311. Davis Suzannah - Lekarka i kowboj.pdf - Regał 035 - kubolina12310

SUZANNAH DAVIS

Lekarka

i kowboj

Tytuł oryginału:

Dr. Holt and the Texan

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Cześć, skarbie.

Niepokojące brzmienie męskiego głosu zatrzymało doktor

Mercedes Lee Holt w miejscu. Stała w izbie przyjęć szpitala

Johna Petera Smitha w Fort Worth. Mężczyzna na wózku miał

błyszczące ciemne oczy i zakrwawiony bandaż na skroni.

Jednym rzutem oka oceniła krucze włosy, czarną koszulę

z zatrzaskami, rozpiętą i odsłaniającą fragment męskiej piersi

oraz mistrzowską klamrę rozmiarów naleśnika u pasa. Zaku-

rzone kowbojskie buty wraz ze - wielki Boże! - srebrnymi

ostrogami zwisały z jednego końca leżanki. Umazana błotem

i krwią twarz rozjaśniła się porozumiewawczym uśmiechem.

O Boże, znowu jedna z tych nocy!

W myślach, skarciła się za to, że zabrakło jej czasu, by się

starannie uczesać. Wobec tempa pracy w izbie przyjęć, cza-

sem czuła się tak, jakby miała sześćdziesiąt sześć, a nie trzy-

dzieści trzy lata. Ale zawsze znalazł się jakiś podrywacz, któ-

ry uważał za zabawne flirtowanie ze zszywającą go lekarką.

Był sobotni wieczór, przed świętem Halloween, a do tego

pełnia. Cały personel szpitala był zmęczony i próbował sobie

radzić z masą czekających w poczekalni pacjentów.

Na pewno nie był jej teraz potrzebny jakiś dowcipniś.

- Nazywam się Holt. Jestem lekarzem - oznajmiła surowo.

Spojrzała na ciemnowłosą pielęgniarkę, która jej pomagała. -

Lila, co tu mamy?

- Urazy głowy, potłuczenia, możliwość wstrząsu...

- Daj spokój, skarbie - odezwał się mężczyzna. - Wiem,

że minęło sporo czasu, ale może jakiś mały całus dla starego

przyjaciela?

- Niezła wpadka, kolego. - Wyciągnęła latarkę z kieszeni

fartucha. - Zapisałeś numery tej ciężarówki, która cię tak za-

łatwiła?

- To nie wina Sidewindera. Stary byk robił, co do niego

należało. - Mężczyzna wzruszył ramionami. - Wytrzymałem,

na nim osiem sekund, zanim mnie zrzucił.

Podeszła bliżej i poświeciła mu w źrenice. Przygryzła war-

gi.

- Stockyards Rodeo, tak?

Wielka opalona dłoń chwyciła ją za przegub, na twarz

kowboja powrócił płomienny uśmiech.

- Jest pani zmienna, panno Mercy. Kiedyś lubiła pani ro-

deo.

- Na pewno się pan pomylił - oznajmiła lodowato. - Ja...

Mercy zamrugała. Od lat nikt jej tak nie nazywał. Była doktor

Holt, dla znajomych Lee, zresztą, i tak tylko z nielicznymi

była po imieniu. Lecz Mercy, imię z dzieciństwa i wczesnej

młodości, pozostawiła za sobą we Flat Fork, wiele lat i kilka

pęknięć serca temu...

Spojrzała w roześmiane, piwne oczy kowboja. Świat wokół

niej nagle zawirował, poczuła zawrót głowy. Wróciła pamię-

cią piętnaście lat wstecz. Teraz poznała tego mężczyznę, choć

był brudny i zakrwawiony. Wyraźne rysy jego twarzy były

wciąż znajome, wciąż drogie.

- Travis?- wykrztusiła.

Puścił jej rękę i położył się z powrotem.

- Najwyższy czas, niebieskooka - stwierdził z satysfakcją.

- Jak... dlaczego....? - Serce biło jej jak szalone. Potrafiła

powtórzyć tylko to, co oczywiste. - Travis King. Wielki Boże.

- Podać pani tacę? - spytała Lila.

Mercy oderwała wzrok od pacjenta i potrząsnęła głową.

- Co? A tak, oczywiście. Przepraszam. Pan King to mój

przyjaciel z lat dzieciństwa. Dawno się nie widzieliśmy,

prawda, Travis?

- Zbyt dawno, skarbie.

W tym niskim głosie nie było zwykłej kpiny, co ją zdziwi-

ło. Odwróciła wzrok, obawiając się tego, co mogła zobaczyć..

Kiedyś liczyła na Travisa Kinga niemal we wszystkim. Była

wtedy zakochana w Kennym Prestonie, najlepszym przyja-

cielu Travisa.

Ale potem wszystko się zmieniło.

Opanowała się, zanim owładnęły nią wspomnienia.

Ostrożnie

zdjęła zakrwawiony bandaż.

- Zobaczę, co sobie zrobiłeś, kowboju.

- Drobne potłuczenie. - Zbył kontuzję wzruszeniem ra-

mion, lecz nie potrafił powstrzymać mimowolnego grymasu. -

Próbowałem wytłumaczyć to pielęgniarzom przy arenie, ale

nie chcieli słuchać. Z trudem ich przekonałem, że nie potrze-

buję karetki.

- Strzeżonego Pan Bóg strzeże.

- Nie narzekam - uśmiechnął się. - Właściwie to powinie-

nem wysłać im podziękowanie. Nie tylko wygrałem główną

nagrodę, ale dostałem się w ręce najpiękniejszej kobiety, jaka

urodziła się we Flat Fork. Ogólnie mówiąc, miałem dziś

szczęśliwy dzień.

Zerknęła na niego podejrzliwie.

- Czy przypadkiem nie próbujesz ze mną flirtować?

Uśmiechnął się łobuzersko.

- Skarbie...

- Daj sobie spokój, Casanovo. Widzę, że wcale się nie

zmieniłeś. A ja już od dawna nie jestem zwariowaną fanką

rodeo. -Zmarszczyła brwi, widząc nierówne rozcięcie, bie-

gnące od skroni aż do linii włosów, z rany wolno sączyła się

krew. - Solidnie oberwałeś. Ile widzisz palców?

- Palców? Jakich palców?

- Proszę zamówić rentgen dla pana Kinga - zwróciła się

Mercy do pielęgniarki. - Pełne prześwietlenie głowy.

- Zaraz, przecież żartowałem! - protestował, klnąc pod

nosem, gdy pielęgniarka przecierała mu twarz i czyściła ranę.

- Nie ma żartów przy takich obrażeniach, Travis -

oświadczyła surowo. - Głowa cię boli?

- Trochę - przyznał.

- Dostaniesz środek przeciwbólowy. Zdejmij koszulę, zo-

baczę, jak wygląda bok. Nadepnął na ciebie?

- To tylko siniak - mruknął.

- Pozwól, że ja to osądzę.

Travis spojrzał na nią kpiąco.

- No, .no, no. Panna Mercy dorosła i rozstawia wszystkich

po kątach. Kto by pomyślał?

- Nie zaczynaj ze mną - odparła swobodnie. -Ja tu teraz

rządzę.

Z demonstracyjną niechęcią zsunął rękawy i podał jej ko-

szulę. Mercy rzuciła ją na pobliskie krzesło, gdzie leżał już,

rondem do góry, znoszony filcowy kapelusz. Takie położenie

dyktowały kowbojskie przesądy - żeby szczęście się nie wy-

311. Davis Suzannah - Lekarka i kowboj.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: