Heraklit z Efezu

·         Być rozumnym to największa cnota, a mądrość polega na tym, by mówić prawdę i postępować zgodnie z natura, słuchając jej głosu.

·         Charakter człowieka jest jego przeznaczeniem.

·         Charakter człowieka tworzy jego los.

·         Choćbyś wszystkie przeszedł drogi, nie dotrzesz do granic duszy; taka w niej głębia.

·         Choroba pozwala poznać słodycz zdrowia, zło – dobra, głód – sytości, zmęczenie – wypoczynku.

·         Człowiek krzesze światło w nocy, kiedy wzrok mu gaśnie. Żywy dotyka umarłych we śnie, budząc się, przypomina śpiącego.

·         Czuwający mają świat wspólny, śpiący są odwróceni do swych osobnych światów.

·         Droga w górę jest drogą w dół.

·         Gdybym nie miał nadziei, nie osiągnąłbym tego, co wydaje się nieosiągalne.

·         Jeden człowiek wart dla mnie tyle, ile dziesięć tysięcy, jeżeli jest najlepszy.

·         Jest w nas jednocześnie życie i śmierć, jawa i sen, młodość i starość – wzajemnie się zmieniają.

·         Jesteśmy i nie jesteśmy zarazem – życie jest ciągłą zmianą, jest ciągłym rodzeniem się i śmiercią.

·         Każdy człowiek ma zdolność poznawania samego siebie i rozumnego myślenia.

·         Kto nie dąży do rzeczy niemożliwych, nigdy ich nie osiągnie.

·         Kto nie spodziewa się niespodziewanego, ten nie odkryje go.

·         Mądrość polega na tym, by poznać myśl, która wszystkim steruje.

·         Na jawie świat jest dla wszystkich jeden i ten sam, ale we śnie każdy ucieka do własnego świata.

·         Najlepszy człowiek jest wart dziesięciu tysięcy innych.

·         Najmądrzejszy człowiek w porównaniu z bogiem wydaje się małpą pod względem mądrości, piękna i pod innymi względami.

·         Natura lubi się ukrywać.

·         Nawet gdybyś przewędrował wszystkie ścieżki, nie odkryjesz granic duszy – tak głęboki jest jej logos.

·         Nie da się dwa razy wejść do tej samej rzeki.

·         Nie można dwa razy wejść do tej samej rzeki, bo juz inne napłynęły w nią wody.

·         Nie powinniśmy wstępować w ślady naszych rodziców.

·         Nie wystarczy dużo wiedzieć, żeby być mądrym.

·         Nie znano by imienia sprawiedliwości, gdyby nie istniała niesprawiedliwość.

·         Niespodziewany ogień zaskoczy, rozsądzi i ogarnie wszystko.

·         Nieśmiertelni śmiertelni i śmiertelni nieśmiertelni. Ci żyją śmiercią tamtych, tamci umierają życiem tych.

·         Słońce nie jest większe od stopy.

·         Słońce odnawia się co dzień.

·         Ta sama droga prowadzi pod górę i w dół.

·         Tego świata, jednego i tego samego świata wszechrzeczy, nie stworzył ni żaden z bogów, ani żaden z ludzi, lecz był on, jest i będzie wiecznie żyjącym ogniem zapalającym się według miary i według miary gasnącym.

·         Ukryte piękno jest lepsze od jawnego.

·         W myśleniu wszyscy uczestniczą.

           Albo: Wszystko uczestniczy w myśleniu.

·         Walka jest ojcem wszelkiego stworzenia.

·         Wiedza jest drugim słońcem dla tych, którzy ją posiadają.

·         Wielka uczoność nie daje rozumu.

·         Większość ludzi jest złych, a tylko niewielu jest dobrych.

·         Woda uśmierca dusze, ziemia uśmierca wodę, woda rodzi się z ziemi, dusza z wody.

·         Wojna jest ojcem wszystkich rzeczy.

·         Wszystko płynie

o        Πάντα ῥεῖ. (gr.)

o        Panta rhei. (łac.)

·         Wszystko jest jednością.

·         Wszystko się zmienia z wyjątkiem samego prawa zmiany.

·         Ze śmierci ziemi rodzi się ogień, ze śmierci ognia rodzi się powietrze, ze śmierci powietrze rodzi się woda.

·         Zimno staje się ciepłem, ciepło zimnem, wilgoć wysycha, twarde mięknie.

·         Złymi świadkami są oczy i uszy dla ludzi, którzy mają dusze barbarzyńców.