Nova Swing.pdf

M. JOHN HARRISON

NOVA SWING

Nova Swing

PRZEŁOŻYŁ MICHAŁ JAKUSZEWSKI

Dla Lary, Juliana i Dana

„Im dalej w Strefę, tym bliżej do nieba".

Arkadij i Borys Strugaccy, Piknik na skraju drogi

„Nostalgia i science fiction mają ze sobą niesamowicie wiele wspólnego".

A.A. Gill, Sunday Times

„Na życie każdego z nas składają się raczej urywki snów niż działania świadomej

jaźni".

John Gray, Straw Dogs

SPIS TREŚCI

JEDEN BAR NA STRAINT STREET.........................................................................5

DWA DŁUGI BAR W CAFÉ SURF ......................................................................... 20

TRZY PŁYNNA MODERNA ................................................................................... 36

CZTERY W SEMIRAMIDE CLUB .......................................................................... 57

PIĘĆ DZIEWIĘĆDZIESIĘCIOPROCENTOWY NEON........................................... 72

SZEŚĆ W TANKU NA C-STREET .......................................................................... 92

SIEDEM KOSMOS W STYLU NOIR .................................................................... 113

OSIEM FALE GRANICZNE .................................................................................. 137

DZIEWIĘĆ CZARNE I BIAŁE .............................................................................. 165

DZIESIĘĆ NOVA SWING ..................................................................................... 191

PODZIĘKOWANIA ............................................................................................... 216

JEDEN

BAR NA STRAINT STREET

Vic Serotonin siedział w barze na Straint Street, tuż poza aureolą strefy zdarzenia Saudade,

pogrążony w rozmowie z grubasem z innej planety, posługującym się imieniem Antoyne.

Całą noc spędzili na grze w kości. Zbliżał się już świt i lokal wypełniało wypełzające z

ulicznych latarń brązowe światło, jaskrawe, lecz zarazem dość słabe.

– Nigdy nie byłem wewnątrz – przyznał grubas, mając na myśli strefę zdarzenia – ale

sądzę...

– Antoyne, jeśli masz zamiar opowiadać bzdury, nawet nie zaczynaj – ostrzegł go

Serotonin.

Grubas zrobił urażoną minę.

– Kup sobie następną kolejkę – poradził mu Vic.

Bar był usytuowany mniej więcej w połowie długości Straint Street, wąskiej,

zatłoczonej ulicy pełnej jednopiętrowych budynków. Jakieś dwie trzecie z nich miało okna

zabite deskami. Jak na wszystkich ulicach w tej części Saudade, roiło się tu od kotów,

zwłaszcza o świcie i o zmierzchu, gdy przekraczały w obie strony granicę strefy zdarzenia.

Zapewne z tego właśnie powodu bar nosił nazwę Czarny Kot, Biały Kot. Był tu obity

cynkową blachą kontuar, trochę za wysoki, by można było przy nim wygodnie usiąść. Szereg

butelek zawierających płyny o nieprawdopodobnych kolorach. Kilka stolików. Długie okno

łatwo zachodziło parą, ale nie przeszkadzało to nikomu poza Antoyne'em. Rankiem bar

wypełniał smród czosnku, utrzymujący się po nocy. Niekiedy wyczuwało się też odór

stęchlizny, jakby po ciemku coś zakradło się tu z aureoli strefy zdarzenia i po kilku próbach

oddychania barowym powietrzem dokonało żywota pod stolikiem w rogu. Operatory-cienie

wisiały wysoko w spojeniach ścian z sufitem, jak pajęczyny. Nie miały tu zbyt wiele do

roboty.

Vic – to był skrót od Vico, imienia popularnego na Scienza Nuova, gdzie się urodził –

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: