Pranajama (pobieranie energii) dla przedszkolaków (tempo realizacji ćwiczenia bardzo wolne i spokojne) - Kładziemy się wygodnie i nieruchomo na plecach - Oddychamy spokojnie i równo. - Kładziemy obie rączki na brzuszku i zaczynamy oddychać lekko i spokojnie; nasze rączki lekko unoszą się na brzuszku. - Kiedy powietrze wchodzi do naszego brzuszka, rączki lekko unoszą się, a kiedy powietrze wychodzi z nas - rączki opadają. - Oddychamy łagodnie i powoli, lekko i spokojnie. - Powietrze wchodzi do naszego brzuszka przez nosek, a wychodzi buzią - Buzię wysuwamy do przodu, tak jak do dmuchania na gorącą zupę. - Powietrze wchodzi przez nosek, a wychodzi buzią. - Dmuchamy - chłodzimy zupę. - Powietrze wchodzi przez nosek, a wychodzi buzią. - Dmuchamy - chłodzimy zupę. - Powietrze wchodzi przez nosek, a wychodzi buzią. - Dmuchamy - chłodzimy zupę. - Teraz - oddychamy tylko noskiem. - Oddychamy łagodnie i powoli. - Powietrze jest łagodne, dobre i lekkie. - Jest nam przyjemnie i ciepło, jak pod ciepłą kołderką. - Oddychamy spokojnie i lekko. - Jest nam dobrze i przyjemnie. - Jest nam dobrze i przyjemnie. - Jest nam lekko, jest nam ciepło. - Zatykamy paluszkiem prawą dziurkę od nosa, a lewą mocno wciągamy powietrze. Ta samą dziurką szybko wpuszczamy całe powietrze. - Teraz zatykamy lewą dziurkę od nosa, a prawą mocno wciągamy powietrze. Tą samą dziurką szybko wypuszczamy całe powietrze (To ćwiczenie wykonujemy trzy razy) - Znowu oddychamy równo i spokojnie. - Oddychamy swobodnie. - Oddychamy zupełnie swobodnie. - Oddychamy równo i spokojnie. - Oddychamy lekko. - Czujemy lekki powiew powietrza na szyi. - Nasza szyja staje się chłodna. - Oddychamy lekko, równo i spokojnie. - Oddychamy lekko, równo i spokojnie. - Oddychamy lekko, równo i spokojnie. - Jest nam lekko. Jest nam dobrze. - Jest nam dobrze i ciepło. - Tylko szyja jest chłodna. - Jest nam dobrze, jak w ciepłym łóżeczku. - Jest nam dobrze, ciepło i przyjemnie. - Otwieramy oczy. Podnosimy do góry rączki. Przeciągamy się. - Mocno . Jeszcze trochę. - Opuszczamy rączki. - Przewracamy się brzuszek. - Leżymy na brzuszku. - Przewracamy się na bok. - Przewracamy się na drugi bok. - jeszcze raz na brzuszek. - Kulimy się. Jesteśmy teraz tacy mali, jak mały piesek. - Podnosimy się na rękach i kolanach. - Siadamy na piętach i podnosimy ręce do góry. - Przeciągamy się. - Opuszczamy ręce, wstajemy i bawimy się wesoło. - Tańczymy wesoło. - Jest nam dobrze. - Jest nam lekko. - Jest nam wesoło.
Oddychanie wg De Mill’a dla dzieci 6-10 lat (to ćwiczenie- jak i poprzednie- należy wykonywać w ciszy, w której słychać głos terapeuty lub wytypowanej przez niego osoby. Jeżeli pracujemy z grupą- nie powinna być większa niż 5-7 osób.) - Wyobraźmy sobie, że przed nami jest złota rybka. Pływa ona dookoła nas i wpływa do naszych ust. - Zamknij usta. Zrób teraz głęboki wdech nosem. Złota rybka jest teraz w twoich płucach i pływa tam. Przez chwilę nie oddychaj. - Zrób teraz głęboki wydech ustami i pozbądź się tej rybki. Już! Teraz rybka pływa po pokoju. Zamknij usta i oddychaj tylko nosem. - Teraz wdychasz dużo małych, złotych rybek. Złote rybki pływają w twojej piersi. - Nie oddychaj! - Zrób teraz głęboki wydech ustami i pozbądź się tych rybek. - A teraz zobaczymy, jakie jeszcze rzeczy można wdychać nosem i pozbywać się wydychając przez usta. - Wdychasz dużo płatków różnych kwiatów. Czujesz, jak miękko składają się w twojej piersi. Zrób wydech i już nie ma płatków. - A teraz wdychasz zeschłe liście, dużo zeschłych liści. Unoszą się one w twojej piersi, jak gdyby gnane wiatrem. Zrób wydech i już nie ma tam zeschłych liści. - Wdychasz teraz krople deszczu. Słyszysz, jak uderzają one o ścianki twojej klatki piersiowej. Zrób wydech i już nie ma kropli deszczu w twojej piersi. - A teraz wdychasz piasek. Jest on w twojej piersi. Czujesz jak wypełnia ci płuca. Zrób wydech i już pozbyłeś się piasku. - A teraz wdychasz dużo małych petard. Pękają one w twojej piersi, dym cię dusi. Zrób szybko wydech i pozbądź się tych petard. - Teraz wdychasz dużo małych lwiątek. Ryczą one w twojej piersi. Szybko zrób wydech i pozbądź się ich. - Masz przed sobą suche drzewo. Wydychasz wodę na to drzewo. Drzewo powoli ożywa. Rozwijają się jego liście i jest ono całe zielone. - Co teraz chcesz wdychać? Dobrze, zrób to ... - A teraz bądź rybą. Pływasz w oceanie i wdychasz wodę z oceanu. Jak ci się to podoba? - Teraz bądź wielbłądem na pustyni. Wdychasz gorące pustynne powietrze. Owiewa cię gorący żar. Jak się czujesz? - Bądź ptakiem. Latasz wysoko w czystym, przezroczystym powietrzu. Wdychasz chłodne powietrze. Jak ci się to podoba? - A teraz bądź kamieniem i nie oddychaj wcale. Jak ci się to podoba? - A teraz bądź tym, kim jesteś i oddychaj powietrzem tego pokoju. Jak ci się to podoba? - Otwórz okno i popatrz przez chwilę na zewnątrz. Kilka razy wciągnij powietrze nosem i wypuść je ustami. - A teraz usiądź i posiedź przez chwilę spokojnie. - Możesz wstać i rób teraz to, co chciałeś od dawna zrobić.
karolkalap22