałasię

odnichzdaleka.

GdynadeszłyświętaBoŜegoNarodzenia,AbbiebyłajuŜtakrozstrojonaizałamana,

Ŝemusiałabraćpigułkinasen.Zdnianadzieńcorazbardziejoddalałasięodświata.

W końcu podjęła decyzję, Ŝe w Wigilię, gdy rodzice będą na przyjęciu, skoczy z

mostu. Zanim jednak opuściła swój ciepły dom, by udać się na długi spacer w kierunku

mostu, postanowiła zostawić rodzicom list poŜegnalny. Gdy wkładała go do skrzynki,

znalazłatamkilkakopert.

Wyjęłalisty,bysprawdzić,odkogonadeszły;jedenbyłodbabciidziadkaKnightów,

kilkaodsąsiadów,aostatni…Ujrzałazaadresowanądosiebiekopertę.Otworzyłająiwyjęła

zwykłąświątecznąkartkęnapisanąprzezjednegozchłopcówzgrupykościelnej.

ZWYKŁAŚWIĄTECZNAKARTKA

TeresaKajlJankowska

KursbiblioterapiiII /2008

Rozejrzyjsię,niejesteśsam!

Scenariuszzajęćbiblioterapeutycznychwszkoleponadgimnazjalnej

DrogaAbbie,

Przepraszam,ŜewcześniejzTobąnieporozmawiałem,alemoirodzicesąwłaśniew

trakcie rozwodu. Nie miałem więc okazji, by rozmawiać z kimkolwiek. Mam nadzieję, Ŝe

pomoŜeszmirozwiązaćkilkaproblemów,któredotycządziecizrozbitychrodzin.Myślę,Ŝe

moŜemyzostaćprzyjaciółmiipomagaćsobienawzajem.

Dozobaczeniawniedzielę!

Twójoddanyprzyjaciel,

WesleyHill

Abbieczytałatękartkęciągleodnowa.Zostaćprzyjaciółmi…Łzazakręciłasięjejw

okuidziewczynauśmiechnęłasię,poniewaŜzdałasobiesprawę,Ŝejestnatymświeciektoś,

komu zaleŜy na jej Ŝyciu. Ktoś pragnie, aby nieładna i cicha Abby Knight została jego

przyjaciółką.Abbiepoczułasięnaprawdęwyjątkowo.

Obróciła się i poszła w stronę domu. Gdy tylko przekroczyła próg, zadzwoniła do

Wesleya. Myślę, Ŝe moŜemy tego chłopaka nazwać prawdziwym boŜonarodzeniowym

cudem,gdyŜprzyjaźńjestnajlepszympodarunkiem,jakimoŜeszkomuśofiarować.

TheresaPeterson

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: