BadNeurologiczne_cwiczenia_E.doc

(6846 KB) Pobierz
Streszczenie



Układ nerwy- ćwiczenia                            11/12

 

 

1.      Pamięć ( rodzaje pamięci, uczenie się i zapamiętywanie, pojemność pamięci, konsolidacja pamięci)

2.      Prezentacja multimedialna na temat pamięci.

3.      Badanie układu nerwowego:

a)      chód

b)     nerwy czaszkowe

c)      układ ruchu – napięcie mięśni

                          - odruchy

d)   czucie

e)   zborność ruchów

W trakcie ćwiczeń z układu nerwowego zostaną zaprezentowane i przećwiczone elementy badania neurologicznego zaznaczone na czerwono

Badanie chodu

 

- Poprosić, aby pacjent zrobił kilka kroków stawiając stopę za stopą jak linoskoczek.

- Poprosić, aby pacjent przeszedł się na piętach.

-          Poprosić, aby pacjent przeszedł się na palcach.

 

 

 

Próba Romberga

 

- Poprosić pacjenta, aby stojąc złączył stopy (otwarte oczy, zamknięte oczy).

 

         Pacjent stoi, gdy ma oczy otwarte i gdy ma oczy zamknięte – wynik prawidłowy

         Pacjent stoi, gdy ma oczy otwarte i pada, gdy ma oczy zamknięte – utrata czucia ułożenia (uszkodzenie sznurów tylnych rdzenia kręgowego, neuropatia obwodowa).

         Pacjent nie jest w stanie ustać, gdy ma otwarte oczy i stopy złączone (zespół móżdżkowy, zespół przedsionkowy ośrodkowy lub obwodowy).

         Pacjent stoi, gdy ma oczy otwarte , po zamknięciu oczu kiwa się w przód i w tył (zespół móżdżkowy).

 

Badanie nerwów czaszkowych

 

         Objawy uszkodzenia nerwów czaszkowych mogą być wynikiem:

        uszkodzeń w obrębie danego nerwu;

        uszkodzenia jądra nerwu;

        zmian w obrębie szlaków prowadzących do kory i z kory mózgu, międzymózgowia, móżdżku lub innych części pnia mózgu;

        uogólnionych procesów chorobowych dotyczących nerwów lub mięśni.

 

I

 

Pacjent rozpoznaje zapachy, badamy każde nozdrze oddzielnie.

 

         Anosomia w obu nozdrzach: zatkanie przewodów nosowych, uraz, częściowa utrata powonienia występująca z wiekiem, choroba Parkinsona, choroba Alzheimera.

         Anosomia jednostronna: zablokowane nozdrze, jednostronne uszkodzenie płata czołowego.

 

II             

 

- badanie ogólne               - przyjrzeć się ułożeniu powiek, zwrócić uwagę na położenie gałki ocznej;

- źrenice               - przyjrzeć się źrenicom

                            - skierować wiązkę światła na jedno oko (odruch bezpośredni);

                            - powtórzyć badanie obserwując reakcję źrenicy w drugim oku (reakcja

                              konsensualna)

                            - pacjent patrzy w dal, następnie na palec badającego unieruchomiony

                              10cm od nosa pacjenta (badanie na nastawność).

 

         Źrenice

        Odruch źrenicy na światło:

         ramię doprowadzające: nerw wzrokowy;

         ramię odprowadzające:  włókna przywspółczulne III nerwu czaszkowego.

        Odruch źrenicy na nastawność (akomodację):

         ramię doprowadzające: z płatów czołowych;

         ramię odprowadzające: tak jak odruch na światło.

 

- pole widzenia

Geraint Fuller – Badanie neurologiczne

 

III, IV, VI              

 

- badanie ruchów dowolnych - poprosić  pacjenta, aby spojrzał w prawo, w lewo,

                                             w górę i w dół 

- odruch na zbieżność              - poprosić pacjenta, aby patrzył w dal, a następnie spojrzał na

                              palec badającego znajdujący się w odległości 50 cm od oczu

                              pacjenta.  Następnie badający stopniowo przybliża palec do

                              twarzy pacjenta.

Geraint Fuller – Badanie neurologiczne

 

V             

- obejrzeć twarz z boku, czy nie ma zaniku mięśnia skroniowego;

- poprosić pacjenta, aby zacisnął zęby;

- poprosić pacjenta, aby spróbował otworzyć usta i badający przeciwstawia się

   temu ruchowi;

- odruch żuchwowy               - poprosić pacjenta, aby luźno otworzył usta,

                               położyć palec na podbródku pacjenta, uderzyć w

                               palec młotkiem neurologicznym.

-          czucie dotyku i bólu na twarzy;

-          - odruch rogówkowy

 

         Nerw trójdzielny – V

        Część czuciowa

         Oczna (V1)

         Szczękowa (V2)

         Żuchwowa (V3)

        Część ruchowa – mięśnie żucia

 

VII             

- poprosić pacjenta, aby:              - wyszczerzył zęby

                            - zagwizdał

                            - mocno zacisnął powieki

                            - spojrzał w sufit

 

         Nerw twarzowy – VII

        Twarz – mięśnie mimiczne;

        Ucho – mięsień strzemiączkowy;

        Smak – wrażenia smakowe z przednich 2/3 języka;

        Łzy – unerwienie przywspółczulne gruczołów łzowych.

 

VIII - ślimakowy             

- Próba Rinnego

- Próba Webera;

 

 

VIII - przedsionkowy

- Chód

- Oczopląs

- Próba kaloryczna

- Próba Hallpike’a

 

 

IX, X, XII             

- poprosić pacjenta, aby otworzył usta – ocenić stan dziąseł, ocenić położenie języczka,  

  poprosić pacjenta aby mówił „aaa…”, aby przełknął ślinę.

- poprosić pacjenta, aby pokazał język;

- poprosić pacjenta, aby wypchnął językiem policzek po lewej i prawej stronie;

- odruch gardłowy              - dotknąć ścianę gardła za łukami podniebiennymi;

 

         Nerw językowo – gardłowy (IX):

        czuciowy: tylna 1/3 języka, gardło, ucho środkowe;

        ruchowy: mięsień rylcowo – gardłowy;

        Wegetatywny: unerwiający ślinianki przyuszne.

         Nerw błędny (X):

        czuciowy: błona bębenkowa, przewód słuchowy zewnętrzny i ucho zewnętrzne;

        ruchowy: mięśnie podniebienia, gardła, krtani;

        wegetatywne: doprowadzający z baroreceptorów tętnicy szyjnej – unerwienie przywspółczulne narządów klatki piersiowej i jamy brzusznej.

         Nerw podjęzykowy (XII):

        czuciowy: nie ma;

        ruchowy: wewnętrzne mięśnie języka;

 

XI             

- obejrzeć kark i barki, czy nie ma zaników mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego i   

  mięśnia czworobocznego);

- poprosić pacjenta, aby pochylił głowę do przodu, badający kładzie dłoń na czole pacjenta i

  próbuje odchylić jego głowę z powrotem do tyłu;

- poprosić pacjenta, aby obrócił głowę w bok, badający przeciwstawia się temu ruchowi;

- poprosić pacjenta, aby wzruszył ramionami, badający stara się obniżyć barki pacjenta;

 

 

Wyróżnia się pięć odmian klinicznych niedowładu mięśni:

1.      Choroba ośrodkowego neuronu ruchowego  - zwiększone napięcie, wzmożone odruchy, niedowład tzw. piramidowy.

2.      Choroba obwodowego neuronu ruchowego – zanik mięśni, drżenie pęczkowe, obniżenie napięcia i brak odruchów.

3.      Choroba mięśni – zanik mięśni, obniżenie napięcia, odruchy osłabione lub całkowicie zniesione.

4.      Uszkodzenie płytki końcowej (nerwowo-mięśniowej) – niedowład nasilający się pod wpływem wysiłku, na pięcie prawidłowe lub osłabione, odruchy prawidłowe.

5.      Niedowład czynnościowy – napięcie i odruchy prawidłowe, brak zaników, zmienność siły mięśni.

 

 

 

Odruchy

 

         Odruch głęboki (ścięgnisty) powstaje w wyniku pobudzenia włókna doprowadzającego . Włókno to pobudza za pośrednictwem pojedynczej synapsy nerw ruchowy, który powoduje skurcz mięśnia. Wzmożenie odruchów głębokich – uszkodzenie ośrodkowego neuronu ruchowego. Osłabienie odruchów głębokich – uszkodzenie obwodowego neuronu ruchowego  i choroby mięśni.

 

 

 

 

 

 

 

Odruch z mięśnia dwugłowego.

Geraint Fuller – Badanie neurologiczne

 

Odruch z mięśnia ramienno-promieniowego

Geraint Fuller – Badanie neurologiczne

 

Odruch z mięśnia trójgłowego.

Geraint Fuller – Badanie neurologiczne

 

Odruch kolanowy.

Geraint Fuller – Badanie neurologiczne

 

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin