epilepsja.rtf

(25 KB) Pobierz

ęłęóPadaczka (inaczej epilepsja bądź też choroba św. Walentego) - choroba o złożonej, różnej etiologii cechująca się pojawianiem napadów padaczkowych. Napad padaczkowy zaś jest wyrazem przejściowych zaburzeń czynności mózgu wskutek nadmiernych i gwałtownych wyładowań bioelektrycznych w komórkach nerwowych.

Epidemiologia

Padaczka jest powszechną chorobą, dotkniętych jest nią ok. 1% ludzi w Polsce (ok. 400 tys.). Co ważne – padaczka jest chorobą ludzi młodych. W 80% ujawnia się przed 20 rokiem życia.

Rodzaje napadów padaczkowych (podział Gastaut)

Padaczki uogólnione

pierwotnie uogólnione

wtórnie uogólnione

nie określone uogólnione

Padaczki częściowe

Padaczki nie sklasyfikowane

Padaczki uogólnione

· napady nieświadomości (petit mal)

· napady miokloniczne

· napady atoniczne

· napady (pierwotnie/wtórnie) uogólnione toniczno-kloniczne (grand mal)

Padaczki częściowe

· napady częściowe proste

· napady częściowe złożone

Padaczki związane z wiekiem

· zespół Ohtahary

· zespół Westa

· zespół Lennoxa-Gastauta

· zespół Friedmana - piknolepsja

· padaczka Rolanda

· zespół Landaua-Kleffnera

Napady ogniskowe objawowe

· padaczka skroniowa

· padaczka czołowa

· padaczka ciemieniowa

· padaczka potyliczna

· padaczka Kożewnikowa

Padaczki o określonej etiologii

· padaczka w guzach mózgu

· padaczka poudarowa

· padaczka alkoholowa

· padaczka poinfekcyjna

· padaczka po kraniotomii

· padaczka polekowa

Stan padaczkowy

Powtarzające się jeden za drugim napady padaczkowe, bez odzyskania przytomności, czasem z chwilowym bezdechem są stanem zagrożenia życia. Wymagają natychmiastowej hospitalizacji i podjęcia pilnego leczenia. Występują bez uchwytnej przyczyny lub po zmianie, odstawieniu nagłym leków (w szczególności hormonalnych), w trakcie infekcji u chorego z epilepsją, itp. Chory zagrożony jest m.in. obrzękiem mózgu, obrzękiem płuc, hipertermią.

Przyczyna padaczki i napadów padaczkowych

Padaczka nie jest chorobą dziedziczną. Dziedziczny jest niski próg pobudliwości komórek nerwowych mózgu. Czynniki predysponujące do wystąpienia napadów padaczki:

urazy mózgu – wiele zmian, występujących w trakcie bezpośrednich reakcji kompensacyjnych może przyczynić się do wystąpienia drgawek. Ponadto istnieje hipoteza, że blizna glejowa powstała po urazach mózgu jest czynnikiem indukującym powstawanie ogniska padaczkowego.

bodźce świetlne – częstokroć zdarza się, że bodźce świetlne (np. z gry komputerowej, naturalne migotanie ekranu komputera, oglądanie słońca przez drzewa w trakcie jazdy samochodem, dyskoteka, itp.) powodują napad padaczkowy. Często gwałtowne wyjście z ciemnego miejsca na mocne światło słoneczne może przyczynić się do napadu.

zmiany hormonalne – do napadu mogą przyczynić się wahania hormonalne związane z menstruacją

zmiana aktywności falowej mózgu – padaczka może pojawiać się w okolicach przejścia od snu do czuwania i na odwrót.

stany gorączkowe

stan fizjologiczny organizmu

· niedotlenienie

· zmniejszona zawartość CO2 we krwi,

· niedocukrzenie,

· niewydolność adrenergiczna,

· zwiększony poziom progesteronu,

· zaburzenia wodno-elektrolitowe,

zmęczenie i brak snu

Leczenie

Leczenie padaczki opiera się na kilku podstawowych zasadach:

· zawsze jeżeli to tylko możliwe stosowanie monoterapii (politerapia w przypadku niemożliwości kontroli pojedynczym lekiem)

· wdrażanie leczenia - wprowadzanie leku powoli, aż do uzyskania odpowiedniej dawki

· odstawienie leczenia - powoli zmniejszając dawkę

· zmiana leków - na zakładkę, powoli odstawiając jeden i powoli wprowadzając drugi

· leczenie długotrwałe

· stosowanie odpowiedniego leku do konkretnego rodzaju napadu

· stosowanie odpowiednio dużej dawki leku

· monitorowanie stężenia leku w surowicy - w niektórych przypadkach

Leki pierwszego rzutu:

· napady pierwotnie uogólnione - kwas walproinowy

· napady wtórnie uogólnione - karbamazepina

· napady częściowe - karbamazepina

· zespół Westa - vigabatryna, sterydy, ACTH

· padaczka rolandyczna - karbamazepina

Leczenie napadu padaczkowego:

· 10 mg diazepamu powoli i.v. lub 2 mg klonazepamu i.v., tlen

· jeżeli napady nie ustępują - powtórzenie dawki, tlen

· jeżeli napady nie ustępują - 20 mg diazepamu i.v. oraz fenytoina 15 mg/kg i.v. (do drugiej żyły nie szybciej niż 50 mg/kg), 40% glukoza, kokarboksylaza, tlen

· jeżeli napady nie ustępują - diazepam 100 mg we wlewie kroplowym w 500 mg glukozy (40ml/h) i.v.

· jeżeli napady nie ustępują - możliwe zastosowanie innych leków - fenobarbital, lidokaina, klometiazol

· jeżeli napady nie ustępują - znieczulenie ogólne

Jak pomóc?

Osobę mającą napad padaczkowy:

· ułożyć na boku, aby zapobiec zakrztuszeniu lub zadławieniu

· nie podawać nic do picia

· ochronić (szczególnie głowę) przed okaleczeniem o okoliczne przedmioty

· nie powstrzymywać na siłę drgawek

· rozpiąć pasek, kołnierz koszuli, aby ułatwić oddychanie

· nie wkładać niczego między zęby, nie otwierać siłą zaciśniętych szczęk

· zachować spokój; jeżeli po 2-3 minutach atak nie mija, wezwać pogotowie