notatki do wypadkow.doc

(45 KB) Pobierz
1

1.Urazy komunikacyjne

Urazy, do jakich może dojść w wyniku wypadku samochodowego są następujące:

-głowa-zlamania kości czaszki (twarzoczaszki, mózgoczaszki), uszkodzenia mozgowia-wstrzasnienie, stłuczenie mózgu, krwawienia wewnątrzczaszkowe;

-szyja- uszkodzenia mięsni, więzadeł odcinka szyjnego kręgosłupa

-klatka piersiowa-zlamania żeber, uszkodzenia narządów klatki piersiowej (pluc-odma opłucnową, krwiak opłucnej, serca-pekniecie serca, tamponada serca, uszkodzenia dużych naczyń)

-jama brzuszna- pękniecie wątroby, śledziony, obrażenia jelit

-miednica-zlamanie kości miednicy

-konczyny-zlamania, zmiażdżenia, amputacja

Powyższym uszkodzeniom może towarzyszyć krwawienie, wstrząs

 

 

2. Postępowanie

a) zabezpieczyć miejsce wypadku- bezpieczne zaparkowanie własnego samochodu, ustawienie trójkąta ostrzegawczego. Jeśli jest ciemno, miejsce zdarzenia oświetlić można, kierując w te stronę włączone światła własnego samochodu.

b) wezwanie pomocy

c) wyłączenie stacyjki samochodu, który uległ wypadkowi

d) dokonanie wstępnej oceny- ilu poszkodowanych znajduje się w pojeździe, w jakim są stanie, czy są zdolni do samodzielnego opuszczenia pojazdu, ewentualnie czy można ich wyjąć z pojazdu, jeśli jest to konieczne, np. zagrożenie wybuchem, pożarem

e) jeśli są wskazania do wydobycia poszkodowanego z pojazdu (niebezpieczeństwo pożaru, wybuchu, skażenie toksycznymi substancjami także gazami, poszkodowany nie oddycha i nie ma tętna- czyli należy podjąć RKO) należy to bezzwłocznie uczynić stosując chwyt Raudkego.

 

Przed wykonanie chwytu Raudkego należy sprawdzić czy kończyny dolne poszkodowanego nie są zaklinowane!!!

Chwyt Raudkego jest najbezpieczniejszą metoda ewakuowania poszkodowanego z pojazdu w pojedynkę w sytuacji zagrożenia.

Opis chwytu:

1.Glowe i plecy chorego należy oprzeć na swojej piersi i przekładając obie ręce pod ramionami rannego, chwycić oburącz za przedramiona. Następnie wysuwa się poszkodowanego z samochodu. Chwyt ten umożliwia wydostanie poszkodowanego z pojazdu przez jednego ratownika w sytuacji, gdy nie dysponujemy sprzętem ratowniczym. Pozycja ta nie zapewnia stabilizacji kręgosłupa

2. Chwyt Raudkego z unieruchomieniem głowy- wkładamy obie ręce pod ramiona rannego, jedna rękę układamy na żuchwie chorego, a druga trzymamy za przedramię poszkodowanego. Pozycja ta umożliwia stabilizacje kręgosłupa szyjnego. Można ja zastosować, gdy nie ma dużych dysproporcji miedzy gabarytami poszkodowanego i ratownika.

 

Nie zapominamy o własnym bezpieczeństwie!!!!!!

 

3. Inna możliwością wyjęcia poszkodowanego z samochodu jest użycie zrolowanego koca jako pętli (lub szelek) założonej pod ramiona rannego i z jego pomocą wyciągniecie go z pojazdu. Przy zastosowaniu tej metody kręgosłup szyjny jest niezabezpieczony. Nie zaleca się stosowania tego sposobu u pacjentów urazowych.

 

f) jeśli poszkodowany znajduje się poza pojazdem, należy go zbadać.

Najpierw sprawdzamy oddech i tętno. Przy udrażnianiu dróg oddechowych nie odginamy głowy tylko wysuwamy żuchwę. Jeśli stwierdzamy brak tętna i oddechu przystępujemy do RKO.

Jeśli oddech i tętno są zachowane  przeprowadzamy badania fizykalnego, którego celem jest dokładniejszą ocena urazów i objawów chorobowych, umożliwiającą dalsze postępowanie z rannym. Badanie fizykalne przeprowadzamy od głowy do stop.

 

 

g)należy unieruchomić głowę i szyje

h) zabezpieczyć miejsca krwawienia, unieruchomić złamania

i)Zabezpieczyć poszkodowanego przed utrata ciepła i  co kilka minut kontrolować oddech i tętno

 

 

 

 

ZŁAMANIE KOŃCZYNY

Podział złamań:

-Zamknięte-nie ma przerwanej ciągłości skory w okolicy uszkodzonej kości

-otwarte- uszkodzona jest także skóra

 

Objawy złamania:

-ból

-obrzęk i zmiana zabarwienia skóry (zasinienie)

-zniekształcenie kończyny (wygięcie w nienaturalny sposób)

-przy złamaniu otwartym widoczne kości

-utrata funkcji złamanej kończyny

-czasami słyszalne tarcie o siebie odłamów kostnych, ale nigdy nie należy poruszać złamana kończyna, by to sprawdzić, ponieważ złamane, ostre końce kości mogą spowodować uszkodzenie naczyń i nerwów biegnących w pobliżu

 

POSTEPOWANIE W MIEJSCU WYPADKU

Przy stwierdzeniu lub podejrzeniu uszkodzenia kończyny należy pozostawić ja w ułożeniu zastanym lub powodującym najmniejsze dolegliwości bólowe i w tym ułożeniu ustabilizować z użyciem dostępnych środków.

 

Cel unieruchomienia:

1.      Zabezpieczenie przed dodatkowymi obrażeniami

2.      Zmniejszenie bólu na czas transportu

 

środki stosowane do unieruchomienia

-szyny metalowe, które można dopasować do kształtu kończyny np. Kramera

-materace próżniowe-dopasowujace się samoczynnie do kształtu  ciała w momencie odessania z nich powietrza

-chusty i temblaki do podwieszania kończyny górnej

-inne środki doraźne, znajdujące się pod ręką- listwy drewniane, poduszki

 

URAZY KRĘGOSŁUPA

 

OBJAWY WSKAZUJACE NA URAZ KREGOSLUPA Z USZKODZENIEM RDZENIA KREGOWEGO

 

-bradykardia

-drętwienie lub brak czucia tułowia i kończyn poniżej określonego poziomu

-niemożność poruszania kończynami

-wiotkość kończyn

-brzuszny tor oddychania(na skutek porażenia mięsni międzyżebrowych)

-gorąca i sucha skora

-priapizm- przedłużona erekcja prącia

-obrzęk, bolesność lub deformacja w przebiegu kręgosłupa

 

 

UNIERUCHOMIENIE KREGOSLUPA SZYJNEGO DO TRANSPORTU ZAPEWNIAJA:

-kołnierz ortopedyczny i system unieruchomienia głowy z deska ortopedyczna

-kołnierz ortopedyczny i kamizelka KED (KENDRICKA)

-kołnierz ortopedyczny i prawidłowo usztywniony materac próżniowy

 

 

 

SPRZET SŁUŻĄCY DO PRZENOSZENIA CHORYCH

-deska ortopedyczna

-nosze kartkowe

-płachta ratownicza

-krzesło transportowe

-koc

 

Bezpieczne przeniesienie poszkodowanego na nosze wymaga współpracy kilkorga ratowników, optymalna liczba to 5.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

POSTEPOWANIE W WYPADKACH W RUCHU DROGOWYM

 

Co należy zrobić?

Zatrzymać się w celu udzielenia pomocy. Ratując poszkodowanych w wypadkach drogowych, należy od samego początku dbać o własne bezpieczeństwo.

-          Jeśli jadąc samochodem, widzisz z daleka, ze zbliżasz się do miejsca wypadku, zasygnalizuj to innym kierowcom jadącym z tylu, włączając z wyprzedzeniem światła awaryjne

-          Nie podjeżdżaj zbyt blisko miejsca wypadku; najlepiej zachowaj bezpieczną odległość 10-20 metrów

-          Ustaw własny samochód na poboczu w taki sposób, aby jego światła mogły oświetlić w ciemności miejsce wypadku

-          Dla własnego bezpieczeństwa należy mieć na sobie kamizelkę odblaskową

-          Wyjmij trójkąt ostrzegawczy z samochodu, rozłóż go i trzymając go przed sobą idź w kierunku nadjeżdżających pojazdów

-          Ustaw trójkąt przy prawej krawędzi jezdni, w miejscu widocznym, we właściwej odległości tzn., przynajmniej 100 -200 m przed miejscem wypadku na autostradach i drogach szybkiego ruchu, w terenie zabudowanym trójkąt umieszczamy za pojazdem o odległości 1m lub na pojeździe, poza terenem zabudowanym w odległości 30-50 m

-          Na zakrętach i wzniesieniach trzeba postępować wyjątkowo rozważnie. W grę wchodzi Twoje życie! Trójkąt ostrzegawczy należy wówczas postawić przed zakrętem i przed wzniesieniem

-          Nadjeżdżające pojazdy można ostrzec dodatkowo, machając ręka w gore i dół

-          Wezwij kierowców do współpracy, aby ostrzegali również pojazdy nadjeżdżające z przeciwnej strony

-          Jeśli na miejscu wypadku jest więcej ratujących, rozdziel zadania

-          Ogień płonący na ludziach ugaś gaśnicą proszkowa, w żadnym wypadku nie kieruj strumienia gaśnicy na twarz rannego

 

1

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin