Niech i będą ciągami liczb rzeczywistych takimi, że oraz . Wtedy zachodzą poniższe równości:O ile odpowiednie działania są wykonalne i nie prowadzą do symboli nieoznaczonych.Jeśli jest ciągiem zbieżnym do zera, a wyrazy ciągu są ograniczone (to znaczy, istnieje stała , taka że ) to:.Niech , , będą ciągami, które dla odpowiednio dużych spełniają nierówności: . Ponadto załóżmy, że granice ciągów i istnieją i są równe . Wtedy również .Niech , będą ciągami, które dla odpowiednio dużych spełniają nierówność: . Ponadto załóżmy, że , wtedy również .Jeśli jest ciągiem spełniającym dwa następujące warunki
: (1) jest od pewnego momentu słabo rosnący, (2) wyrazy ciągu są ograniczone od góry,to ciąg jest zbieżny. Analogiczne twierdzenie zachodzi, jeśli ciąg jest malejący i ograniczony od dołu.Niech ciąg ma wyrazy niezerowe oraz zachodzi jeden z warunków:(1) ,(2) .Wtedy .Niech dany
będzie ciąg oraz dowolny ciąg . Wtedy, jeśli: , to:. Gdzie A może być liczbą bądź symbolem plus
lub minus nieskończoności.Niech będzie ciągiem zbieżnym do 0, którego wyrazy są niezerowe. Wtedy . Gdzie jest liczbą Eulera.Jeśli funkcja jest ciągła w punkcie , a ciąg jest zbieżny do , to: .Załóżmy, że ciąg o niezerowych wyrazach spełnia: , wtedy Przykłady obliczania granic: (aby zobaczyć rozwiązanie, należy kliknąć na "Pokaż")
więc
Zatem
Znajdziemy granicę ciągu: Z TW. 1:
Mamy:gdzie przedostatnie przejście wynika ze wzoru skróconego mnożenia: Przekształcając dalej:oczywiście Zatem ostatecznie:
Postępujemy podobnie jak w poprzednim przykładzie, ale tym razem korzystamy ze wzoru: .Przekształcając jak w poprzednim przykładzie i skracając przez dostajemy łatwo, że:
dzielimy licznik i mianownik przez :
1. sposób:Skorzystamy z TW. 3, o trzech ciągach.Najpierw należy wykazać (np. przez prostą indukcję), że dla : Dalej mamy:Skrajne ciągi zbiegają do 0, zatem środkowy również.2. sposób:Korzystamy z TW. 6 (2):Oczywiście więc wnioskujemy stąd, że 3. sposób:Korzystamy z TW. 7, Stolza:Zatem: 4. sposób:Skorzystamy najpierw z TW. 5, aby wykazać istnienie granicy ciągu:Można łatwo wykazać (badając ), że ciąg ten jest malejący. Oczywiście jest też ograniczony z dołu przez 0. Zatem ma on granicę, oznaczmy ją przez .Zauważmy, że ciąg ten spełnia następującą zależność rekurencyjną:Przejdźmy w tym równaniu z do nieskończoności, otrzymamy:, a stąd już
dla ,
Skorzystamy z TW. 6 (1):Oczywiście z założenia mamy: , skąd wnioskujemy, że granicą ciągu jest 0.
dla dowolnego
1. sposób:Skorzystamy najpierw z TW. 5, aby wykazać istnienie granicy ciągu:Ciąg jest od pewnego miejsca malejący, aby to wykazać zbadajmy iloraz:Oczywiście skoro jest stałe, to od pewnego miejsca , więc ciąg jest dla dużych n malejący. Naturalnie jest on również ograniczony od dołu przez 0. Zatem jest on zbieżny. Oznaczmy jego granicę przez .Zauważmy, że ciąg ten spełnia następującą zależność rekurencyjną:Przejdźmy w tym równaniu z do nieskończoności, otrzymamy:, a stąd już 2. sposób: Skorzystamy z TW 6. (2)Powyżej pokazaliśmy, że .A to oznacza, że
Zauważmy przede wszystkim, że zbiorem wartości funkcji cosinus jest przedział , to oznacza, że dla każdego , 1. sposób:Skorzystamy z TW 3. o trzech ciągach:mamy z powyższej uwagi nierówności:ale oba ciągi skrajne dąża do zera, stąd też 2. sposób:Skorzystamy z TW 2.Ciąg jest ograniczony, a ciąg zbieżny do 0. Wnioskujemy zatem:
Mamy:
Wykorzystamy TW. o trzech ciągach.Prawdziwe jest szacowanie: Zatem mamy:Ale: Zatem również
Skorzystamy z TW. o trzech ciągach.Najpierw zauważmy, że prawdziwe jest szacowanie:, czyli:Zatem granica naszego ciągu to .
Korzystamy z TW. 10, a dokładniej z tego, że Mamy:
1. sposób:Można łatwo dowieść przez indukcję prawdziwość następującego wzoru: Mamy więc: 2. sposób:Korzystamy z TW. Stolza:Więc:
Skorzystamy ze wzoru na sumę ciągu geometrycznego: dla i Mamy:
Mamy:Oczywiście w TW. 8 mamy, że:Zatem ostatecznie nasz ciąg
Jest to feralny przykład z książki Krysickiego, do którego z tyłu jest podana błędna odpowiedź. A oto prawidłowy sposób rozwiązywania:1. sposób:Skorzystamy z TW. o trzech ciągach.Zauważmy najpierw, że jeśli to prawdziwe jest szacowanie:Ale: .Stąd również 2. sposób:Mamy:Możemy więc (chociaż jest to pewnym nadużyciem) wykorzystać ostatni punkt TW. 1 i stwierdzić, że , gdyż nie jest symbolem nieoznaczonym.3. sposób:Teraz łatwo obliczamy, że: oraz: Zatem
W tym przykładzie musimy wykorzystać to, że granicą ciągu: jest 1.Mamy:gdzie kluczowe przejście wynika z TW. 8, TW. 1 (punkt ostatni) i uwagi na początku.
Co wynika z TW. 9 i ciągłości funkcji logarytm.
Skorzystamy z TW. o trzech ciągach, mamy dla szacowanie:...
abukpl