Przemiana materii – zespół zachodzących w ustroju przemian biochemicznych i związanych z nimi przemian energii stanowiącej podłoże wszelkich zjawisk biologicznych.

Podstawowa przemiana materii – najniższy poziom przemiany materii, jaki zachodzi w organizmie człowieka będącego na czczo, w całkowitym spokoju fizycznym i psychicznym w normalnych warunkach mikroklimatycznych.

Ponadpodstawową przemianą materii określa się wydatki energetyczne organizmu ludzkiego związane z: rodzajem wykonywanej pracy, kosztami trawienia, wykonywaniem zwykłych czynności codziennych.

Całkowita przemiana materii obejmuje wszystkie wydatki energetyczne zachodzące w organizmie ludzkim. Składa się na nią: wysokość ppm oraz wydatki energii związane z pppm.

ZABURZENIA PRZEMIANY BIAŁKOWEJ

Funkcje białek: budulcowa; transportowa; energetyczna; bierze udział w procesach metabolicznych; prawidłowe cisn onkotyczne; bierze udział w krzepnieciu krwi; funkcja odpornosciowa (immunoglobuliny).

Produktami przemiany białkowej w org są: mocznik, kw moczowy, kreatyna i kreatynina, amoniak.

Bilans azotowy – określa równowagę między syntezą azotu a spalaniem                            .

Zaburzenia przemiany białek w org są wynikiem:

-niedostatecznej ilości białek w dostarczanym pokarmie (endogenne i egzogenne)

-wadliwego trawienia i wchłaniania białek

-nadmiernej utraty białek (nerczyca, oparzenia)

-upośledzonej syntezy białek (fenyloketonuria)

-kiedy wytwarzane są białka o niewłaściwej strukturze

-nadmiar białka w org (hiperproteinemia)

-niedobór białka (hipoprteinemia)

ZAB. PRZEMIANY WĘGLOWODANOWEJ

Wielocukry znajdujace się w pokarmie ulegają w przewodzie pokarmowym strawieniu do cukrów prostych dzięki enzymom zawartym w ślinie i soku trzustkowym. Wchłanianie cukru odbywa się gł w jelicie cienkim.

Węglowodany są stale wykorzystywane w przemianach ustrojowych, istnieje na nie stałe zapotrzebowanie i konieczność uzupełniania.

Stężenie cukru we krwi 5,6mmol/l.

Węglowodany, które nie zostały rozłożone ani przemienione w glikogen są wykorzystywane do syntezy tłuszczu.

Gospodarkę węglowodanową regulują:

*insulina – rozmieszczenie glukozy w tkankach

*adrenalina – pobudza glikogenolizę w wątrobie i mięśniach, glukagon – uwalnianie glukozy do krwi

CUKRZYCA

Objawy: podwyższony poziom cukru we krwi, infekcje dróg moczowych, osłabienie, ospałość.

Typ I. Za duże stężenie glukozy we krwi.

Wiek: poniżej 40 r.ż.

Masa ciała: prawidłowa lub niedowaga

Przyczyny: zniszczenie komórek beta wytwarzających insulinę

Czynnik przyczyn: wirusy, autoagresja

Leczenia: insulina

Typ II. Za duze stężenie glukozy we krwi

Wiek: powyżej 40r.ż.

Masa ciała: nadwaga

Przyczyny: genetyczne uwarunkowania

Czynnik przycz.: nadwaga, operacja, leki diabetyczne

Leczenie: redukcja nadwagi, wysiłek fizyczny, doustne leki, insulina.