MIĘŚNIE OBRĘCZY KOŃCZYNY GÓRNEJ
1. M. naramienny (m. deltoideus) - leżący powierzchownie, największy mięsień okolicy barku o kształcie odwróconej greckiej litery Δ.
Proksymalnie mięsień przyczepia się do końca barkowego obojczyka, wyrostka barkowego łopatki i dolnego brzegu grzebienia łopatki. Przyczep końcowy wspólny dla całego mięśnia tworzy ścięgno biegnące do guzowatości ramiennej kości ramiennej.
Funkcje
Część barkowa odwodzi ramię aż do poziomu. Podnoszenie ramienia powyżej poziomu odbywa się w stawach obojczykowych. Część obojczykowa przywodzi do przodu i dokonuje ruchu obrotowego ramienia do wewnątrz. Część grzebiebniowa przywodzi do tyłu i dokonuje rotacji ramienia na zewnątrz.
2. M. nadgrzebieniowy (m. supraspinatus) - trójkątny mięsień rozpostarty między dołem nadgrzebieniowym łopatki do końca bliższego kości ramiennej.
Budowa
Przyczep proksymalny znajduje się w dole nadgrzebieniowym łopatki oraz na powięzi nadgrzebieniowej. Przyczep dystalny kończy w postaci mocnego ścięgna przyczepia się do guzka większego kości ramiennej i do torebki stawowej stawu ramiennego.
Mięsień nadgrzebieniowy odwodzi ramię oraz napina torebkę stawu ramiennego. Wykonuje dodatkowo niewielką rotację ramienia na zewnątrz.
3.M. podgrzebieniowy (m. infraspinatus) - płaski mięsień zlokalizowany na grzbietowej powierzchni łopatki.
Przyczep bliższy znajduje się w dole podgrzebieniowym łopatki, przyśrodkowo. Częściowo przyczepia się również do przegrody włóknistej oddzielającej go od mięśni obłego mniejszego i obłego większego. Przyczep obwodowy w formie płaskiego ścięgna, częściowo zrośniętego z torebką stawu ramiennego, przyczepia się do guzka większego kości ramiennej.
Odwracanie ramienia (rotacja na zewnątrz). Częściowo wspomaga podnoszenie ramienia. Napinanie torebki stawu ramiennego.
4. M. obły mniejszy (m. teres minor) - podłużny, mały mięsień przebiegający wzdłuż dolnej krawędzi mięśnia podgrzebieniowego.
Przyczepia się do powierzchni grzbietowej bocznego brzegu łopatki. Przechodząc w ścięgno przytwierdzone do powierzchni dolnej guzka większego kości ramiennej i torebki stawowej stawu ramiennego.
Rotacja kości ramiennej na zewnątrz oraz napięcie torebki stawowej.
5. M. obły większy (m. teres major) - mocny mięsień rozpostarty między dolnym kątem łopatki a górnym fragmentem trzonu kości ramiennej.
Przyczep bliższy znajduje się na powierzchni grzbietowej w okolicy dolnego kąta łopatki. W swoim przebiegu włókna mięśnia kierują się ku górze i do boku. Przyczep dalszy tworzy mocne ścięgno dochodzące do guzka mniejszego kości ramiennej.
Opuszczanie uniesionego ramienia. Antagonista mięśnia naramiennego. Działa synergistycznie z mięśniem najszerszym grzbietu przywodząc ramię ku tyłowi i rotując je do wewnątrz.
6. M. podłopatkowy (m. subscapularis) - duży, pierzasty, płaski mięsień zlokalizowany na powierzchni żebrowej łopatki.
Przyśrodkowy przyczep zlokalizowany jest na powierzchni żebrowej łopatki oraz na powięzi podłopatkowej. Włókna mięśnia zbiegają się koncentrycznie do boku tworząc ścięgno, które zrasta się częściowo z torebką stawu ramiennego, a następnie przyczepia się do guzka rakowego mniejszego i większego kości ramiennej.
Rotacja ramienia do wewnątrz - działanie antagonistyczne w stosunku do mięśnia podgrzebieniowego. Napięcie torebki stawowej.
Grupa przednia mięśni ramienia:
1. M. kruczo-ramienny (m. coracobrachialis) - najmniejszy mięsień grupy przedniej mięśni ramienia.
Przyczep proksymalny znajduje się na wyrostku kruczym łopatki. Dodatkowo zrasta się z głową krótką mięśnia dwugłowego ramienia i ścięgnem mięśnia piersiowego mniejszego. Przyczep dystalny zlokalizowany jest w połowie długości kości ramiennej na powierzchni przedniej przyśrodkowej.
W stawie ramiennym: zgina, przywodzi i obraca (do wewnątrz lub na zewnątrz w zależności od położenia).
2. M. dwugłowy ramienia (m. biceps brachii) - podłużny, wrzecionowaty mięsień rozpięty między łopatką a kością promieniową, należący do grupy mięśni przednich ramienia.
Zazwyczaj składa się z dwóch głów - głowy długiej (łac. caput longum) oraz głowy krótkiej (łac. caput breve). Głowy często są jednak "zduplikowane" i powszechne są przypadki osób z czterema, bądź nawet sześcioma głowami bicepsa (Osoba z większą ilością głów wolniej się męczy, lecz ich liczba nie wpływa na siłę mięśnia.) Przyczep ścięgnisty głowy długiej znajduje się na obrąbku stawowym i guzku nadpanewkowym łopatki. Głowa krótka rozpoczyna się przyczepem ścięgnistym położonym na wyrostku kruczym łopatki. Ku dołowi obie głowy mięśnia dwugłowego ramienia łączą się we wspólny brzusiec. W części dystalnej, powyżej stawu łokciowego mięsień wytwarza dwa łącznotkankowe ścięgna: powierzchowne, płaskie - rozcięgno mięśnia dwugłowego ramienia (łac. aponeurosis musculi bicipitis brachii) przechodzące w powięź przedramienia oraz właściwe ścięgno (łac. tendo musculi bicipitis brachii) przyczepione do guzowatości kości promieniowej.
Mięsień dwugłowy ramienia działa na dwa stawy: staw ramienny i staw łokciowy. W stawie ramiennym mięsień podnosi ramię do przodu. Dodatkowo głowa długa odwodzi ramię i obraca do wewnątrz, a głowa krótka przywodzi ramię. W stawie łokciowym mięsień dwugłowy ramienia jest zginaczem oraz najsilniejszym mięśniem odpowiedzialnym za odwracanie przedramienia i ręki (dokonuje supinacji dłoni i przedramienia).
W pozycji supinacji widoczne są najlepiej wyniosłości kuliste przedniej części mięśni, zwane potocznie bicepsami. Podczas skurczu rozcięgno mięśnia dwugłowego napina powięź przedramienia, co zwiększa siłę skurczu.
3. M. ramienny (m. brachialis) - silny mięsień, zginacz przedramienia, położony na przedniej powierzchni kości ramiennej pod mięśniem dwugłowym ramienia.
Przyczep początkowy znajduje się na przedniej powierzchni dolnej połowy kości ramiennej oraz w przegrodach międzymięśniowych (przyśrodkowej i bocznej). W górnej części obejmuje przyczep dystalny mięśnia naramiennego. Mięsień zrasta się częściowo z torebką stawu łokciowego. Bięgnąc w doł przyczepia się poprzez ścięgno do guzowatości kości łokciowej.
Silny zginacz przedramienia w stawie łokciowym. Wrośnięte w torebkę włókna napinają ją, uniemożliwiając wklinowanie się jej do stawu. Funkcja zgięcia przedramienia nie jest zależna od supinacyjnego ustawienia przedramienia jak to ma miejsce w przypadku mięśnia dwugłowego ramienia.
Grupa tylna mięśni ramienia:
1. M. trójgłowy ramienia (m. triceps brachii) - mięsień zajmujący całą powierzchnię tylną ramienia i należący do tylnej grupy mięśni ramienia, rozpięty między łopatką i kością ramienną a kością łokciową.
Składa się z trzech głów - głowy przyśrodkowej (łac. caput mediale), która przylega do kości ramiennej tworząc warstwę głęboką oraz głowy długiej (łac. caput longum) i bocznej (łac. caput laterale) leżącej na przyśrodkowej.
Przyczep bliższy głowy długiej znajduje na guzku podpanewkowym łopatki. Przyczep bliższy głowy przyśrodkowej znajduje się na tylnej powierzchni kości ramiennej poniżej bruzdy nerwu promieniowego sięgając i częściowo wchodząc w torebkę stawu łokciowego tworząc płaskie ścięgno. Przyczep bliższy głowy bocznej znajduje się na tylnej powierzchni kości ramiennej powyżej bruzdy nerwu promieniowego oraz na przegrodzie międzymięśniowej bocznej. Przyczepy dalsze wszystkich trzech głów kończą się wspólnym ścięgnem na tylnej powierzchni wyrostka łokciowego.
Głowa długa wymusza ruch w dwóch stawach - stawie ramiennym i stawie łokciowym, przy czym siła działania na staw ramienny jest większa niż na staw łokciowy. Jest ona najsilniejszym prostownikiem stawu ramiennego oraz silnym przywodzicielem ramienia. Głowa boczna i przyśrodkowa są głowami odpowiedzialnymi za ruch wyprostny w stawie łokciowym. Siła mięśni prostowników stawu łokciowego - mięśnia trójgłowego ramienia i mięśnia łokciowego jest mniejsza niż siła mięśni zginaczy stawu łokciowego - mięśnia kruczo-ramiennego, mięśnia dwugłowego ramienia i mięśnia ramiennego.
2. M. łokciowy (m. anconeus) - niewielki mięsień zlokalizowany na tylnej stronie ramienia w okolicy łokcia.
Przyczep bliższy znajduje się na nadkłykciu bocznym kości ramiennej, obejmuje dodatkowo więzadło poboczne promieniowe. Przyczep dalszy zlokalizowany jest po stronie tylnej kości łokciowej.
Współpracuje z mięśniem trójgłowym ramienia w prostowaniu stawu łokciowego. Napina torebkę stawową. Zwiera kości promieniową i łokciową.
Grupa przednia mięśni przedramienia:
1. M. nawrotny obły (m. pronator teres) - mięsień kończyny górnej leżący w warstwie powierzchownej grupy przedniej mięśni przedramienia. Jest mięśniem położonym najbardziej powierzchownie i bocznie w tej warstwie.
Składa się z dwóch głów. Głowa ramienna (łac. caput humerale) posiada przyczep proksymalny na przegrodzie międzykostnej przyśrodkowej ramienia i na nadkłykciu przyśrodkowym kości ramiennej. Głowa łokciowa (łac. caput ulnare) posiada przyczep proksymalny zlokalizowany na wyrostku dziobiastym kości łokciowej. Dystalnie obie głowy łączą się kierując się skośnie ku dołowi i bocznie, gdzie przechodzą w krótkie płaskie ścięgno położone na powierzchni bocznej kości promieniowej.
· nawracanie przedramienia w stawach promieniowo łokciowych
· zginanie stawu łokciowego
2. M. zginacz promieniowy nadgarstka (m. flexor carpi radialis) - wrzecionowaty mięsień kończyny górnej leżący w warstwie powierzchownej grupy przedniej mięśni przedramienia. Jest mięśniem położonym przyśrodkowo w stosunku do mięśnia nawrotnego obłego.
Przyczep proksymalny zlokalizowany jest na nakłykciu przyśrodkowym kości ramiennej i na powięzi przedramienia. Dodatakowo zrasta się z sąsiadującymi mięśniami. Mięsień przebiega skośnie ku dołowi, przechodząc w długie mocne ścięgno skierowane ku promieniowej stronie nadgarstka. Przebiega ono osobno pod troczkiem zginaczy, następnie w bruździe kości czworobocznej większej, kończąc się na podstawie II kości śródręcza. Niekiedy dochodzi także do podstawy III kości śródręcza.
· nieznaczne zginanie w stawie łokciowym
· zginanie i odwodzenie ręki w stronę promieniową
· nawracanie przedramienia
3...
sajdula