15 - TS.doc

(46 KB) Pobierz

TRYBUNAŁ STANU

I Działalność Trybunału Stanu jest przede wszystkim związana z odpowiedzialnością konstytucyjną, choć może też dotyczyć karnej.

 

II Odpowiedzialność konstytucyjna:

W związku z naruszeniem konstytucji lub ustawy ( nie dotyczy ustawy karnej, ale poza nią każdej ustawy bez względu na jej nazwę – ordynacja, prawo itd.) przez członka rządu lub innej określonej przez prawo naczelnej instytucji publicznej (a nawet osoba sprawująca urząd wyższej rangi).

 

III Inne kraje:

Wielka Brytania:

- impeachment – instytucja prawa zwyczajowego; wszczęcie i prowadzenie przez ciało ustawodawcze specjalnego postępowania p. osobom sprawującym funkcje publiczne

- powstał w XIVw. (1376 – sprawa p. Williamowi czwartemu baronowi Latimerowi), oskarżyciel – Izba Gmin, sądzi Izba Lordów;

- XVw. – wychodzi z użycia, XVIIw. Powrót, od 1806 niestosowana

- kary – więzienie, grzywna, śmierć

USA

- 1782r. ujęte w konstytucji na wzór brytyjski

- kara – tylko złożenie z urzędu

- rzadko na szczeblu federalnym

- proces Andrew Johnsona, próba wszczęcia wobec Richarda Nixona i Billa Clintona

- na szczeblu stanowym wszystkie oprócz Oregonu

Francja

- pojawienie się w okresie Rewolucji Francuskiej

- ciągle zmiany: III Republika, na wzór brytyjski; V Republika – sądzi Wysoki Trybunał Sprawiedliwości powoływany przez parlament, udział sędziów zawodowych, oskarżyciel – prokurator Sądu Kasacyjnego, sądzeni – prezydent, gdy popełni zdradę główną, członkowie rządu, zwykli obywatele (gdy są współwinni z członkami Rządu); uchwałę o pociągnięciu do odpowiedzialności – obie izby parlamentu, uchwałę sprawdza komisja (w składzie sędziowie zawodowi); Trybunał zbiera się w razie potrzeby

 

IV Trybunał Stanu w Polsce:

1. Problemy ustawodawcy w 1923, 1982, 1992:

- obowiązek wszczęcia sprawy – parlament czy prokuratura

- sądzenie – izba wyższa parlamentu czy specjalny sąd (trybunał stanu)

- czy kontrolować uchwałę przez sędziów zawodowych

- skład – mieszany czy tylko sędziowie zawodowi

- czy sędziowie zawodowi tylko z najwyższych instancji

- jak liczny komplet orzekający

- czy przewidywać apelację

 

2. Historia:

Polska Przedrozbiorowa

- konstytucja z 1565 mówi o odpowiedzialności urzędników ziemskich za zaniedbanie obowiązków

- II poł XVIIIw. – próby utworzenia sądów sejmowych, szczególnie dot. Rady Nieustającej

- Konstytucja z 1791 wprowadziła odpowiedzialność konstytucyjną członków rządu; postawienie przed sądem decyzją obu izb, sądził sąd sejmowy (12 senatorów i 24 posłów wybieranych poprzez losowanie), komplet - 15 sędziów wybieranych w losowaniu

- odpowiedzialność konstytucyjna również w Księstwie Warszawski i Królestwie Polskim

Druga Rzeczpospolita:

- utworzenie na podstawie art.56 Konstytucji

- ustawa z 7 IV 1923

- odpowiedzialność konstytucyjna: ministrowie, kierownicy ministerstw, prezes NIK, prezydent (+zastępujący go marszałek sejmu); prezydent nie odpowiadał przed sądami powszechnymi w sprawach karnych, lecz przed trybunałem

- sejm pociągał do odpowiedzialności

- Trybunał składał się z 12 członków, przewodniczył I Prezes Sądu Najwyższego

- sędziowie – funkcje sprawowali honorowo, nie mogli piastować żadnego urzędu państwowego

- sprawy: W. Kucharskiego (nie doszło do sądu) i G.Czechowicza (wpłynęła na konstytucję kwietniową)

 

- sprawa odpowiedzialności rządu na uchodźstwie o klęskę wrześniową – niewszczęta, mimo zamierzeń (wniosek PPS) – argumentowane niemożnością przeprowadzenia dochodzenia w warunkach emigracyjnych

 

III RP

- mimo manifestu PKWN nie powołano organu typu trybunału stanu

- art. 38 Konstytucji lipcowej przewidywał odp. Rady Ministrów – przepis nie wszedł w życie

- wg S. Rozmaryna gwarancję przestrzegania prawa przez sprawujących władzę miała dawać partia

- idea stworzenia trybunału stanu pojawiła się w latach 70-tych; marzec 1981 – pierwszy projekt przygotowany na Wydziale Prawa UW (inicjatywa obywatelska, przewodniczył M. Pietrzak),  projekt przygotowany przez Stronnictwo Demokratyczne; 1982r. – projekt przygotowany przez kluby poselskie ówczesnych partii rządzących;

- ustawa o Trybunale Stanu – marzec 1982r.

 

3. Akty prawne po 1989r.:

- Mała Konstytucja – 17 X 1992r.

- XII 1992 – nowelizacja ustawy z 1982r.

- 6 IX 2001 – ustawa o zmianie ustawy o Trybunale Stanu (tekst jednolity w 2002)

- 29 VIII 2005 – kolejna nowelizacja

 

4. Aktualny stan prawny

Podmioty odpowiedzialne:

- Prezydent (Marszałkowie Sejmu i Senatu, jeśli go zastępują), członkowie Rady Ministrów, Prezes NIK i NBP, Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych, osoby kierujące ministerstwami, członkowie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (Konstytucja 97 wyklucza kierowników urzędów centralnych)

- prezydent i marszałkowie ponoszą odpowiedzialność konstytucyjną i karną wyłącznie przed Trybunałem

- członkowie RM – za naruszenie Konstytucji i ustaw oraz przestępstwa luz przestępstwa skarbowe popełnione z zw. z piastowanym urzędem (ale też przed powszechnymi, jeżeli sejm nie podejmie uchwały o pociągnięciu do odp. przed Trybunałem)

- pozostałe podmioty (zm. Prezes NIK) tylko za delikt konstytucyjny; za przestępstwa przed sądami powszechnymi

Cechy deliktu konstytucyjnego:

- działanie albo zaniechanie (realne dokonanie czynu)

- dokonanie przez osoby wymienione przez Konstytucję

- czyn nie jest przestępstwem

- czyn jest zawiniony (wina umyślna bądź nieumyślna)

- narusza Konstytucję lub ustawę (ale niekarną)

- dokonany w zw. z zajmowanym stanowiskiem lub w zakresie urzędowania

 

Naruszenie konstytucji lub ustawy:

W zakresie swojego urzędowania – naruszenie dokonywane w ramach kompetencji oznaczonych w Konstytucji lub w ustawach w odniesieniu do określonego podmiotu, ale są to naruszenia prawa – wadliwe akty stosowania prawa

W związku z zajmowanym stanowiskiem – oznacza działanie podmiotu naruszające prawo, dokonywane dzięki zajmowaniu wysokiego stanowiska z korzyścią dla siebie (działania poza przyznanymi kompetencjami)

 

Tryb stawiania przed Trybunałem:

- prezydent – tylko Zgromadzenie Narodowe; co najmniej 140 członków składa wniosek do Marszałka Sejmu

- pozostali – tylko sejm; wniosek składa prezydent, komisja śledcza (powołana na podst. Art. 111 Konstytucji 97) większością 2/3 jej członków lub co najmniej 115 posłów

- Marszałek Sejmu przesyła wniosek dla przeprowadzenia dochodzenia do Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej Sejmu; po uznaniu podstaw Komisja przesyła do ZN (w wypadku prezydenta) lub do sejmu;

- Komisja może wnioskować o pociągnięcie do odpowiedzialności lub o umorzenie postępowania;

- jeżeli ZN uchwali decyzję o pociągnięciu do odp. to stanowi ona akt oskarżenia;

- ZN wybiera 2 oskarżycieli z kwalifikacjami sędziowskimi ze swego grona;

- w pozostałych przypadkach z 2 oskarżycieli pochodzących z sejmu tylko jeden musi mieć kwalifikacje sędziowskie;

- oskarżycieli trzeba wybrać przez 3 miesiące

- przy oskarżeniu: prezydent tak jak powyżej, członkowie RM też, senatorowie i posłowie i najwyżsi urzędnicy państwowi uchwałą sejmu podjętą większością głosów przy co najmniej połowie ustawowej liczby posłów; senatorowie podlegają kompetencji senatu

 

Skład TS:

- liczny w porównaniu z analogicznymi instytucjami zagranicznymi

- od Konstytucji 97 składa się z przewodniczącego (z urzędu I Prezes Sądu Najwyższego), dwóch zastępców (z grona sędziów), 16 członków;

- połowa członków i zastępcy muszą mieć kwalifikacje sędziowskie

- komplet sądzący – przewodniczący + 4 sędziów

- sędziowie niezawiśli (art. 199 ust.3), immunitet formalny, względy i nietrwały

 

Dwuinstancyjność:

- od nowelizacji z 92’

- sądzi – przewodniczący +6 członków (bez sędziów orzekających w I instancji)

 

 

 

Kary:

- utrata czynnego i biernego prawa wyborczego na urząd Prezydenta, do Sejmu, Senatu i organów stanowiących samorząd terytorialny, a od 2004r. do Parlamentu Europejskiego

- złożenie z urzędu (prezydent), pozbawienie obejmowanego stanowiska (pozostali)

- zakaz obejmowania określonych stanowisk

- utrata wszystkich lub niektórych orderów, odznaczeń i tytułów honorowych

- w sprawach karnych przewidziane w ustawach karnych

- możliwość jedynie orzeczenia o winie (znikomy stopień szkodliwości społecznej lub szczególne okoliczności)

- od 1996 (ustawa o uposażeniu byłego Prezydenta) TS może orzec dodatkowo karę utraty uprawnień przewidzianych przez w/w ustawę (dożywotnie wypłacanie co miesiąc uposażenia w wysokości połowy wynagrodzenia zasadniczego, ochrona na terytorium RP, świadczenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej na zasadach określonych dla pracowników)

 

Retroaktywność ustawy

- TS może sądzić w sprawach czynów popełnionych przed dniem wejścia w życie ustawy o ile były one zabronione pod groźbą kary

- jeżeli czyn uprzednio popełniony polegał na nawet nieumyślnym naruszeniu konstytucji lub ustawy TS ogranicza się do stwierdzenia dokonanych naruszeń prawa

 

Zmiany wg Konstytucji 97’

- rozdział VIII art.. 198-201

- oprócz prezydenta i członków RM podmioty odpowiadają tylko za delikty konstytucyjne w związku z zajmowanym stanowiskiem lub w zakresie swego urzędowania

- Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych odpowiada przed TS

- ograniczenie liczby członków z 21 do 16

- rezygnacja z zastępców członków TS (dotychczas 5)

- odpowiedzialność konstytucyjna posłów i senatorów za naruszenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej z osiąganiem korzyści z majątku Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego (art. 198 ust. 2) lub zakazu nabywanie tego majątku (art. 107 ust. 1) [na wniosek właściwego Marszałka właściwa izba może uchwalić o pociągnięciu do odpowiedzialności a Trybunał może orzec o utracie mandatu przedstawicielstwa art.107 ust.2)]

 

Nowela z 9 V 1996r.:

- Komisja Odpowiedzialności Konstytucyjnej przedstawia Sejmowi sprawozdanie z prac nad każdą przekazaną jej sprawą z wnioskiem o pociągnięcie do odp. lub umorzenie postępowania

- uchwała sejmu o pociągniecie do odp. zawiesza osobę w czynnościach; jeżeli dotyczy odpowiedzialności karnej posła lub senatora to uchyla mu immunitet

- po jej uchwaleniu Marszałek Sejmu przesyła Przewodniczącemu TS uchwałę Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej lub wniosek mniejszości, który w dalszym post stanowi akt oskarżenia

- uchylenie immunitetu parlamentarnego w razie odp. karnej wymaga zgody sejmu lub senatu

 

Nowelizacje ustawy o TS z 6 IX 2001r. i 29 VIII 2003r.:

- odpowiedzialność konstytucyjną ( za naruszenie Konstytucji, ustaw oraz przestępstwa i przestępstwa skarbowe) obok Prezydenta ponoszą też Marszałkowie Sejmu i Senatu wykonujący jego obowiązki

- brak przedawnień wobec tych osób za te przestępstwa, za które nie zostali postawieni w stan oskarżenia przed TS

- członkowie RM odpowiadają za naruszenie Konstytucji, ustawy oraz za przestępstwa lub przestępstwa skarbowe popełnione w związku z zajmowanym stanowiskiem; odpowiedzialność karna przed TS tylko, gdy Sejm w uchwale uzna za celowe łączne pociągnięcie zarówno do odpowiedzialności konstytucyjnej i karnej

- do odp. konstytucyjnej pociągnąć może - posłów wyłącznie Sejm, a senatorów Senat

- zalicza się także naruszenia lub zaniechania nieumyślne (wcześniej jedynie zawinione)

- wstępny wniosek o postawienie w stan oskarżenia i pociągnięcie do odpowiedzialności konstytucyjnej muszą odpowiadać wymaganiom k.p.k. w stosunku do aktu oskarżenia

- zabezpieczenie mniejszości parlamentarnej – mogą dotyczyć umorzenia postępowania, postawienia w stan oskarżenia lub pociągnięcia do odpowiedzialności konstytucyjnej

- powtarza przepisy Konstytucji, co do ważności uchwał ZN (wobec Prezydenta) i Sejmu (wobec premiera i członków RM); dla postawienia innych podmiotów bezwzględna większość głosów posłów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów

- uchwała Sejmu o pociągnięciu do odp. konstytucyjnej zawiesza w czynnościach podmiot

- gdy oskarżyciele tracą uprawnienia do czasu wybrania nowych ich obowiązki przejmuje Marszałek Sejmu

- po wyborze oskarżycieli Marszałek Sejmu przesyła przewodniczącemu TS uchwałę o pociągnięciu do odpowiedzialności konstytucyjnej + uchwałę Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej albo z wnioskiem mniejszości – stanowią one w dalszym postępowaniu akt oskarżenia

- skład TS – obywatelstwo polskie, pełnia praw publicznych, niekarani sądowo i niezasiadający w organach administracji rządowej; składają przyrzeczenie sędziowskie przed Marszałkiem Sejmu; otrzymują diety i zwrot kosztów podróży i zakwaterowania

- sąd zarazem I i II instancji (odróżnia od innych organów pełniących w Polsce funkcję wymiaru sprawiedliwości)

- postępowanie: brak powództwa cywilnego przed TS; stosuje się przepisy k.p.k.; oskarżeni, biegli i świadkowie zwolnieni z obowiązku zachowania tajemnicy służbowej i państwowej; konieczni obrońcy; rozpatrywanie tylko spraw określonych w akcie oskarżenia; oskarżyciel nie zarzuca czynów nieokreślonych w akcie; rozprawy jawne (wyłączenie jawności tylko ze względu na bezpieczeństwo państwa i tajemnicę państwową

- może korzystać z instytucji pytań prawnych (też do TK) – orzeka o tym cały TS z wyłączeniem sędziów orzekających w sprawie w I instancji;

- wykładni dokonuje pełny skład TS (sprawa odraczana do jej dokonania)

- apelacja w ciągu 30 dni od otrzymania odpisu wyroku; zażalenia w ciągu 14 dni; od wyroku w II instancji apelacja nie służy

- kary za delikt konstytucyjny:

Tak jak powyżej oprócz złożenia z urzędu; + zakaz zajmowania kierowniczych stanowisk lub pełnienia funkcji związanych ze szczególną odpowiedzialnością w organach państwowych i w org. społecznych

Kary orzekane od 2 do 10 lat

- zakres odp. konstytucyjnej senatorów stosuje się przepisy ustawy dot. posłów, kompetencje Sejmu i jego organów służą Senatowi i jego organom

- jeżeli w trakcie trwania sprawy zmieni się skład TS rozpoczyna się ona na nowo

- zgodę na pociągnięcia członków TS do odpowiedzialności karnej lub pozbawienie wolności wyraża TS z wyłączeniem osoby, której sprawa dotyczy, na mocy uchwały podjętej bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej 2/3 członków TS; zanim uchwała zapadnie TS słucha wyjaśnień członka, którego wniosek dotyczy; zanim uchwała zapadnie do członka można podejmować tylko czynności niecierpiące zwłok; podjęcie uchwały zawiesza go w czynnościach do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego;

-gwarantem immunitetu członków jest przewodniczący TS – obowiązany jest on informować TS o zatrzymaniu członka i swoim stanowisku (może nakazać zwolnienie);

- doprecyzowanie łącznego rozpatrywania przez Komisję Odpowiedzialności

 

Wykonanie wyroku:

- przez Sąd Okręgowy w Warszawie

- sposób wykonania wg przepisów kodeksu karnego wykonawczego

- do wykonania kieruje przewodniczący TS

 

Inne wiadomości:

- postępowanie wg kpk

- finansowany ze środków budżetu SN

- przedawnienie – 10 lat (w przypadku przestępstwa i przestępstwa skarbowego dłuższy okres)

- także odpowiedzialność członków byłej Rady Państwa

- rzadkość spraw w TS (zarówno w Polsce jak i na zachodzie); trybunał, jako „klapa bezpieczeństwa”; opinia Michała Pietrzaka – nie ilość spraw, ale wpływ na ludzi władzy

- prezydent nie stosuje prawa łaski wobec osób postawionych przed TS

- odpowiedzialność przed TS ma charakter ściśle indywidualny

 

Praktyka stosowania odpowiedzialności konstytucyjnej w Polsce:

- 1982r. – wniosek o sprawę p. P.Jaroszewiczowi (b. Prezes Rady Ministrów) oraz T. Wrzaszczyka, J. Szydlaka i T. Pyki (b. wicepremierowie) – zarzut wadliwej polityki gospodarczej- pociągnięcie do odpowiedzialności Wrzaszczyka i Jaroszewicza (ale postępowanie umorzone w wyniku wprowadzenia ustawy amnestyjnej); + wniosek o sprawę p. E. Gierkowi, E. Babiuchowi (kierownicze funkcje w partii i Radzie Państwa oraz Radzie Ministrów) – postępowanie umorzone

- 1989r. – oskarżenie M. Rakowskiego (b. premier) w związku z likwidacją Stoczni Gdańskiej; oskarżenie Cz. Kiszczaka (b. minister spraw wewnętrznych) i J. Ćwiekowi (b. prezes GUC) – tzw. afera alkoholowa; obydwie sprawy zawieszone w zw. z rozwiązaniem Sejmu; 18 VI 1997 orzeczenie w sprawie afery alkoholowej – winni D. Jarzębski (b. minister współpracy gospodarczej z zagranicą) i J. Ćwiek (b. szef Głównego Urzędu Ceł) – pozbawiono ich na 5 lat biernego prawa wyborczego i prawa do zajmowania stanowisk kierowniczych i związanych ze szczególną odpowiedzialnością w administracji państwowej; uniewinnienie Cz. Kiszczaka, A. Wróblewskiego i A. Mackiewicza

- stan wojenny – książka, str. 562-563 (tego nie da się streścić…)

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin