plik_ja--ty--ona--my---czyli-o-problemach-wsp-lnego--ycia.pdf

(235 KB) Pobierz
Microsoft Word - ja ty ona_Kubiak.doc
JA,TY,ONA,MY–CZYLI
OPROBLEMACHWSPÓLNEGOśYCIA
ProgramzajęćzbiblioterapiidlamłodzieŜyzniepełnosprawnością
intelektualnąwstopniulekkim
opracowanie:DanutaKubiak
2008
1
Wstęp
śycie w oderwaniu od najbliŜszych w internacie jest znaczącym
przeŜyciem dla kaŜdego młodego człowieka. Dla dziecka
z niepełnosprawnością intelektualną jeszcze większym, jeśli weźmiemy pod
uwagęjegospecyfikę:niŜszyogólnypoziomfunkcjonowaniaintelektualnego,
ograniczenia w zachowaniu przystosowawczym i ograniczenia w róŜnych
obszarach sprawności: komunikacji, samodzielności, w obszarze Ŝycia
domowegoczyobszarzeumiejętnościmiędzyludzkich.NaleŜypamiętaćteŜo
tym, Ŝe u uczniów o tym samym ilorazie inteligencji opóźnienie w rozwoju
moŜemiećinnycięŜargatunkowy.CzęstoróŜnicemiedzyuczniamizgórnej
i dolnej granicy przedziału są znaczne ze względu na dynamikę rozwoju
imaksymalnemoŜliwości.Awięcnasiwychowankowie,mieszkańcynaszego
małego internatu oprócz tego, Ŝe są grupą zróŜnicowaną pod względem
wiekowym,tojeszczeróŜniąsiępoziomemrozwojupsychoruchowegoatakŜe
ujawniająróŜnorodnąwraŜliwośćintelektualną.Planującwięcpracęwtakiej
grupie wychowawca musi o tym pamiętać i musi poznać moŜliwości
poszczególnych wychowanków w zakresie procesów instrumentalnych –
uwagi,pamięci,mowy,spostrzegania,myśleniaimotorykiorazprocesówtzw.
ustosunkowań emocji, motywacji i dojrzałości społecznej. Na efektywność
pracy wychowawczej mają wpływ jeszcze inne czynniki, takie jak
doświadczenia i nawyki wyniesione z domu rodzinnego. To wszystko
niewątpliwiekształtujeatmosferęwgrupie.Dzieckoniepełnosprawnetakjak
kaŜde inne, chce być dostrzegane i doceniane. Pragnie kontaktów z drugim
człowiekiem, i potrafi bardzo silnie ujawniać swoją do niego sympatię, ale
równieŜ antypatię. O tym wszystkim naleŜy pamiętać w pracy z młodzieŜą
niepełnosprawną.
2
ZałoŜeniaprogramu :Zajęciasąprzeznaczonedlawychowankówinternatu.Jestto
grupamieszanapodwzględempłciiwiekuuczniowieZSZigimnazjum.Dobór
tematówstanowiącychtreśćprogramujestsumąmoichprzemyśleń,rozmówz
wychowawcami,obserwacjiuczniówidotykatychsferiobszarów,któresąwaŜnew
Ŝyciugrupyiczęstowichobrębiepojawiająsięproblemy.ZałoŜeniemjestukazanie
róŜnychproblemów,zktórymispotykająsięwcodziennymwspólnymŜyciuiz
którymiczasamisobienieradzą.Udziałwzajęciachmazazadaniepomócwłaściwie
funkcjonowaćwgrupie,zrozumiećsiebieiswoichkolegów.Wtrakciezajęćzostaną
teŜzrealizowanecelerewalidacyjne,któresąpodstawąkształceniamłodzieŜy
upośledzonejumysłowo.
Czasprzewidzianynazajęciajestelastyczny.SpotkaniazzałoŜeniamająbyćmiłym
spotkaniemwgrupiekolegów,przyciastku,herbacieczykawie.Przeprowadzaneraz
wmiesiącuczasie,którywinternackimgrafikujestprzeznaczonynazajęcia
zorganizowane.
Cele
Budowawłaściwejatmosferywgrupieipoprawawzajemnychrelacji;
UwraŜliwienienapotrzebydrugiegoczłowieka;
Podniesieniesamooceny.
Strukturazajęć: zajęciamającharakterstały.Składająsięzdwóchczęści–
wstępnej,integracyjnejidrugiejzasadniczejzwykorzystaniemtekstówiróŜnychform
pracy.
Formy: pracagrupowa,indywidualna,pracawkręgu,pracawdwuosobowych
zespołach:
Metody: pracatekstem,pogadanka,opowiadanie,rozmowakierowana,zabawy
integrujące,twórczeplastyczne,scenki
Środkiimateriały:
Tekstyliterackie,nagrania,ilustracje,arkuszeszaregopapieru,kartkiA4,małe
kolorowekarteczki,czasopisma,kredki,flamastry,buźki,drzewkanastrojów,farby
Tematykazajęć:
1. Jawgrupie–czyliorelacjachmiędzyludzkich.
2. Onaśmiewaniuiodrzuceniu.
3. Pomagamioczekujępomocy.
4. Zezłościąnamniedotwarzy.
5. Jakpolubićsiebie.
3
6. Czymjestprzyjaźń.
7. CieszyćsiękaŜdymdniem.
Scenariusz1:
Temat:Jawgrupie–czyliorelacjachmiędzyludzkich.
Cele:
WdraŜaniedowspółpracy;
Integrowaniegrupy;
UświadomienieznaczeniawcodziennymŜyciudobrychrelacjizrówieśnikami;
Metody:pracaztekstem,pogadanka,metodyaktywizujące,
Formypracy:
.pracawgrupie,wkręgu,wzespołachdwuosobowych
Czas:2godziny
Przebiegzajęć:
Częśćpierwsza:
1.Określenieswojegonastrojubuźkami,któreuczestnicyprzypinająsobiedo
ubrania.
2.Zabawanapowitanie
Uczestnicyzajęćsiedząwkręgu,nauczycielproponujezabawęwczarodzieja.KaŜdy
uczeńwypowiadaformułkę:„Gdybymumiałaczarować,wyczarowałabymMarysinp.
kotka”itd.,Czarodziejemstajemysięwgkolejności.
3.Ustaleniezasadobowiązującychnaspotkaniach.Zapisanieichnaarkuszuszarego
papieru,abymogłynamtowarzyszyćnanastępnychzajęciach.
ZłoŜeniepodpisów.
Częśćdruga:
1.Rozmowaorelacjachwgrupie.Przejściedowłaściwegotematuzajęć.
2.WierszEdwardaStachury„Człowiekczłowiekowi”(nauczycielczytagłośno,kaŜdy
uczeńotrzymujeteŜtekst).–zał.nr1
3.Omówienietreściwiersza.Rozmowakierowanazuczniami
4.Pozytywnezakończeniewiersza
Jakrozumieciedwaostatniewersy?
np.;zbliźnimsięmoŜeszzabliźnić,to,cotooznacza(np.ŜemoŜebyćdobrze).Aco
toznaczy,Ŝejestdobrze,przyjemnie,miło.
metodąburzymózgówwyjaśniamy,kiedyjestdobrzeiprzyjemniewgrupie,w
klasie,napodwórku,nakoloniach,wdomu,itd.
5.Przejściedokolejnegotekstu„Jestemnormalny”zał.nr2
4
Wysłuchajcietegotekstuizastanowimysięnastępnie,copowinienzrobićbohater
opowiadania(kaŜdymatekstprzedsobą).
6.Omówienietreścitekstu.
7.ComoŜezrobićDamian?–pracawgrupach
8.Przedstawieniepomysłów.
OmówieniemoŜliwychzachowańchłopca.Zapisanieichnatablicy
(czywtejklasiebyłomiło?)
9.PracawzespołachdwuosobowychkartkadoDamianazdobrąradą.KaŜdy
zespółotrzymujekolorowąkartkę,naktórejpiszedoDamiana,copowinienzrobići
uzasadniaswojąradę.Prezentacjakartek.
11.Podsumowanietejczęściprzezprowadzącegoiprzejściedonastępnego
ćwiczenia(wieciewłaściwie,cojestwarunkiemdobregoŜyciawgrupie,toteraz
spróbujemytozebrać)
12.Rozdaniekartek,naktórychsąwypisaneczęścizdań(kaŜdezdanie–morał
wybranezksiąŜkiDorotyStrzałkowskiejjestpodzielonenadwieczęści.Uczniowie
odszukująsięłączączdania.
Zdania:
„Jeślichceszodinnychbrać,
toteŜcośmusiszdać”
„Wszelkapomociwspółpraca
zawszebardzosięopłaca”
„Zawszelepiejjestpomyśleć,
zamiastchlapnąćcośbezmyślnie.”
„Touprzejmośćbezwątpienia,
atmosferęwokółzmienia.”
KaŜdyduŜyisilniejszy
podopiekębierzemniejszych!”
KtozuśmiechemmknieprzezŜycie,
tensięczujeznakomicie!”
Niktznasniejestdoskonały
aniduŜy,animały”.
13.Wparachrysująplakatyzawierającymitezdania.Prezentacjaprac.
(plakatyzostanąwywieszonewświetlicyinternackiej–KUPAMIĘCI).
14.Zakończeniezajęć.–wyraŜenienastrojuewentualniepoprzezzamianębuziek
Rozmowanatematnastroju.
ćwiczenie–„Przekazywanieuśmiechu”
15.Ewaluacja–wkręguuczestnicykończązdanie„Nadzisiejszychzajeciach…”
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin