spliff_nr29_growing.pdf

#29 Numer Specjalny

Pomysłowi growerzy przeszli długą drogę od

momentu rozpoczęcia upraw indoor. Dowiedz

się jak przebiegała

na stronie 3

Propozycja dla wszystkich, którzy chcą wejść

w aeroponikę (hydroponikę bez substratu,

z korzeniami w powietrzu), a nie stać ich na

komercyjny system.

Czechy umocniły swoją pozycję bastionu racjonalnej

polityki narkotykowej. Taki wizerunek z pewnością uła-

twił organizację i promocję listopadowego Cannafestu.

na stronie 6

wiecej na stronie 15

Historia uprawy indoor

Bioponika z Biosevią

w Dutch Pot Aero

raport

W czesna technologia

Growerzy z Seatle szybko

dokonali obserwacji, że

1000-watowe lampy MH

i sodówki są lepsze, niż

40-watowe neonówki.

Metalohalogenki i lampy

sodowe upowszechnione

na początku lat 70-tych były

przełomowym wynalazkiem

dla uprawy indoors. Pierwsi

hodowcy podwieszali po

prostu lampę MH, wrzucali

do doniczek trochę ziemi i

sadzili nasiona. Niektórzy

z pionierów otrzymywali

w ten sposób zadziwiające

plony. Jeden z nich, z

którym przeprowadzałem

wywiad, zbierał regularnie

1,25 kg kwiatów spod

jednego jedynego 1000-

watowego metalohalogenka,

oświetlającego ogród

składający się z doniczek

o pojemności w sumie

dziewiętnastu litrów pełnych

roślin zasadzonych na

kompoście. Następnie zaczął

scinać klony, co było kolejną

po zastosowaniu lampy

sodowej innowacją, pozwalał

im rosnąć przez miesiąc,

przesadzał do większych

doniczek i odstawiał do kwitnięcia. Zawieszoną pionowo lampę

MH przykrywał mało wydajnym chińskim odbłyśnikiem, a jego

jedynym instrumentem pomiarowym był termometr.

D o tej pory było wiadomo: albo decydujemy się na

trawę ekologiczną i tym samym zakładamy kulturę opartą

na ziemi, albo posiadając domowy ogród poświęcamy

się uprawie hydroponicznej, rezygnując jednocześnie

z przydawki „bio” i związanym z tym zdrowotnych i

smakowych zalet rośliny. Od pewnego czasu na rynku

dostępny jest jednak hydroponiczny bionawóz Bio Sevia

firmy GHEurope, który zgodnie z informacjami producenta

łączy w sobie zalety hydrokultury z zaletami płynącymi z

uprawy ekologicznej.

Brzmi ciekawie. Tak ciekawie, że nasz holenderski

przyjaciel Taisho (jego projekty znacie już z kilku

wcześniejszych artykułów) zaoferował się przeprowadzić

parę testów z użyciem wspomnianego

nawozu. Jak powiedział, tak zrobił

i niebawem zainstalował w swoim

sprawdzonym homeboksie (o wymiarach

1x1x2 m) system Dutch Pot Aero. Niestety

system ten nie do końca się mieścił, w

konsekwencji czego Taisho musiał tak

przebudować rurki i stelaż, że w środku

zmieściło się jedynie dziewięć (zamiast

dwunastu) pojemników z pięcioma

roślinami w każdej.

...ciąg dalszy na następnej str.

R E K L A M A

zniszczyła Księcia trawy za pomocą sukinsyńskiej operacji

i doprowadziła do jego uwięzienia na 5 lat; dzięki jego żonie i

współpracownikom możemy nadal oglądać Pot Tv i czytać

„Cannabis Culture”. Cały kraj pozostał jednak niemalże rajem

dla miłośników konopi, mimo iż 20-30 lat temu był bardzo

konserwatywny.

Liczni growerzy przybyli do Kanady uciekając ze Stanów

Zjednoczonych przed drakońskim ustawodawstwem. Tamtejsi

growerzy są sprytni, bardzo postępowi i dobrze wyposażeni.

Wielu z nich używając 1000-watowej lampy MH zbiera na miesiąc

ok. pół grama na Wat. To oznacza, że w tym czasie mogą osiągnąć

do ok. pół kilograma. Również ceny prądu w BC, podobnie jak

w północnej części Stanów Zjednoczonych są bardzo niskie.

Kilowatogodzina kosztuje tu mniej niż 0,05 euro, co stanowi

połowę, a czasem i jedną trzecią kosztów w Kalifornii.

Holandia – Amsterdam

Pod koniec lat 60-tych Holendrzy zaczęli sprzedawać haszysz

w cofeeshopach. Pierwszymi z nich były m.in. Mellow Yellow,

Happy Family, Russland i Bull Dog. W połowie lat 70-tych cały

przemysł rozkwitał. Po zmianach praw w latach 80-tych na

rzesze growerów z Ameryki i Australii padł strach. Pionierzy

zgromadzili się w Holandii, wielu z nich jeszcze ciągle mieszka

w Amsterdamie lub na przedmieściach. Uciekinierzy zabrali

ze sobą cały swój dobytek. Synergie wypracowane przez tę

garstkę ogrodników przy wsparciu liberalnego holenderskiego

ustawodawstwa sprawiły, że Amsterdam został stolicą konopi.

Nagle wszystkie konieczne zmienne połączyły się w jednym

miejscu: zapotrzebowanie, wiedza, klimat, dobre prawo i koniec

końców dobre pestki.

Najlepsi growerzy ze świata i z Holandii wyhodowali dużo

hybryd najwyższej jakości. Seed Bank, Lowland Seeds i SSSC

Seed Club były pierwszymi niderlandzkimi irmami, które

zyskały popularność na całym świecie. Jednak z powodu zmiany

w ustawach producenci nasion musieli rozpocząć nielegalną

działalność. Co prawda jeszcze ciągle mogli sprzedawać, jednak

musieli – o ile chcieli być w zgodzie z prawem – produkować je

poza granicami Holandii.

Wpływy europejskie – Szwajcaria,

Hiszpania, Wielka Brytania

W późnych latach 90-tych, jeszcze przed wprowadzeniem

ustaw z lat 2002-2003, szwajcarscy growerzy całkiem jawnie

kultywowali naprawdę duże ilości krzewów. W Szwajcarii

od zawsze można było spotkać hodowców, zachowywali

się oni jednak dość dyskretnie. Nową epokę zapoczątkowali

dopiero wtedy, gdy zaczęli publicznie uprawiać pola

pełne konopi. Sadzili indoor, outdoor oraz w szklarniach.

Byli szczęściarzami, bowiem mogli kupić klony i nasiona

w najzwyklejszym sklepie ogrodniczym. Gdzieniegdzie

przykrywano całe pola konopi lub szklarnie czarnymi

plandekami, aby przez dwanaście godzin symulować noc i

zmusić rośliny do wczesnego kwitnienia. Przedsiębiorczy

Szwajcarzy są niesamowitymi rolnikami. Robią wszystko,

żeby zmaksymalizować swoją produkcję marijuany – czy

to uprawianej w indoorze, czy w outdoorze. Niektóre

duże gospodarstwa uprawiają całkiem na widoku hektary

najwyższej jakości konopi. Trawa była pakowana do

BC, Kanada – Marc Emery (patrz Splif#9)

Marc Emery przybył z Ontario do Vancouver w Kolumbii

Brytyjskiej, aby w 1994 roku zostać koronowanym na „Księcia

trawy” („Prince of pot”). Tolerancyjne nastawienie w Vancouver

i okolicach, jak również heroiczna działalność ME spowodowały,

iż Vancouver szybko stało się kolejną ze stolic Cannabis. Po

latach amerykańska służba specjalna Drug Enforcement Agency

ciąg dalszy na str. 3

R E K L A M A

R E D A K C J A

Bioponika z Biosevią

w Dutch Pot Aero

dobrych warunków niektóre rośliny pozostały odrobinę w tyle,

co jednak nie wpłynęło na obitość zbiorów (o tym później). W

kolejnej turze pan Paschulke zasadziłby jedynie 3-4 roślinki w

jednym pojemniku i przedłużyłby fazę wzrostu o kilka dni.

Celem niniejszej publikacji nie jest nakłanianie do zażywania

narkotyków. Nadużywanie marijuany może powodować poważne

szkody zdrowotne i społeczne. Doświadczenie pokazuje jednak, że

bez względu na status prawny zawsze znajdą się ludzie gotowi z nią

eksperymentować. Redakcja Gazety Konopnej – SPLIFF dokłada

wszelkich starań, by obok publikowania informacji dotyczących

wykorzystania konopi, rozpowszechniać podstawowe fakty

umożliwiające redukcję szkód zdrowotnych, społecznych i prawnych,

które mogą powstać w wyniku jej stosowania. Jesteśmy członkiem

ENCOD – Europejskiej Koalicji dla Racjonalnych i Efektywnych

Polityk Narkotykowych oraz Deutscher Hanf Verband (Niemiecki

Związek Konopny).

Tygodnie V-VIII przebiegły zgodnie z oczekiwaniami, wartość

EC była stale podnoszona, aż do 2,2 mS. Zwykle w uprawie

hydroponicznej EC powinno być niższe, w tym przypadku

jednak zbyt duże było zagrożenie niedoborem fosforu wynikające

z braku wody osmotycznej i z zakazu stosowania dodatków z

fosforem na iniszu (w przeciwnym razie nie mogłoby być mowy o

ekologicznej trawie). Przy EC równym 1,8 wspomniany niedobór

dał nieznacznie o sobie znać poprzez delikatnie czerwonawe

łodygi, został jednak wyrównany wraz ze zwiększeniem dawki

nawozu. Roślinki dzień w dzień zwiększały swoją objętość,

Mimo wszystko pozostało miejsce dla 45 roślinek na

powierzchni jednego metra kwadratowego, skłoniło to Taisho

do zastąpienia tradycyjnej lampy 400-watowej przez 600-

watową lampe razezm z cyfrowym układem zapłonowym.

Był, co prawda delikatnie droższy, ale razem z nową lampa

miała zdecydowanie większą wydajność oraz niższe koszty

eksploatacji. Mimo 600 W temperatura nigdy nie przekroczyła

27 stopni, wilgotność natomiast wynosiła 40-55%. Aby zapobiec

wszystkim potencjalnym problemom związanym z klimatem,

Taisho zainstalował Cool Tube i troszkę mocniejszy wentylator

(400 m³) zakończony tłumikiem akustycznym. Co do lampy (zw.

żarówki), w fazie wzrostu i niemal do końca czwartego tygodnia

kwitnienia stosowana była metalohalogenowa, nie sodowa; dzięki

temu łodygi były krótkie. Podczas reszty uprawy zastosowana

zoastała lampa sodowa HPS o podwyższonej skuteczności.

Podczas wzrostu i wczesnego rozkwitu oprócz Bio Sevia (Grow

i Bloom w różnych proporcjach) stosuje każdego przedpołudnia

jedną tabletkę dwutlenku węgla, by pobudzić wzrost liści.

Niestety z powodów technicznych nie było można używać wody

osmotycznej, jednak dostępna woda miała dość dobrą wyjściową

wartość EC równą 0,6, a pH wynosiło 5,7-5,8 (po zastosowaniu

pH minus). Wprawdzie wg danych irmy General Hydroponics

w uprawie hydroponicznej możliwe jest osiągnięcie dobrych

rezultatów z wartością pH do 7, ale jako, że niższe pH z pewnością

nie zaszkodzi, nasz przyjaciel pomyślał „strzeżonego pan Bóg

strzeże” i oparł się na swoich dotychczasowych doświadczeniach.

W kontenerze na roztwór odżywczy znajdował się ponadto bioiltr,

mający zapewnić lepsze zaopatrzenie w tlen; pompa powietrza

była jednak dość słaba, także Taisho był zmuszony zainstalować

małą dodatkową. Ponadto proszek Bio Magixx Pulver, swego

rodzaju Trichoderma dla zbiorników z substancjami odżywczymi.

Bio Magixx odpowiada za powstawanie mikrokultur, prościej

mówiąc: zamienia roztwór odżywczy w płynną ziemię. Wierząc

słowom Taisho, pachnie to jak świeża próchnica. Obyło się bez

niedrożności otworów spryskiwacza i węży, której tak obawiał się

Taisho. Cały system chodził około 67 dni bez żadnych usterek.

Same klony należały do odmiany Chronic. Po dobrym

ukorzenieniu w doniczce ażurowej zostały wsadzone do

45 dołków.

Na początku EC wynosiło 0,9. Po rozpoczęciu kwitnienia

i podwyższeniu do 1,2 mS rośliny wspaniale się rozwijały,

gwałtownie urosły wzwyż, internody pozostały jednak

niewielkie. Już po pierwszych dwóch tygodniach Taisho

zauważył, że nie obejdzie się bez rozciągania siatki,

aby chronić przyszłe kwiaty. Na wysokości 35 cm

rozciągnął zatem zwykłą siatkę do podtrzymywania

roślin, optymalną dla oczekiwanej wysokości roślin 60-

70 cm. Mniej więcej w tym samym czasie okazało się,

że przy pełnym obsadzeniu Dutch Pot Aero pomimo

Spliff – Gazeta Konopna to periodyk wydawany w Berlinie dla Polaków

żyjących na terenie Unii Europejskiej.

Wydawca nie odpowiada za treść zamieszczanych reklam.

Zawarte w publikowanych tekstach poglądy autorów niekoniecznie

muszą odpowiadać poglądom redakcji.

Gazeta dla osób powyżej 18 lat.

Stopka redakcyjna

Wydawca:

Eurolistek LTD.

Dunkerstr. 70

10437 Berlin

mail: biuro@spliff.com.pl

mail: redakcja@spliff.com.pl

tel: 0049 30 44716668

Redakcja:

Lutek Gontarski (lutek.spliff@gmail.com),

Wojciech Skura (wojtek@spliff.com.pl)

pachniały i wydzielały żywicę tak, jak potrai to tylko Indica. A

już po dokładnie 59 dniach całe piękno padło oiarą elektrycznych

nożyczek.

Współpraca:

Konoptikum, Hanf Journal, Max Air, Kimo, Henk&Manne, Roland

Griesehammer, Ir. Ing. D. Kroeze, CannaResearch, Jorge

Grafika:

Tomasz S. Kruk (grafik@spliff.com.pl)

Według naszego przyjaciela wynik był niczego sobie; plon

ważący 400 g był wprawdzie odrobinę mniejszy, niż w poprzednich

hydroponicznych eksperymentach Taisho, mimo to zadowalający.

Smak i konsystencja w niczym nie odstawały od ekologicznego

Chronic z cofeeshopu, który służył jako porównanie.

Foto: redakcja, Toudy, internet, PM

Dystrybucja:

biuro@spliff.com.pl

Druk:

Union Druckerei Weihmar GmbH

Tak czy siak nasz ogrodnik znów był bardzo zadowolony

ze swojej misji; zapytany o wniosek końcowy, napisał do

redakcji: „Fajnie, że teraz można uprawiać ekologiczną

konopię też na kulturze hydro, przede wszystkim dzięki

temu, że ilość roztworu była przez cały czas bardzo stabilna.

Mimo to polecałbym tę zabawę jedynie doświadczonym

growerom, ponieważ kombinacja czynników, na które

trzeba uważać jest zbyt złożona. Również w przypadku

zwykłej uprawy hyd\roponicznej ciągła kontrola i dokładne

zachowywanie parametrów są niesamowicie ważne. Błędy

mszczą się gorzej, niż w przypadku kultur bazujących na

ziemi.”

Reklama:

emmi@spliff.com.pl

Redakcja Gazety Konopnej Spliff poszukuje nowych

autorów oraz tekstów, szczególnie z zakresu medycznych

i przemysłowych zastosowań Cannabis i profesjonalnej

uprawy. Zgłoszenia prosimy przysyłać na adres redakcja@

spliff.com.pl

opisał KIMO

uprawiał Taisho

R E K L A M A

ODBIÓR OSOBISTY W KILKUDZIESIĘCIU PUNKTACH W POLSCE !!!

Historia uprawy indoor

ciąg dalszy ze str. 1

Hiszpania należy do krajów z najszybciej rozwijającym się

ruchem growerskim. Widać roślinkom dobrze jest pod słońcem

półwyspu Iberyjskiego. W wielu regionach rośliny rosną cały

rok. Pula genowa jest inna niż w Holandii, ponieważ zawiera

dużo odmian południowoamerykańskich i afrykańskich. Kultura

uprawy indoor w Hiszpanii dopiero się rozwija, wydaje się jednak,

że w najbliższych latach umocni swoją pozycję.

Austriacy, Niemcy i Szwajcarzy mają prawdziwe mnóstwo

sklepów z akcesoriami do uprawy indoor. W lutym 1998 Niemcy

zdelegalizowały nasionka. Brytyjczycy są również wyśmienitymi

ogrodnikami. „Weed World” oraz „Redeye Express” to tylko dwa

magazyny z Wysp, poświęcone marijuanie. Tamtejsza scena nie

przestaje się rozrastać. We Francji haszysz i konopie, jakkolwiek

naprawdę powszechne, są bardzo ostro (jak na kraj zachodni)

represjonowane.

Osiągnięcia technologiczne

Pomysłowi growerzy przeszli długą drogę od momentu

rozpoczęcia upraw indoor. Zarówno w zakresie „softu”, jak i

sprzętu. FIM, SOC, SCROG, zaawansowany breeding nowych

krzyżówek i odmian, wszelkie typy upraw bezglebowych,

automatyzacja procesów, suplementacja dwutlenku węgla, wiele

innych. Lampy wyładowcze nie przeszły rewolucji, choć też

zostały trochę poprawione. Oświetlenie diodowe wymaga jeszcze

pracy, na razie jest to droga tylko dla fascynatów. Istnieją za to dziś

wielokroć lepsze odbłyśniki, boxy, znakomite growboksy, boksy

okrągłe, vertical growing, co kto chce. Do tego iltry węglowe,

żele do ukorzeniania klonów, mistrzowskie nawozy, stymulatory

kwitnienia... można by tak bez końca. Rzecz jasna, współczesne

odmiany kannabu są wyjątkowo mocne (wydajne też!), do wyboru

w różnych wariacjach barwnych i aromatycznych. Niesamowicie

dynamicznie rośnie lecznictwo konopne, co widać szczególnie

w Kanadzie i USA; pacjenci przyczyniają się do udoskonalenia

growingu, wysokich standardów jakości, nie mówiąc o

gigantycznym już dziś wpływie na prawodawstwo, a nawet

na całą gospodarkę. Przede wszystkim dzięki nim starzejąca

się ludzkość zyskuje coraz powszechniej dostęp do potężnego

lekarstwa niosącego ulgę w ciężkich, bolesnych chorobach.

woreczków jako kadzidełka lub „poduszek na ból głowy”

i sprzedawana jako preparat wspomagający leczenie.

Szwajcarzy mieli swój pierwszy Cannabis-Cup na CannaTrade

w roku 1999. Federacja jest dość mało narażona na naciski

zewnętrzne i uchodzi słusznie za najbardziej demokratyczny

kraj na świecie, gdzie swobody obywatelskie są bardzo

szerokie, a społeczeństwo bogate i dobrze wykształcone.

Australia – Nowa Zelandia

Także w Australii ilość growshopów jest olbrzymia. Wytwarzają

oczywiście dobrą trawę. Dysponują wszystkimi odmianami

dostępnymi w Holandii i Kanadzie. Przez lata to oni uprawiali

najlepsze zioło na świecie. Wiele regionów szczyci się perfekcyjnym

klimatem do uprawy w outdoorze, jednak tam, gdzie 85% ludności

mieszka w miastach, niewiele spotyka się upraw na dworze.

JORGE CERVANTES

indoor/outdoor

Wybór:

PRZED ROZPOCZęCIEM KAŻDEJ UPRAWY GROWER MUSI ODPOWIEDZIEć SOBIE NA PYTANIE: CZY LEPSZA BęDZIE UPRAWA WEWNąTRZ, CZY NA ZEWNąTRZ. OBYDWA WARIANTY MAJą SWOJE WADY I

ZALETY. KTO NIE MA ABSOLUTNIE ŻADNEJ MOŻLIWOŚCI, ABY UMIEJSCOWIć SWOJą UPRAWę W DOMU LUB MIESZKANIU, TEMU NIE POZOSTAJE NIC INNEGO, NIŻ OUTDOOR GROWING. I ODWROTNIE: WIELE

OSóB, SZCZEGóLNIE W TRUDNEJ SYTUACJI MIESZKANIOWEJ (CO POWSZECHNE), BEZ PIENIęDZY LUB BOJąCYCH SIę DENUNCJACJI WYBIERA OUT MIMO ZALEDWIE UMIARKOWANEGO KLIMATU.

Uprawa na wolnym powietrzu (outdoor)

składająca się z lampy, wentylatora, iltrów przeciwzapachowych

i innych elementów. Oprócz nakładów pracy, aparatura taka

generuje znaczne koszty. Szczególnie dotkliwie daje się odczuć

zwiększone zużycie prądu.

ekstremalnego upału albo mrozu roślina musi być dodatkowo

podlewana, względnie trzeba podgrzewać inspekt. W pochmurne

dni można sięgnąć po lampę sodową. Gigantycznym minusem jest

olbrzymia widoczność takiej uprawy dla niepowołanych oczu.

Główną zaletą uprawy na wolnym powietrzu jest stosunkowo

mały nakład materiałów i niewielka konieczność opieki nad

roślinami, ponieważ natura sama z siebie reguluje oświetlenie

i pogodę, jak również dostarcza wody i środków odżywczych.

Przede wszystkim nie potrzeba prądu. Każdy przyszły ogrodnik

musi jedynie wybrać odpowiednie miejsce dla swoich maleństw,

które oferowałoby płodną glebę i dostateczną ilość światła

słonecznego. Wszyscy growerzy powinni też uważać na to,

aby ich miejscówka była dobrze ukryta. Niektóre aspołeczne

jednostki parają się mianowicie wyszukiwaniem i doszczętnym

okradaniem plantacji. Również policja może wpaść na trop

uprawy, a nawet w najbardziej odległe zakątki zagląda od czasu

do czasu leśniczy. Może się zdarzyć, że cwani stróże prawa

tygodniami kręcą się w podejrzanym miejscu obserwując. Jeśli

już udało nam się znaleźć odpowiednią miejscówkę, radzimy:

„najlepiej jest założyć więcej małych plantacji, wtedy na

pewno któraś przetrwa”. Kolejnym naszym zadaniem będzie

przygotowanie podłoża.

Dzięki zastosowaniu współczesnej techniki uprawy również osoby

niedoświadczone mogą stworzyć niemalże perfekcyjne warunki dla

roślin i dzięki temu stale otrzymywać duże zbiory. Poprzez kontrolę

fotoperiodyzmu możliwe jest utrzymanie roślin przez dowolny czas

w fazie wzrostu lub zapoczątkowanie fazy kwitnienia. W ten sposób

roślina, która przez długi czas znajduje się w fazie wzrostu, może

zostać wykorzystana jako dawca klonów. Jednak potrzebne jest

wtedy dla niej osobne pomieszczenie.

Uprawa outdoor

Uprawa indoor

Zalety • Tańsza i mniej pracochłonna, dzięki

czemu łatwiejsza w realizacji;

• Nie znajduje się w mieszkaniu,

wiec aż do momentu zbiorów bardzo

dyskretna;

• Lepsza z ekologicznego punktu

widzenia;

• Uprawa biologiczna sensu stricte

możliwa jest jedynie w outdoorze,

ponieważ użycie lamp ma niewiele

wspólnego z jej właściwą ideą;

• Brak ograniczeń powierzchni;

• W przypadku dobrego lata możliwe

są bardzo obfite zbiory;

• Każdy szkodnik ma swojego

naturalnego przeciwnika.

• Całkowita kontrola nad

maleństwami, ich rozwojem,

rozmnażaniem i warunkami

środowiska;

• Możliwe kilka zbiorów w

roku (do sześciu);

• Rośliny są w bezpośredniej

bliskości;

• Niezależna od pogody;

• Łatwa do zamaskowania;

• Bardziej wydajna, ponieważ

zawsze można stworzyć warunki

optymalne do wzrostu (=szybszy

wzrost + większe zbiory).

Ponieważ aparatura znajduje się najczęściej we własnym domu,

większość growerów nie ma problemu z zamaskowaniem

pomieszczenia tak, by nie było ono widoczne na pierwszy rzut oka

– jeśli nikt o tym nie wie, a my zachowujemy się ostrożnie, jesteśmy

bezpieczni; sadząc na dworze mamy luz w domu, ale żadnej pewności

co do krzaków. Dzięki temu, że rośliny są cały czas blisko, można je

łatwo kontrolować, a w razie jakichkolwiek problemów możliwa jest

szybka reakcja. W domu można też łatwo zapobiec niechcianemu

zapyleniu, bo przecież chcemy w końcu zebrać konopię „sinsemilla”

(z hiszp. „bez nasion”).

Możliwość wykorzystania naturalnych warunków klimatyczno-

pogodowych to jednocześnie zaleta i wada (jesteśmy od nich

zależni, nie mamy na nie wpływu). W ciągu roku możliwy

jest zatem tylko jeden sezon, a w przypadku złego lata zbiory

wypadają dość biednie; szczególnie że z powodu dużej

wilgotności powietrza wzrasta niebezpieczeństwo pleśnienia

żywcem. Gdy lato jest dobre, możliwe są za to plony nieosiągalne

przy uprawie w domu. W końcu nie ma tu ograniczeń jeśli chodzi

o wielkość uprawy. Dlatego warto jest od początku planować na

szeroką skalę.

Wady • Zależna od humorów natury;

• Tylko jeden zbiór rocznie;

• Na jesieni nadmierna ilość trawy

– może to być niepraktyczne;

• Tylko dla najwcześniej

kwitnących odmian;

• Duże ryzyko odkrycia przez

leśniczego, złodziei, wandali;

• Dzikie zwierzęta i gryzonie

chętnie żywią się młodymi

roślinami;

• Duże niebezpieczeństwo

niechcianego zapylenia;

• Z okolicznych pól mogą dostać

się do roślin pestycydy albo

insektycydy.

• Samemu trzeba ustalić

optymalne warunki

środowiska;

• Większy nakład pracy, większa

konieczność stałej kontroli;

• Względnie duże ryzyko

namierzenia (zapach, światło,

nieproszeni goście);

• W razie odkrycia uprawy

wynajmujący może wypowiedzieć

ci mieszkanie;

• Duże ilości ciepła

produkowane przez lampę,

niekorzystne zwłaszcza w

lecie;

• Szybkie rozmnażanie

się szkodników z braku

naturalnych przeciwników.

Ponieważ szkodniki, którym udało się wtargnąć do instalacji, nie

mają żadnych naturalnych przeciwników, a dodatkowo często jest to

dla nich optymalne środowisko, rozmnażają się zwykle szybciej, niż

w naturze. Aby zwiększyć odporność roślin można proilaktycznie

stosować np. wywar roślinny lub olej z miodli indyjskiej, który

sprawia, że roślina przestaje smakować szkodnikom. Jeśli szkodniki

już się pojawią (ale dopiero zaczynają się mnożyć), najlepiej sięgnąć po

łagodne, biologiczne środki ochrony roślin lub owady pożyteczne.

Oprócz ludzkich „szkodników” jest też dużo zwierząt, które są

wabione przez nasze roślinki. Insekty mogą być niebezpieczne

przede wszystkim w fazie wzrostu oraz w pierwszych tygodniach

kwitnienia. Kwiaty z reguły zostawiają w spokoju. Jako, że w

przyrodzie występuje dużo naturalnych „szkodnikobójców”,

atak insektów rzadko ma naprawdę tragiczne skutki. O wiele

gorsze jest zjadanie roślin przez dzikie zwierzęta, ponieważ

okazuje się, że nawet mały gryzoń potrai zjeść zdumiewająco

dużo. To również najbardziej prawdopodobne jest przed

wytworzeniem dużej ilości żywicy. Przebiegające dzikie

zwierzęta mogą połamać lub zdeptać rośliny. Nie trzeba się za

to martwić chwastami, ponieważ rośliny już po krótkim czasie

tak dokładnie zacieniają ziemię, że chwasty nie mają żadnych

szans. Możliwe są również szkody wyrządzone zjawiskami

atmosferycznymi, takimi jak grad, wichura, uderzenie pioruna

albo przymrozki. Jednak chyba najdotkliwsze straty zadaje

zwykle atak ślimaków podczas wiosennych deszczów.

W zdecydowanie lepszej sytuacji są posiadacze szklarni, które

są idealną kombinacją obydwu metod uprawy. Światło i ciepło

pochodzą od słońca, dzięki czemu odpadają koszty energii

elektrycznej. Natura troszczy się o klimat i w razie potrzeby dostarcza

owadów pożytecznych. Równocześnie uprawa chroniona jest przed

niekorzystnymi zjawiskami atmosferycznymi. Jedynie w przypadku

R E K L A M A

Jeśli pojawiają się objawy wyraźnego niedożywienia, trzeba

pomóc sobie płynnymi nawozami, a w wyjątkowo ciepłe

dni warto jest dodatkowo podlewać, chroniąc krzewy przed

wysuszeniem.

Żeby rośliny już jako kiełki nie były narażone na niebezpieczeństwa

surowych warunków panujących w naturze, należy wcześniej

pielęgnować je chwilę w domu pomimo wszelkich kłopotów. W

celu przyzwyczajenia ich do intensywnego światła słonecznego

przed przeniesieniem ich na stałe na zewnątrz można je

codziennie wystawiać z domu na coraz dłuższy okres czasu.

„Ale zaczynamy od stawiania w zacienionym miejscu!” wyjaśnił

mi niegdyś pewien grower.

Uprawa w domu (indoor)

Każdy grower posiadający uprawę indoor ma do tego celu

przeznaczone osobne pomieszczenie (lub box). W większości

przypadków jest to piwnica, schowek na miotły, garderoba, cały

pokój, szafa lub inne oddzielone pomieszczenia. Najważniejsze,

aby miejsce było szczelne – zarówno, jeśli chodzi o światło, jak

i o zapachy. Niektórzy starają się je zamaskować albo urządzają

je w taki sposób, aby po otwarciu drzwi wejściowe do pokoju

nikt nie mógł dostrzec światła. Niezbędny dla udanej uprawy

jest również dostęp wystarczającej ilości świeżego powietrza.

Teraz dostępne w Polsce:

DomowaUprawa.pl

sklep@domowauprawa.pl

+48 788 516 592

W takim pomieszczeniu uprawa może się odbywać przez cały

rok, niezależnie od warunków panujących w otoczeniu. W ciągu

roku można osiągnąć do sześciu zbiorów. Zaleta ta okupiona jest

jednak ciężką pracą, polegającą na samodzielnym zastępowaniu

i regulowaniu wszystkich czynników środowiska. Należą do

nich: gleba, światło, powietrze, temperatura i wilgotność, etc.

By tym wszystkim kierować, niezbędna jest specjalna instalacja

Odbiór osobisty możliwy

w naszym nowym sklepie

ul. Sowińskiego 18 – Poznań

czyli kilka słów o wirusach

towarzyszących uprawie konopi

POWSTAWANIE WIRUSóW JEST ZAGADKą, CHOć OCZYWIŚCIE ISTNIEJą NA JEGO TEMAT RóŻNE

TEORIE. WEDŁUG JEDNEJ Z NICH WIRUSY WYKRADŁY SIę Z KOMóRKI MATERIAŁU GENETYCZNEGO.

INTERESUJąCE JEST, ŻE NIE ZALICZA SIę ICH KATEGORII ISTOT ŻYWYCH, LECZ UMIEJSCOWIONYCH

GDZIEŚ W PóŁ DROGI MIęDZY ŻYCIEM A ŚMIERCIą. POWODEM JEST STWIERDZONY U NICH BRAK WIELU

CHARAKTERYSTYCZNYCH CECH ISTOT ŻYWYCH. DLATEGO TEŻ NIE MAJą ŁACIńSKICH NAZW. MIMO

TO WIRUSY MOGą DOPROWADZIć DO TEGO, ŻE ZBIORY BęDą O WIELE MNIEJSZE, A CZASAMI ZUPEŁNIE

OBRóCIć JE W NIWECZ. NIESTETY OBJAWY INFEKCJI WIRUSOWEJ NIE ZAWSZE DAJą SIę ZAUWAŻYć.

Tobacco Mosaic Virus

Co to jest wirus?

Wirus roślinny to często nic innego, jak materiał genetyczny

spowity ochronnym płaszczem białkowym (kapsydem).

Materiał genetyczny zawiera informacje, które pozwalają

mu na wyprodukowanie nowych wirusów i może zostać

odczytany tylko w jednej komórce. Oczywiście są to komórki

organizmów żywych (gospodarzy), a powstawaniu nowych

wirusów towarzyszą straty. W rolnictwie europejskim mówi

się o rocznych szkodach w plonach w wysokości 2-10%. Nie

ma żadnych danych dotyczących strat w przypadku uprawy

konopi, ale prawdopodobne jest, że i tu liczby są podobne.

Znanych jest wiele wirusów roślinnych i wiele z nich jest

typowych dla danej rośliny. Innymi słowy: wybierają jednego

lub jedynie kilku gospodarzy, by dalej się namnażać. Oczywiście

nie dotyczy to przypadków agresywnych. W praktyce jedna

uprawa może zostać zaatakowana przez wiele różnych wirusów.

Dotyczy to również rośliny Cannabis.

do komunikacji. Ma tu jeden problem: jest za duży, żeby się tam

zmieścić. Teraz do gry wchodzą białka transportujące, które

powstały podczas odczytywania kodu wirusa. Z ich pomocą

kanaliki zostają poszerzone, tak, że luźne części wirusa mogą się

przez nie przedostać. „Technikę” taką wykorzystuję m.in. wirus

TMV. Druga metoda jest o wiele bardziej efektowna. Polega

ona na zbudowaniu przez wirus szerokiego tunelu przez wąski

kanał tak, że wirus w całości może przez niego przejść. Trik ten

wykorzystuje przede wszystkim wirus mozaiki lucerny (AMV).

W przypadku wielu wirusów nie udało się jeszcze ustalić, który

mechanizm wykorzystują. Również mało wiadomo jeszcze o

długim okresie transportu wirusa przez naczynia rośliny.

Udowodniony jest fakt, że wirus pierścieniowej plamistości

tytoniu (TRSV), który nota bene nie jest przenoszony przez

palaczy, oraz wirus smugowatości tytoniu (TSV) prowadzą

do powstania u roślin konopi poważnych mozaikowatych

plam. Obydwa wirusy odpowiedzialne są też za skarłowacenie

roślin. Oprócz nich istnieje jeszcze wiele innych, które mogą

zainfekować zarówno tytoń, jak i konopię. Przykładami są wirus

mozaiki lucerny (AMV) oraz wirus mozaiki gęsiówki (ArMV).

Wirus AMV przenoszony jest przez wszy, które mogą nosić go

na sobie najwyżej kilka godzin, ale rozprzestrzenianie odbywa

się również za pośrednictwem nasion. Objawy są w dużej mierze

zależne od tego, czy mamy do czynienia z wirusem jedno- czy

dwuniciowym, od odmiany konopi, fazy wzrostu w momencie

infekcji i oczywiście od środowiska rośliny. Ogólnym objawem

są żółtawe plamy na liściach (mozaika). Jednak wiele innych

wirusów również prowadzi do powstania mozaiki, jak np.

ArMV, który przenoszony jest przez nasiona i nicienie. Zakłada

się jednak, że wirus ten z reguły nie daje żadnych objawów u

konopi. Innym przykładem jest wirus mozaiki ogórka (CMV)

oraz wirus pierścieniowej plamistości

pomidora (TomRSV). Obydwa wirusy

mogą powodować poważne mozaiki

oraz karłowacenie, które prowadzi

do wcześniejszej dojrzałości rośliny i

tym samym do zmniejszenia obfitości

plonu. Wirus CMV przenoszony jest

przez nasiona i wszy. W wysokich

temperaturach replikacja wirusa

odbywa się znacznie szybciej, podobnie

w lecie, gdy dzień jest dłuższy, przy

większej intensywności światła i dużej

ilości azotu. Czynniki te mogą wpłynąć

na roślinę w fazie wzrostu. Wirusy

TomRSV oraz CMV są znane z tego,

że mogą być przenoszone przez pyłki,

co oznacza, że łatwo mogą przenieść

się i na inne rośliny. Oprócz infekcji jednym wirusem roślina

może zostać zaatakowana przez kilka wirusów równocześnie.

W przypadku takiej mieszanej infekcji objawy są oczywiście o

wiele trudniejsze do rozpoznania. Może się również zdarzyć, ze

mamy do czynienia z wirusem ukrytym. Oznacza to, że wirus

znajduje się w roślinie, jednak się nie replikuje. Gdy warunki

ulegną zmianie, wirus taki może natychmiast się namnożyć

i sprawić, że roślina zachoruje. Taka swego rodzaju bomba

zegarowa.

Wirusy konopi

Znanych jest ok. 900 wirusowych patogenów roślinnych.

Z tej grupy jedynie o garstce wiadomo, czy naprawdę mogą

zainfekować konopię. Z wspomnianych dziewięciuset wirusów

jedynie w przypadku dwunastu udowodniono, że NIE są do

tego zdolne, podczas gdy sześć wyrządziło roślinie w szybkim

tempie ogromne szkody. Testy te

przeprowadzono dawno temu i z

pewnością nie na odmianach, które

są uprawiane aktualnie. Trzeba

bowiem wspomnieć, że nie wszystkie

odmiany konopi są podatne na jeden

konkretny wirus. Również objawy

infekcji wywołanej przez jeden i

ten sam wirus mogą być różne, w

zależności od odmiany. Ponadto

pamiętać trzeba, że istnieją wirusy

jedno- i dwunicienowe, powstałe

w wyniku mutacji i także mogące

wywoływać odmienne objawy.

Kolejnym ważnym czynnikiem jest

wpływ środowiska uprawy. Dlatego

ciężko jest stwierdzić, czy wirusy

charakterystyczne dla konopi atakują również inne rośliny.

Obecnie znane są dwa wirusy, które uznaje się za specyficzne

dla konopi. Jednym z nich jest wirus mozaiki konopi (HMV),

drugim – wirus smugowatości konopi (HSV). Tak, jak w

przypadku HMV nie wiadomo do końca, czy faktycznie

występuje on tylko u roślin konopi, tak w przypadku HSV jest

raczej pewne, że atakuje tylko je. Wirus HSV przenoszony jest

przez wszy.

Wektory

Ponieważ wirus nie jest w zasadzie niczym innym, niż

białkową kapsułką, w której zamknięty jest materiał genetyczny,

nie ma zdolności aktywnego poruszania się. Nie ma ani nóg,

ani rąk, ani rzęsek, ani skrzydeł. Jak więc taki wirus może

rozprzestrzenić się w uprawie indoor? Odpowiedź jest prosta:

przenoszą go inne żywe organizmy. Organizmy takie nazywa

się wektorami. Wektorami są często insekty, które już same

z siebie mogą zaszkodzić roślinie. Przykładem mogą być

tu wciornastki, mączliki szklarniowe i wszy. Wirusy mogą

zagnieździć się w insekcie na kilka godzin, a czasem na kilka

dni i nierzadko świetnie się tam namnażają. Również inne

organizmy, takie jak mszyce, różne rodzaje pleśni i nicienie

mogą ogrywać rolę wektorów. Wektorem może mało znanym,

ale jednak realnym jest sam grower. Rozprzestrzeniania się

chorób wirusowych mogą obawiać się głównie palacze tytoniu.

Wirusy można znaleźć przede wszystkim w tanich gatunkach

tytoniu. Najczęściej spotykany jest wirus mozaiki tytoniu

(TMV). Potrafi on wytrzymać bardzo długo w suchych tkankach

(do 100 lat) i jest wysoce zakaźny. Nie bez kozery mówi się, że

palacze na plantacjach lub biorący udział w eksperymentach

przeprowadzanych podczas hodowli tytoniu bywają niemile

widziani na uniwersytetach. Jednak to nie TMV jest najbardziej

pustoszącym z wirusów, którymi ogrodnik poprzez tytoń może

zainfekować swoje rośliny.

Gdy wirus osiądzie lub wniknie do rośliny swojego

gospodarza, zrzuca płaszcz białkowy, a potem udostępnia swój

kod genetyczny do skopiowania i odczytania. Odczytywanie

odbywa się poprzez rybosomy i prowadzi do powstania

nowego płaszcza białkowego. Następnie powstają białka,

których jedynym zadaniem jest transport wirusa z komórki

do komórki lub jego tworzenie. Transport z jednej do drugiej

komórki roślinnej nie jest taki prosty, jak mogłoby się to

wydawać. Posiadają one mianowicie trwałą ścianę komórkową,

która uniemożliwia przeniknięcie wirusa. Jednak połączone są

ze sobą systemem kanalików i to właśnie je wirus wykorzystuje

Wirus mozaiki konopi (HMV) pod mikroskopem

Oprócz tego istnieje mnóstwo wirusów odkrytych u innych

gatunków, ale które mogłyby zainfekować też konopie.

Pierwszym z nich jest wirus TMV. Należy on do najsławniejszych

na świecie z tego powodu, że jest to pierwszy odkryty wirus.

Zakłada się, że konopia jest podatna, chociaż roślina nie

wykazuje żadnych objawów infekcji. W kręgach growerskich

przebąkuje się jednak, że owszem, da się zauważyć objawy w

postaci zniekształconych liści. Niestety nie wiadomo, czy ma to

wpływ na wielkość plonów.

Jak zapobiegać infekcjom wirusowym?

Mówiąc ogólnie, zwalczenie choroby wirusowej u roślin jest

prawie niemożliwe. Wirusy są odporne na ekstremalne warunki

jak temperatura czy kwasy i „nieśmiertelne”, jeśli można to tak

nazwać.

Oto zatem kilka rad, jak zapobiec występowaniu infekcji

wirusowych:

1.Koniecznie umyć ręce przed wejściem do pomieszczenia, w

którym znajduje się uprawa (dotyczy również gości);

2.Korzystać ze zdrowego materiału wyjściowego, np. nie

używać klonów od nieznajomych roślin;

3.Przed i po użyciu dezynfekować alkoholem lub spirytusem

narzędzia takie, jak nóż czy nożyczki. Tyczy się to również

pozyskiwania klonów od kilku różnych matek. W uprawie

biologicznej stosuje się mleko zamiast spirytusu czy alkoholu.

Białka mleka mają za zadanie „zamknąć w kapsułce” wirus;

4.Zwalczać wektory;

5.Unikać innych gospodarzy w okolicy (chore rośliny pokojowe

w domu albo chwasty na zewnątrz).

Jeśli mimo to zdarzy się, że roślina zostanie zainfekowana,

można całkiem normalnie zbierać plony, różnica będzie tylko

w ich ilości. Zainfekowana trawa nie jest dla nas niebezpieczna.

Do dziś nie odkryto żadnego wirusa roślinnego, który mógłby

zainfekować człowieka.

R E K L A M A

Oczywiście dobrze byłoby, gdyby choroba nie miała już

wpływu na następne zbiory. Dlatego należy przestrzegać

pewnych reguł. Jak tylko pomieszczenie opustoszeje, należy

opróżnić je z materiału organicznego. Spryskać pomieszczenie

insektycydem o szerokim spektrum zwalczanych szkodników.

W miarę możliwości zastosować środek, który szybko się

ulatnia. Dokładnie wyczyścić pomieszczenie i doniczki, które

należy wypłukać wodą z mydłem. Starannie zdezynfekować

narzędzia wykorzystane podczas zbiorów, takie jak nożyczki i

noże. Nie oszczędzać, by nie narazić się na niebezpieczeństwo.

Właściwie po każdych zbiorach należy postępować tak, jak

opisano powyżej, aby zminimalizować ryzyko pojawienia się

chorób i plag.

Mimo, że choroby wirusowe mogą spowodować spore szkody,

pojawiające się często w konsekwencji plagi i choroby są o wiele

większym zagrożeniem. Wirusy są postrachem głównie ze

względu na swoją tajemniczość.

Ir. Ing. D. Kroeze, CannaResearch

Żywe trupy...

o uprawie konopi

To, co nas napędza

nie-włóknistych...

– wybrane fragmenty

wraz z komentarzem

O nas

nas zwykłe „dobrze”, to musi być po prostu coś więcej. Jest

to możliwe jedynie poprzez ciągłe, krytyczne zadawanie

pytań i stawianie sobie celów na granicy możliwości, aż do

czasu, gdy osiągnie się perfekcję. Takie podejście nie bierze

się znikąd, ono przenika od korzeni. Dlatego Atami jest też

dumna, że jej korzenie wywodzą się ze zdobywanego w

trudzie doświadczenia. Pozostawanie w styczności z

ludźmi zajmującymi się ogrodnictwem jest dla nas

sprawą honorową – Państwa potrzeba jest dla

nas wyzwaniem, by bez jakichkolwiek

kompromisów przetwarzać wiedzę

w przyjazne dla użytkowników

produkty, by nauka stała

się zrozumiała i

miała praktyczne

zastosowanie, by

przejście od marzenia

do gotowego produktu

wieńczyło Państwa

sukces. To właśnie

jest naszą motywacją

do dalszej pracy.

Stąpając twardo po

ziemi wyznajemy

zasadę, że możliwości

są praktycznie

nieograniczone, oraz że

„nie jutro, ale jeszcze dziś,

jeśli można”.

Atami cieszy się taką reputacją, że niekiedy jesteśmy

wręcz posądzani o arogancję. Jeśli arogancja oznacza dumę

z osiągnięć dokonanych w ciągu 14 lat ciężkiej pracy, to

zgadzamy się z tą opinią. Jesteśmy dumni z naszego centrum

badań biologiczno-technologicznych, z naszych pracowników

tworzących zżyty z sobą zespół, który z biegiem lat

przekształcił się w skuteczny zespół operacyjny, gdzie

każde ogniwo stanowi nieodzowną część całości.

Praca zespołowa jest ciężka i wymaga często

poświęceń, dodatkowego wysiłku właśnie w

tym momencie, kiedy nie ma się już sił.

Jest to wspólne przesuwanie granic

możliwości, ale też i dzielenie się

triumfem. W pracy zespołowej

zwraca się uwagę na detale,

nie można przeoczyć

nawet najdrobniejszych

aspektów, zgodnie

z powiedzeniem,

że diabeł tkwi

w szczegółach.

Atami oznacza

synergię: wartość

całości jest dzięki

„czynnikowi

X” większa, niż

suma tworzących

ją składników.

Dotyczy to nie

tylko naszego

ducha zespołowego,

ale również właściwego

współdziałania komponentów

naszych produktów.

D rodzy Czytelnicy i Czytelniczki, w październikowo-

listopadowym Spliffie Człowiek Mucha omówił niektóre partie

Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, ze szczególnym

uwzględnieniem m.in. kilku przepisów karnych. Część z nich

dotyczy sankcji i warunków uprawy konopi przemysłowych,

technicznych. Tutaj na tapetę bierzemy art. 63, o uprawie konopi

nie-włóknistych...

Art. 63.

1. Kto, wbrew przepisom ustawy, uprawia mak, z

wyjątkiem maku niskomorfinowego, konopie, z wyjątkiem

konopi włóknistych, lub krzew koki, podlega karze

pozbawienia wolności do lat 3.

2. Tej samej karze podlega, kto, wbrew przepisom

ustawy, zbiera mleczko makowe, opium, słomę makową,

liście koki, żywicę lub ziele konopi innych niż włókniste.

3. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1,

jest uprawa mogąca dostarczyć znacznej ilości słomy

makowej, liści koki, żywicy lub ziela konopi innych niż

włókniste, sprawca podlega karze pozbawienia wolności

od 6 miesięcy do lat 8.

Atami, niech fakty mówią za

siebie

- 14 lat doświadczenia opartego na

praktyce

- Własne laboratorium badawcze

- Produkcja we własnym zakładzie

- W czołówce w 40 krajach na 5

kontynentach

- Do każdego podłoża i rodzaju upraw

- Innowacje i tworzenie nowych trendów

- Czyste i skoncentrowane odżywki

- Surowa kontrola jakości

- Kompleksowa oferta: począwszy od zintegrowanych

systemów upraw i podłoży, aż po ulepszanie gleby, odżywianie

roślin i specjalne przyspieszacze

- Stały kontakt z handlem detalicznym i użytkownikiem

końcowym

- Spełnianie surowych międzynarodowych standardów

jakości, np. znak jakości RHP i certyfikat GMP (dobrej

praktyki wytwarzania).

Przedmiotem ochrony art. 63 ustawy jest zdrowie

publiczne. Ustawodawca zmierza do zapewnienia kontroli

państwa nad uprawami maku, konopi oraz w zakresie

zbierania mleczka makowego, opium, słomy makowej,

żywicy lub ziela konopi.

Sprawcą czynów zabronionych z art. 63 może być każda

osoba fizyczna, zdolna do ponoszenia odpowiedzialności

karnej, zatem mają one charakter przestępstw

powszechnych.

Uprawa lub zbiór prowadzony „wbrew przepisom

ustawy” oznacza naruszenie warunków określonych w art.

art. 36, 45, 46 ustawy.

Przez uprawę roślin rozumieć należy całokształt zabiegów

podejmowanych w produkcji roślinnej, obejmujących siew,

sadzenie, pielęgnowanie do momentu zbioru. Uprawa,

o której mowa w przepisie art. 63 ustawy obejmuje każdą

uprawę maku (z wyjątkiem maku niskomorfinowego) lub

konopi (z wyjątkiem konopi włóknistych) bez względu

na powierzchnię. Wyłączenie kryterium powierzchni

uprawy prowadzi do wniosku, iż przepis dotyczy zarówno

uprawy na większej powierzchni, jak i uprawy domowej

na kilkudziesięciu centymetrach kwadratowych. Sprawca

wypełnia znamiona przestępstwa również wtedy, gdy

uprawia jedną sadzonkę w doniczce, wówczas jednak

należy rozważyć, czy jego zachowanie, z uwzględnieniem

okoliczności konkretnego przypadku, stanowi przestępstwo

z punktu widzenia społecznej szkodliwości.

Zbiór mleczka makowego, opium, słomy makowej, liści

koki, żywicy lub ziela konopi polega na czynności technicznej

oddzielenia ich od roślin, z których są uzyskiwane.

Przestępstwo z art. 63 ust. 1 i 2 ustawy można popełnić

tylko umyślnie , z zamiarem bezpośrednim lub z zamiarem

ewentualnym 3 .

Występki określone w art. 63 ust. 1-3 ustawy są

przestępstwami ściganymi z oskarżenia publicznego, z

urzędu.

Jesteśmy dumni z naszego laboratorium,

które łączy inspirację i wiedzę, znajomość

sekretnego życia roślin, niemego mikrokosmosu

istniejącego pomiędzy molekułami a hormonami

roślinnymi. Nasi pracownicy – i to nie tylko inżynierowie

z laboratorium – aż rozkwitają dzięki przebłyskom

zrozumienia, dążeniu do odkrycia. Chodzi nam o to, by

odważyć się podążać tam, gdzie inni nie widzą żadnych

perspektyw, by tworzyć radość, którą można się dzielić.

Nasz dział zakupów poszukuje komponentów tak długo,

aż znajdzie dokładnie to, czego potrzebujemy – „prawie to

samo” nam nie wystarcza. Satysfakcjonuje nas tylko to, co

najlepsze w swojej klasie, a i na tym nie poprzestajemy. Sami

mieszamy i napełniamy nasze produkty, a jedyna gwarancja,

którą Państwo faktycznie otrzymujecie to to, co obiecujemy

– zaufanie to piękna sprawa, ale jakość wolimy kontrolować

w swojej kuchni, a nie u Państwa na talerzu. Nasi logistycy

trafiają wszędzie, dosłownie i w przenośni: ciągle zmagają się

z tym, co jeszcze można zrealizować i czy można to zrobić

szybciej. Nasi marketingowcy, geniusze administracji i

kurierzy: skóra, kości i mięśnie. Organicznie związani ze sobą,

jak jazz. It Don’t Mean a Thing if It Ain’t Got That Swing.

Takie właśnie jest Atami.

To, co nas napędza, to entuzjazm, ambicja, by stworzyć

coś, co jeszcze nie istnieje. Nic nie może nas powstrzymać

w dążeniu do przekraczania istniejących granic możliwości.

Naszą motywacją jest ciekawość, ale stąpamy też twardo po

ziemi. Dlatego Atami jest firmą ekologiczną i przejrzystą, bo

tak po prostu należy. Chcemy osiągnąć wszystko, co możliwe:

maksymalny zysk i czystą efektywność. Firma Atami jest

nastawiona na sukces swój i Państwa. Pragniemy ustanawiać

rekordy i rozwijać się tak, jak to tylko możliwe. Nie zadowala

W opracowaniu niniejszego tekstu wykorzystano następujące

źródła:

1) K. Łucarz, A. Muszyńska, Ustawa o

przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, Wydawnictwo

Wolters Kluwer business, Warszawa 2008 r.;

2) A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, LEX,

2007 r., wyd. IV.

R E K L A M A

...ciąg dalszy nastąpi

Człowiek Mucha

1 Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego po-

pełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia,

na to się godzi.

Zamiar bezpośredni polega na tym, że sprawca chce popełnić czyn zabroniony.

Stanowiąca treść zamiaru bezpośredniego chęć („chcenie”) popełnienia czynu za-

bronionego jest aktem woli, której zaistnienie uwarunkowane jest świadomością

obejmującą okoliczności tworzące zespół znamion przedmiotowych czynu zabro-

nionego.

3 Zamiar ewentualny polega na tym, że sprawca wprawdzie nie chce popełnić

czynu zabronionego, ale przewiduje realną możliwość jego popełnienia i na to się

godzi.

R E K L A M A

ART. 63

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: