KrystalografiaII_2.pdf

Krystalografia II

Rzut stereograficzny

Rzut sferyczny (projekcja sferyczna)

Kryształ zastępuje się zespołem płaszczyzn i

prostych równoległych do odpowiadających im

płaszczyzn i prostych krystalicznych w krysztale,

lecz przechodzących przez jeden punkt.

Ten punkt to środek zespołu, a całosć to zespół

krystaliczny. W zespole zachowane są

zależności między kątami.

Projekcja sferyczna bezpośrednia

Zespół umieszcza się w środku kuli o dowolnym

promieniu i przedłuża się proste i płaszczyzny aż

do przecięcia się z powierzchnią kuli. Powstałe

na sferze ślady przebicia są ich projekcjami.

Projekcją kierunku jest punkt, a płaszczyzny

koło.

Projekcja sferyczna pośrednia

Jeżeli w zespole zastąpimy płaszczyzny

prostymi do nich prostopadłymi, a kierunki –

płaszczyznami do nich prostopadłymi, to

otrzymamy projekcję sferyczną pośrednią.

Projekcją kierunku jest koło, a płaszczyzny

punkt.

Projekcja sferyczna

punkty przecięcia

prostych ze sferą –

bieguny (odpowiadają

płaszczyznom lub

kierunkom)

Projekcja stereograficzna i

cyklograficzna

Projekcja sferyczna daje wynik 3D, czyli trudny

do używania. Dlatego dalszym krokiem jest

wytworzenie płaskiego obrazu.

–globus → mapa

Projekcja stereograficzna i

cyklograficzna

W tym celu:

–sferę projekcji przecinamy poziomą płaszczyzną

(płaszczyzną projekcji) przechodzącą przez środek sfery.

Wielkie koło wewnątrz sfery to koło projekcji.

oś projekcji

biegun

punkty oczne

koło projekcji

Projekcja stereograficzna i

cyklograficzna

Następnie:

– Łączymy biegun z punktem ocznym na przeciwległej półkuli.

Punkt przecięcia tej prostej z kołem projekcji jest projekcją.

Zasada rzutu stereograficznego

normalna

do ściany hkl

płaszczyzna

rzutowania

rzut

obserwator

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: