Czasowniki estar i haber Verbos estar y haber
Czasowniki estar i haber określają położenie osób i przedmiotów, jest jednak pewna różnica w ich użyciu. Haber to czasownik, który w czasie teraźniejszym jest nieodmienny – ma stałą formę hay.
Jeśli mówimy o osobie lub przedmiocie nieznanym, użyjemy haber. Takie zdanie zaczniemy od podania miejsca, w którym się dana rzecz znajduje. Po haber użyjemy tylko rodzajników nieokreślonych:
Hay un chico en la calle. (Na ulicy jest chłopiec)En la mesa hay unos libros. (Na stole leżą jakieś książki)
W przypadku rzeczy bądź osoby nam znanej lub wcześniej wspomnianej użyjemy estar:
¿Dónde está mamá? (Gdzie jest mama?)María está en la habitación. (María jest w pokoju.)
Jeśli pytamy bądź mówimy o ilości, użyjemy haber:
¿Cuántas cervezas hay en la nevera? (Ile piw jest w lodówce?)Hay tres cervezas en la nevera. (Są trzy piwa w lodówce.)
Gdy mówimy o ilości, możemy użyć również:
mucho (dużo)Hay muchos huevos en la nevera. (Jest dużo jajek w lodówce)poco (mało)Hay pocas uvas en la nevera. (Jest mało winogron w lodówce)
Mucho i poco uzgadniamy z formą rzeczownika określanego:
muchas lámparas (dużo lamp)muchos ordenadores (dużo komputerów)
stellina76