spliff_nr19.pdf

WERSJA ONLINE

WWW.SPLIFF.PL

Gazeta Konopna

#19 Sierpień/Wrzesień 2009

DLA OSób

PEłNOLETNIch

GAZETA

bEZPłATNA

Sztuka uprawy roślin z odsłoniętymi korzeniami,

w roztworze odżywczym [...] Teraz, gdy powiem

„hydroponika”, a ludzie zapytują „Czy to naturalne?”,

mogę po prostu odpowiedzieć „Tak, oczywiście”

strona 6

W tym wakacyjnym numerze mamy dla was zie-

lony plakat do powieszenia na czymś.

strona9

Problem, jak mają zabawiać się ludzie nieuzależnie-

ni, powinien być oddzielony od problemu uzależnienia

[...] nie tyle legalizacja i nie tyle depenalizacja, co medy-

kalizacja – wywiad z Tomaszem Piątkiem strona19

S.2

NEWS

S.5

PRAWO

S.6

ZIELARNIA

S.8

hEMPLObbY

S.13

PROTESTSONG STREFA

S.17

Czyżby jednaK odWilż?!

W Kalifornii trwa debata

nad legalizacją

SEZON TZW. OGóRKOWy W PEłNI, WIęKSZOść POLAKóW W ROZJAZDACh, A W KRAJu PRAWIE CODZIENNIE JAKIś

POZyTyWNy GłOS SIę PODNOSI. W DODATKu W TAKICh, ZDAWAłOBy SIę, PONuRyCh CZASACh, GDy OD WIELu

MIESIęCy JEDyNE DOBRE WIEśCI NADChODZIły Z ZAGRANICy. SPODZIEWALIśMy SIę, żE PO NAGONCE NA „DOPALACZE”

I PRAKTyCZNIE JEDNOMyśLNyM ZATWIERDZENIu fATALNEJ NOWELIZACJI, WCZEśNIEJSZy PROJEKT ZLIBERALIZOWANIA

PRAWA, PRZyGOTOWyWANy PRZEZ ZESPół POD PRZEWODNICTWEM PROf. KRAJEWSKIEGO JESZCZE ZA POPRZEDNIEGO

MINISTRA SPRAWIEDLIWOśCI, NIE BęDZIE MIAł SZANS POWODZENIA. DZIś PyTANIE BRZMI RACZEJ, JAK DużE Są TE SZANSE.

ChODZI PRZEDE WSZySTKIM O TO, CO NAJBARDZIEJ OCZyWISTE – ZNIESIENIE KARy WIęZIENIA ZA POSIADANIE.

K alifornia to najważniejszy na świecie front Wojny z Narkoty-

kami. Zmiany najczęściej zachodzą tu jako pierwsze, jak przy

legalizacji medycznej w 1996 r. Marijuana jest wszędzie, sklepy

z zielem na kartę pacjenta, uprawy; jest to jeden z najważniej-

szych sektorów gospodarki, z jego legalizacji i opodatkowania

mieszkańcy obiecują sobie 1,3 mld $ rocznie, gdyż sam rynek

wyceniany jest na 14 mld. Lokalny deputowany, Demokrata

Tom Ammiano przypomniał o bezrobociu, 26 mld dziurze bu-

dżetowej i zamykaniu szkół oraz przechodzeniu na nauczanie

cztery dni w tygodniu z braku pieniędzy. Wiadomo, że guber-

nator stanu, A. Szwarzenegger (Rep.) lubi konopię, choć dziś

już nie pali, ani nie pali się zaryzykować jako jeden z pierw-

szych.

n ie wiadomo co prawda, jak dokładnie wyglądają zapisy ustawy,

którą irmuje minister Czuma wraz z wiceministrem Kwiatkowskim

i którą popiera premier Tusk (wszyscy PO). Wiadomo na pewno, że

gorzej być nie może i nie będzie. Zakres liberalizacji zapewne jest bardzo

niewielki i daleki od standardów europejskich. Przedstawiciele rządu

zaznaczają, że chodzi o lepsze leczenie i skuteczniejszą walkę z dilerami.

Konserwatywna większość w Platformie i w społeczeństwie powinna

być przekonana, że będzie to unowocześniona, bardziej fachowa ustawa,

ale ta sama, motywowana możliwie apolitycznym zdrowym rozsądkiem.

Każda (bardzo) mała depenalizacja i mała dawka pragmatyzmu będzie

olbrzymią zmianą, o ile się oczywiście powiedzie.

Emerytowany najwyższy sędzia hrabstwa Orange County, Ja-

mes Gray, wieloletni zwolennik legalizacji szacuje, że walka

z konsumentami marijuany kosztuje kolejny miliard dolarów

rocznie, nie mówiąc o przestępczości i korupcji, jaką zawdzię-

czają prohibicji - która wcale nie ograniczyła spożycia. Dodaje,

że społeczeństwo abstynenckie nie może zaistnieć, bo nie udało

się to żadnej cywilizacji w historii, więc warto się pogodzić z

faktami i przynajmniej nie pogarszać sprawy.

Prokurator mógłby nie oskarżać osoby złapanej na posiadaniu

niewielkich ilości na własny użytek po raz pierwszy lub gdy jej

karanie „byłoby niecelowe ze względu na okoliczności” – prokuratura

sprawdzałaby, czy nie handluje oraz czy nie należy jej kierować na

leczenie. Pytanie, jak wyglądałaby praktyka. Na pewno znacznie lepiej

niż dzisiaj, czyli pierwszy raz zawiasy, drugi – więzienie dla zwykłych

palaczy. Właśnie dlatego umorzenie postępowania „za pierwszym

razem” jest tak niepokojące, bo oznacza, że więzienie „za posiadanie”

dalej będzie grozić, co prawda grozić trochę mniej, w praktyce. Większe

możliwości leczenia uzależnionych i chorych, powinna umożliwiać

nowa ustawa. To jasne. Można też sądzić, że nie będzie tak łatwo skazać

na więzienie, jak dzisiaj.

Donald Tusk kusi prawicowych wyborców, że jeśli „leczyć, nie

karać”, to można ostrzej walczyć z dilerami, jeśli tylko nie prześladować

młodzieży czy studentów. Bo obowiązująca od 9 lat regulacja

spowodowała „penalizację osób przypadkowych i chorych”. Kusi

podniesieniem „widełek” dla wyroków za handel narkotykami z 1-

10 do 2-12 lat więzienia. Kusi prokuratorów możliwością wyciągania

zeznań przeciwko dilerom dzięki szantażowaniu więzieniem (co zresztą

często robią dzisiaj półoicjalnie policjanci – redakcja). Projekt ma być

jak najmniej ryzykowny politycznie, bo i tak trzeba będzie go forsować

i wytargowywać. Debata jednak będzie bez wątpienia krokiem do

przodu, bo za utrzymaniem starej ustawy po prostu nie przemawiają

argumenty. Argumenty za liberalizacją są oczywiste, przynajmniej teraz,

ale o tym za chwilę.

Ammiano chce modelu identycznego do kontroli alkoholu,

jego Marijuana Control, Regulation and Education Act (AB 390)

jest opracowywany w komisjach stanu i może być głosowany

wiosną. Kalifornia ma gigantyczny wpływ na resztę kraju. Za

Obamy Prokurator Generalny wstrzymał interwencje w polity-

kę stanu w sprawach marijuany leczniczej.

Poważnym problemem jest również fakt, że represyjne prawo

odstrasza uzależnionych od leczenia. Ten, kto ma problem z substancjami

odurzającymi, nie jest po prostu „zły” i nie zasługuje na karę. A to, że

nigdzie na świecie narkotyki nie są legalne (przynajmniej większość

środków), nie znaczy, że polowanie na używających narkotyków i

trzymanie ich w więzieniach, jak robi Polska, jest normalne. Wiele tekstów

poświęconych jest także porównaniu nowoczesnych systemów leczenia

i redukcji szkód z polskim systemem zorientowanym jednostronnie

na całkowitą abstynencję w zamkniętych ośrodkach, co często się nie

sprawdza i czasami prowadzi do nadużyć.

Gregor McDonald, ekspert od rynku ropy naftowej i gazu

ziemnego stwierdza, że nowe morskie wiercenia i legalizacja

marijuany to najważniejsze, co powinni zrobić przeciwko kry-

zysowi. To drugie rozwiązanie ma jego zdaniem odzwiercied-

lać kulturową transformację od polityki opartej na fantazjach i

nadmiernych wydatkach do polityki opartej na rzeczywistości

i maksymalizacji zasobów. Proponuje także, żeby wiercenia w

transparentny sposób finansowały kolej, a marijuana – system

opieki zdrowotnej. Przypomina, że w zeszłym roku on i wielu

komentatorów jeszcze żartowało, że legalizacja będzie ratować

ich przed kryzysem, ale dziś są po prostu zmuszeni przemyśleć

to na poważnie. Nie bez znaczenia jest fakt, że w większej mie-

rze rozwiąże to problem mafii.

Od kilku miesięcy racjonalne argumenty pojawiają się coraz częściej.

Nawet przemówienia z czasu delegalizacji kilkunastu szkodliwych

i nieszkodliwych oraz niezbadanych roślin i substancji zwiastowały

czasem jakieś pozytywne myślenie, niestety, na głosowaniu mało kto

się wyłamał z partyjnej dyscypliny. Dziś to rząd planuje przeprowadzić

ostrożną zmianę. Nową retorykę zawdzięczamy m.in. Programowi

światowej Polityki Narkotykowej, Krakowskiemu Towarszystwu

Pomocy uzależnionym, Krytyce Politycznej, Marku Balickim, terapeutom

i ekspertom prawa.

Wyborcza ogłosiła apel Polskiej Sieci ds. Polityki Narkotykowej z

najważniejszym postulatem akcji, zaprzestaniem karania „za posiadanie”

niewielkich ilości na własny użytek. Apel ten znajduje się na stronie

www.narkopolacy.pl . Przez pierwszy tydzień poparło go aż 25 tysięcy

osób.

Źródła: TIME, gregor.us

W czerwcu także Gazeta Wyborcza we współpracy z Polską Siecią

ds. Polityki Narkotykowej, zrzeszającej m.in. terapeutów, pracowników

organizacji pozarządowych i pacjentów podjęła akcję społeczną „My,

narkopolacy”. Akcja przedstawia przede wszystkim problem uzależnień

od alkoholu i narkotyków; bez histerii, normalnie, z różnych perspektyw.

Są m.in. opowieści osób uzależnionych i członków ich rodzin,

terapeutów i lekarzy, komentarze prawników i znawców problemu,

są liczne postulaty reformy. Autorzy powtarzają, że dotychczasowa

polityka wcale nie odstrasza od stosowania tzw. narkotyków. Wbrew

zapowiedziom nie skazuje się dilerów, a wręcz przeciwnie.

Co można powiedzieć? Po pierwsze i najważniejsze: nareszcie! Po

kilku latach od próby odwilżowej reformy autorstwa Marka Balickiego.

O kilku oczywistych wadach projektu wspominaliśmy. Ale jest to krok

w dobrą stronę, bardzo ważny i bardzo potrzebny.

Ciąg dalszy na srtr. 4

Jadąc do Holandii wstąp do

Coffeshop Kronkel

Vlaamsegas 26-36

6511 HR Nijmegen

www.kronkel.nl

info@kronkel.nl

Dane są szokujące, 17 razy więcej wyroków za posiadanie niż za

handel w 2007 r. Aż dziesięć razy więcej (za posiadanie) i dwa razy

mniej za handel niż dziesięć lat temu! Wreszcie ktoś zauważa, że obecnie

konsument traktowany jest automatycznie jak diler. Przecież alkohol,

nikotyna i leki są również narkotykami, nie są takie same ani równie

szkodliwe; można używać rozsądnie i się nie uzależnić, a nawet zostać

później np. prezydentem albo premierem. używanie tzw. narkotyków to

nie żadne przestępstwo, chociaż prawo tak mówi, ponieważ konsument

jest oiarą i przestępcą w jedne osobie. To samo tyczy się osób „zaledwie”

pjący czy palący tytoń.

R E D A K C J A

Co W traWie piszCzy

Celem niniejszej publikacji nie jest nakłanianie do zażywania

narkotyków. Nadużywanie marihuany może powodować poważne

szkody zdrowotne i społeczne. Doświadczenie pokazuje jednak, że

bez względu na status prawny zawsze znajdą się ludzie gotowi z nią

eksperymentować. Redakcja Gazety Konopnej – SPLIFF dokłada

wszelkich starań, by obok publikowania informacji dotyczących

wykorzystań konopi, rozpowszechniać podstawowe fakty

umożliwiające redukcję szkód zdrowotnych, społecznych i prawnych,

które mogą powstać w wyniku jej stosowania. Jesteśmy członkiem

ENCOD – Europejskiej Koalicji dla Racjonalnych i Efektywnych

Polityk Narkotykowych oraz Deutsche Hanf Verband (Niemiecki

Związek Konopny).

Chorwacja - sąd najwyższy uniewinnia weterana wojennego

3 czerwca najwyższy organ władzy sądowniczej w Chorwacji unieważnił wyrok roku więzienia ciążący na mężczyźnie, który

uprawiał i palił konopie jako lek na zespół stresu pourazowego (PTSD, post traumatic stress disorder). W uzasadnieniu stwier-

dzono „znikomą szkodliwość społeczną”. Prawo chorwackie jest podobnie restrykcyjne jak polskie. Ten wyrok może wywołać

lawinę. W wojnie po rozpadzie Jugosławii ucierpiały całe miliony ludzi.

Chile nie jest gotowe na legalizację

Spliff – Gazeta Konopna to periodyk wydawany w Berlinie dla Polaków

żyjących na terenie Unii Europejskiej.

W niedawnych wyborach prezydenckich niezależny socjalista Marco Enríquez-Ominami zadeklarował poparcie dla legalizacji

marijuany. Jeden z najbogatszych krajów kontynentu jest bardzo konserwatywny, homoseksualizm był tam przestępstwem aż do

roku 1988, rozwód był nielegalny do 2004 r., a aborcja jest do dzisiaj. W sondażu przeprowadzonym przez Angus-Reid 57% Chi-

lijczyków było przeciwko, 19,6% za, a 2,1% więcej w odniesieniu do marijuany stosowanej jako lek.

Wydawca nie odpowiada za treść zamieszczanych reklam.

Zawarte w publikowanych tekstach poglądy autorów niekoniecznie

muszą odpowiadać poglądom redakcji.

Gazeta dla osób powyżej 18 lat.

„skandal” w południowej Korei

Stopka redakcyjna

Kim Bu-seon, popularna aktorka, wezwała do legalizacji na antenie publicznej telewizji. Program nie był nagrywany na żywo i

wiele osób domagało się przeprosin za emisję. Prowadzący odmówił, mówiąc że ma inne poglądy, ale szanuje wolność słowa.

Marijuana jest w Korei mało popularna i jest traktowana przez społeczeństwo jako niebezpieczny narkotyk. Policja może testo-

wać obywateli pod kątem śladów używania, posiadanie jest nielegalne, a wyroki wysokie. Sama aktorka ma na koncie wyrok w

zawieszeniu, który skarżyła jako niekonstytucyjny. Jej wypowiedź miała związek z aresztowaniem aktora o nazwisku Gwang-rok

pod zarzutem palenia konopi. Bu-seon powiedziała, że rząd zastrasza społeczeństwo i artystów, żeby odwrócić uwagę od rze-

czywistych problemów. Podkreśla, że nie ma prawa prześladować ludzi, którzy nie wyrządzają krzywdy innym ludziom. Samo

ziele uważa za prastare lekarstwo, które przydałoby się Koreańczykom, wśród których liczba samobójstw jest najwyższa z krajów

OECD. W reakcjach dominuje święte oburzenie.

Wydawca:

Eurolistek LTD.

Dunkerstr. 70

10437 Berlin

mail: biuro@spliff.pl

mail: redakcja@spliif.pl

tel: 0049 30 44793285

Reklama:

UE – (emmi@spliff.pl)

Polska – (reklama@spliff.pl)

hJ, Drug War Chronicle, stopthedrugwar.org

Redakcja:

Wojciech Skura (wojtek@spliff.pl), Lutek Gontarski (glutek@spliff.pl)

powrót Franka

Współpraca:

BBR, Sławomir Gołaszewski (audiomara@o2.pl), Robert Kania, Piotr

Doczekalski, Lituano, Doczekal, Człowiek Mucha, Kubaj, Kryształ,

Archer, Dementor, Smoke Detector i inni

Barney frank, senator Partii Demokratycznej z Massachusetts powraca z pomysłami depenalizacji na szczeblu federalnym. forso-

wał podobne inicjatywy w każdym Kongresie od 1995 r.

Drugi jego projekt dotyczy marijuany stosowanej jako lekarstwo, która ma być wyłącznie kwestią legislacji stanowej (obecnie 1/4

stanów, która zalegalizowała lek, od czasu do czasu doświadczała najazdów federalnej służby DEA). Prawo federalne obecnie

nadal klasyfikuje marijuanę jako narkotyk z grupy najbardziej śmiertelnych i pozbawionych wszelkiej wartości medycznej.

frank podkreślał, że dla wielu pacjentów jest to jedyny środek, który pomaga, w dodatku widać już po tych kilkunastu stanach,

że stara polityka była pomyłką. Tak jak ostatnio w 2006 r., wsparcia udzielili niektórzy konserwatyści i obrońcy autonomii regio-

nalnych, np. Ron Paul i Dana Rohrabacher – razem daje to jak dotąd 16 deputowanych.

Graika:

Tomasz S. Kruk (graik@spliff.pl)

Foto:

Internet, lutek, toudy, redakcja Spliff & Hanf Journal & Konoptikum

Dystrybucja:

biuro@spliff.pl

Pierwszy projekt znosi sankcje za posiadanie małej ilości (stu gramów) i udzielenie jednej uncji (28,3 g). ustawa nie wymaga

zmian w kodeksach i nie zezwala na obrót. Jak dotąd popiera to 4 deputowanych, w tym dwaj wspomniani sojusznicy. Autor cy-

tuje Johna Stuarta Milla: „Jedyna wolność, która zasługuje na to miano, to wolność do dbania o własne dobro na własny sposób, aż

dotąd, póki nie pozbawia wolności innych lub wyrządza innym szkody. Każdy jest prawowitym strażnikiem swojego zdrowia, tak

cielesnego, jak i umysłowego czy duchowego. Ludzkość osiągnęła więcej dzięki temu, że każdy poświęcał się życiu dobremu dla

siebie, niż dzięki zmuszaniu samych siebie do życia dobrego dla reszty.” Prezydent Obama nie wypowiedział się. Barney frank

wzywa: jeśli nie teraz, to kiedy? Jak wielkiej większości potrzebujemy, żeby zakończyć ekscesy z minionej epoki?

Druk:

Union Druckerei Weihmar GmbH

Redakcja Gazety Konopnej Spliff poszukuje tłumaczy (angielski,

niderlandzki, niemiecki, ukraiński, rosyjski) oraz autorów

tekstów, szczególnie z zakresu medycznych i przemysłowych

zastosowań Cannabis oraz jej profesjonalnej uprawy.

Zgłoszenia prosimy przysyłać na adres redakcja@spliff.pl

Źródła:

huffington Post

http://www.house.gov/frank/pressreleases/2009/06-19-09-marijuana-bills.html

pożegnanie Marca emery’ego

– prawdopodobnie na 5 lat

Marjuana popraWi paMięć?

Emery to legendarny aktywista na rzecz wolności obywa-

telskich z zachodniej Kanady. Od wielu lat walczy głównie

o wolność spożywania i uprawiania konopi. Zajmował się

polityką, uzyskawszy pewną popularność, jest też wydaw-

cą, oprócz tego przez dekadę sprzedawał nasiona. Robił to

całkowicie jawnie i odprowadził setki tysięcy dolarów po-

datku. finansował ponoć 50% aktywności legalizacyjnych

w kraju i 10% w uSA w latach ‘95-’05. Był to oficjalny (!)

powód, dla którego w 2005 r. amerykańskie służby specjal-

ne Drug Enforcement Agency zażądały jego ekstradycji pod

zarzutem operowania zorganizowaną narkotykową grupą

przestępczą. Groziło mu dożywocie. Mimo protestów na ca-

łym świecie i poparcia większości rodaków dla Marca, kana-

dyjskie władze zdecydowały się wydać niewygodnego dzia-

łacza. Ten przyznał się do winy i wynegocjował porzucenie

zarzutów dla dwójki współpracowników. Kara wyniesie 5

lat więzienia na terenie uSA i rozpocznie się jesienią. Obec-

nie Marc objeżdża Kanadę z pożegnalnym tournée połączo-

nym z serią manifestacji.

n aukowcy ze Stanowego uniwersytetu Ohio odkryli, że

pewne substancje zawarte w marjuanie mogą pozytywnie wpłynąć

na poprawę pamięci, osłabiając proces jej starzenia, a nawet

stymulując mózg do wytwarzania nowych komórek.

10-20 lat przed wystąpieniem objawów.

Wykorzystano związek zwany WIN-55212-2, nie stosowany na

ludziach ze względu na wyjątkowo dużą psychoaktywność. Działa

on na receptor TRPV1 i u szczurów poprawia stan hipokampu

(odpowiedzialnego za pamięć krótkoterminową). yannick Marchalant

podaje także, że marjuana również wspomaga powstawanie nowych

neuronów, ale nie powstrzymuje degradacji starych tak jak WIN,

ponadto w dużej dawce stymuluje receptory zbyt silnie.

yannick Marchalant – współtwórca projektu stwierdził: „Gdy

jesteśmy młodzi, reprodukujemy neurony i nasza pamięć działa bez

zarzutu. Gdy się starzejemy, proces spowalnia, więc mamy spadek

w formowaniu się nowych komórek. [...] Odkryliśmy, że czynnik

podobny do ThC może wpłynąć na ich wytwarzanie”. Wytworzenie

leku, posiadającego podobne właściwości do marjuany może istotnie

pomóc w leczeniu choroby Alzheimera. Przeprowadzono badania

na starych szczurach, które potwierdzają, że podobny do ThC

medykament poprawia ich pamięć. Przez trzy tygodnie podawano

im niewielkie dawki tejże substancji (naukowiec porównał je do 1

zaciągnięcia się przez człowieka), po czym zrobiono test pamięciowy.

Zwierzętom dawano wskazówki, przy pomocy których miały

wyszukiwać ukryte pod wodą platformy. Okazało się, że grupa pod

wpływem owej substancji wypadła znacznie lepiej w porównaniu z

grupą kontrolną.

Teraz należy dokładnie zbadać, w jaki sposób wpływa to na

mózg. „Dokładne poznanie, jak każdy z tych związków pracuje w

mózgu, ułatwi projektantom leków stymulowanie systemów, które

pozwolą na uzyskanie najefektywniejszych korzyści w procesie

odwracającym starzenie się”, mówi profesor Wenk. Dodaje: „Czy

ludzie mogą palić marihuanę, by zapobiegać chorobie Alzheimera,

jeśli takowa występuje w ich rodzinie? Tego nie twierdzimy, lecz to

faktycznie może zadziałać. To, co chcemy powiedzieć to, że zdaje się,

iż bezpieczna, legalna substancja, która imituje istotne właściwości

marjuany może działać na receptory w mózgu, zapobiegając

uszkadzaniu pamięci.”.

Marchalant jest daleki od prostej ekstrapolacji wniosków z badań

na ocenę wpływu rozrywkowego palenia skrętów przez ludzi.

Twierdząc „trudno mówić: nie, nie powinniście”, podkreśla, że prace

mają charakter wysoce eksperymentalny. Ma nadzieję, że przyczynią

się do stworzenia bezpiecznego leku, który można będzie przyjmować

Zobacz np.

htp://www.wired.com/wiredscience/2008/11/marjuana-could/

htp://www.eurekalert.org/pub_releases/2008-11/osu-sah111408.php

htp://www.chinapost.com.tw/health/aging/2008/11/21/184247/Puf-

a-day-marjuana.htm

Inne informacje o receptorach kannabinoidowych i zastosowaniach w medycynie

m.in. w Spliffie #13 – red.

BBR

Wyczerpująca historia działalności Księcia Zioła – Spliff #9

Kanada idzie na Wojnę z narkotykami?

Premier Kanady Steven harper gładko przeforsował w par-

lamencie jedną z najbardziej kontrowersyjnych ustaw. Wpro-

wadza ona minimalne kary roku i dwóch lat więzienia za

przestępstwa handlu narkotykami oraz sześciu miesięcy za

uprawę od 5 do 200 roślin bez licencji i dwóch lat za więcej

niż 500 roślin. Tego rodzaju sankcje „wynalazł” Nowy Jork i

porzucił je, nad czym zastanawiają się także Michigan, Con-

necticut, Iowa, Kansas, Louisiana, New Jersey i Północna

Karolina. Gazeta „Toronto Star” krytykuje Ottawę, że wpro-

wadza rozwiązanie, które nigdzie się nie sprawdziło, nie

dysponując żadnymi danymi na jego korzyść, potwierdza-

jącymi skuteczność w walce z przestępczością oraz na temat

jego kosztów i bez pomysłu na radzenie sobie z problemami

zdrowia publicznego, które wywoła. W ustawie znalazł się

zapis, który pozwala handlarzom, którzy sami są uzależnie-

ni i nie stosowali przemocy wobec innych ludzi odpowiadać

przed specjalnymi sądami narkotykowymi, które nie wydają

bardzo ostrych wyroków, jednak obawy, jak będzie wyglą-

dać praktyka, pozostają. Minister sprawiedliwości pytany

przez komisję parlamentarną, na jakiej podstawie mniema,

że kary minimalne miałyby poprawić zdrowie publiczne lub

bezpieczeństwo, odpowiedział z rozbrajającą szczerością, że

ludziom się to podoba.

http://www.thestar.com/comment/article/649475

Moc trawki w Chicago

stanie się przysłowiowa?

Kongresmen Mark Kirk (Rep.) z przedmieść Chicago przed-

stawił projekt ustawy podwyższającej maksymalne kary za

przemyt trawki do 25 lat i 35 lat za drugim razem w przy-

padku materiału zawierającego więcej niż 15% ThC. Pełna

nazwa to high-Potency Marijuana Sentencing Enhancement

Act (hR 2828). Szczególny niepokój tego polityka budzą od-

miany Kush. Mówi, że kara powinna być jak za kokainę, sko-

ro można na nich zarobić tyle, co na kokainie. Kirk przyjął

tysiące dolarów wsparcia od przemysłu tytoniowego i alko-

holowego. Jego inicjatywa nie znalazła poparcia nikogo w

Kongresie. Odwołuje się do hasła poprzedniego amerykań-

skiego Komisarza ds. Narkotyków, Johna Waltersa: „To nie

jest marijuana twojego ojca”.

stopthedrugwar.org

pierwsza kampania

na rzecz legalizacji w nepalu

Kampania ruszyła dwudziestego szóstego czerwca. Orga-

nizatorzy, którzy objeżdżają kraj z pikietami mówią, że to

rozwiązanie przyniosłoby budżetowi wpływy z podatków

i znacząco poprawiło sytuację w sektorze turystycznym,

co uważają za szczególnie ważne podczas kryzysu. Pragną

też edukacji i promowania zastosowań medycznych kono-

pi. M.in. hIV jest sporym problemem. Kraj właśnie szykuje

nową konstytucję.

Konopie zdelegalizowano w 1973 r. Są ważną częścią ich

kultury (w przeciwieństwie do alkoholu, którego spożycie

jest bardzo małe), rośnie wszędzie i jest powszechnie palone.

hinduiści wierzą, że to bóg Sziwa dał ludziom marijuanę.

W Indiach, gdzie Cannabis oczywiście również jest sacrum,

mimo, że za posiadanie grozi grzywna bądź pół roku wię-

zienia, dotyczy to głównie cudzoziemców i/lub „białych”, a

jednocześnie funkcjonują „bhang-sklepy”, gdzie każdy może

marijuanę kupić (bez żadnych recept ani papierów jak w

uSA). Podobno biali nie mają szans na otrzymanie koncesji.

Inna sprawa, że rośliny są wszechobecne. Obecne indyjskie

prawo kryminalizuje handel cannabis i opium na równi z

nowoczesnymi świeckimi narkotykami. Kiedyś brown sugar

i inne syntetyczne narkotyki były drogie i rzadkie, obecnie

stają się popularniejsze, bo łatwiej je ukrywać i przemycać,

można też więcej zarobić. Organy ścigania koncentrują się

na przemytnikach, nie na konsumentach. handel narkoty-

kami, jaki uprawiali w południowej Azji Brytyjczycy, a póź-

niej mafie zorganizowane przez CIA, jest i dziś olbrzymim

problemem.

(L)

jed riFFe

WyWiad

ab: proszę powiedzieć, dlaczego wybrał pan taki

kontrowersyjny temat do realizacji filmu dokumentalnego?

JR : Byłem w zarządzie

fundacji AIDS w latach 80-ych;

widziałem, że konopia naprawdę

pomaga ludziom z syndronem

wyniszczenia (ang. wasting). Nic

innego nie pozwalało im jeść.

Dorośli mężczyźni tracili na wadze

od 90 do 45 kg. Pomagaliśmy

im zdobywać cannabis i w ten

sposób trochę przedłużaliśmy

im życie. Chciałem sprawdzić,

czy to rzeczywiście działa. Po

wdrożeniu Proposition 215 w Kalifornii, pierwszym stanie, który

zalegalizował konopie do celów medycznych, skontaktowałem

się z dr Donaldem Abramsem. Pozwolił mi nakręcić wyjątkowy

materiał z pierwszych prób klinicznych dopuszczonych przez

rząd federalny.

konopia może pomagać tylu ludziom z poważnymi problemami

zdrowotnymi... jaka jest polityka w tej kwestii? jak politycy

na to reagują?

JR : W jedenastu z czternastu stanów obywatele mogli

głosować, to nazywa się Proposition. Jest to inicjatywa obywateli,

kiedy członkowie Kongresu, senatorzy stanu, reprezentanci

zgromadzenia (assembly representatives), Izby Reprezentantów,

rządu lokalnego w danym stanie nie zatwierdzą jej, wtedy

obywatele mogą postawić na swoim i powiedzieć: „To jest to

czego chcemy i za czym głosujemy – jako większość“ i to staje

się prawem. Nie wszystkie z tych stanów miały referendum,

musieliśmy przechodzić przez cały proces ustawodawczy, a to jest

o wiele trudniejsze. Ale zrobiliśmy to!

Trzy stany przeszły przez taki proces odnosząc sukces –

Michigan właśnie ostatnio. W 79-u hrabstwach na z 79 w całym

stanie głosowano jednomyślnie „za“. To jest stan, gdzie znajduje

się miasto Detroit, tam gdzie produkują samochody. To jest

ogromne, robotnicze, afroamerykańskie społeczeństwo.

JR : Myślę, że to nie tylko alternatywne leki i sposoby leczenia,

narkotyki, zdrowa żywność, jak pomagać naszym ciałom zdrowieć

i zapobiegać chorobom – wszystkie te kwestie dla mnie łączą się

ze sobą. Są związane z ogromną, skorporowaną kontolą tego, co

jemy, jakie prawo mamy. Potrzebujemy sami sterować własnym

życiem. Myślę, że jeżeli będziemy mogli to robić, i jeśli mój film

pomoże, i inne filmy również, to właśnie chcę kontynuować do

końca życia.

ab: dziękuję bardzo, jed.

JR : : Dziękuję.

Jed Rife jest niezależnym ilmowcem oraz producentem new media

(i zdobywcą branżowych nagród). Niedawno Rife wyreżyserował

i wyprodukował (również nagradzany) ilm „Czekając na wdech:

Marihuana, medycyna i prawo” (Waiting to Inhale: Marjuana,

Medicine and the Law), pierwszy pełnometrażowy dokument mający

na celu zbadanie kontrowersji wokół zalegalizowania medycznych

zastosowań cannabis.

ab: a co z wyborami i nowym prezydentem obamą – czy to

wpłynęło na pańską pracę i pracę wszystkich aktywistów?

JR : Liczymy, że Obama naprawdę wprowadzi zmiany. Mówi

o zmianach, ale zobaczymy. On nie może powoływać ludzi takich,

jak Clinton lub Bush, którzy prowadzą Wojnę z Narkotykami. To

jest wojna przeciw pacjentom, przeciw lekarzom, a także przeciw

naszej amerykańskiej demokracji. Muszą przestać zmuszać rządy

innych krajów na całym świecie do prowadzenia tej złej politycznej

wojny, którą my prowadzimy. Tak naprawdę, Amerykanie

zmuszają ludzi na całym świecie do tego, szantażując, że nie będą

z nimi handlować, lub wstrzymają pomoc finansową. Rewolucja

się dzieje. W takich miejscach jak Boliwia, Peru czy Wenezuela, i w

innych krajach Ameryki łacińskiej mówią: „Dziękujemy za pomoc

zagraniczną – chcemy rządzić własnym krajem po swojemu.

Chcemy posiadać własną demokrację, a nie amerykańsko-

korporacyjną.“

ab: jeździłeś do wielu miejsc na całym świecie, odbywając

debaty po projekcjach, jaki jest ogólny odbiór tej produkcji

w świecie filmowym?

JR : Jedną z rzeczy, z których jestem najbardziej dumny jest

to, że film rzeczywiście pomógł zmianom. W Michigan pomógł

zorganizować się i zwyciężyć. Był wykorzystywany w Nowym

Meksyku oraz Montanie. W innych stanach film pokazywano, aby

przekonać ustawodawców i społeczeństwo, że powinni wspierać

konopie lecznicze. Za granicą obecnie odbywają się projekcje

w Izraelu, w izraelskiej telewizji, podobnie w hiszpańskiej, w

teatrach w Australii. Chcemy wyświetlać go w każdym kraju,

gdzie tylko się da. Mieć możliwość zrobić to tu w Polsce, a także

fakt, że przyjechałem zaprezentować film osobiście, jest najbardziej

fantastyczne.

(Alex, Toudy, Lutek)

Więcej na temat ilmu, htp://www.waitingtoinhale.org/

ab: tak przedstawiliśmy film; z tego punktu wyszedłeś

sportretować różnych pacjentów z różnymi problemami…

JR : Tak, naprawdę chieliśmy mieć punkt widzenia pacjentów,

tych ludzi, którzy tego potrzebowali, od tego zależeli i tego używali,

ponieważ czuliśmy, że oni powinni o tym opowiadzieć. I tak było,

bardzo dobrze opowiadają, jak im to pomaga, tak w stwardnieniu

rozsianym, AIDS, jaskrze czy nowotworach. Wygląda na to, że

każdemu z nich na różne sposoby przynosi ulgę.

odWilż?!

ab: Które aspekty rośliny konopi pokazałeś w filmie?

Mówisz bowiem „ każdemu z nich na różne sposoby przynosi

ulgę“.

JR : Nie rozumiem, „które aspekty“?

Ciąg dalszy ze str. 1

Czego brakuje w debacie medialnej? Oczywiście, że prawa do upra-

wy – nie ma lepszego sposobu na likwidację podziemia narkotykowych

przestępców, ale brak również rzeczy może ważniejszej – legalizacji

stosowania marjuany przeciwko nowotworom, aids, anoreksji, jaskrze,

stwardnieniu rozsianemu... To już staje się standardem w wielu krajach,

również w uSA.

ab: …dlatego, że konopia ma rozmaite formy, więc jak oni

jej używali, nie tylko jak to im pomaga, ale jak oni to stosują,

jakie dawki itd.?

JR : Jest dużo różnych form, w jakiej pacjenci mogą korzystać

z konopi leczniczej. Niektórzy mogą to palić i od razu poczuć jej

dobroczynne działanie, mając przy tym możliwość z łatwością

dokładnie ustalić i zaaplikować sobie swoją dawkę, mogą też to

spożywać w powstaci ciasteczek, ciasta lub nawet cukierków.

Wielu pacjentów preferuję tę drogę. Znamy też ludzi, którzy

używają to w formie olejeku na skórę.

JR : Pacjenci z rakiem, ci, którzy mogą przyjmować soję, łączą to

z mlekiem sojowym. To się nazywa „Mleko matki“ – cannabis i soja

razem. To są właśnie te różne metody brania. Robiąc ciasteczka,

słodycze lub inne produkty które można wyprodukować z liści

roślin zamiast pączków kwiatów – te sposoby pozwalają na

wykorzystywanie całej rośliny.

ab: dziękuję. jaka jest sytuacja polityczna, ponieważ jeżeli

Poza tym – dopóki samo przyjmowanie jakichś substancji przez oby-

wateli (dodajmy: kilka procent obywateli) jest nielegalne, nieważne, jaką

karą jest zagrożone, pozostajemy półautorytarnym państwem wyzna-

niowym – przeciwko czemu to przestępstwo ? Obywatel przeciw jakiejś

obowiązującej, oicjalnej moralności? Jest dokładnie na odwrót: żadna

większość nie może popełniać przestępstwa na istocie ludzkiej obdarzo-

nej zdolnością do wyborów etycznych i życiowych. Traktowanie jako

przestępstwa wyłącznie przyjmowania tzw. narkotyków nie jest ani

odrobinę bardziej moralne, niż ustanowienie przestępstwa, które pole-

gałoby na nieprzyjmowaniu ich – jedno i drugie to nieuprawniony atak

na innego człowieka. Przedstawianie konsumentów tzw. narkotyków

wyłącznie jako oiar zdemoralizowanych narkotykowych dilerów ma

swoje dobre strony, ale może być groźn e; na razie nie wiemy na pewno,

czy będzie leczenie przymusowe, ale istota rzeczy się nie zmienia – ta

część ludzi, która „ćpa” jedne „narkotyki”, barbarzyńsko prześladuje

część ludzi, która „ćpa” inne.

ab: Czy planujesz nadal tworzyć film lub filmy poświęcone

medycynie alternatywnej i narkotykom?

GIB LIGHTING

XTreme skuteczność świetlna

Lampy Flower Spectre XTreme Output HPS z plusem dla użytkownika

Owoce i warzywa

+ * itolumenów

+ 6,67%

Więcej niebieskiego światła

Wzrost zielonych części roślin ulega

przyspieszeniu

+ + 5,45%

Co będzie dalej? W chwili, gdy to piszemy, wiadomo niewiele. Au-

torytet Tuska w rządzie i w partii jest ogromny, a fakt, że przyznał się

do palenia swego czasu trawy, jest pamiętany – bardziej teraz pomo-

że niż zaszkodzi, bo PiSowi nie uda się go skompromitować. Ziobro

potraił powiedzieć tylko, że holandia wycofuje się z tolerowania

cofeeshopów i postraszyć fałszywymi informacjami, że marjuana

prowadziła do brutalnych przestępstw i do twardych narkotyków.

Nawet mało rozgarnięty odbiorca ma jasno jak na dłoni, że odpo-

wiedź była nie na temat, bo na temat odpowiedzi żadnej nie miał. Po

stronie lewicy projekt zdążył pochwalić R. Kalisz, a niezależny M.

Balicki zaryzykował nawet stwierdzenie, że prezydent nie zastosu-

je weta. Można mieć wątpliwości, ale na pewno światełko w tunelu

migocze mocniej, niż być może niektórzy czytelnicy pamiętają. Nar-

kopolacy wszelkiej maści łączmy się.

lumenów

Rośliny ozdobne

Więcej żółtego i czerwonego

światła

Wspomaganie kwitnięcia i owocowania

redakcja@splif.pl

Sukulenty

iCannabis

Zwiększone promieniowanie

światła

58.000 lumenów

W internetowym sklepie iTunes pojawiła się w App Store

przeznaczona na Iphony z systemem operacyjnym 3.0 apli-

kacja, która wyszukuje na mapie w kilkunastu stanach uSA

sklepy z marijuaną lecz-

niczą, kliniki ziołowe,

lekarzy wydających

papiery, różne przy-

datne organizacje oraz

prawników. Program

nazywa się Cannabis.

Jak widać u dewelope-

rów nie wystąpił żaden

zespół amotywacyjny

czy spadek możliwości

umysłowych. Ciekawe,

czy istnieje już lokaliza-

tor coffeeshopów...

Rośliny uprawne

* Wartości dla wersji 400 W w porównaniu z konwencjonalnymi lampami

HPS dostępnymi w handlu. Dostępna także w wersji 600 W

www.hemp.pl

Aby Twoje interesy kwitły!

www.gib-lighting.de

Produkty GIB mozesz kupic w Polsce

f.p.h.u. VF • Tel.: +48 503 012 027

Dystrybucja w Niemczech • Grow In AG

Tel.: +49 30 34 99 80 70 • Fax: +49 30 34 99 80 73

Czyżby jednaK

growing

systeM poliCyjno-proKuratorsKo-sądoWy W polsCe

Część ii / nieostatnia

1. osoba podejrzana a podejrzany

Na wstępie należy dokonać wyraźnego rozróżnienia pomiędzy

dwoma na pozór podobnymi pojęciami, których nie należy utożsamiać

z uwagi na różny status, jaki kodeks postępowania karnego nadaje tym

pojęciom, a także z uwagi na różne skutki prawne (procesowe) wiążące

się z tym statusem.

a) osoba podejrzana

Osobą podejrzaną jest ta, co do której istnieje przypuszczenie, że

popełniła ona przestępstwo, lecz jeszcze nie skierowano przeciwko

niej postępowania karnego (np. poprzez wydanie postanowienia o

przedstawieniu zarzutów). Przypuszczenie to opiera się na konkretnych

dowodach (dotyczy nie tylko faktu popełnienia przestępstwa, ale także

osoby sprawcy); co prawda nie takich, że świadczą o pewności, iż dana

osoba popełniła przestępstwo, ale nie jest to też przypuszczenie mające

oparcie tylko w intuicji.

Osoba podejrzana nie jest stroną postępowania przygotowawczego.

Nie ma zatem ani praw, ani (co do zasady) obowiązków procesowych

podejrzanego. Jeżeli wobec takiej osoby podejmowane są określone

czynności procesowe, dysponuje ona uprawnieniami przewidzianymi

w kodeksie dla podmiotu, którego dana czynność dotyczy.

Tak więc w razie dokonania wobec niej przeszukania dysponuje

możliwością zaskarżenia tej czynności (art. 236 k.p.k.); jeżeli ją

zatrzymano, służy jej zażalenie do sądu na zatrzymanie (art. 244 § 1 i

art. 246 § 1 k.p.k.), podobnie jak w razie zastosowania w stosunku do

niej podsłuchu (art. 237 § 4 i art. 240 k.p.k.).

Wobec osoby podejrzanej mogą być podejmowane czynności

procesowe (wyraźnie przewidziane w kodeksie postępowania karnego),

np. jest ona obowiązana poddać się oględzinom zewnętrznym ciała

oraz innym badaniom niepołączonym z naruszeniem integralności

ciała (w tym pobieranie odcisków, fotografowanie, okazanie w celach

rozpoznawczych innym osobom). Przy dochowaniu warunków ściśle

określonych przez kodeks postępowania karnego i rozporządzenie

wykonawcze od osoby podejrzanej można pobrać krew, włosy, wymaz

ze śluzówki policzków lub inne wydzieliny organizmu.

b) podejrzany

Za podejrzanego uważa się osobę, co do której wydano

postanowienie o przedstawieniu zarzutów albo której bez wydania

takiego postanowienia postawiono zarzut w związku z przystąpieniem

do przesłuchania w charakterze podejrzanego.

Przedstawienie zarzutów jest możliwe w razie uzasadnionego

podejrzenia popełnienia przez daną osobę przestępstwa, którego

dotyczy postępowanie. Określona osoba staje się więc podejrzanym

albo z momentem wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów,

albo też od momentu powiadomienia jej przed przesłuchaniem o treści

zarzutu, którą to treść wpisuje się do protokołu przesłuchania.

Z tą też chwilą podejrzany zaczyna być stroną postępowania

przygotowawczego, co upoważnia go korzystania ze wszystkich

uprawnień przewidzianych w kodeksie postępowania karnego

związanych z uzyskaniem statusu podejrzanego i zarazem obliguje do

wykonania ciążących na każdym podejrzanym obowiązków.

uprawnienie to realizuje istotny aspekt wewnętrznej jawności

postępowania karnego, które pozwala de facto podejrzanemu na swoistą

kontrolę, w jaki sposób toczy się postępowanie przygotowawcze, jakie

czynności zostały podjęte i jaki materiał w danej sprawie został już

zebrany.

W postępowaniu przygotowawczym udostępnienie podejrzanemu

akt wymaga zawsze zgody prowadzącego postępowanie (prokurator,

Policja, Straż Graniczna, Agencja

Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Centralne Biuro

Antykorupcyjne). Podobnie sporządzanie odpisów i kserokopii oraz

wydawanie odpisów uwierzytelnionych.

Wyjątek: odpisy protokołów czynności, w których podejrzany

uczestniczy lub ma prawo uczestniczyć, odpisy dokumentów

pochodzących od niego samego lub sporządzonych z jego udziałem.

postępowania przygotowawczego nie kończy się na tzw. czynnościach

niepowtarzalnych. ustawa zezwala na ich udział także w „innych

czynn ościach” postępowania przygotowawczego podejmowanych

przez organ prowadzący to postępowanie.

udział ten może nastąpić na żądanie tych podmiotów, z ich

inicjatywy, a odmowa dopuszczenia do udziału w czynności może

nastąpić „w szczególnie uzasadnionych przypadkach” ze względu

na ważny interes tego postępowania. Prokurator wydaje w tym

przedmiocie postanowienie.

Wniosek o dopuszczenie do udziału powinien precyzować, o

jaką czynność procesową chodzi. ustawa nie wymaga przytoczenia

powodów, dla których strona chce uczestniczyć w określonej czynności.

Natomiast przyczyny odmowy powinny być w postanowieniu

sprecyzowane. Odmowa powinna być wyjątkiem, podyktowanym

rzeczywistym i konkretnym interesem danego postępowania,

wynikającym z okoliczności sprawy.

Na odmowę (musi być ona uzasadniona) przysługuje podejrzanemu

zażalenie. Jeżeli zarządzenie z odmową wydał prokurator, zażalenie

przysługuje do prokuratora bezpośrednio przełożonego, natomiast

w przypadku odmowy wydanej przez nieprokuratorski organ

postępowania przygotowawczego (np. Policję), zażalenie rozpoznaje

prokurator nadzorujący postępowanie przygotowawcze.

9) prawo korzystania z pomocy obrońcy (art. 82 i n. k.p.k.)

Zasadą w postępowaniu przed sądem karnym jest, że oskarżony nie

musi mieć obrońcy, ale jest to jego prawo (tzw. obrona fakultatywna).

Może to być obrońca z wyboru – ustanowiony pisemnie albo ustnie do

protokołu.

W pewnych okolicznościach, gdy podejrzany z powodu swoich

cech lub z uwagi na zawiłość sprawy, w której uczestniczy, nie

będzie mógł wystarczająco dobrze bronić swoich interesów, ustawa

wprowadza obowiązek reprezentowania go przez obrońcę (tzw.

obrona obligatoryjna). Obrońcę z urzędu podejrzany może otrzymać,

jeżeli nie ma obrońcy z wyboru i w sposób wiarygodny wykaże, że nie

stać go na opłacenie obrońcy z własnych środków.

We wniosku, składanym do prezesa sądu właściwego do rozpatrzenia

sprawy w pierwszej instancji, należy wskazać okoliczności, które

powodują tak trudną sytuację inansową podejrzanego, że nie może

on ponieść kosztów obrony, bo w przypadku ich zapłacenia on i

jego rodzina nie mieliby środków wystarczających do niezbędnego

utrzymania.

W tym wypadku podejrzany może we wniosku ubiegać się

ponadto o zwolnienie z kosztów ustanowienia obrońcy, należycie

to uzasadniając. Jako uzasadnioną przyczynę można przykładowo

wskazać: niskie dochody, konieczność łożenia na utrzymanie osoby

najbliższej, obowiązek alimentacyjny, długotrwałe leczenie i związane

z nim koszty itp.

Wynagrodzenie obrońcy ustanowionego z urzędu dla podejrzanego,

który nie ma środkówna pokrycie kosztów obrony jest inansowane

przez Skarb Państwa.

Obrońca może reprezentować podejrzanego przy każdej czynności

procesowej, przy czym może działać tylko na korzyść podejrzanego, a

udział obrońcy nie wyłącza osobistego udziału podejrzanego. Obrońca

może składać w imieniu podejrzanego wszelkie wnioski procesowe i

odbierać pisma procesowe.

4) prawo podejrzanego do otrzymania postanowienia o powołaniu

biegłego i zapoznania się z opinią eksperta (art. 318 k.p.k.)

uprawnienie to ma na względzie, by podejrzany, na podstawie

doręczonego mu odpisu postanowienia o dopuszczeniu dowodu z

opinii instytucji lub biegłego indywidualnego, był zorientowany co

do przedmiotu i zakresu opinii. Oznacza to, że może on już w trakcie

opracowywania opinii wnioskować o poszerzenie badań i ocen co do

okoliczności, które ich zdaniem mają znaczenie dla sprawy.

Temu celowi służy także możliwość udziału podejrzanego w

przesłuchaniu biegłego, podczas którego ten powinien udzielić

odpowiedzi na podniesione zastrzeżenia, uwagi i pytania podejrzanego

(co ważne, podejrzany może podnosić zastrzeżenia co do kwaliikacji

biegłego i jego kompetencji). W przypadku, gdy podejrzany jest

pozbawiony wolności nie sprowadza się go, jeżeli spowodowałoby to

znaczne trudności. Ma on jednak wtedy prawo do zapoznania się z

pisemną opinią biegłego. Wszelkie wnioski w przedmiotowej sprawie

składa się do organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze.

5) prawo do składania wyjaśnień (art. 175 k.p.k.)

Wyjaśnienia to protokolarne (każdorazowo stwierdzone

protokołem) wyjawienie przez podejrzanego, co wie w danej sprawie,

przed przeprowadzającymi czynność procesową organami ścigania i

wymiaru sprawiedliwości. Podejrzany – w odróżnieniu od świadka

– ma prawo, a nie obowiązek, składać wyjaśnienia (zob. też uwagi

do pkt 6). Wyjaśnienia są z jednej strony dowodem w postępowaniu

(środkiem dowodowym), z drugiej zaś – sposobem (środkiem) obrony

podejrzanego.

Podejrzany obecny przy czynnościach dowodowych ma prawo

składać wyjaśnienia co do każdego dowodu.

W postępowaniu przygotowawczym podejrzanemu należy

umożliwić w toku przesłuchania, na żądanie jego lub jego obrońcy,

złożenie wyjaśnień na piśmie. Ponieważ regułą jest przesłuchanie

ustne, podejrzany musi w tym celu wystąpić do przesłuchującego z

odpowiednim żądaniem (wnioskiem). uprawnienie to ma umożliwić

podejrzanemu pełne odniesienie się do przedstawionych mu zarzutów

poprzez wypowiedź pisemną. Jednakże przesłuchujący może z

ważnych powodów odmówić zgody na złożenie przez podejrzanego

wyjaśnień na piśmie.

10) prawo do przesłuchania z udziałem ustanowionego obrońcy

(art. 301 k.p.k.) Podejrzany ma prawo żądać, by przesłuchano go z

udziałem obrońcy. uprawnienie to przysługuje mu wówczas, gdy

ma ustanowionego obrońcę. Jeżeli nie ma obrońcy z wyboru i nie

wyznaczono mu obrońcy z urzędu, nie może realizować tego prawa.

Podejrzany po ustanowieniu lub wyznaczeniu obrońcy może

ponowić to żądanie, ponieważ prawo to nie ogranicza się do pierwszego

przesłuchania, chociaż udział obrońcy właśnie w tej czynności może

mieć najważniejsze znaczenie, które niejednokrotnie stanowi podstawę

do przyszłej linii obrony. W razie zgłoszenia takiego żądania organ

procesowy musi je uwzględnić.

W wypadku niestawiennictwa obrońcy czynność jest dokonywana

– nie ma tu znaczenia, czy jego nieobecność jest usprawiedliwiona, czy

też nie.

2. uprawnienia podejrzanego

Kodeks postępowania karnego przyznaje podejrzanemu cały

szereg uprawnień, z których podejrzany ma prawo korzystać w celu

podjęcia skutecznej obrony przed postawionymi mu zarzutami. Do

najważniejszych uprawnień podejrzanego należą:

1) prawo do informacji procesowej (art. 300 k.p.k.)

Kodeks postępowania karnego nakłada na organy prowadzące

postępowanie przygotowawcze obowiązek informowania

podejrzanego o jego prawach i obowiązkach. Pouczenie ma nastąpić

na piśmie, którego otrzymanie podejrzany potwierdza podpisem.

Odpis tego pisma winien być więc złożony w aktach sprawy, co

ułatwia kontrolę wykonania obowiązku przez organ prowadzący

postępowanie. Pouczenie winno obejmować m.in. informację o:

a) prawie do składania wyjaśnień, odmowy ich złożenia oraz odmowy

odpowiedzi na pytanie,

b) prawie do korzystania z pomocy obrońcy,

c) prawie żądania przesłuchania z udziałem obrońcy,

d) prawie do końcowego zapoznania się na żądanie z materiałem

dochodzenia lub śledztwa,

e) obowiązku poddania się badaniom i czynnościom wymaganym

przez k.p.k.,

f) obowiązku stawiennictwa na każde wezwanie organu procesowego

pod rygorem zatrzymania i przymusowego sprowadzenia,

g) obowiązku wskazywania każdorazowo zmienionego adresu miejsca

pobytu i ustanowienia adresata dla doręczeń w kraju na wypadek

pobytu za granicą, pod rygorem doręczania pism pod dotychczasowy

adres i uznawaniem ich za doręczone, z wszelkimi tego skutkami.

Brak albo mylne pouczenie nie może wywoływać ujemnych

skutków procesowych dla podejrzanego, co w praktyce oznacza, że

wszelkie czynności przeprowadzone z naruszeniem tego obowiązku

wobec podejrzanego, w efekcie których jego sytuacja procesowa

uległa pogorszeniu, są bezskuteczne. Jeżeli podejrzany nie zrozumiał

pouczenia, może domagać się jego powtórzenia.

Niepouczenie podejrzanego o jego uprawnieniach, zgodnie z

wymogami art. 300 k.p.k., powinno być uznane za rażące naruszenie

obowiązków procesowych i skutkować zawiadomieniem przez sąd

bezpośredniego przełożonego osoby, która dopuściła się uchybienia;

zarazem sąd żąda nadesłania w wyznaczonym terminie (nie

krótszym niż 14 dni) informacjio podjętych działaniach wynikających

z zawiadomienia. W stosunku do Policji oraz innych organów

postępowania przygotowawczego interwencję taką podjąć może

również prokurator.

6) prawo do odmowy składania wyjaśnień lub odmowy odpowiedzi

na niektóre pytania Powyższe uprawnienie realizuje zasadę procesu

karnego, zgodnie z którą podejrzany nie ma obowiązku dowodzenia

swej niewinności, ani dostarczania dowodów na swoją niekorzyść.

Podejrzany może wybrać taką obronę, jaką uważa za

najskuteczniejszą, w tym obronę bierną. Odmowa składania wyjaśnień

jest zatem sposobem obrony podejrzanego i nigdy nie może być

poczytywana jako okoliczność go obciążająca. Podejrzany nie ponosi

odpowiedzialności za odmowę składania wyjaśnień, a nawet za

wyjaśnienia nieprawdziwe, o ile służą one jego obronie. Nie musi przy

tym podawać powodów, dla których odmawia składania wyjaśnień.

Prawo odmowy składania wyjaśnień (prawo do milczenia) może

być zrealizowane przez podejrzanego zarówno przez wyraźne

oświadczenie w tej materii (ustnie lub pisemnie), jak i nieudzielenie w

ogóle odpowiedzi czy też nieudzielanie ich na zadawane pytania.

11) prawo korzystania z bezpłatnej pomocy tłumacza (art. 72 § 1 k.p.k.)

Prawo to jest realizacją minimalnych standardów demokratycznego

systemu prawnego, zapewniającego osobie niewładającej językiem

danego kraju prawo do pomocy tłumacza oraz dostęp do podstawowych

dokumentów procesowych w znanym jej języku.

Jeżeli podejrzany nie włada w wystarczającym stopniu językiem

polskim, tłumacza obowiązkowo wzywa się do czynności

przeprowadzanych z udziałem tego podejrzanego, czyli m. in. do jego

przesłuchań, oględzin i eksperymentów z jego udziałem, konfrontacji,

okazania i wszelkich innych czynności, w których podejrzany ten

uczestniczy.

Tłumacz winien przekładać wówczas na język obcy, którym

porozumiewa się z podejrzanym przebieg danej czynności, a więc

wypowiedzi i oświadczenia składane w jej toku, zadawane pytania i

udzielane odpowiedzi uczestników czynności, wydawane zarządzenia

i orzeczenia, itd.

7) prawo składania wniosków o dokonanie czynności śledztwa lub

dochodzenia (art. 315 k.p.k.)

Podejrzany oraz jego obrońca mogą składać wnioski o dokonanie

określonych czynności śledztwa lub dochodzenia. Mogą one dotyczyć

nie tylko przeprowadzenia dowodów, ale każdej czynności procesowej,

jaka ma być dokonana w toku śledztwa lub dochodzenia (np. wniosek

o zastosowanie środka zapobiegawczego). Przedmiotem takiego

wniosku może być każda czynność zmierzająca do ustalenia istotnego

faktu; może dotyczyć przeprowadzenia zarówno dowodu służącego

do stwierdzenia zaistnienia określonych okoliczności, jak i dowodu

mającego dowieść jej nieistnienia.

Podejrzany oraz jego obrońca może złożyć stosowny wniosek

w każdej fazie postępowania przygotowawczego. Istotnym

uprawnieniem podejrzanego, który złożył wniosek, jest prawo udziału

w zawnioskowanej czynności. Jeżeli podejrzany lub jego obrońca tego

zażądają, organ procesowy nie może im odmówić wzięcia udziału w

tej czynności, z tym zastrzeżeniem, że podejrzanego pozbawionego

wolności nie sprowadza się, gdy spowodowałoby to poważne

trudności.

12) prawo do zapoznania podejrzanego z materiałem dowodowym

kończącym postępowanie przygotowawcze (art. 321 k.p.k.)

Przed zamknięciem postępowania przygotowawczego podejrzany

ma prawo do zaznajomienia z materiałami postępowania

przygotowawczego oraz do przejrzenia akt. W czynnościach tych

ma prawo brać udział jego obrońca. Termin zaznajomienia nie może

przypadać wcześniej, niż przed upływem 7 dni od zawiadomienia

o nim. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo podejrzanego lub

obrońcy nie tamuje jednak postępowania.

Następnie w terminie 3 dni od zaznajomienia podejrzany

może składać wnioski o uzupełnienie postępowania poprzez

przeprowadzenie konkretnych czynności. Jeżeli w trakcie postępowania

nie znaleziono podstaw do wniesienia przeciwko podejrzanemu aktu

oskarżenia, umarza się postępowanie bez konieczności zaznajomienia

podejrzanego z materiałami postępowania.Brak zaznajomienia

nie będzie w tym wypadku niekorzystnie oddziaływał na sytuację

podejrzanego, gdyż umorzenie wobec niego postępowania oznacza,

że nie znaleziono dowodów potwierdzających jego winę, w związku z

czym brak podstaw do wystąpienia do sądu z aktem oskarżenia.

2) prawo podejrzanego do poznania postawionych zarzutów, a także

prawo do przedstawienia ich podstaw („w szczególności wskazać,

jakie fakty i dowody”) w formie ustnej lub w formie uzasadnienia

pisemnego (art. 313 k.p.k.)

Kodeks postępowania karnego wymaga, by po sporządzeniu

postanowienia o przedstawieniu zarzutów nastąpiło niezwłocznie:

- ogłoszenie tegoż postanowienia podejrzanemu oraz

- przesłuchanie podejrzanego, a ponadto pouczenie, że do czasu

zawiadomienia o terminie zaznajomienia z materiałami postępowania

przygotowawczego może żądać podania mu ustnie podstaw zarzutów,

a także sporządzenia uzasadnienia na piśmie. uzasadnienie należy

doręczyć podejrzanemu i ustanowionemu obrońcy w terminie 14 dni.

8) prawo obecności przy czynnościach niepowtarzalnych i innych

czynnościach dowodowych (art. 316 i 317 k.p.k.) Kolejnym przejawem

zasady jawności wewnętrznej w postępowaniu przygotowawczym jest

regulacja ustawowa tzw. czynności niepowtarzalnych. Są to czynności,

których nie będzie można powtórzyć, gdyż źródło dowodowe w czasie

postępowania sądowego może już nie istnieć lub zmienić swe istotne

cechy.

W każdym wypadku, jeżeli czynności nie będzie można powtórzyć

na rozprawie, należy podejrzanego i jego obrońcę dopuścić do

udziału w takiej czynności. Jedynie niebezpieczeństwo utraty lub

zniekształcenia dowodu w razie zwłoki jest ustawowym wyjątkiem od

w/w zasady.

Prawo udziału podejrzanego i jego obrońcy w czynnościach

Człowiek Mucha

W opracowaniu niniejszego artykułu wykorzystano następujące źródła:

1) J. Grajewski, L.K. Paprzycki, S. Steinborn, Kodeks postępowania karnego.

Komentarz,

Tom I (art. 1-424), Kantor Wydawniczy Zakamycze, 2006 r.;

2) T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, wyd. III, Kantor

Wydawniczy

Zakamycze, 2003 r.

3) prawo wglądu w akta sprawy w toku postępowania oraz

sporządzania z nich odpisów i kserokopii (art. 156 k.p.k.)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: