Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne nr 3 2009.pdf

(1970 KB) Pobierz
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne
2009
Uniwersyteckie Czasopismo
Socjologiczne
Nr 3
Maj 2009
www.socjologia.uksw.edu.pl
115069090.002.png
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne Numer 3
2009
Redakcja
Rada Naukowa Kolegium Redakcyjne
Dr hab. Rafał Drozdowski Prof. dr hab. Paweł Ruszkowski
Instytut Socjologii UAM
Instytut Politologii UKSW Redaktor Naczelny
Prof. dr hab. Aniela Dylus
Ks. prof. dr hab. Władysław Majkowski
Instytut Politologii UKSW
Instytut Socjologii UKSW
Prof. dr hab. Zdzisław Krasnodębski
Prof. dr hab. Hanna Podedworna
Instytut Socjologii UKSW, Uniwersytet w Bremie
Instytut Socjologii UKSW
Ks. prof. dr hab. Piotr Mazurkiewicz
Prof. dr hab. Andrzej Wójtowicz
Instytut Politologii UKSW
Katedra Socjologii SGGW
Prof. dr hab. Andrzej Ochocki
Mgr Paweł Matuszewski
Instytut Socjologii UKSW
Instytut Socjologii UKSW
O. prof. dr hab. Andrzej Potocki
Mgr Marcin Zarzecki
Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji UW
Instytut Socjologii UKSW
Prof. dr hab. Elżbieta Rekłajtis
Instytut Socjologii UKSW
Zespół Młodych Socjologów
Prof. dr hab. Wojciech Sitek
Instytut Socjologii UWr
Mgr Jacek Bieliński
Instytut Socjologii UWr
Katedra Socjologii Collegium Civitas
Prof. dr hab. Henryk Skorowski
Mgr Agnieszka Figiel
Instytut Socjologii UKSW
Instytut Socjologii UAM
Prof. dr hab. Andrzej Zybertowicz
Mgr Tomasz Korczyński
Instytut Socjologii UMK
Instytut Socjologii UKSW
Mgr Piotr Stankiewicz
Instytut Socjologii UMK
Podstawą oceny merytorycznej publikowanych artykułów są anonimowe recenzje
Prawa autorskie: Wszelkie prawa do periodyku oraz zamieszczonych w nim artykułów posiada Kolegium
Redakcyjne. Autorzy są gwarantami prawnej i intelektualnej własności nadsyłanych utworów, oraz nienaruszania
praw oraz własności osób trzecich. Dystrybucja Uniwersyteckiego Czasopisma Socjologicznego, przedruk zawartych
w nim tekstów lub przechowywanie całości lub fragmentów w systemach gromadzenia informacji jest możliwe
wyłącznie z podaniem źródła, z którego zostały zaczerpnięte.
Design by Marcin Zarzecki & Paweł Matuszewski
2 | S t r o n a
Prof. dr hab. Wojciech Sitek
115069090.003.png
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne Numer 3
2009
Spis treści
Tematyka numeru: Z WARSZTATU MŁODYCH NAUKOWCÓW
Sytuacja młodych naukowców w Polsce. Dyskusja redakcyjna z udziałem
młodych pracowników nauki z UKSW oraz Politechniki Warszawskiej
oprac. Paweł Matuszewski, Anna Radiukiewicz
4
Opinie nauczycieli o wybranych funkcjach systemu szkolnego
Jan Zowczak
35
Uczestnictwo polskich przedsiębiorstw w procesie globalizacji
55
Katarzyna Marciszel
Związki zawodowe w Polsce po akcesji do Unii Europejskiej.
Analiza funkcjonalna
68
Paweł Matuszewski
Procesy adaptacyjne polskich przedsiębiorstw do norm i wartości
związanych z ideą społecznej odpowiedzialności biznesu
85
Ewa Sadurska
Obrazy życia rodzinnego Polaków
103
Anna Radiukiewicz
Etyka a praktyka badawcza nauk społecznych
127
Katarzyna Kwarcińska
Gra polityczna i metafora. Propaganda jako teoria socjologiczna
140
Marcin Zarzecki
Sprawozdania
Sympozjum Naukowe pt. Emilowi Durkheimowi w stupięćdziesięciolecie urodzin 160
Rafał Wiśniewski, Marcin Zarzecki
Pożegnania
Prof. dr hab. Wojciech Sitek (1945-2008)
164
AW
3 | S t r o n a
115069090.004.png
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne Numer 3
2009
Paweł Matuszewski
Instytut Socjologii
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
e-mail: matuszewski.pawel@wp.pl
Anna Radiukiewicz
Wydział Socjologii
Akademia Humanistyczna im. A. Gieysztora
e-mail: radiukiewicz@wp.pl
SYTUACJA MŁODYCH NAUKOWCÓW W POLSCE.
DYSKUSJA REDAKCYJNA Z UDZIAŁEM MŁODYCH PRACOWNIKÓW NAUKI
Z UKSW ORAZ POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ
12 stycznia 2009 roku w Collegium Civitas odbyło się spotkanie doktorantów oraz osób,
które w nieodległej przeszłości uzyskały tytuł naukowy doktora – reprezentanci nauk
humanistycznych i technicznych, którzy uczą się lub pracują w Warszawie.
Temat, jaki podjęto w trakcie debaty, dotyczył możliwości kariery naukowej w Polsce.
Skoncentrowaliśmy się przede wszystkim na szansach i barierach, które napotykają młodzi ludzie
chcący związać swoje życie zawodowe z nauką. O słabościach polskiej nauki mówi się wiele i nie
od dziś. Już kilka lat temu powszechne były kategoryczne opinie osób, według których „(...) w
Polsce nie można zrobić naukowej kariery" i . Wszystko wskazuje na to, że sytuacja nie zmienia się
na lepsze. Jak konstatuje w swoim artykule Krzysztof Rozner: „(...) Prof. Maciej Władysław
Grabski, prezes Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, wspomniał niegdyś o tzw. >>syndromie
rury<<. Młodzi polscy uczeni >>wskakują<< na początku do owej rury i całe swoje życie w tej
rurze spędzają. Zanim dostrzegą zielone światełko nadziei, rura >>wypluwa<< ich na zasłużoną
emeryturę. Niezależnie od zaistniałych zmian, w dalszym ciągu odnosi się potwierdzone
konkretnymi przykładami wrażenie, że to szczególnie młodzi, >>robiący w nauce<<, awansują z
niemałym trudem” ii .
A zatem interesowało nas przede wszystkim, jak młodzi naukowcy postrzegają swoją
sytuację i dlaczego, mimo powszechnie negatywnego obrazu nauki w Polsce, zdecydowali się
kroczyć tą ścieżką? W trakcie rozmowy poruszyliśmy kilka tematów związanych z owym
szerszym problemem. Po pierwsze, rozmawialiśmy o organizacji studiów doktoranckich.
Interesowało nas, jakie są obciążenia doktoranta wynikające z programu studiów i jak wpływają
one na pracę nad doktoratem?
4 | S t r o n a
115069090.005.png
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne Numer 3
2009
Nasi rozmówcy stwierdzili, że doktoranci to osoby bardzo zapracowane. Można
skonstatować, że niestety, bowiem częstokroć praca nad samym doktoratem to jedynie „dodatek”
do innych zajęć. W wielu przypadkach wyróżnić można trzy „źródła” obowiązków
spoczywających na młodych naukowcach. Pierwsze z nich to wspomniane obciążenia wynikające
z bycia doktorantem (uczęszczanie na zajęcie a także ich prowadzenie, udział w przedsięwzięciach
organizowanych przez Uczelnię). Nasi rozmówcy, mówiąc o obciążeniu wynikającym z
uczestnictwa w studiach doktoranckich, zwracali szczególnie uwagę na obowiązek prowadzenia
zajęć dydaktycznych. Z jednej strony, przyznają, że daje im to czasem możliwość rozwoju,
niejako zmusza do poszerzania wiedzy. Z drugiej strony, są to często zajęcia nie związane z ich
zainteresowaniami, jak mówi jeden z nich: „Bardzo rzadko się zdarza by zajęcia szły w parze z
tematem rozprawy doktorskiej i umożliwiały jednoczesne zbieranie materiałów potrzebnych do
doktoratu”. Inny dodaje już bardziej kategorycznie: „(...) Jeżeli gdzieś nie ma nikogo to się
zapycha [doktoratami „dziurę” – przyp. A.R.]”.
Zdaje się to wiązać z miejscem doktorantów i młodych doktorów w uczelnianej hierarchii.
Wydaje się, że niski status, jaki mają takie osoby, może być dla nich szczególnie dotkliwy. Bardzo
trudno bowiem wybić się, zostać na przykład głównym wykonawcą projektu badawczego. Jak
komentuje młody naukowiec z poznańskiego Instytutu Ochrony Roślin: „Zgodnie z
obowiązującym dziś prawem asystenci i adiunkci są pomocniczymi pracownikami naukowymi i
muszą wykonywać prace powierzone przez pracowników samodzielnych. W pewnych
okolicznościach może być to skutecznym ograniczeniem ich rozwoju” iii .
Drugim „źródłem” obowiązków młodych naukowców są prace polegające na realizacji
projektu doktorskiego. Warto w tym miejscu podkreślić ogromną rolę, jaką odgrywają
opiekunowie młodych adeptów nauki. Jak sugeruje adiunkt Instytutu Ochrony Roślin w ostatnim
z przywoływanych cytatów, mogą oni stać skutecznie na drodze do kariery naukowej młodszych
koleżanek i kolegów, ale mogą również, i tak zdarzyło się w przypadku niektórych uczestników
naszej debaty, pomóc im w realizacji planów. Wydaje się, że rola „mistrzów”, osób inspirujących
do twórczego działania, jest tym bardziej istotna, bowiem zdaje się być ważną motywacją do
wytrwania w realizacji doktorskiego projektu. Jak komentuje, w przywoływanym już wcześniej
artykule, dr Joanna Heidtman: „Dla osiągnięcia sukcesu niezbędny jest jeszcze pewien istotny
element - nie zapominajmy o niezwykłej roli starszych, będących mentorami i mistrzami.
Przychylność losu sprawiła, że trafiłam na postać (...), która pokazała mi w jaki sposób w tej
nauce się znaleźć, poszukiwać własnych dróg, podpowiedziała, jak dążyć do zdobywania
funduszy, do rozwoju. Bo środki są, trzeba tylko ludzi ośmielać, by po nie sięgali, pokazać, że się
5 | S t r o n a
115069090.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin