73_78.PDF

P R O G R A M Y

Profesjonalny system wspomagający projektowanie układów elektronicznych

Zapraszamy do lektury

ostatniej juø czÍúci artyku³u

o†systemie ORCAD. Mamy

nadziejÍ, øe cykl artyku³Ûw

pozwoli³ naszym Czytelnikom

wyrobiÊ sobie w³asny pogl¹d

na temat prezentowanego

oprogramowania. U³atwi³

takøe pierwszy kontakt z†tym

produktem. Kontynuujemy

prezentacjÍ edytora PCB.

Podobnie jak w†dwÛch

poprzednich czÍúciach,

opiszemy kolejne czynnoúci

prowadz¹ce do otrzymania

pe³nej dokumentacji projektu

obwodu drukowanego.

Edytor płytek drukowanych, część 3

Po ustawieniu parametrÛw i†w³aúci-

woúci projektowanej p³ytki, moøemy

rozpocz¹Ê rozmieszczanie elementÛw.

Edytor LAYOUT umoøliwia rozmiesz-

czanie rÍczne lub automatyczne przy

wykorzystaniu funkcji autoplacement .

Niezaleønie od tego, czy stosowaÊ bÍ-

dziemy funkcjÍ autoplacement , czy

teø poszczegÛlne komponenty uk³adaÊ

bÍdziemy rÍcznie, w†LAYOUT mamy

do dyspozycji kilka funkcji wspoma-

gaj¹cych ten etap projektowania.

W†przypadku stosowania trybu auto

w†pierwszym kroku naleøy wybraÊ

strategiÍ rozmieszczenia elementÛw,

definiowan¹ w†odpowiednim pliku

z†opisem strategii ( strategy file ). Edy-

tor LAYOUT zawiera w†bibliotekach

kilka plikÛw strategii determinuj¹cych

dzia³anie funkcji automatycznego roz-

mieszczania komponentÛw w†zaleø-

noúci od rÛønych parametrÛw. Opis

wszystkich dostÍpnych plikÛw tego

typu dostarczany jest w†dokumentacji

edytora LAYOUT. WybÛr pliku strate-

gii dokonywany jest za pomoc¹ pole-

cenia LOAD dostÍpnego

z†poziomu MENU>FILE.

Wygl¹d okna programu po

wczytaniu przyk³adowej

listy po³¹czeÒ pokazano

na rys. 16 .

Uk³adanie elementÛw na

p³ytce moøe byÊ realizowa-

ne na rÛøne sposoby. Mo-

øemy mianowicie wybraÊ

polecenie autoplace w†od-

niesieniu do wszystkich

elementÛw projektu, roz-

mieúciÊ elementy rÍcznie

wykorzystuj¹c moøliwoúÊ

ich grupowania lub u³oøyÊ

je indywidualnie.

Pierwszy sposÛb moøe byÊ stosowany

do szerokiej gamy rÛønych projektÛw,

niezaleønie od stopnia ich skompliko-

wania, i†jest ca³kowicie automatyczny.

W†tym przypadku edytor sam troszczy

siÍ o†poprawne rozmieszczenie kompo-

nentÛw, uwzglÍdniaj¹c przy tym gÍs-

toúÊ po³¹czeÒ, z†jak¹ bÍdzie musia³ po-

radziÊ sobie autorouter. Alternatywn¹

metod¹ projektowania jest samodzielne

po³¹czenie wybranych komponentÛw

w†grupy. CzÍúÊ lub ca³oúÊ pracy wyko-

nujemy wÛwczas rÍcznie. Grupowanie

dowolnej liczby elementÛw - reprezen-

tuj¹cych specyficzn¹ czÍúÊ uk³adu elek-

tronicznego, np. obwÛd zasilaj¹cy -

gwarantuje nie tylko minimalizacjÍ

d³ugoúci po³¹czeÒ, ale pozwala rÛwnieø

na ulokowanie powi¹zanych funkcjo-

nalnie komponentÛw w†tym samym

Rys. 16.

Rys. 17.

Elektronika Praktyczna 2/2002

P R O G R A M Y

szczegÛlnymi (wyznaczonymi wczeú-

niej) grupami elementÛw oraz pomiÍ-

dzy grupami elementÛw, a†elementa-

mi umocowanymi.

- Faza 3†- PROXIMITY PLACE - roz-

mieszczenie elementÛw na p³ytce

przeprowadzone na podstawie analiz

wykonanych w†poprzednich fazach.

- Faza 4†- SWAP COMPS - zamiana

miejscami elementÛw s¹siaduj¹cych

ze sob¹ i†sprawdzenie czy moøna

wÛwczas zredukowaÊ d³ugoúci po³¹-

czeÒ i†liczbÍ skrzyøowaÒ wytycza-

nych úcieøek.

- Faza 5†- ADJUST COMPS - sprawdze-

nie i†ewentualna korekta po³oøenia

elementÛw nachodz¹cych na siebie.

Poza opisanymi powyøej, w†LAYOUT

dostÍpne s¹ jeszcze inne fazy dzia³ania

funkcji autoplacement . Ich aktywacja

oraz zmiana parametrÛw dzia³ania po-

szczegÛlnych faz realizowana jest po-

przez okno PLACE PASS ( rys. 17 ), ktÛ-

re uruchamiamy poleceniem PLACE-

MENT STRATEGY z†poziomu ME-

NU>OPTIONS. Edycja w³aúciwoúci

zwi¹zanych z†poszczegÛlnymi fazami

jest moøliwa po dwukrotnym klikniÍciu

lewym klawiszem myszki na wybranej

komÛrce okna PLACE PASS. Wykona-

nie tej operacji powoduje bowiem uru-

chomienie okna EDIT PLACE PASS

( rys. 18 ), pozwalaj¹cego modyfikowaÊ

parametry realizacji opisanych faz.

Po uruchomieniu funkcji autoplace-

ment , proces rozmieszczania elementÛw

realizowany jest automatycznie, a†pro-

centowy postÍp wykonania jest od-

zwierciedlany na pasku statusu w†dol-

nej czÍúci okna g³Ûwnego. W†przypad-

ku, gdy projektowany obwÛd drukowa-

ny zawiera komponenty, ktÛrych po³o-

øenie na p³ytce jest úciúle okreúlone,

przed wykonaniem funkcji autoplace-

ment powinniúmy je odpowiednio ìza-

bezpieczyÊî. Dotyczy to najczÍúciej ta-

kich elementÛw, jak rÛønego rodzaju

z³¹cza, otwory montaøowe, itp., ktÛre

ze wzglÍdÛw mechanicznych lub ter-

micznych (lokalizacja radiatorÛw) mu-

sz¹ byÊ ulokowane w†okreúlonym miej-

scu. Jeøeli nasz projekt zawiera podob-

ne elementy, powinniúmy je najpierw

umieúciÊ w†ø¹danym miejscu rÍcznie,

a†nastÍpnie (przed wykonaniem funkcji

autoplacement ) zaznaczyÊ jako FIXED

lub LOCKED.

Operacja ìkotwiczeniaî elementu

(grupy elementÛw) polega na jego za-

znaczeniu lewym klawiszem myszki

i†wybraniu polecenia FIX lub LOCK

z†pop-menu. Polecenie LOCK dzia³a

w†sposÛb tymczasowy, a†zdjÍcie bloka-

dy nastÍpuje po klikniÍciu w†zakotwi-

czony element, a†nastÍpnie wybraniu

polecenia OK w†uaktywnionym

wÛwczas okienku dialogowym. W†przy-

padku polecenia FIX, proces odkotwi-

Rys. 20.

Rys. 18.

czania jest nieco bardziej z³oøony

i†moøliwy tylko z†okna EDIT COMPO-

NENT, ktÛre otwieramy np. poprzez

klikniÍcie na interesuj¹cym nas ele-

mencie lewym klawiszem myszki i†wy-

braniu polecenia PROPERTIES. W†uak-

tywnionym w†ten sposÛb oknie dialo-

gowym EDIT COMPONENT ( rys. 19 )

naleøy usun¹Ê znacznik w†polu FIXED.

Jak ³atwo siÍ domyúliÊ, komenda FIX

skierowana jest raczej do tych fragmen-

tÛw projektu, ktÛrych lokalizacja na

p³ytce powinna byÊ sta³a (np. otwory

montaøowe) natomiast LOCK dla tych

elementÛw, ktÛre chcemy ìzabezpie-

czyÊî chwilowo.

W†przypadku ìrÍcznegoî rozmieszcza-

nia, elementy projektowanego uk³adu

moøemy uk³adaÊ indywidualnie lub

grupami. W†celu zgrupowania okreúlo-

nych elementÛw naleøy je zaznaczyÊ

lewym przyciskiem myszki przy wciú-

niÍtym klawiszu CTRL, otworzyÊ okno

EDIT COMPONENT (w sposÛb opisany

powyøej), a†nastÍpnie w†polu GROUP

podaÊ numer, ktÛry bÍdzie definiowa³

dan¹ grupÍ elementÛw. W†celu umie-

szczenia grupy w†okreúlonym miejscu

p³ytki naleøy klikn¹Ê na ikonie COM-

PONENT (na palecie narzÍdzi), wybraÊ

komendÍ SELECT ANY z†pop-menu

i†w†otwartym w†ten sposÛb oknie COM-

PONENT SELECTION CRITERIA ( rys.

20 ) w†polu GROUP NUMBER wprowa-

dziÊ odpowiedni numer grupy i†klikn¹Ê

OK. Wybran¹ grupÍ elementÛw usta-

wiamy w†ø¹danym miejscu za pomoc¹

myszki. po wybraniu z†pop-menu pole-

cenia MAKE. Naleøy zwrÛciÊ uwagÍ, øe

poszczegÛlne grupy elementÛw w†trybie

RECONECT prezentowane s¹ na moni-

torze jako okrÍgi o†okreúlonej powierz-

chni (uruchomienie trybu RECONECT

nastÍpuje po wciúniÍciu ikony RECO-

NECT, znajduj¹cej siÍ na palecie narzÍ-

dzi). Po rÍcznym ustawieniu grupy

w†wybranym miejscu na p³ytce, ele-

menty sk³adowe moøemy rozdzieliÊ po-

leceniem BREAK dostÍpnym z†poziomu

pop-menu.

Edytor LAYOUT pozwala rÛwnieø na

automatyczne ustawianie elementÛw

zgrupowanych. Naleøy w†tym wypadku

klikn¹Ê lewym klawiszem myszki na

ø¹danej grupie, a†nastÍpnie wybraÊ ko-

mendÍ QUICK PLACE dostÍpn¹ pod

obszarze p³ytki. W†przypadku projekto-

wania p³ytki z†zastosowaniem grupowa-

nia elementÛw moøemy wspomagaÊ siÍ

funkcj¹ autoplacement .

Trzecim sposobem rozmieszczania

elementÛw jest tzw. individual compo-

nent placement . Po³oøenie dowolnego

elementu moøemy w†tym przypadku

okreúliÊ samodzielnie, przy czym ewen-

tualne wsparcie funkcji autoplacement

polega na automatycznym przesuwaniu

komponentÛw znajduj¹cych siÍ juø na

p³ytce, gdy aktualnie nanoszony ele-

ment powoduje z†nimi kolizjÍ.

Uruchomienie funkcji autoplacement

w†odniesieniu do wszystkich kompo-

nentÛw danego projektu jest bardzo

proste. W†tym celu wystarczy klikn¹Ê

na poleceniu BOARD znajduj¹cym siÍ

w†MENU>AUTO>PLACE. Dzia³anie tej

funkcji jest realizowane w†piÍciu fazach

g³Ûwnych, ktÛre powtarzane s¹ okreúlo-

n¹ liczbÍ razy, a†kaøde powtÛrzenie

moøe przy tym zawieraÊ kilka prÛb.

G³Ûwne fazy realizacji funkcji to:

- Faza 0†- PROXIMITY PLACE - anali-

za powi¹zaÒ elementÛw z†uwzglÍd-

nieniem wystÍpuj¹cych pomiÍdzy ni-

mi po³¹czeÒ elektrycznych.

- Faza 1†- ASSIGN CLUSTERS - po³¹-

czenie elementÛw powi¹zanych elek-

trycznie w†grupy, tzw. clusters . Pro-

ces ten nie dotyczy komponentÛw

zgrupowanych przez uøytkownika

oraz umocowanych (pojÍcie to omÛ-

wimy za chwilÍ).

- Faza 2†- PLACE CLUSTERS - analiza

po³¹czeÒ elektrycznych miÍdzy po-

Rys. 19.

Elektronika Praktyczna 2/2002

P R O G R A M Y

Rys. 21.

Rys. 22.

prawym klawiszem. Po roz³oøeniu ele-

mentÛw moøemy przejúÊ do wytyczania

úcieøek po³¹czeniowych. Zanim roz-

poczniemy ten etap warto przeanalizo-

waÊ gÍstoúÊ po³¹czeÒ wystÍpuj¹c¹ przy

przyjÍtym rozk³adzie elementÛw oraz

sprawdziÊ czy na bieø¹cym etapie pro-

jekt nie zawiera b³ÍdÛw. Analiza gÍsto-

úci po³¹czeÒ przeprowadzana jest przez

edytor automatycznie, a†odpowiedni¹

funkcjÍ odzwierciedlaj¹c¹ wyniki anali-

zy uruchamiamy za pomoc¹ polecenia

DENSITY GRAPH dostÍpnego z†pozio-

mu MENU>VIEW. Uøycie tego polece-

nia powoduje uruchomienie okna DEN-

SITY ( rys. 21 ), ktÛre w†sposÛb graficz-

ny prezentuje zagÍszczenie po³¹czeÒ na

projektowanej p³ytce.

Sprawdzenie projektu pod k¹tem

ewentualnych b³ÍdÛw w†zakresie roz-

mieszczenia elementÛw przeprowadza-

my za pomoc¹ polecenia DESIGN RU-

LE CHECK dostÍpnego z†poziomu ME-

NU>AUTO. Uøycie tego polecenia po-

woduje uaktywnienie okna CHECK DE-

SIGN RULES, w†ktÛrym naleøy zazna-

czyÊ pole PLACEMENT SPACING VIO-

LATIONS, a†nastÍpnie klikn¹Ê OK.

W†przypadku stwierdzenia b³ÍdÛw, edy-

tor automatycznie zaznacza je odpo-

wiednimi znacznikami i†sygnalizuje do-

datkowym komunikatem.

LAYOUT umoøliwia wytyczanie

úcieøek po³¹czeniowych miÍdzy ele-

mentami rÍcznie lub automatycznie.

Zanim rozpoczniemy wytyczenie úcie-

øek naleøy jeszcze: okreúliÊ warstwy,

na ktÛrych bÍd¹ wytyczane úcieøki,

zdefiniowaÊ przelotki pomiÍdzy wars-

twami, ustawiÊ w³aúciwoúci úcieøek

i†za³adowaÊ odpowiedni strategy file

(okreúliÊ strategiÍ wytyczania). Wy-

branie warstw, ktÛre bÍd¹ wykorzys-

tywane podczas wytyczania úcieøek

moøe byÊ przeprowadzone w†oknie

LAYERS, ktÛre jest uaktywniane pole-

ceniem SELECT FROM SPREADSHEET

dostÍpnym z†poziomu MENU>TO-

OL>LAYER. W†celu w³¹czenia lub

wy³¹czenia danej warstwy naleøy

w†oknie LAYERS ( rys. 22 ) klikn¹Ê

dwukrotnie na odpowiednim wierszu,

a†nastÍpnie w†uruchomionym w†ten

sposÛb oknie EDIT LAYER ( rys. 23 )

zaznaczyÊ opcjÍ ROUTING LAYER lub

UNUSED ROUTING. W†przypadku

p³ytek dwu i†wiÍcej warstwowych na-

leøy sprawdziÊ jakiego typu przelotki

zostan¹ zastosowane do po³¹czeÒ miÍ-

dzy warstwami. WeryfikacjÍ i†ewentu-

aln¹ zmianÍ parametrÛw przelotek

umoøliwia okno PADSTACK, ktÛre

moøemy wywo³aÊ poleceniem SELECT

FROM SPREADSHEET z†MENU-

>TOOL>PADSTACK. Po dwukrotnym

klikniÍciu lewym klawiszem myszki

na wybranym wierszu okna PADS-

TACK nastÍpuje uaktywnienie okna

EDIT PADSTACK LAYER umoøliwia-

j¹cego wprowadzenie zmian parame-

trÛw wybranej przelotki ( via ).

Kolejn¹ spraw¹, na ktÛr¹ powinniúmy

zwrÛciÊ uwagÍ zanim rozpoczniemy

wytyczanie po³¹czeÒ to ustawienie pa-

rametrÛw úcieøek. DostÍp do w³aúci-

woúci úcieøek realizowany jest z†pozio-

mu okna NETS, ktÛre moøemy otwo-

rzyÊ poleceniem SELECT FROM SPRE-

ADSHEET dostÍpnym w†MENU-

>TOOL>NET. Podobnie jak w†przypad-

ku przelotek, okreúlenie poszczegÛlnych

parametrÛw úcieøek jest moøliwe po

uruchomieniu okna EDIT NET ( rys. 24 )

przez dwukrotne klikniÍcie lewym kla-

wiszem myszki w†obszarze okna NETS.

SzerokoúÊ wybranej(-ych) úcieøek

ustalamy podaj¹c wartoúci parametrÛw

MIN WIDTH, CON WIDTH i†MAX

WIDTH. Definiuj¹ one odpowiednio:

szerokoúÊ minimaln¹, preferowan¹

i†maksymaln¹. W†obszarze okna EDIT

NET moøliwa jest rÛwnieø zmiana prio-

rytetu danej úcieøki lub grupy úcieøek

w†procesie wytyczania po³¹czeÒ. Okreú-

la to parametr WEIGHT. Im wyøsza jest

wartoúÊ wprowadzona w†polu WEIGHT,

tym wyøszy priorytet úcieøki. Ostatni¹

czynnoúci¹ jak¹ naleøy wykonaÊ przed

uruchomieniem autoroutera jest wybÛr

pliku strategii. Odbywa siÍ to tak sa-

mo jak w†przypadku funkcji autoplace-

ment z†tym, øe pliki strategii definiuj¹-

ce dzia³anie autoroutera maj¹ rozszerze-

nie *.SF. Edytor LAYOUT pozwala na

modyfikacjÍ parametrÛw okreúlonych

Rys. 23.

Rys. 24.

Rys. 25.

Elektronika Praktyczna 2/2002

P R O G R A M Y

Rys. 26.

Rys. 27.

w†plikach strategii *.SF. DostÍp do

ustawieÒ tych parametrÛw moøliwy

jest z†poziomu MENU>OPTIONS-

>ROUTE STRATEGIES. NieumiejÍtna

zmiana ustawieÒ domyúlnych moøe

jednak wp³yn¹Ê negatywnie na pracÍ

autoroutera.

Uruchomienie funkcji automatyczne-

go wytyczania úcieøek (dla wszystkich

elementÛw i†po³¹czeÒ, ktÛre s¹ udo-

stÍpnione dla routera) odbywa siÍ za

pomoc¹ polecenia BOARD znajduj¹cego

siÍ w†MENU>AUTO>AUTOROUTE.

Proces moøemy rÛwnieø przeprowadziÊ

dla wybranych úcieøek lub elementÛw.

Jeøeli chcemy np. wytyczyÊ úcieøki

zwi¹zane z†pojedynczym elementem,

naleøy wybraÊ polecenie COMPONENT

z†MENU>AUTO>AUTOROUTE, a†na-

stÍpnie wskazaÊ element myszk¹. Auto-

matyczne wytyczanie úcieøki dla wy-

branego po³¹czenia moøliwe jest po

klikniÍciu ikony AUTOPATH ROUTE

MODE na palecie narzÍdzi, zaznaczeniu

po³¹czenia i†wybraniu polecenia FI-

NISH z†pop-menu.

Dowolny komponent lub úcieøkÍ mo-

øemy rÛwnieø zablokowaÊ dla routera.

W†przypadku komponentu odbywa siÍ

to w†oknie EDIT COMPONENT poprzez

usuniÍcie znacznika w†polu ROUTE

ENABLED, natomiast wy³¹czenie úcieøki

odbywa siÍ w†ten sam sposÛb, ale w†ok-

nie EDIT NETS. W†LAYOUT wytyczanie

úcieøek moøe odbywaÊ siÍ ca³kowicie

rÍcznie lub przy wsparciu autoroutera.

WybÛr trybu odbywa siÍ za pomoc¹

ikon AUTOPATH ROUTE MODE, SHO-

VE TRACK MODE, EDIT SEGMENT

MODE, ADD/EDIT ROUTE MODE. WiÍ-

cej informacji na ten temat moøna

znaleüÊ w†systemie pomocy i†dokumen-

tacji systemu.

Po wytyczeniu úcieøek po³¹czenio-

wych warto skorzystaÊ z†poøytecznej

funkcji CLEANUP DESIGN dostÍpnej

z†poziomu MENU>AUTO, ktÛra opty-

malizuje trasy úcieøek i†usuwa b³Ídy,

ktÛre mog³y ewentualnie pojawiÊ siÍ

podczas dzia³ania autoroutera. Paramet-

ry funkcji okreúlamy w†oknie CLEAN-

UP DESIGN ( rys. 25 ). Widok zaprojek-

towanej p³ytki drukowanej pokazano na

rys. 26 .

Ostatnim etapem projektowania obwo-

du drukowanego jest wykonanie doku-

mentacji produkcyjnej. LAYOUT zapew-

nia wygenerowanie plikÛw dokumenta-

cyjnych (do naúwietlania) w†popular-

nych formatach: GERBER RS-274D, ex-

tended GERBER 274x, GenCAD, Gen-

CAM, IPC-D-356 oraz interfejsy mecha-

niczne Orcad Visual CADD 2D Drafting

(kompatybilny z†DXF/DWG ACAD v.12),

Pro/ENGINEER, SDRC, Solid Edge, CA-

TIA (IDF 2.0). Przed wykonaniem doku-

mentacji naleøy wywo³aÊ funkcjÍ BACK

ANNOTATE z†poziomu MENU>AUTO,

ktÛra pozwala na automatyczne zaktua-

lizowanie schematu utworzonego w†edy-

torze CAPTURE pod k¹tem zmian wpro-

wadzonych w†edytorze LAYOUT. Pro-

jekt moøemy ponadto uzupe³niÊ o†infor-

macje dodatkowe, np. wymiary p³ytki,

otworÛw montaøowych itp. ktÛre mog¹

byÊ pomocne na etapie produkcji.

WiÍkszoúÊ funkcji zwi¹zanych z†wy-

konaniem dokumentacji produkcyjnej,

w³¹czaj¹c podgl¹d poszczegÛlnych

warstw, jest dostÍpna w†oknie POST

PROCES, ktÛre wywo³ujemy poleceniem

POST PROCESS SETTINGS z†poziomu

MENU>OPTIONS. Dwukrotne klikniÍcie

lewym klawiszem myszki na wierszu

zwi¹zanym z†dan¹ warstw¹ uruchamia

okno POST PROCESS SETTINGS po-

zwalaj¹ce na edycjÍ danych. Podgl¹d

wybranej warstwy umoøliwia polecenie

PREVIEW dostÍpne w†pop-menu ( rys.

27 ). Wykorzystuj¹c funkcjÍ PREVIEW

moøemy sprawdziÊ czy poszczegÛlne

warstwy ìwygl¹daj¹î poprawnie i†za-

wieraj¹ wszystkie elementy sk³adowe.

Do generowania zbiorÛw wynikowych

s³uøy polecenie RUN POST PROCES-

SOR dostÍpne w†MENU>AUTO. Po

Rys. 28.

uruchomieniu tej funkcji odpowiednie

pliki tworzone s¹ automatycznie, zgod-

nie z†parametrami ustawionymi w†oknie

POST PROCESS SETTINGS.

Edytor LAYOUT umoøliwia wygene-

rowanie raportÛw zawieraj¹cych infor-

macje dotycz¹ce poszczegÛlnych ele-

mentÛw projektu. Typ(-y) raportu okre-

úlamy w†oknie GENERATE RAPORTS

( rys. 28 ), ktÛre wywo³ujemy polece-

niem CREATE RAPORTS z†poziomu

MENU>AUTO.

Edytor LAYOUT zawiera wiele innych

funkcji u³atwiaj¹cych projektowanie ob-

wodÛw drukowanych, ktÛrych nie uda-

³o nam siÍ tutaj zaprezentowaÊ. Wszys-

tkich zainteresowanych uzyskaniem

szerszych informacji na temat moøliwoú-

ci ORCAD'a odsy³amy do dokumentacji

tego produktu, ktÛra jest dostÍpna rÛw-

nieø w†postaci elektronicznej.

Dodatkowe informacje

Oprogramowanie do testów udostêpni³a redakcji

firma RK-System, tel. (22) 724-30-39.

Ewaluacyjna wersja OrCAD-a 9.1 znajduje siê na

p³ycie CD-EP9/2001B.

Elektronika Praktyczna 2/2002

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: