Sinisalo Johanna - Nie przed zachodem słońca.pdf - Sinisalo Johanna - ann-diam

Johanna Sinisalo

Nie przed

zachodem slońca

Ennen pdivanlaskua ei voi

Projekt graficzny i typograficzny / Janusz Górski

Redakcja / Ewa Penksyk-Kluczkowska

Korekta / Ludmiła Jezierska

Skład / Piotr Górski

Druk i oprawa / WZDZ - Drukarnia Lega, Opole, ul. Małopolska 18

Published by agreement with Tammi Publishers, Helsinki, Finland

Gdańsk 2005

Książka wydana dzięki pomocy finansowej Ambasady Republiki Finlandii

Wydawca dziękuje FILI - Suomen Kirjallisunden Tiedotuskeshes (Centrum Informacji o Literaturze Fińskiej) za

dofinansowanie polskiego przekładu książki. The publisher wishes to thank FILI - The Finnish Literaturę Information

Centrę for providing a translation grant for this book.

wydawnictwo slowo/obraz terytoria, 80-244 Gdańsk, ul. Grunwaldzka 74/3

tel.: (058) 345 47 07 dział handlowy

tel.: (058) 341 44 13 redakcja

fax: (058) 520 80 63

e-mail: slowo-obraz@terytoria.com.pl

www.terytoria.com.pl

ISBN 83-7453-710-8

Złotoskrzydła i skrzat

Podróż Słońca się skończyła za siostrami nie zdążyła

zabłąkana smużka dnia.

Już nad ziemię mrok się skrada, złotoskrzydła strachem blada

chciała już uciekać w siną dal,

Gdy zobaczyła, że z przeciwka idzie mały skrzat,

co właśnie wstał i wyszedł w nocny świat.

A przecież skrzat, przed zachodem słońca, nie odważy się

na ziemi spojrzeć na swój cień.

Popatrzeli sobie w oczy,

w głębi piersi skrzat wtem poczuł

osobliwy serca zryw.

Choć me oczy palisz, rzecze, pierwszy raz w mym życiu przecie

tak przecudny widzę dziwów dziw!

I choćbym nawet od tej jaśni miał postradać wzrok, w ciemnościach skrzatu

trudno zmylić krok. Nie odchodź, a do mojej groty zaprowadzę cię i tam ożenię z

tobą się!

Smużka na to: skrzacie złoty, życia kresem mrok twej groty, a ja nie

chce śmierci złej.

Wracać mi ostatni dzwonek, bo jak światła nie dogonię, nie przeżyję

nawet chwili tej!

I uleciała smużka światła, a samotny skrzat wędrując dalej myśli sobie tak: Dlaczego

jedni na tym świecie światła dziećmi są, A drudzy pokochali noc.

Reino Helismaa

Anioł

Zaczynam się niepokoić. Twarz Martesa za lekką czterokuflo-wą mgiełką kołysze się i

rozpływa. Jego dłoń leży na stole blisko mojej, widzę ciemne włosy na jej grzbiecie,

seksownie kościste stawy palców i nieco wypukłe żyły. Przysuwam swoją dłoń i wtedy -

zupełnie jak gdyby nasze ręce były połączone ze sobą ukrytą pod stołem gumką - dłoń

Martesa odskakuje błyskawicznie. Cofa się jak rak do swej jamy.

Patrzę mu w oczy. Na twarzy ma przyjacielski, otwarty i rozumiejący uśmiech. Sprawia

wrażenie nieziemsko ciepłego i całkowicie nieznajomego zarazem. Jego oczy to ikonki

na ekranie komputera, pozbawione wyrazu obrazki, za którymi kryją się niesamowite

dziwy, ale tylko dla tych, którzy potrafią je otworzyć.

- Dlaczego zaprosiłeś mnie na piwo? Czego się spodziewałeś?

Martes rozpiera się w swoim krześle. Taki jest swobodny. Taki

beztroski.

- Dobrej rozmowy.

- I niczego poza tym?

Martes patrzy na mnie, jakbym wyjawił mu o sobie coś nowego, coś irytującego, choć

jednocześnie błahego. Coś odrobinę kompromitującego, co jednak nie musi od razu

psuć dobrych stosunków zawodowych. Trochę tak, jakby zawiódł go dezodorant.

- Powiem ci szczerze, że ja się do tego nie nadaję.

Serce zaczyna mi walić w piersiach młotem, a język jest szybszy od myśli.

H 9

Sinisalo Johanna - Nie przed zachodem słońca.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: