Antoine Watteau - odjazd na Cytere
Odjazd na Cyterę to tytuł obrazu Jean-Antoine Watteau, namalowanego około 1717 roku i odzwierciedlającego świetnie wyczute marzenie tego czasu, aby wybrać się w podróż na ową cudowną Wyspę Miłości, święte miejsce Afrodyty/Wenus – jednej z niewielu mieszkanek antycznego Olimpu, którym rokoko składało hołd. Rokoko, zaplątane w podręcznikach gdzieś pomiędzy barokiem, oświeceniem i romantyzmem. Być może dlatego, że jest tak ulotne, efemeryczne, wymykające się wszelkim powierzchownym klasyfikacjom, tak surrealistyczne. Tak wieloznaczne, jak modne wówczas francuskie słowo esprit (finesse intelectuelle, humour, spirituel, brillant). Ornament rocaille ma sobie wdzięk egzotycznej muszli odnalezionej nagle pośród grzebieni morskich fal.
Odjazd na Cyterę jest trwającą tylko dwa dni efemerydą. Czas jest jednak, jak wiadomo, pojęciem dość względnym… Jak zauważył rokokowy Beaumarchais, (zegarmistrz za zawodu, rewolucjonista z powołania i, jak powiadają, złodziej i iluzjonista): Nie wiadomo czy świat potrwa trzy tygodnie.
Antoine Watteau najwybitniejszy artysta tego okresu przedstawia dworzan w jednym z najsłynniejszym z jego dzieł pt. "Odjazd na Cyterę" w rzeczywistości przedstawiających powrót kochanków z wyspy miłości po założeniu ślubowań w przybytku Wenery. Elegancki, sztuczny, trochę smutny "Odjazd na Cyterę" daje stosunkowo jeszcze różowy wizerunek osiemnastowiecznych kół towarzyskich .W jednym z ostatnich obrazów Watteau "Szyld salonu sztuki Gersainta" widzimy to samo towarzystwo , wszakże już nie zajęte igraszkami miłosnymi , ale uważnie oglądające obrazy i artystyczne przedmioty w sklepie przyjaciela Watteau, Gersainta, dla którego ten szyld został namalowany.
kkuchtaa