czesc brakujacyh zagadnien z filozofii.doc

Część opracowanych brakujących zagadnień na filozofię.

8. Filozofia a sztuka.
Sztuka wyrasta z uczuć, emocji, i jej zadaniem jest oddziaływanie na emocje, uczucia. Filozofia angażuje rozum i władze poznawcze. Po stronie sztuki mamy emocjonalizm, operuje ona obrazami - konkretyzm. Po stronie filozofii mamy intelektualizm, operuje ona pojęciami – abstrakt.

29. Filozofia religii w ujęciu Mircea Eliade.
Religia jako konkretne wyznanie interesuje Eliadego jedynie jako środek do celu, którym jest odkrycie tego co faktycznie świadczy o religijności, tj. sfery sacrum. Religia jako fenomen ujmowana jest przez Eliadego jako różnego rodzaju próby kontaktu i uczestnictwo w sacrum. Termin „religia" w jego ujęciu "nie oznacza bynajmniej wiary w Boga, bogów czy duchy, ale odnosi się do doświadczenia sacrum, wiąże się przeto z pojęciami bytu, znaczenia i prawdy."

30. Człowiek jako homoreligiousus.
Oznacza to, że człowiek ze swej natury jest istotą religijną. Uważano, że religijność jest albo zakodowana we wnętrzu człowieka, albo też znajduje się w nim jakby specjalny potencjał skierowany ku religii, wybitne zapotrzebowanie na nią, które realizuje się na skutek różnorakich przeżyć egzystencjalnych człowieka.

31. Czas świecki i czas sakralny – pojęcia.

Czas świecki - czas, w którym dokonuje się ludzka egzystencja.

Czas sakralny - daje się bez końca odzyskiwać, bez końca powtarzać. Przy każdym okresowym święcie odnajduje się ten sam czas sakralny, co w poprzednim święcie. Dla człowieka religijnego świat odnawia się, co roku, z każdym nowym rokiem świat odzyskuje pierwotna świętość. Święto nie jest upamiętnieniem wydarzenia mitycznego jest jego REAKTUALIZACJĄ. 

32. Przestrzeń świecka i przestrzeń święta – pojęcia.
człowiek od wieków dzielił bowiem przestrzeń na świętą, zwaną sacrum, i świecką, czyli profanum, nieznaną, groźną i daleką od Boga.
Ogólnie przestrzeń składała się z trzech płaszczyzn: góry, uważanej za świat boski, ziemi oraz dołu – zaświatów, krainy zmarłych, a dla chrześcijan – piekła.
Wierzono, że również na ziemi istnieją obszary bliższe górze, to właśnie przestrzeń święta, i dołowi (obszar świecki).
Przestrzeń z prawej strony uważa się za związaną ze świętością, dobrem, porządkiem, niebem. Natomiast lewa to jej przeciwieństwo: jest świecka, nieczysta i ziemska.

33. Sacrum i profanum – co to jest.

Sacrum - sfera świętości, przeciwieństwo profanum – sfery świeckiej. Wokół niej koncentrują się wierzenia i praktyki religijne. Właściwość (stała bądź ulotna), która przysługuje niektórym przedmiotom (narzędzia kultu religijnego – naczynia, święte księgi, szaty), istotom (król, kapłan), przestrzeniom (świątynia, wzniesienie), okresom (niedziela, czas postu, Wielkanoc itp.). Siedzibą sacrum może stać się wszystko, nawet zwykłe przedmioty; miejsca czy osoby mogą otrzymać tę właściwość, lub ją utracić.

Profanum - sfera świeckości, przeciwieństwo sacrum – sfery świętej. W sferze tej odbywają się wszystkie codzienne wydarzenia z życia człowieka.