Pirat - Quick Amanda.pdf - romans - czikit7

JAYNE ANN KRENTZ

PIRAT

PROLOG

- Nie, absolutnie się nie zgadzam. Nie wsadzicie

mnie do tego samolotu. Nie lecę. - Katherine Inskip

wcisnęła się głębiej w fotel, rzucając gniewne spoj

rzenie na dwie przyjaciółki, siedzące po drugiej stro

nie niskiego stolika. Za jej plecami wielka szyba

w sali odlotów zawibrowała, kiedy kolejny odrzuto

wiec oderwał się od pasa i wzbił w zachmurzone

niebo nad Seattle. - O ile wiem, to się nazywa ubez

własnowolnieniem. Nie macie prawa - dodała bun

towniczo.

- Zachowaj ten dramat do swojej następnej ksią

żki, Kate. Za kwadrans masz znaleźć się na po

kładzie. - Margaret Lark, wytworna i chłodna jak

zawsze, zerknęła na drogi, złoty zegarek. Mówiła

spokojnym, lecz nie znoszącym sprzeciwu tonem. Lata

w świecie biznesu nauczyły ją panować nad każdą dys

kusją i forsować swoje raq'e. - Dokładnie omówiłam

tę sprawę z Sarah i doszłyśmy do wniosku, że potrze

bujesz porządnego wypoczynku. To samo zresztą

powiedział ci lekarz. Twój agent też stwierdził, że

pomysł jest świetny, a dobrze wiesz, co to znaczy, kie-

6 • PIRAT

PIRAT • 7

dy nawet własny agent uważa, że powinnaś odpocząć

od pracy.

- Oczywiście, Kate, i nie masz co zaprzeczać - Sa

rah Fleetwood spojrzała na nią zatroskanym wzro

kiem. - Jak długo można żyć w nerwowym napięciu?

Sama mówiłaś, że ostatnio masz kłopoty z zasypia

niem. Poza tym tracisz apetyt i chudniesz w oczach.

Musisz coś z tym zrobić.

- Dobrze, może jestem trochę zestresowana, ale co

w tym dziwnego? - żachnęła się Kate. - Przecież przez

dziesięć dni byłam w podróży, promując nową książkę.

Co dzień w innym mieście - więc jak mam się czuć? Po

prostu jestem zmęczona, i tyle.

- Nie, chodzi o coś więcej niż zwykłe zmęczenie.

- Margaret była nieubłagana. - Obserwujemy cię od

dłuższego czasu, Kate. Usiłujesz utopić swoje prob

lemy w maniackiej pracy i wreszcie drogo za to

zapłacisz.

- A cóż jest złego w byciu pracoholiczką? Lubię

moją pracę, mało tego, kocham ją. Jestem nieszczęś

liwa, kiedy nie piszę. Zgłupieję, jeśli wyślecie mnie

stąd.

- Oczywiście, nie ma nic złego w tym, że lubisz

pisanie - uspokajała ją Sarah. - My też je ubóstwia

my. Nie w tym problem.

- W takim razie w czym? - zapytała Kate, czując

się coraz bardziej przyparta do muru argumentami

przyjaciółek. - Jestem szczęśliwa i dobrze mi z tym, co

robię. Cholernie dobrze, rozumiecie? - powiedziała,

wyzywająco unosząc podbródek.

- W tym, że powinnaś zwolnić tempo i prowadzić

bardziej ustabilizowane życie - stwierdziła Margaret.

- Od czasu rozwodu nie dajesz sobie ani chwili wy

tchnienia. Teraz, kiedy „Narzeczona pirata" zaczyna

się sprzedawać, możesz sobie wreszcie na to pozwolić.

Wierz mi, Kate, wiem, co mówię. Przez te lata, kiedy

pracowałam w różnych firmach, widziałam wystar

czająco wiele razy, co stres potrafi zrobić z człowie

kiem. Naprawdę nic miłego.

Otworzyła elegancką włoską torebkę i wyjęła z niej

kopertę z biletem lotniczym.

- Już nawet nie wiesz, jak można wypoczywać

i cieszyć się życiem. Najwyższa pora, żebyś sobie

przypomniała - powiedziała, wyciągając kopertę po

nad stołem. Kate nawet nie drgnęła.

- A wyspa Ametyst to wprost wymarzone miejsce

dla ciebie - dodała Sarah, biorąc bilet z rąk Margaret

i wsuwając go pomiędzy sztywne palce przyjaciółki.

- Tam jest wszystko co trzeba - palmy, słońce, ocean,

luksusowy kurort, papaje, kokosy i...

- Nie znoszę kokosów, i dobrze o tym wiecie

- wzdrygnęła się Kate.

- W takim razie będziesz jadła papaje - ucięła

Margaret, wstając. W dopasowanym żakiecie i spod

niach z cienkiej wełny wyglądała jak zwykle ślicznie

i szykownie. - No, pora na ciebie - stwierdziła, ze

rknąwszy na zegarek.

Sarah zerwała się z miejsca. Jej twarz o delikatnych

rysach jaśniała entuzjazmem.

- Wstawaj, staruszko - uśmiechnęła się. - Zaczy

nasz podróż do raju i na pewno ci się tam spodoba.

Czuję to.

Kate westchnęła i zwiesiła głowę z rezygnacją

skazańca. Mogłaby jeszcze podjąć rozgrywkę na ar-

8 • PIRAT

PIRAT • 9

gumenty z Margaret - ale kiedy w sprawę włączała się

Sarah, z charakterystycznym, wieszczym błyskiem

intuicji w orzechowych oczach - rzecz była z góry

przegrana. Ta drobna, szczupła i żywa dziewczyna

przywodziła jej na myśl niezmordowanego, barwne

go kolibra. I dziś, ubrana w cytrynowy sweter i spo

dnie w biało-czarny wzorek, wyglądała jak egzotycz

ny ptak.

- Sarah, wiem, że chcecie dla mnie jak nalepiej,

ale...

W odpowiedzi Sarah ujęła ją za ramię i podniosła

z fotela.

- Pomyśl tylko, kochana, wylądujesz w samym

środku pirackiego terytorium - powiedziała z entuz

jazmem. - Serio, zupełnie jak w twoich książkach.

Margaret zrobiła dokładne rozpoznanie, a wiesz prze

cież, że jest w tym dobra.

Kate ogarnęło paraliżujące poczucie rezygnacji.

Margaret rzeczywiście była bezbłędna. Dzięki temu

skomplikowane fabuły jej powieści, gdzie w dżungli

wielkich korporacji miłość splatała się z intrygą, były

równie prawdziwe, jak samo życie.

- Podobno na wyspie jest zrujnowany zamek,

który zbudował autentyczny pirat - ciągnęła Sarah.

- Naprawdę? - zaciekawiona Kate nawet nie za

uważyła, iż zbliżają się do stanowisk odprawy.

- Tak. W dodatku ten zamek, jak każda przy

zwoita ruina, ma swoją legendę - o pożądaniu i prze

mocy. Pomyśl tylko, Kate, prawdziwy pirat, jaka to

gratka dla ciebie. Nie mówiąc już o tych wszystkich

krwawych historiach. Będziesz się mogła wczuć w at

mosferę dawnych wieków.

- A co z tym pożądaniem? - zapytała Kate.

- Och, opowiadają tam jakąś legendę o królu

piratów, który osiadł na wyspie, a potem wyprawił się

do Anglii, porwał swoją narzeczoną i wywiózł ją na

południowe morza. Nie zgłębiałam jej speq'alnie, bo

jak wiesz, specjalizuję się w romansach współczesnych.

- Porwał swoją narzeczoną? - Kate odruchowo

zacisnęła w ręku kopertę, nie zauważając, że jest

coraz bliżej bramki. - Nigdy nie słyszałam opowieści

o wyspie Ametyst. Ba, w ogóle nie słyszałam o tej

wyspie.

Margaret uśmiechnęła się i impulsywnie uścisnęła

przyjaciółkę.

- Należy do łańcucha wysepek na Pacyfiku, zwane

go Wyspami Klejnotów. Będziesz miała mnóstwo

czasu, żeby je poznać. Trzymaj się, staruszko. Życzę ci

cudownego pobytu. Kiedy wrócisz, będziesz już inną

kobietą.

Dopiero teraz Kate spostrzegła ze zgrozą, że za

chwilę pożegna przyjaciółki.

- Poczekaj, co to znaczy, że będę miała mnóstwo

czasu? - zawołała, odwracając się. - Ile? Kiedy wra

cam? Na Boga, jak długo mam być na wygnaniu?

- Masz zarezerwowane miejsce w kurorocie na

miesiąc - odkrzyknęła Sarah.

- Miesiąc? To cała wieczność! Zanudzę się na

śmierć i wydam majątek. Żadnej z was nie stać na

opłacenie mojego pobytu.

- Dlatego podałyśmy numer twojego konta - wy

jaśniła Margaret.

- Boże, i kto tu mówił o stresie! -jęknęła Kate.

- Nigdy nie wyjdę z długów.

10 • PIRAT

PIRAT • 11

- Tylko nie zapomnij wysłać nam kartki - przypo

mniała ze śmiechem Sarah i pomachała ręką.

W chwilę później Kate zniknęła im z oczu, porwana

przez tłum spieszący się do samolotu.

wahania Margaret. - Ale pohamuj swoją wyobraźnię.

Ona ma dokładnie takie same szanse spotkania męż

czyzny swoich marzeń jak każda z nas - czyli zerowe.

Choć wszystkie trzy piszemy o miłości i przygodzie, na

co dzień żyjemy w nudnym, szarym świecie.

- Hm... A jednak przeczucie mi mówi, że wyspa

Ametyst da jej szczęście. Możesz się śmiać, ale uwa

żam, że to będzie coś więcej niż tylko miłe wakaq'e na

morzach południowych.

Kiedy wróciły do hali, Margaret zmarszczyła brwi.

- Mam nadzieję, że postąpiłyśmy właściwie - po

wiedziała z troską.

- Jak najbardziej - zapewniła ją pogodnie Sarah.

- Od chwili, kiedy wynalazłaś tę wyspę w agencji

turystycznej, miałam dobre przeczucia. Wiem, że to

idealne miejsce dla Kate.

- Ty i ta twoja intuicja... - westchnęła bez przeko

nania Margaret.

- Jeszcze nigdy mnie nie zawiodła - oświadczyła

Sarah i zatrzymała się przed stojakami pełnymi ksią

żek w krzyczących okładkach. Jedna z nich stała dalej

od innych, w dziale nowości. Barwny obrazek przed

stawiał przystojnego, muskularnego mężczyznę w ko

szuli o bufiastych rękawach, rozchełstanej na piersi. Za

szerokim pasem tkwił zabójczy kindżał. Namiętnie

obejmował rudowłosą piękność w przezroczystej ko

szuli, ledwie skrywającej jej wdzięki. Tło stanowił

szkicowo potraktowany widoczek tropikalnego wy

brzeża i statek o wydętych, czarnych żaglach. „Narze

czona pirata" - głosił złotymi literami tytuł. Pod spo

dem widniało wyraźnie nazwisko autorki - Katherine

Inskip.

- Wiesz, jakie byłyby najlepsze wakacje dla Kate?

- zagadnęła Sarah, w zamyśleniu kartkując romans.

- Jasne, że wiem. Powinna spotkać prawdziwego

pirata i przeżyć prawdziwą przygodę - stwierdziła bez

Pirat - Quick Amanda.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: