jung.pdf

R-OP-Z5

7. styczeń 2007

O-OP-Z4??-J UNG

Do zapamiętania

● Rok 1939

● Katolicy chętniej zwracają się do pastora niż do psychiatry, a protestanci odwrotnie.

● Najczęściej nerwica była u Żydów, potem u protestantów a najrzadziej u praktykujących

katolików

● Jung zachęcał pacjentów katolickich do udziału w życiu kościelnym i do zwracania się w

pierwszym rzędzie do Boga

● W katolicyźmie jest np. Sakrament spowiedzi, czego nie ma u protestantów

● CZŁOWIEK POTRZEBUJE ŻYCIA SYMBOLICZNEGO

● U Katolików istnieje życie symboliczne, a u protestantów nie bardzo.

● Jak życie jest zbyt racjonalne i brakuje tej egzystencji symbolicznej, w której mogliby

odgrywać naprawdę ważną rolę i odnaleźć sens swojego istnienia

● Jeśli się nie prowadzi życia symbolicznego i nie ma się tego wewnętrznego spokoju to

ludzie wpadają w nerwice, a raczej neurozy.

● Życie symboliczne jest fundamentem duszy i nieświadomego życia danej osoby.

● Jung wspomina o przypadku przeniesienia – kobieta uznała go za swojego ojca, brata,

kochanka itp.

● Wyleczyłem tę dziewczynę z neurozy, ponieważ pokazałem jej i przez to załagodziłem

pragnienia jej nieświadomości.

● Posługiwał się analizą marzeń sennych, analizą dzieciństwa

● Zwykle jednak trzeba prowadzić pacjentów bardzo ostrożnie i długo czekać, aż ich

nieświadomość ujawni obrazy otwierające drogę do ich właściwego życia symbolicznego.

Żeby to się powiodło, trzeba jednak wiedzieć wiele o języku nieświadomego, o języku

snów.

● Mówił o „intencjach nieświadomości”

● Otóż w psychice każdego człowieka można znaleźć ideę Adama Kadmona, albo Chrystusa

w każdym z nas.

● Jedyną ważną dla mnie sprawą jest spełnienie pragnień obecnych w każdym człowieku, w

każdej jednostce. Historia, taka jak ja ją pojmuję, jest historią jednostek, z których każda

wypełnia swoje przeznaczenie. I to jest problem najistotniejszy,problem autentycznego

Indianina Pueblo: muszę uczynić dzisiaj rano wszystko to, co jest konieczne, by mój Ojciec

mógł wznieść się ponad horyzont. Taki jest mój punkt widzenia. Sądzę, że dość już

powiedziałem...

Strona 1 z 1