Wykład 8.doc

(71 KB) Pobierz
Wykład 8

Wykład 8

 

Zaburzenia pozorowane!

n                    Świadomie i umyślne stwarzanie pozorów choroby dotyczących sfery somatycznej (np. ból) lub psychicznej (np. urojenia) w celu wzbudzenia troskliwości lekarzy

n                    Typowa etiologia: osoba ze zdiagnozowanym zaburzeniem pozorowanym w okresie dzieciństwa podczas choroby somatycznej zetknęła się z odrzuceniem lub znęcaniem się. Jako człowiek dorosły przeżywa swoją chorobę ponownie i chce, żeby się nią zaopiekowano

 

 

Symulacja!

n                    Świadome i umyślne fabrykowanie objawów somatycznych lub psychicznych w celu osiągnięcia określonych korzyści typu: realizacja polisy ubezpieczeniowej, uniknięcie więzienia lub innej kary

n                    Typowa etiologia: zaburzenia osobowości (osobowość antysocjalna)

 

 

Czym jest MĄDROŚĆ?

n                   Zdaniem Baltesa i in. z Instytutu Maxa Plancka w Berlinie mądrość to znawstwo w zakresie sensu i sposobu życia

q                   czyli wiedza ekspercka o istocie ludzkiej kondycji oraz sposobach planowania, kierowania i pojmowania dobrego życia

 

 

5 przejawów mądrości

n                     wiedza deklaratywna (faktograficzna) dotycząca pragmatyki życiowej (natury ludzkiej, rozwoju w okresie całego życia, relacji interpersonalnych, norm społecznych, indywidualnych różnic rozwojowych)

n                     wiedza proceduralna dotycząca pragmatyki życiowej (strategii i heurystyk dotyczących określania i oceny ważności celów życiowych, sposobów rozwiązywania konfliktów, alternatywnych strategii awaryjnych)

n                     wiedza kontekstualna zdobyta w trakcie życia (odnosi się do różnych wątków i kontekstów ludzkiego życia <edukacji, pracy, rodziny, przyjaźni, itp.> ale też obejmuje perspektywę całego życia)

n                     relatywizm wartości i tolerancja (uznanie indywidualnych i kulturowych różnic w zakresie wartości, otwarte dążenie do stanu równowagi między interesem własnym a grupowym)

n                     świadomość braku pewności i radzenie sobie z nim (dotyczy wiedzy n.t. ludzkich ograniczeń, niskiej przewidywalności zdarzeń i ich następstw)

 

 

 

Przykłady odpowiedzi ocenianych na skali mądrości

15-letnia dziewczyna chce wyjść za mąż. Co należy rozważyć i zrobić?

 

              Odpowiedź oceniana nisko – jako niezbyt mądra

q                     15-letnia dziewczyna chce wyjść za mąż? Nie, w żadnym wypadku, wychodzenie za mąż w wieku 15 lat jest zdecydowanie niewłaściwe. Powinno się powiedzieć dziewczynce, że małżeństwo nie jest możliwe. Popieranie takiego pomysłu byłoby nieodpowiedzialne. Nie, to jest zupełnie szalony pomysł

 

              Odpowiedź oceniana wysoko – jako mądra

q                     Cóż, na pierwszy rzut oka problem wydaje się prosty. Generalnie małżeństwo nie jest dobrą rzeczą dla piętnastoletniej dziewczynki. Ale zdarzają się sytuacje, które nie pasują do przeciętnego obrazu. Być może w tym przypadku wchodzą w grę szczególne okoliczności życiowe, takie jak śmiertelna choroba dziewczynki. Albo utrata rodziców. Dziewczynka może żyć także w innej kulturze lub innym okresie historycznym. Być może wychowywała się w systemie wartości odmiennym od naszego. Ponadto powinno się pomyśleć o tym, jak należałoby rozmawiać z dziewczynką i wziąć pod uwagę jej stan emocjonalny

 

 

„Poprawki” do 5 kryteriów…

n                     Mądrość to nie tyle specyficzna wiedza o życiu, ile umysłowy mechanizm posługiwania się nią.

q                     można rozumieć go jako metaheurystykę, aktywizującą i organizującą wiedzę na temat podstawowej pragmatyki życiowej w służbie życia rozumnego i dobrego

q                     dlatego mądre decyzje niekoniecznie muszą opierać się na ogromnej liczbie informacji lub na bardzo rozważnym planowaniu – mogą być podejmowane w oparciu o małą liczbę optymalnych wskazówek, zaczerpniętych z wyższego poziomu wiedzy i doświadczenia (Baltes i Staudniger, 2000)

n                     Mądrość można rozumieć też w kategoriach:

q                     orientacji na wspólne dobro (Kekes, 1995)

q                     równowagi między dobrem własnym a innych (Sternberg, 1998)

q                     integracji poznawczych, refleksyjnych, emocjonalnych aspektów osobowości (Ardelt, 2004) lub poznawczych, wolicjonalnych i afektywnych systemów Ja (Kramer, 1999)

 

 

Niektóre czynniki sprzyjające mądrości

n                     Czynniki związane z właściwościami osoby:

q                     styk aspektów inteligencji i osobowości (myślenie postformalne, siła ego, kreatywność, styl poznawczy oceniający <skłonność do oceniania i porównywania> oraz progresywny <gotowość do wychodzenia poza określone reguły i tolerancja dwuznaczności>)

q                     wiek (największy wzrost w okresie dorastania i wczesnej dorosłości; rozkwit – 6-7 dekada życia)

 

n                     Czynniki związane z kontekstem doświadczania:

q                     zawód związany ze stałym kontaktem z różnym trudnymi sytuacjami życiowymi (w skali 1-7 psycholodzy byli „mądrzy” na: 3,8 J),

q                     rodzicielstwo

q                     krytyczne doświadczenia życiowe

 

n                     Czynniki związane ze znawstwem

q                     bogate doświadczenie życiowe i zawodowe

q                     przewodnictwo mentorów

q                     zainteresowanie różnymi aspektami życia, dążenie do doskonałości

 

 

 

 

 

Jak rozwijać mądrość?

n                    Współdziałanie

q                    mentoring

q                    dialogi zewnętrzne (interakcje społeczne)

 

n                    Refleksja

q                    organizacja czasu do namysłu (sprzyja poszerzaniu zakresu świadomości i uwagi – a tym samym zdolności do różnicowania informacji i uwzględniania ich kontekstu)

q                    dialogi wewnętrzne (interakcje wyobrażone)

q                    tworzenie umysłowych skryptów związanych z mądrością (wskazówek koordynujących <aktywizujących i współorganizujących znaczną część wiedzy w zasadzie dostępnej ale na ogół nie wykorzystywanej jako strategia przewodnia> rozwijanych przy pomocy technik wizualizacyjno-pamięciowych)

 

 

 

ZABURZENIA ZWIĄZANE ZE STRESEM

n                   Pierwotna i nadrzędna przyczyna:

q                   wydarzenie(a), powodujące silny krótkotrwały lub przewlekły stres

 

n                   Konsekwencje:

q                   trudności w skutecznym radzeniem sobie

q                   trudności w funkcjonowaniu społecznym

 

 

Stres fizjologiczny (Hans Selye)

n                    Stres (Ogólny Zespół Adaptacyjny) –  niespecyficzna reakcja organizmu na szkodliwe bodźce (stresory)

 

n                    Stadia Ogólnego Zespołu Adaptacyjnego:

q                    Stadium reakcji alarmowej (zostają zmobilizowane siły obronne)

q                    Stadium odporności (następuje pełne przystosowanie się do stresora)

q                    Stadium wyczerpania (gdy stresor jest zbyt długo nasilony)

 

 

Stres psychologiczny (m.in. Lazarus, Folkman)

n                     Definicja: określona reakcja między osobą a otoczeniem, która oceniana jest przez osobę jako obciążająca lub przekraczająca jej zasoby i zagrażająca jej dobrostanowi

 

n                     Ocena sytuacji stresowej:

q                     pierwotna

n                     jako krzywdy (dot. zaistniałych szkód)

n                     jako zagrożenia (dot. antycypowanych szkód)

n                     jako wyzwania (dot. antycypowanych sytuacji, w których możliwe są zarówno szkody, jak i korzyści)

q                     wtórna

n                     możliwości podjęcia działania usuwającego przyczyny stresu lub przynajmniej łagodzącego jego skutki

 

 

Rodzaje stresorów

n                   ze względu na siłę

q                   o dużej, średniej, słabej sile

n                   ze względu na czas

q                   jednorazowe, cykliczne, chroniczne, sekwencyjne

n                   ze względu na środowisko

q                   np. rodzinny, organizacyjny

n                   ze względu na ich kontrolowalność

q                   kontrolowalne, niekontrolowalne

 

 

Strategie radzenia sobie ze stresem (Lazarus, Moss)

 

ukierunkowanie

sposoby radzenia sobie

poznawcze

behawioralne

 

na problem

poznawcze zbliżanie się

(np. myślenie o różnych sposobach rozwiązania problemu)

behawioralne zbliżanie się

 

(np. sporządzenie planu działania i postępowanie wg. niego)

 

na emocje

poznawcze unikanie

 

(np. próba zapomnienia

o problemie)

behawioralne unikanie

 

(np. zaangażowanie się

w nowe przedsięwzięcie)

 

 

Które style są bardziej efektywne?

 

 

Ostra reakcja na stres

n                    Definicja:

q                    Reakcja na wyjątkowy stres fizyczny lub psychiczny

q                    u osoby nie przejawiającej uprzednio żadnego zaburzenia psychicznego

q                    ustępująca zazwyczaj w ciągu kilku godzin lub dni

n                    Specyfika stresora:

q                    druzgocące przeżycie pociągające za sobą poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa lub fizycznej nienaruszalności osoby (lub osoby bliskiej)

q                    np. katastrofa żywiołowa, wypadek, bitwa, napad, gwałt, , pożar domu, nadzwyczaj nagła i zagrażająca zmiana pozycji społecznej, śmierć kilku osób w krótkim czasie 

n                    Specyfika objawów:

q                    pojawiają się zwykle w ciągu kilku minut po zadziałaniu stresowego bodźca;

q                    początkowo: stan oszołomienia ze zwężeniem pola świadomości i uwagi...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin