PATRICK REDMOND Gra w �yczenia Przek�ad Grzegorz Ko�odziejczyk AMBER Tytu� orygina�u THE WISHING GAME Redaktorzy serii MA�GORZATA CEBO-FONJOK ZBIGNIEW FONIOK Redakcja stylistyczna MAGDALENA STAGHOWICZ Ilustracja na ok�adce THEJTOC^feKET/AGENCJA PI�KNA Projekt graficzny ok�adki MA�GORZATA CEBO-FONIOK Opracowanie graficzne ok�adki GRAFICZNE WYDAWNICTWA AMBER Sk�ad WYDAWNICTWO AMBER KSI�GARNIA INTERNETOWA WYDAWNICTWA AMBER Tu znajdziesz informacje o nowo�ciach i wszystkich naszych ksi��kach! Tu kupisz wszystkie nasze ksi��ki! http://www.amber.supermedia.pl Copyright � 1998 by Patrick Redmond All rights reserved For the Polish edition � Copyright by Wydawnictwo Amber Sp. z o.o. 1998 ISBN 83-7245-029-3 WYDAWNICTWO AMBER Sp. z o.o. 00-108 Warszawa, ul. Zielna 39, tel. 620 4Q13; 620 8162 Warszawa 1999. Wydanie I Druk: Wojskowa Drukarnia w �odzi Ponowna oprawa: MARCO YERDE w Warszawie Ci, kt�rym od najm�odszych lat wpajano strach przed niezadowole- niem grupy jako najwi�kszym z nieszcz��, raczej umr� na polu bitwy w wojnie, kt�rej nie rozumiej�, ni� nara�� si� na pogard� g�upc�w. Angielskie szko�y publiczne doprowadzi�y ten system do perfekcji, w znacznym stopniu parali�uj�c inteligencj� uczni�w obaw� przed wol� stada. I to w�a�nie nazywa si� robieniem z ch�opca m�czyzny. Bertrand Russell, Education and Social Order List opublikowany w tygodniku �The Times" 17 pa�dziernika 1957 roku Szanowni Pa�stwo! Przez trzydzie�ci lat by�em wiernym czytelnikiem Waszego pisma i zawsze podziwia�em prezentowan� w nim uporz�dkowan� wizje �wiata. Zacz��em my�le� o nim jak o starym znajomym, bez kt�rego obecno�ci m�j dzie� jest niepe�ny. Dlatego te� z ogromnym niedowierzaniem i wzburze- niem przeczyta�em artyku� Colina Hammonda Wi�niowie przywileju, kt�ry ukaza� si� we wtorkowym wydaniu. Nawet teraz, po up�ywie dziesi�ciu dni, nie potra- fi� zrozumie�, jak mogli�cie Pa�stwo wydrukowa� taki artyku�. Bez w�tpienia pan Hammond jest jednym z owych �m�odych gniewnych", kt�rzy ostatnio zape�niaj� stro- ny gazet swoimi niedowarzonymi dywagacjami, aroganc- kim g�upcem, kt�ry jedyn� szans� wybicia si� upatruje w rzucaniu kalumni na wszystkie instytucje drogie temu krajowi. Jak Pa�stwo mogli pozwoli� mu wyra�a� takie obrzydliwe pogl�dy na �amach swojego pisma? Jego artyku� to pr�bka najbardziej napastliwego dzien- nikarstwa, jak� kiedykolwiek zdarzy�o mi si� przeczy- ta�. Po tej lekturze nasun�� mi si� tylko jeden wnio- sek^ a mianowicie taki, �e pan Hammond postrada� rozum. Bo je�li nie, to znaczy, �e ��dza s�awy wzi�a w nim g�r� nad poczuciem przyzwoito�ci. Bo czy� mo�na wini� system szk� publicznych za to, co zdarzy�o si� w Kirkston Abbey? Jako by�y ucze� ta- kiej^szko�y (Ferrers College 1919-24) musz� zaprote- stowa� przeciwko szkalowaniu instytucji, kt�r� darzy- Angielskie szko�y publiczne (public schools) to elitarne szko�y prywatne z internatem (przyp. t�um.). �em zawsze najwy�szym szacunkiem. W mojej szkole, po- dobnie jak w innych tego rodzaju plac�wkach, panowa�a zdrowa, przyjemna atmosfera. W niczym nie przypomina�a ona brutalnego, koszmarnego wi�zienia, jakie opisuje pan Hammond-. - Ch�opcy, kt�rzy byli sprawcami straszliwych wydarze� w Kirkston Abbey, nie zostali �zepsuci przez system" ani te� nie padli �ofiarami nieszcz�liwych okoliczno�ci". Przedstawienie tego w taki spos�b to niewybaczalny b��d. Nic bowiem nie t�umaczy przera�aj�cych wyst�pk�w, kt�rych si� dopu�cili. Nie^ma dla nich �adnego usprawie- dliwienia. Ani m�ody wiek, ani samotno��, ani t�sknota za rodzin�, ani �adne inne z licznych wym�wek przytacza- nych przez pana Hammonda nie mo�e z�agodzi� oceny ich czyn�w. To nie by�y lekkomy�lne wybryki m�odo�ci - to by�a potworno��. Pan Hammond nie poprzestaje jednak na ich obronie. Posuwa si� dalej - zrzuca odpowiedzialno�� na jedn� z najbardziej szacownych instytucji naszego kraju. Jest to czyn ze wszech miar niegodny, kt�rego ka�dy przy- zwoity cz�owiek powinien si� g��boko wstydzi�. Nie b�d� ju� czyta� Pa�stwa gazety. Nie mog� prenu- merowa� pisma, kt�re publikuje artyku�y zawieraj�ce tak odra�aj�ce wypaczenia prawdy. Z powa�aniem Charles Malverton Prolog Za oknem hula� przenikliwie zimny wiatr, lecz blask ognia w kominku nadawa� poko- jowi przytulny wygl�d. M�ody cz�owiek siedz�cy na krze�le wpatrywa� si� w zegar na gzymsie kominka; jego policzki zarumieni�y si� od ciep�a p�omieni. Dziesi�� po dwunastej, a go�cia nadal nie by�o. Nie! On przyjdzie. Musi przyj��. Od tego zale�y ca�e moje �ycie!, my�la�. Wsta� i przeszed� si� po pokoju, po raz nie wiadomo kt�ry sprawdzaj�c, czy wszystko jest jak trzeba. By� to pi�kny pok�j: wysoki, z puszystym czerwonym dywanem, bladoniebieskimi �cianami i oknami wychodz�cymi na chodnik pe�en spiesz�cych dok�d� ludzi, opatulo- nych w p�aszcze, zmagaj�cych si� z wiatrem. Umeblowanie by�o kosztowne, a �ciany zdo- bi�o kilka akwarel przedstawiaj�cych statki na morzu. Z ka�dej strony kominka sta�o jedno krzes�o. Na ma�ym stoliku obok le�a�y dwie ksi��ki w twardych ok�adkach oraz stos fotokopii artyku��w z gazety. Woda w czajniku ju� si� zagotowa�a, fili�anki i spodki bieli�y si� na tacy ko�o talerzy- ka z ciasteczkami. Wszystko by�o na swoim miejscu. Wszystko opr�cz go�cia. Kwadrans po dwunastej. M�czyzna do�o�y� kolejne polano do ognia; �ar otoczy� jego twarz niczym rozpalone d�onie. Zapatrzy� si� w ta�cz�ce p�omienie; w rozgrzanym gardle czu� sucho��. Zegar na kominku tyka� miarowo. Sekundy zamienia�y si� w minuty, a minuty w go- dziny. Czas p�yn�� nieub�aganie, oboj�tny na to, �e nadzieje i sny m�odego m�czyzny rozwiewaj� si� z ka�d� sekund�, - Uderzenie zegara oznajmi�o, �e min�o wp� do pierwszej. M�czyzna us�ysza� stuka- nie do drzwi. Poczu� ulg� rozlewaj�c� si� w ca�ym ciele, a jednocze�nie przyp�yw adrena- liny, od kt�rego lekko zakr�ci�o mu si� w g�owie. Rzuci� si� korytarzem do wyj�cia. Prze- kr�ci� zamek i pchn�� drzwi. Za progiem sta� m�czyzna w �rednim wieku, wysoki, o pos�pnym wyrazie twarzy, ubrany w lich� jesionk�; mia� przerzedzone w�osy, a jego oczy b�yszcza�y podejrzliwie jak oczy zwierz�cia, kt�re wyczuwa czyhaj�ce niebezpiecze�stwo. - Pan Webber? - spyta� g��bokim g�osem, tak cichym, �e ledwo s�yszalnym. - Tak, jestem Tim Webber. Prosz� wej��. Gospodarz wprowadzi� m�czyzn� do pokoju i gestem wskaza� krzes�o obok stolika. - Zechce pan spocz��? M�czyzna usiad�, lecz nie zdj�� p�aszcza; odm�wi�^gdy Tim zaproponowa� herbat� albo kaw�. ~ Tim r�wnie� usiad� i przygl�da� si� go�ciowi; euforia powoli ust�powa�a miejsca po- czuciu zawodu. Spodziewa� si� cz�owieka o imponuj�cej aparycji, a to, co ujrza�, wyra�nie go rozcza- rowa�o. T�umaczy� sobie, �e tego w�a�nie nale�a�o oczekiwa�, �e to nieunikniona konse- kwencja czterdziestu lat sp�dzonych na ukrywaniu w�asnej to�samo�ci. - Na kt�r� ksi��k� pan patrzy^-spyta�. - Na Szko�� pe�n� tajemnic martina Hopkinsa. - Czyta� pan to? - Naturalnie. - To musi by� dziwne. - Co takiego? - Czyta� o sobie. M�czyzna milcza�. Cisza zawis�a w powietrzu jak mg�a. By�a nieprzyjemna, wi�c Tim czym pr�dzej j� przerwa�. - Ciesz� si�, �e pan przyszed� - rzuci� weso�o i zaraz po�a�owa� swoich s��w. - W�a�ciwie nie zostawi� mi pan wyboru - odpar� przybysz ch�odnym tonem. - Nie chcia�em pana do niczego zmusza�. Nie o to mi chodzi�o. Naprawd�... - Ti- mowi zabrak�o s��w. Wiedzia�, �e nie przekona� ani siebie, ani swojego go�cia. M�czyzna zmierzy� go uwa�nym spojrzeniem zm�czonych oczu. - Nie wierz�. My�l�, �e pan k�amie. Wypowiedzia� te s�owa g�osem zdecydowanym, lecz z wyczuwaln� nutk� niepewno- �ci. Tim poczu�, �e wraca mu pewno�� siebie. - Doprawdy? Je�li pan tak my�li, to dlaczego pan przyszed�? - Policja przeprowadzi�a gruntowne �ledztwo, wyniki trafi�y do prasy. Napisano o tym ksi��ki. Wie pan, co zrobi�em. Co zrobili�my. Tim potrz�sn�� g�ow�. - Wiem, co napisano o panu w gazetach i wiem, co stwierdzi�a policja. Ale policja nie poda�a prasie pe�nej wersji, prawda? - Oczywi�cie, �e poda�a. �ledztwo by�o bardzo dok�adne. - Nie w�tpi�. Ale nie ujawnili wszystkiego, co odkryli, mam racj�? Nie powiedzieli tego, czego nie chcieli ujawni� przed opini� publiczn�. - Bzdura! Czego mianowicie nie ujawnili?! W g�osie m�czyzny zabrzmia�a z�o��, ale nutka niepewno�ci pozosta�a. Tim u�miechn�� si� nieznacznie. - No w�a�nie. Czego? - To absurd! Nie ma pan poj�cia, o czym m�wi! M�czyzna uczyni� ruch, jak gdyby chcia� wsta�. Tim uzna�, �e nadszed� w�a�ciwy moment. - S�ysza� pan o pensjonacie �Elmtrees"? Tamten zmierzy� Tima pustym wzrokiem. - O czym? - �Elmtrees". To dom starc�w ko�o Colchester. - Nie s�ysza�em. A powinienem? - By�em tam trzy miesi�ce temu. Wys�ano mnie, �ebym napisa� artyku� dla czasopi- sma; niezbyt wa�ny tekst o domach opieki dla ludzi starszych. Poda�em si� za krewnego jednego z pensjonariuszy; chcia�em wej�� do �rodka, porozmawia�, znale�� jaki� chwyta- j�cy za serce motyw. - Co to ma wsp�lnego ze mn�? - Spotka�em tam starszego m�czyzn� nazwiskiem Thomas Cooper. Wygl�da� mi- zernie, ale jego umys� zachowa� dawn� bystro��. Przebywa� w pensjonacie od lat. �ona pana Coopera dawno-zmar�a, jego jedyne dziecko mieszka w Kanadzie. Nikt go nie od- wiedza�, nikt si� o niego nie troszczy�. Wygl�da� na starego cz�owieka, kt�ry marzy o tym, �eby kto� usiad� przy nim i wys�ucha� tego, co ma do powiedzenia. Przedstawi� mi histori� swojego �ycia. Gada� d�ugo i troch� nudzi�. Ju� mia�em si� czym� wym�wi� i odej��, ale w�a�nie wtedy on powiedzia� co�, co przyku�o moj� uwag�. Ot� okaza�o si�, �e pan Co- oper nie pochodzi z Colchester. Wychowa� si� w Norfolk, w biednej rodzinie. Gdy mia� czterna�cie lat, poszed� na s�u�b� do jakiego� wielkiego do...
ZuzkaPOGRZEBACZ