Wykład 1 03.10.2003
Często występujące choroby psychiczne:
Psychiatria – dyscyplina medyczna zajmująca się rozpoznawaniem, leczeniem i profilaktyką zaburzeń psychicznych.
Klasyfikacja zaburzeń psychiatrycznych:
Skala ICD-10
F00 – F09 – zaburzenia psychiczne organiczne np. choroba Alzheimera F00, otępienie F03, charakteropatia F07,
F10 – F19 – uzależnienia, nadużywania substancji psychoaktywnych; alkoholizm F10, uzależnienie od kokainy F14, środki halucynogenne F14, środki wziewne F18,
F20 – F 29 – schizofrenia i zaburzenia urojeniowe; paranoja F22, psychozy mieszane F25,
F30 – F39 – zaburzenia nastroju; stan maniakalny F30,
F40 – F49 – zaburzenia nerwicowe,
F50 – zaburzenia odżywiania, bulimia, anoreksia,
F52 – dysfunkcja seksualna bez podłoża organicznego – somatycznego,
F60 – psychopatie, zaburzenia osobowości,
F65 – zaburzenia preferencji seksualnych,
F70 – F79 – zaburzenia upośledzenia umysłowego,
F90 – F98 – zaburzenia u dzieci i młodzieży.
Wykład 2 17.10.2003
Ocena stanu psychicznego. Stany nagłe (pobudzenie, agresja)
Wywiad:
Ocena funkcji psychicznych:
Samobójstwo: najwięcej w Finlandii i na Węgrzech. Mężczyźni po 40 roku życia, obarczeni schorzeniami fizycznymi, nałóg. Mężczyźni: postrzał, powieszenie. Kobiety: leki.
Stany depresji i pobudzenia występują u chorych – psychopatów z zaburzeniami świadomości, u uzależnionych (alkohol, kokaina, morfina), osoby z zaburzeniami umysłowymi (niedorozwinięci umysłowe, starsi ze zmianami otępiennymi), schizofrenia.
Wykład 3 04.11.2003
Substancie psychoaktywne:
· Alkohol,
· LSD i środki halucynogenne,
· Amfetamina,
· Kokaina.
Najstarszy alkohol etylowy C2H5OH jest ogólnie dostępny. Ryzyko uzależnienia od alkoholu 10-13%. Nałogowcy wypijają 70-80% ogólnej liczby spożywanego alkoholu.
Polska → K:M = 1:8
USA → K:M = 1:4
Większość osób upijających się nie ma kontaktu z lekarzem.
Objawy upicia:
· Oczopląs,
· Zamotanie mowy,
· Objawy ze strony układu nerwowego,
· Podwyższone RR.
Klasyfikacja Jelinka:
Alkoholizm α – picie typowe dla osób z nerwicami, depresjami; sięgają po alkohol, żeby się wyluzować, rozluźnić nerwy, odprężyć się.
Alkoholizm β – stwierdza się zmiany somatyczne, np. marstkość wątroby, polineuropatię – zapalenie naczyń obwodowych, zapalenie trzustki.
Alkoholizm γ, Δ – pełny nałóg, odróżnia się utratę kontroli picia, ciągi picia, niemożność powstrzymania się od alkoholu, objawy abstynencyjne, piscie alkoholu non stop przez kilka dni, a nawet tygodni. Występowanie objawu abstynencyjnego jest dowodem na to, że mamy do czynienia z alkoholizmem (inaczej zespół odstawienia). Zespół ten występuje od kilku do kilkunastu godzin po zaprzestaniu picia lub po gwałtownym obniżeniu poziomu alkoholu we krwi. Objawy: niepokuj, kołatanie serca, lęk wewnętrzny, nadmierna potliwość lub wahanie temperatury, drżenie rąk, języka i głowy. Bez leczenia zespół ten ustępuje po około 4-5 dniach, jeśli nie przejdzie w coś gorszego.
Alkoholizm ε – forma niejasna.
Kobiety potrafią dłużej ukryć swój nałóg. Bardzo często piją w samotności.
Powikłania alkoholizmu:
· Majaczenie (delirium),
· Padaczka alkoholowa,
· Zaburzenia psychoorganiczne (charakteropatia),
· Zespół abstynencyjny,
· Zespół Korsakowa.
Leczenie poprzez spotkanie z psychologiem lub psychoterapeutą (psychoterapia indywidualna lub grupowa. Estenol, Antikol – połykany lub wszywany.
LSD – 25 – modelowy przedstawiciel środków halucynogennych. Inne: psylocybina, meskalina. Głównie w formie doustnej lub palone. Dają omamy wzrokowe, zaburzenia czucia i przestrzeni, niepokój, pobudzenie układu współczulnego (kołatanie serca, nudności, silne poty). Objawy mogą przypominać schizofrenię paranoidalną.
Amfetamina:
Pochodne anfetaminy – środki pobudzające, dawniej w powszechnym użyciu u sportowców, a także w czasie wojny. Działanie pobudzające, wzrost RR, niepokój, kołatanie serca, przy przedawkowaniu nagła śmierć sercowa. Przewlekłe podawanie powoduje zmiany zwyrodnieniowe w układzie nerwowym i degradację fizyczną. Doskonale hamują łaknienie i powodują utratę masy ciała – hamują ośrodek głodu.
Kokaina – palenie i przez nos. Po zażyciu euforia, pobudzenie, zmniejszenie łaknienia, gonitwa myśli, pobudzenie seksualne. Powoduje wyniszczenie organizmu.
Konopie indyjskie – haszysz, marihuana. Głównie palone. Powoduje przyjemne stany marzeniowe, często przejście od błogostanu do lęku, zaburzenie poczucia czasu, halucynacje, pobudzenie seksualne. Sprzyjają konfliktom z prawem.
Wykład 4 14.11.2003
Świadomość i jej zaburzenia.
Świadomość – pewne przeżywanie siebie i otoczenia; umiejętność przeżywania siebie i otoczenia.
Zaburzenia świadomości - przejawia się jako wypaczenie własnego istnienia i poczucia rzeczywistości. Wyrażają się w zmniejszeniu lub zniesieniu pomocnych percepcji orientacji, mówienia czy myślenia. U pacjentów z zaburzeniami świadomości wywiad jest ciężki do zebrania. Zaburzenia dzielą się:
1. Zaburzenia świadomości ilościowe:
2. Zaburzenia świadomości jakościowe:
Zespół Elpenora – odmiana stanu pomrocznego; po obudzeniu (nagłym) pełna sprawność ruchowa, ale mózg nie kontaktuje.
Wykład 5 18.11.2003
Schizofrenia
Eugeniusz BLEULER na początku XX wieku podał definicję schizofrenii i jej podział.
Schizo – rozszczepienie rozszczepienie umysłu
Frenia – umysł
Jest to jedna z endogennych psychoz, choroba młodych ludzi. Zachorowanie pomiędzy 18-35 rokiem życia. Być może występuje na skutek zaburzeń przekaźników nerwowych (neuroprzekaźników). Przebieg jest różny: ostry, podostry, przewlekły. 40% chorych to ludzie, którzy przez część swojego życia przebywali w szpitalu psychiatrycznym, przyjmowali leki psychotyczne. Są 4 główne postacie schizofrenii i szereg pobocznych. Schizofrenia jest chorobą, która prowadzi do dużych zaburzeń afektu, często są zaburzenia myślowe, zaburzenia spostrzegania, poczucie derealizacji. Częste jest odczucie tego, że się samemu zmieniło (depersonalizacja) – interpretacja mglista i wodnista.
Podział schizofrenii:
Im młodszy wiek zachorowania tym gorzej dla pacjenta.
Wykład 6 02.12.2003
Stany maniakalne (mania)
Jest to odwrotność depresji. Najczęściej u ludzi młodych (18-35 rok życia). Jest to psychoza endogenna rzadsza od depresji. Jedna z nielicznych chorób psychicznych przyjemnie odczuwana przez pacjenta.
Objawy stanu maniakalnego:
· Podwyższony nastrój,
· Podwyższony napęd (nienaturalnie ruchliwy),
· Typowa nadaktywność myśli, przyspieszony tok myślenia,
· Pacjent mało śpi,
· Mnóstwo pomysłów.
Łagodny rozwinięty stan maniakalny. Często psychoza zatrzymuje się na tym. Doskonały humor, wielomówność, optymizm, energia zwiększona, problemów nie ma i nie będzie. Często nadużywanie alkoholu i nadmierne libido (zwiększony popęd płciowy). Ostra mania przebiega z furiami. Ludzie w stanie maniakalnym w ciągu sekundy podejmują życiowe decyzje. Orientacja pacjenta jest prawidłowa, pamięć nawet może się poprawić, świadomość bez zaburzeń.
Mania nieleczona trwa minimum 2 tygodnie do 3 miesięcy. Są pacjenci, którzy tylko raz mieli manie, u niektórych powraca co 2 lata.
Wykład 7 12.12.2003
Charakteryzuje się jednym zaburzeniem urojeniowym. Zwarte logiczne urojenia. Jest znacznie rzadsza od schizofrenii. Jest oporna na leczenie, bardzo mało efektywne. Chory ma jeden tor urojeniowy, najczęściej paranoja prześladowcza. Pacjent nie ma omamów, halucynacji, zaburzeń pamięci i świadomości. Kontakt z pacjentem jest dobry.
Zespół Otella:
Urojenia niewiary małżeńskiej. U ludzi, którzy są karani i leczą się u psychiatry, posługują się zaświadczeniami psychiatrycznymi. Chory jest przekonany, że partner zdradza, a niewykrycie dowodów to spryt kochanków. Przeszukuje cały dom w poszukiwaniu, np. listów świadczących o zdradzie. Częste są wymuszania siłą przyznania się do zdrady.
Wykład 8 16.12.2003
Zespoły depresyjne – depresje (melancholia)
Podział:
1. Depresja endogenna:
2. Depresje somatogenne:
3. Depresja psychogenna:
Subdepresja – depresja łagodna.
Istnieje nieliczna grupa leków sprzyjających depresji, np. tabletki antykoncepcyjne, alkohol, leki na nadciśnienia (niektóre), sterydy, neuroleptyki (Holoperidol).
Choroba ta ma skłonność do nawrotów. 1 rzut 3 tygodnie do 8-9 miesięcy.
Skala Becka i Hamiltona – służy do oceny depresji.
sajdula