Sanctus, Sanctus, Sanctus !
„Och, jak piękne jest zjednoczenie Kościoła ziemskiego z Kościołem niebieskim!”
św. Jan Maria Vianney, proboszcz z Ars
Czy zdarzyło ci się kiedyś o czymś bardzo marzyć, na coś czekać?
Nie można wtedy spokojnie zasnąć, bo wyobrażasz sobie jaką radość sprawiłoby spełnienie tego marzenia. Oglądasz zdjęcia, szukasz tego w Internecie, tęsknisz, aby to mieć albo przeżyć.
A jeśli się marzenie spełnia? Ktoś bliski robi ci tą niespodziankę, to co wtedy czujesz?
Cieszysz się, sto razy to powtarzasz, dziękujesz, dajesz buziaki, powtarzasz: „Ale super!”,. Pewnie też zdarzy się powiedzieć: „Jesteś kochany – kocham Cię!”.
Czasami radość jest tak wielka, że brakuje słów, by ją wypowiedzieć…
Taka właśnie jest druga część Liturgii Eucharystycznej. Po wielkim dziękczynieniu jest jeszcze większe uwielbienie Boga.
I tu niebo styka się z ziemią!
To znaczy, że choć jesteśmy grzeszni to właśnie podczas Liturgii łączymy się z czystymi istotami duchowymi – Aniołami oraz ze wszystkimi Świętymi. Oni przychodzą nam z pomocą, aby wspólnie chwalić Boga.
Kapłan w prefacji zachęca nas:
„Przez Niego (Chrystusa) Twój majestat uwielbiają zastępy Aniołów, którzy zawsze się radują w Twojej obecności. Prosimy Cię, aby i nasze głosy przyłączyły się do nich, razem z nimi wołając:
SANCTUS, SANCTUS, SANCTUS!”
Miejsce na rysunek:
chóry anielskie wychwalające Boga
Miejsce na rysunek
Kapłan przy ołtarzu mówi: „Dlatego z Aniołami i Archaniołami oraz ze wszystkimi chórami niebios , wysławiamy Ciebie, bez końca wołając:”
Ludzie odpowiadają: „Święty, Święty Święty Pan, Bóg Zastępów!”
Rys
Każdy, kto z radością uczestniczy we Mszy św. ten dotyka nieba!
Zaczyna się to, co będziemy przeżywać w wieczności!
Pan Bóg pozwala nam doświadczyć szczęścia, jakie czeka nas w niebie!
Jesteśmy w chórze razem z Aniołami! Czy ty to sobie wyobrażasz?!
Razem z tysiącami Aniołów – wspólnie, przepiękną harmonią dźwięków wychwalamy wszechmoc i świętość Boga!
I wołamy „ Hosanna!” – Panie wybaw, daj nam pomyślność!
Przez hymn „Święty, Święty, Święty… zbliżamy się do Boga, którego nie jesteśmy w stanie zrozumieć i ogarnąć. To wielka tajemnica naszej wiary.
Aniołowie nieustannie wielbią Boga, śpiewają Mu hymny i oddają cześć – taki jest Kościół niebieski (niebo).
My – Kościół ziemski - zjednoczeni, połączeni z tymi chórami Aniołów wysławiamy Boga z radością wołając:
„Święty, Święty, Święty!”
jolas_79