Imperfecto de Subjuntivo- formy i użycie.doc

Imperfecto de Subjuntivo – formy i użycie
Imperfecto de Subjuntivo – formas y uso

Tryb łączący Subjuntivo, poza czasem teraźniejszym, ma także czas przeszły - Imperfecto de Subjuntivo. Używa się go w tych samych sytuacjach co czasu Presente de Subjuntivo. Jedyną różnicą jest, że formy Imperfecto de Subjuntivo są wprowadzane przez czasownik w czasie przeszłym lub w trybie przypuszczającym, np.
 

(Presente de Subjuntivo) Tengo ganas de que vengas. (Mam ochotę, żebyś przyszła. )
(Imperfecto de Subjuntivo) Tenía ganas de que vinieras. (Miałam ochotę, żebyś przyszła.)
 

Zmiana czasu podporządkowuje się zasadzie zgodności czasów w języku hiszpańskim:

Me gusta que aprendas tan rápido. (Podoba mi się, że uczysz się tak szybko.)
Le gustaría que fueras con él. (On chciałby, żebyś z nim poszła.)

Jak już była mowa, użycie Imperfecto de Subjuntivo różni się od użycia Presente de Subjutivo jedynie tym, że czasownik wprowadzający występuje w czasie przeszłym lub w trybie przypuszczajacym.

W związku z tym czasu tego używa się, aby wyrazić:

• życzenie lub nadzieję:

Quise que participaras en la reunión. (Chciałem, żebyś uczestniczył w zebraniu.)

Po wyrażeniu ojalá (oby) można użyć zarówno formy teraźniejszej Subjuntivo, jak i formy przeszłej, w zależności od intencji, jaką chcemy wyrazić w zdaniu:

Ojalá el peluquero tenga tiempo para cortarme el pelo. (Oby fryzjer miał czas, żeby mi obciąć włosy.)
Ojalá el peluquero tuviera tiempo para cortarme el pelo. (Szkoda, że fryzjer nie ma czasu, żeby obciąć mi włosy.)

W pierwszym zdaniu mamy nadzieję, że fryzjer będzie wolny, żeby nas ostrzyc. Słowo ojalá użyte z formą teraźniejszą Subjuntivo wskazuje na prawdopodobieństwo realizacji życzenia.
W drugim zdaniu chcielibyśmy, aby fryzjer miał dla nas trochę czasu, ale wiemy, że tak nie jest. Forma w czasie Imperfecto de Subjuntivo w połączeniu z ojalá oznacza, że życzenie nie może zostać spełnione.

• prośbę, radę, sugestię:

Gdy czasownik wyrażający prośbę, radę lub sugestię jest w czasie przeszłym, wtedy czasownik w zdaniu podrzędnym jest odmieniony w Imperfecto de Subjuntivo.

El profesor nos pidió que trajéramos nuestros libros preferidos. (Nauczyciel poprosił nas, żebyśmy przynieśli nasze ulubione książki.)

• emocje lub uczucia:

Gdy czasownik wyrażający prośbę, radę lub sugestię jest w czasie przeszłym, wtedy czasownik w zdaniu podrzędnym odmieniamy w Imperfecto de Subjuntivo.

Se alegró de que te subieran el sueldo. (Ucieszył się, że podwyższyli ci pensję.)

• wątpliwość lub zaprzeczenie czasowników creer (wierzyć), parecer (wydawać się), pensar (myśleć, uważać):

Gdy czasownik wyrażający wątpliwość jest w czasie przeszłym, wtedy czasownik w zdaniu podrzędnym odmieniamy w Imperfecto de Subjuntivo. Ta sama sytuacja powtarza się, gdy w zdaniu nadrzędnym występuje zaprzeczona forma czasownika creer (wierzyć), parecer (wydawać się) lub pensar (myśleć, uważać) w czasie przeszłym.

Dudé de que fuera así, pero no dije nada. (Wątpiłam, żeby tak było, ale nic nie powiedziałam.)
Francisco no pensó que sus jefes tuvieran razón. (Francisco nie sądził, aby jego szefowie mieli rację.)

• cel:

W zdaniach odnoszących się do przeszłości po spójnikach para que (żeby), a fin de que (aby) używamy czasu Imperfecto de Subjuntivo.

No dije nada para que no pudieran tener más argumentos. (Nic nie powiedziałam, żeby nie mogli mieć więcej argumentów.)
Le escribí a fin de que me devolviese el dinero. (Napisałam do niego, żeby mi oddał pieniądze.)

Gdy mowa o użyciu cuando (gdy) lub hasta que (dopóki; do momentu, gdy) w odniesieniu do sytuacji przeszłych, zazwyczaj użyjemy trybu oznajmującego Indicativo, ponieważ opisujemy sytuacje dokonane, a nie sytuacje możliwe do zaistnienia.

Te esperé, hasta que no saliste. (Czekałam na ciebie, dopóki nie wyszłaś.)

Jednakże spójniki cuando (gdy) i hasta que (dopóki; do momentu, gdy) mogą łączyć się z Imperfecto de Subjuntivo, gdy występują w mowie zależnej w czasie przeszłym. W tym przypadku odnosimy się nie do sytuacji, która mogłaby zaistnieć, lecz do sytuacji przyszłej względem momentu, w którym zostało wypowiedziane zdanie, np.

Pablo: Dejaré esta relación cuando me asegure de que mi mujer me engaña. (Pablo: Zakończę ten związek, gdy się dowiem, że moja żona mnie zdradza.)
Pablo dijo que dejaría esta relación cuando se asegurara de que su mujer lo engañaba. (Pablo powiedział, że zakończy ten związek, gdy się dowie, że jego żona go zdradza.)

Imperfecto de Subjuntivo używamy także w zdaniach warunkowych drugiego typu.

Tworzenie Imperfecto de Subjuntivo

Aby utworzyć formy Imperfecto de Subjuntivo należy do tematu dodać odpowiednie końcówki. Podstawą dla tego czasu jest temat trzeciej osoby liczby mnogiej czasu Pretérito Indefinido de Indicativo, np.
estar (być, znajdować się) ellos estuvieron estuvie-ron

Od formy trzeciej osoby liczby mnogiej czasu Pretérito Indefinido należy odjąć końcówkę -ron i dodać następujące końcówki właściwie dla Imperfecto de Subjuntivo.

Trzeba jednak pamiętać, że czas Imperfecto de Subjuntivo ma dwa modele odmiany.
Form obu modeli można używać zamiennie. Aby uzyskać drugą formę, należy od trzeciej osoby liczby mnogiej czasu Pretérito Indefinido de Indicativo odciąć końcówkę -ron i dodać następujące końcówki wlaściwe dla Imperfecto de Subjuntivo:

Przykładowa odmiana czasowników ser (być), ver (widzieć), venir (przyjść), comprar (kupić), beber (pić), vivir (żyć).