Literatura wojenna.doc

(27 KB) Pobierz
Literatura wojenna:

Literatura wojenna:

 

·         Lata II wojny światowej- odrębny okres w życiu literackim

·         Temat klęski wrześniowej w literaturze polskiej

·         „Polska jesień” Jan Józef Szczepański- reprezentant pokolenia 1920,autor opowiadań, esejów

·         tytuł jest metaforyczny, powieść wpisuje się w nurt prozy autobiograficznej, autor wcielony do wojska ,brał udział w kampanii wrześniowej

·         temat wrześniowy- katastroficzne nastroje, przepowiednie katastroficzna

·         1939- „Przepowiednia Stęgoboża” – literatura jarmarczna, ludzie wykształceni czytają ją jeszcze przed wojną

·         bohater „Polskiej jesieni”- Skoczyński- młody inteligent- ma zainteresowania malarskie ( estetyzacja postrzeganego świata)

·         świadectwo historyczne, zmiana świata- ludzie nie wiedzieli co to wojna totalna, dziwili się, że zabijano cywili

·         „groteskowy obraz oficera posiadającego rynsztunek wojny i pokoju”- obserwacja chaosu, bałaganu, nadziei pierwszych dni wojny, niepewność wobec wojny

·         Wojciech Żukrowski- „ Lotna”- opowiadanie

·         Opis szarży, temat wojowania, odnowienie mitu rycerskiego, polskie mity narodowo- wojenne

·         Zafascynowanie mitem szarży ułańskiej

·         Motywy tematyczne wokół których skupia się literatura:

·         „szosa zaleszczycka” – przez nią władze polskie ewakuowały się na Rumunie ,częsty motyw polskiej literatury

·         Emil Zagadłowicz- „ Domek z kart”- niechęć do ludzi, którym udało się uciec

·         Chęć rozliczenia się, szukanie winnych, atak na elity władzy i administracji

·         Kazimierz Wyka „Życie na niby. Pamiętnik po klęsce”- spisywany na przełomie 1939-40 roku

·         Kwestia stereotypów narodowych w literaturze wojennej

·         2 wiersze- bardzo kontrastowe, wrzucone do pamiętnika

·         1 wiersz- z ulotki niemieckiej „ Modlitwa do niemieckiego Boga”- Wyka go tłumaczy, pokazuje stereotyp Niemca, autostereotyp- wyobrażenia danej nacji o sobie samej (fragment: „ i spraw, że kraj polski w morzu krwi i zgliszczach zniszczeje/niemieckie serce nie da się zmiękczyć/zamiast pokoju niech wojna zapanuje między obydwoma państwami/a jeśli kiedyś będę się zbroił do walki na śmierć i życie/to będę wołał umierając: Zmień, o panie, Polskę w pustynie!”)

·         2 wiersz- Kazimiera Iłłakowiczówna- „Modlitwa za nieprzyjaciół”- ukazał się w polskim piśmie nacjonalistycznym „Prosto z mostu” ( red. Stanisław Piasecki) fragment- "Zmiłuj się Boże nad Niemcami"

·         życie literackie podczas okupacji niemieckiej, osiągnięcia życia kulturalnego i literackiego podczas II wojny- szkolnictwo, reaktywacja uniwersytetów, prasa, pisma, biblioteki naukowe, koncerty, przedstawienia

·         Stefan Kamiński- Kraków, Zbigniew Mitzner- Warszawa- prowadzili działalność gospodarczą, zawierali umowy wydawnicze z pismami i naukowcami ( było to nielegalne)

·         Wypłacali autorom zaliczki- forma prywatnego mecenatu podczas okupacji

·         Konkursy literackie- ich efektem były książki, antologie poezji podziemnej- 1942 „Pieśń niepodległa”, „Słowo prawdziwe”

·         Jan brzechwa „ Pan Kleks”, Władysław Tatarkiewicz „Rozprawa o szczęściu”, Zenon Klemensiewicz „Historia języka polskiego”

·         Szereg pierwotnych wersji literackich, wydanych po wojnie, „Polska jesień”- ukazała się na fali odwilży

·         Autorzy polskich powieści historycznych dotyczących czasów piastowskich Teodor Parnicki „ Srebrne orły”, Antoni Gołubiew „Bolesław Chrobry”

·         Jerzy Andrzejewski – prozaik, pokolenie 1910, „Ład serca”- nagroda w 1938

·         „Popiół i diament”

·         „Wielki tydzień”- powstanie w getcie warszawskim, opowiadanie miało dwie wersje- 1wersja 1943, zostało źle przyjęte, 2 wersja 1945, temat żydowski, w brutalny sposób pisze o antysemityzmie polskim podczas II wojny światowej, zanotował popularne opinie, kawałki o charakterze dokumentalnym

·         lata powojenne- pisano dużo na temat II wojny światowej

·         tuż po wojnie wielu krytyków zwracało uwagę na to że dobra literatura nie będzie dotyczyć wojny ( nie da się mówić prozą fabularną o takich wydarzeniach)

·         małe formy epickie, zapiski o charakterze dokumentalnym, małe opowiadania: Zofia Nałkowska „ Medaliony” – „Przy torze kolejowym”- behawioryzm

·         Jan Józef Szczepański- „Buty”- opublikowane zaraz po wojnie, ukazało się w „Tygodniku powszechnym”, pokazuje nieheroiczne postawy- oddział partyzancki łapie jeńców, zabijają ich aby zabrać im buty

·         1970-74- nowatorskie pokazanie tematu wojennego Miron Białoszewski- „Pamiętnik z Powstania Warszawskiego”

·         1974 zbiór poetycki Anna Świrczyńska- „Budowałam barykady”- brała udział w Powstaniu, oddaje nieheroiczną rzeczywistość Powstania Warszawskiego

 

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin