Ruski strój męski - Szerokie spodnie.doc

(63 KB) Pobierz
Ubiór: Ruski strój męski - Szerokie spodnie

Ubiór: Ruski strój męski - Szerokie spodnie

 

Pełne bryczesy zebrane od kostek do kolan były popularnym fasonem w epoce Wikingów w Skandynawii i Rosji, jak wynika ze źródeł takich jak gobeliny norweskie z Oseberg (Hougen 1940), rysunki na kamieniach z Gotlandii (Magnusson 1976) i srebrne figurki odkryte niedaleko Lund, Szwecja (Kulturhistorisk Museum, Lund 1997) oraz opisów sporządzonych ok. 950 roku przez Araba ibn Rustaha, który to zanotował: '...pełne spodnie na sto łokci tkaniny na parę, a gdy je zakładali, zwijali je od kostek do kolan i zawijali.' (Broendsted 1965). Fragmenty pary takich spodni odkryto w porcie Haithabu (Hedeby), i są one datowane na X wiek. Na te pozostałości składają się klinowate kawałki przedniego panelu z rypsowej tkaniny wełnianej, oraz fragmenty części tylnej i nogawek, wykonane z podwójnej warstwy luźno tkanej wełny o gęstości krepy. Tkanina ta była prawdopodobnie zanurzana w gorącej wodzie, co powodowało jej kurczenie i marszczenie (Elsner 1988; Haegg 1984; Roesdahl and Wilson 1992; Trott 1988; Wikinger Museum Haithabu, Schleswig: pers. obs. 1994). Co ciekawe przednia część odnalezionych spodni była barwiona na czerwono, tylna na kolor zielono-żółty(!).

 

Tkaniny i inne materiały

 

Ryps służący do wykonania paneli przednich i tylnych oraz klinów to luźno tkany materiał wełniany z widocznym 'żebrowaniem' w splocie wątku i osnowy. Nogawki wykonywano z wełnianej krepy (jednak dzisiejsza krepa nie ma takiego luźnego splotu), zafarbowanej na odpowiednie odcienie. W praktyce oba te materiały trudno jest dziś osiągnąć w formie takiej jak w epoce Wikingów, niemniej każda możliwie grubo tkana wełna powinna oddać właściwości oryginalnego materiału. Zwróć uwagę, że w oryginalnym znalezisku panel w kroku jest wykonany z bardzo solidnego materiału, podczas gdy nogawki zrobione są z cienkiego, luźno tkanego materiału, prawdopodobnie złożonego na dwa (Haegg, 1984). Innymi słowy użycie dwóch rodzajów wełny - grubszej na krok i cieńszej i bardziej przewiewnej na nogawki - będzie uzasadnione.

 

Krój

 

 

 

Wykrój spodni prezentowany w tekście został oparty na małych fragmentach ze znaleziska w Hedeby. Fragmenty te jednak są na tyle małe, iż niezbędnym było posiłkowanie się wykrojami dobrze znanych spodni ze znalezisk na wrzosowiskach w Thorsberg z epoki żelaza, Dania (Hald 1961). Znaleziska fragmentów z wczesnej do środkowej epoki Wikingów pokazują, że taki wykrój był wciąż w użytkowaniu (Haegg 1984; Hundt 1981). Dodatkowo dodano wełnianą tasiemkę do ściągania spodni w pasie, utkaną na tabliczkach. Wszystkie zachowane fragmenty spodni z Hedeby są pozagniatane w sposób sugerujący ich plisowanie.

 

 

Źródło:

http://users.bigpond.net.au/quarfwa/Miklagard/Costume/Rus/Trader/Rus_main.htm

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin