Opodatkowanie świadczeń niepieniężnych.pdf

(714 KB) Pobierz
0779gp33.pdf
NR 79 (1188) CZWARTEK 22 KWIETNIA 2004
Praca i Podatki
TYGODNIK DLA KSIĘGOWYCH I KADROWCÓW
TEMAT TYGODNIA
W NUMERZE
Opodatkowanie
świadczeń
niepieniężnych
OPINIE – KOMENTARZE
Terminarz podatnika i płatnika .......................... 2
Ekspert komentuje: Monika Jurkiewicz
Czterobrygadowy system nie zniknął
Ze stron internetowych
Państwowej Inspekcji Pracy ................................2
Dodatek dla zarządzających
Pracodawca w roli służby bhp
Wydłużenie skróconego odpoczynku
TEMAT TYGODNIA
Opodatkowanie świadczeń niepieniężnych ...3-6
Czym jest świadczenie nieodpłatne ...................3
Zwolnienie podróży służbowych .........................3
Dodatek za rozłąkę bez podatku.........................4
Lepsza kwatera czy hotel.....................................5
Zwrot kosztów dojazdu do pracy........................5
Szkolenia pracowników ........................................6
Świadczenia rzeczowe ..........................................6
Nie tylko dla pracowników...................................6
Ekspert wyjaśnia:
Renata Kabas-Komorniczak .............................4–5
Jak są opodatkowane świadczenia pozapłacowe
Czym jest świadczenie nieodpłatne
Które świadczenia pozapłacowe są opodatkowane
Obowiązki pracodawcy w zakresie opodatkowania
świadczeń pozapłacowych
VAT 2004
Deklaracja raz w miesiącu albo co kwartał.....7
Ekspert wyjaśnia: Mariusz Unisk ........................7
W zgodzie z dyrektywą
Opodatkowanie świadczeń niepieniężnych VAT
w obecnym stanie prawnym oraz w nowej ustawie
Jak opodatkowany jest sprzęt komputerowy
dla oświaty ..............................................................8
Ekspert wyjaśnia: Marek Gadacz........................8
Tylko część kontraktów menedżerskich z VAT
Zgodnie z brzmieniem art. 11
ust. 1 ustawy o podatku docho-
dowym od osób fizycznych
przychodami ze stosunku pracy
są otrzymane lub postawione
do dyspozycji podatnika w roku
kalendarzowym pieniądze i war-
tości pieniężne oraz wartość
otrzymanych świadczeń w natu-
rze i innych nieodpłatnych
świadczeń. Do przychodów ze
stosunku pracy oraz stosunków
pokrewnych zalicza się nie tylko
wynagrodzenie zasadnicze,
lecz również wartość pieniężną
świadczeń w naturze lub ich
ekwiwalenty, bez względu na to,
czy świadczenie to finansowane
jest przez pracodawcę czy też
ze środków zgromadzonych
w zakładowym funduszu świad-
czeń socjalnych. Niektóre z tych
świadczeń pozapłacowych są
opodatkowane podatkiem do-
chodowym od osób fizycznych,
niektóre są zaś zwolnione od
podatku dochodowego. Opo-
datkowanie świadczeń pozapła-
cowych podatkiem od towarów
i usług ulegnie zasadniczym
zmianom od 1 maja 2004 r.
Temat tygodnia przygotowała
Aneta Mościcka
Więcej str. 3–6
INTERPRETACJE PRAWA
Składki od doktoranta ...........................................9
Wypowiedzenie przez likwidację ........................9
OBOWIĄZKI PRACODAWCY
Niekonsekwentne przepisy ................................10
Rozliczenie roczne ..............................................10
Pracownicy oddelegowani
– tylko z zezwoleniem.........................................11
Czytelnicy pytają – ekspert wyjaśnia...............11
Pensja bez dumpingu
GP
PORADY
GP
INTERWENCJE
DOBÓR KADR
Jakich informacji może żądać pracodawca ..12
Ekspert wyjaśnia: Danuta Klucz........................12
Wydłużenie skróconego odpoczynku
Każde naruszenie prawa do 11-godzinnego dobo-
wego nieprzerwanego odpoczynku zobowiązuje
pracodawcę do udzielenia odpoczynku równo-
ważnego. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2
Opodatkowanie świadczeń VAT
Jeśli pracodawca, który jest płatnikiem VAT,
przekazuje swoim pracownikom towary lub
świadczy na ich rzecz usługi, powinien te czyn-
ności zaewidencjonować jako przedmiot opo-
datkowania.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5
Doktorant bez okresów
składkowych?
UBEZPIECZENIA SPOŁECZNE
Za błędy w raportach będą kary ......................13
Czytelnicy pytają – ekspert odpowiada...........13
Korekta kodu tytułu ubezpieczenia
Dopłata do składek
Skorygowanie raportu do zera
uczelni rozpoczął studia w 1979 r.,
które ukończył po 4 latach nauki, nie bro-
niąc doktoratu.
Przez wiele lat był przekonany, że na
podstawie ówcześnie obowiązujących
przepisów okres jego studiów powinien
być traktowany jako składkowy, gdyż lata
aspirantury naukowej są zaliczane do okre-
sów zatrudnienia. Jakież było jego zdziwie-
nie, kiedy w czasie kompletowania doku-
mentacji do kapitału początkowego okaza-
ło się, że Zakład Ubezpieczeń Społecz-
nych nie chce uznać tego okresu nauki ja-
ko składkowego. Powodem zamieszania
było zaświadczenie wydane przez uczel-
nię. Stwierdzono w nim, że szkoła wyższa
nie posiada dokumentów potwierdzają-
cych odprowadzanie składek na ZUS. Nie
wiadomo więc, czy składki były płacone,
a tylko zaginęła dokumentacja, czy też
uczelnia ich nie odprowadzała. Zdaniem
doktoranta, jedno zaświadczenie nie może
być podstawą do przekreślenia czterech lat
nauki na uczelni, tym bardziej że ówcze-
śnie obowiązujące przepisy emerytalne nie
wymagały opłacania składek. A zatem, czy
ZUS ma rację, odmawiając prawa do uzna-
nia tego okresu za okres składkowy? Czy
można po dwudziestu latach wprowadzać
zupełnie nową interpretację wcześniej
obowiązujących przepisów?
PRAWO PRACY
Wypłacanie odpraw emerytalnej i rentowej...14
Ekspert wyjaśnia ..................................................14
Komu przysługuje dodatek za pracę w nocy
Wycofanie raportu
Jeżeli płatnik złożył raport za osobę, za którą
nie powinien tego zrobić, musi skorygować ra-
port do „zera”, tzn. musi go wycofać. . . . . 13
ZUS WYJAŚNIA
Nowy program, inne wyzwania .........................15
Dodatek za pracę w nocy
Każdemu pracownikowi wykonującemu
pracę w porze nocnej przysługuje dodatek
do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy
w nocy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
BW
Więcej str. 9
ZMIANY PRAWA
Kalendarium prawne ..........................................16
Ważne adresy........................................................16
D oktorant jednej z warszawskiej
106787080.010.png 106787080.011.png
PRACA I PODATKI
GAZETA PRAWNA NR 79 (1188) 22 KWIETNIA 2004
2 Opinie – komentarze
www.gazetaprawna.pl
TERMINARZ PODATNIKA
I PŁATNIKA
EKSPERT KOMENTUJE
rozliczenie miesięczne VAT
(VAT-7).
Zgodnie z art. 10 ustawy
z dnia 8 stycznia 1993 r. o po-
datku od towarów i usług oraz o podatku
akcyzowym (Dz.U. z 1993 r. nr 11, poz. 50
z późn. zm.; dalej ustawa o VAT) podatni-
cy mają obowiązek składać w urzędzie
skarbowym deklaracje podatkowe dla po-
datku od towarów i usług oraz we właści-
wym urzędzie celnym deklaracje podatko-
we dla podatku akcyzowego za okresy mie-
sięczne w terminie do 25 dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym po-
wstał obowiązek podatkowy. Podatnicy
mogą również składać w urzędzie skarbo-
wym deklaracje podatkowe dla potrzeb
VAT za okresy kwartalne w terminie do 25
dnia miesiąca następującego po kwartale,
w którym powstał obowiązek podatkowy,
po uprzednim pisemnym zawiadomieniu
naczelnika urzędu skarbowego w terminie
do końca kwartału poprzedzającego kwar-
tał, za który po raz pierwszy będzie składa-
na deklaracja.
Warto podkreślić, że z nowej ustawy
o VAT wynika, że I kwartał 2004 r. trwa od
stycznia do końca kwietnia br., a II kwar-
tał od maja do końca czerwca. A więc de-
klarację kwartalną za I kwartał br. należy
złożyć do 25 maja br., a za II kwartał do
25 lipca br.
rozliczenie miesięczne podatku akcyzo-
wego.
Monika Jurkiewicz, aplikant radcowski OIRP w Toruniu, pracownik Kancelarii Radców Prawnych
i Adwokatów Nowakowski i Wspólnicy Sp. jawna
Czterobrygadowy system nie zniknął
Twierdzenie, że od 1 stycznia br. nie ma
możliwości stosowania czterobrygadowej or-
ganizacji czasu pracy w systemie ciągłym nie
jest prawdziwe. Usunięcie pojęcia czterobry-
gadowego systemu czasu pracy ze znoweli-
zowanego kodeksu pracy jest niczym innym,
jak tylko zabiegiem stylistycznym. Reguły
dotyczące wspomnianego systemu pracy nie
zmieniły się. Są wręcz bardziej liberalne, je-
śli chodzi o możliwość pracy w niedziele
i święta przez pracowników. System pracy
zmianowej jest bowiem stosowany bez
względu na przyjęty system czasu pracy.
Brak pojęcia określającego czterobrygado-
wy system pracy w k.p. nie oznacza, że tego
systemu nie można stosować. Wręcz odwrot-
nie. Obecnie „czterobrygadówka” wynika
z ogólnych przepisów dotyczących czasu pra-
cy. Podstawowa norma czasu pracy wynika-
jąca z art. 129 k.p. wynosi 8 godzin pracy na
dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciodnio-
wym tygodniu pracy w przyjętym okresie
rozliczeniowym. Trzeba pamiętać przy tym,
że okres rozliczeniowy nie może przekraczać
Brak pojęcia określającego
czterobrygadowy system
pracy w k.p. nie oznacza,
że tego systemu
nie można stosować.
Pracę zmianową określa art. 146 k.p. We-
dług niego dopuszczalna jest praca zmiano-
wa bez względu na stosowany system czasu
pracy. W kontekście tego artykułu „cztero-
brygadówka” jest jak najbardziej dopusz-
czalna. Czterobrygadowy system czasu pra-
cy mieści się bowiem w definicji pracy
zmianowej. Zgodnie z nią, przez pracę
zmianową należy rozumieć wykonywanie
pracy według ustalonego rozkładu czasu
pracy, który przewiduje zmianę pory wyko-
nywania pracy przez poszczególnych pra-
cowników po upływie określonej liczby go-
dzin, dni lub tygodni. Definicja ta więc,
w kontekście podstawowej normy czasu
pracy, określa właśnie czterobrygadowy sys-
tem czasu pracy. Jeśli więc do pracy w da-
nym zakładzie powołane zostaną cztery bry-
gady, które będą się zmieniać po sobie
– w zależności od tego, czy tryb ich zmian
określony zostanie w dniach czy w tygo-
dniach – będą musiały pracować z zachowa-
niem charakterystycznej, wspomnianej
wcześniej podstawowej normy czasu pracy.
czterech miesięcy. Ta podstawowa norma
czasu pracy jest również charakterystyczna
dla pracy w systemie czterobrygadowym.
ZE STRON INTERNETOWYCH PAŃSTWOWEJ INSPEKCJI PRACY
28
KWIETNIA
2004
wpłaty z zysku przez przed-
siębiorstwa państwowe i jed-
noosobowe spółki Skarbu
Państwa.
Dodatek
dla zarządzających
Czy kierownikowi działu w supermarke-
cie, zatrudnianemu w niedzielę lub w świę-
to, jeśli nie są jego dniami pracy, zgodnie
z obowiązującym go rozkładem czasu pra-
cy, przysługuje dodatek do wynagrodzenia,
albo dzień wolny? Czy pracownika takiego
można potraktować jako pracownika za-
rządzającego w imieniu pracodawcy zakła-
dem pracy i nie przyznać mu dodatku za
pracę w godzinach nadliczbowych?
pracy mogło jednak rodzić wątpliwości inter-
pretacyjne, gdyż brakowało definicji pracowni-
ka zarządzającego w imieniu pracodawcy za-
kładem pracy. Definicja taka pojawia się
w zmienionym art. 128 par. 2 pkt 2 kodeksu
pracy, zgodnie z którym pracownikami zarzą-
dzającymi w imieniu pracodawcy zakładem
pracy są pracownicy kierujący zakładem jedno-
osobowo, ich zastępcy lub pracownicy wcho-
dzący w skład kolegialnego organu zarządzają-
cego zakładem pracy oraz główni księgowi.
To oznacza, że pracownik, będący kierow-
nikiem działu, zachowuje prawo do wyna-
grodzenia oraz dodatku za pracę w godzi-
nach nadliczbowych przypadających w nie-
dzielę lub w święto, czyli, zgodnie z przepi-
sem art. 151 1 par. 1 pkt 1 lit. b) kodeksu pra-
cy, dodatku 100 proc.
Pracodawca
w roli służby bhp
leniem odpowiednio podstawowym (okreso-
wym) dla pracowników służby bhp – informuje
PIP. Pracodawca nie legitymujący się doku-
mentem potwierdzającym odbycie wspomnia-
nego szkolenia i nie może samodzielnie wyko-
nywać zadań służby. Musi zatem powierzyć je
pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy
lub specjalistom spoza zakładu pracy.
PIP wyjaśnia ponadto, że prawo nie regulu-
je zamiennego uznawania odbytych szkoleń
w dziedzinie bhp, natomiast odbycie przez pra-
codawcę szkolenia dla pracowników służby
bhp zwalnia go ze szkolenia dla pracodawców.
Wydłużenie skróconego
odpoczynku
Pracownik zarządzający w imieniu pra-
codawcy zakładem pracy, a także w razie
konieczności prowadzenia akcji ratowni-
czej w celu ochrony życia lub zdrowia
ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska
albo usunięcia awarii, w przypadku naru-
szenia w takich sytuacjach prawa do 11-
godzinnego nieprzerwanego dobowego
odpoczynku, ma prawo w okresie rozlicze-
niowym do równoważnego okresu odpo-
czynku. Jak należy rozumieć ten okres
równoważny?
ostateczny termin złożenia
rocznego zeznania o wysoko-
ści osiągniętego dochodu (po-
niesionej straty) w 2003 r.
przez osoby fizyczne rozliczające się bez-
pośrednio z urzędem skarbowym oraz
wpłacenia różnicy między podatkiem na-
leżnym a sumą wpłaconych zaliczek.
Oprócz wypełnienia samego formula-
rza zeznania oraz odpowiednich załącz-
ników do niego każdy powinien zebrać
odpowiednie dokumenty, na podstawie
których będzie można wypełnić takie ze-
znanie oraz dokonać ewentualnych odli-
czeń od podatku rozliczając się za
2003 r. Bardzo ważne jest, żeby zgroma-
dzone dokumenty przechowywać przez
niemal sześć lat.
Artykuł 151 4 kodeksu pracy nie przyznaje
pracownikom zarządzającym w imieniu praco-
dawcy zakładem pracy prawa do wynagrodze-
nia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach
nadliczbowych za pracę poza normalnymi go-
dzinami pracy bez względu na charakter dnia,
w którym praca taka jest świadczona – wyja-
śnia Państwowa Inspekcja Pracy. Kierownik
działu nie jest jednak pracownikiem zarządza-
jącym w imieniu pracodawcy zakładem pracy.
Dotychczasowe brzmienie przepisów o czasie
Czy w związku z nowym brzmieniem art.
237 11 kodeksu pracy każdy pracodawca,
który nie posiada ukończonego szkolenia
niezbędnego do wykonywania zadań służ-
by bezpieczeństwa i higieny pracy, zatrud-
niający np. 2 pracowników, ma obowiązek
powierzenia wykonywania zadań służby
bhp pracownikowi zatrudnionemu przy in-
nej pracy lub specjalistom spoza zakładu
pracy? Czy pracodawca posiadający szko-
lenie, o którym mowa w art. 237 3 par. 2 1
k.p., wykonujący obowiązki służby bhp
zgodnie z art. 237 11 par. 1 kodeksu przejść
dodatkowe szkolenie dla służby bhp? Czy
szkolenie dla służby bhp nie zwalnia go ze
szkolenia dla pracodawców?
EM
01-042 Warszawa, ul. Okopowa 58/72,
tel. (22) 530 40 35, 530 40 40, fax 530 40 39,
w Internecie: www.gazetaprawna.pl,
e-mail: gp@infor.pl
Praca i Podatki
Jak zamówiç
prenumerat´
Każde naruszenie prawa do 11-godzinnego
dobowego nieprzerwanego odpoczynku w ta-
kich sytuacjach zobowiązuje pracodawcę do
udzielenia odpoczynku równoważnego. Jak
wyjaśnia PIP, równoważenie to polega na
udzieleniu odpowiednio dłuższego odpoczyn-
ku dobowego, czyli dłuższego o liczbę godzin,
które skróciły dobowy odpoczynek. Na przy-
kład, jeżeli pracownik świadczył pracę przez
15 godzin (przy założeniu, że dobowy odpo-
czynek pracownika wynosi 11 godzin), to do-
bowy odpoczynek „naruszyły” 2 godziny (24
godziny doby pomniejszone o 11 godzin daje
w efekcie maksymalnie 13 godzin aktywności).
W takiej sytuacji pracownikowi przysługuje 13
godzin dobowego nieprzerwanego odpoczyn-
ku w innym terminie w przyjętym okresie roz-
liczeniowym.
Redaktor prowadzący:
Małgorzata Jankowska, tel. 530 42 48.
Sekretarz redakcji:
Krystyna Kanecka, tel. 530 40 44.
Biuro Reklamy: 01-042 Warszawa,
ul. Okopowa 58/72,
tel.: (0–22) 530 44 61, 530 40 26–29,
fax (0-22) 530 40 25.
Fotoskład: Jacek Obrusiewicz,
tel. (0–22) 530 41 23;
Produkcja: Elżbieta Stamler,
tel. 530 42 24.
Druk: AGORA SA Drukarnia, ul. Daniszewska 27,
03-230 Warszawa
ZADZWO¡
0 801 626 666
pon.-pt. 7.30-17.00
Pracodawca zatrudniający do 10 pracowni-
ków albo zatrudniający do 20 pracowników
i zakwalifikowany do grupy działalności, dla
której ustalono nie wyższą niż trzecia kategorię
ryzyka w rozumieniu przepisów o ubezpiecze-
niu społecznym z tytułu wypadków przy pracy
i chorób zawodowych, może samodzielnie wy-
konywać zadania służby bhp, jeżeli legitymuje
się ukończonym z wynikiem pozytywnym szko-
iwa
26
KWIETNIA
2004
30
KWIETNIA
2004
106787080.012.png 106787080.013.png 106787080.001.png
GAZETA PRAWNA NR 79 (1188) 22 KWIETNIA 2004
PRACA I PODATKI
Temat tygodnia Świadczenia pozapłacowe 3
www.gazetaprawna.pl
Opodatkowanie świadczeń
niepieniężnych
Każdy pracujący na etacie ma świadomość, że jego pobory są
pomniejszane o składki na ubezpieczenie społeczne oraz na-
leżny podatek dochodowy od osób fizycznych. Nie bardzo jed-
nak zdaje sobie sprawę z tego, że nie tylko świadczenia z ty-
tułu pracy są opodatkowane. Również dotyczy to innych
świadczeń pieniężnych, jak i niepieniężnych otrzymywanych
od pracodawcy. Odnosi się to również do świadczeń nieod-
płatnych i rzeczowych. Ustawodawca przewidział jednak
w niektórych przypadkach zwolnienie z podatku dochodowe-
go od osób fizycznych.
Czym jest świadczenie
nieodpłatne
Wynagrodzeniem ze stosunku pracy jest nie tylko zasadnicza gaża wypłacana pra-
cownikowi. Do wynagrodzenia zalicza się również inne stałe i zmienne składniki
pensji oraz wszystkie wartości pieniężne i niepieniężne otrzymane od pracodawcy.
Zwolnienie podróży służbowej
W katalogu zwolnień z podatku dochodowego od osób fizycznych znajdują się
przepisy dotyczące diet i innych należności za czas podróży służbowej. Jednak
obecne brzmienie tych przepisów zostało zmodyfikowane, obejmując swoim za-
kresem również osoby niebędące pracownikiem.
Aby jednak przedstawić w precyzyjny i zro-
zumiały sposób istotę zmian w przepisach do-
tyczących diet, wrócić należy do poprzednie-
go brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 16 u.p.d.o.f.
I tak, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16
u.p.d.o.f. – w brzmieniu obowiązującym do
końca 2002 r. – wolne od podatku docho-
dowego były diety i inne należności za czas
podróży służbowej do wysokości określo-
nej w odrębnych ustawach lub przepisach
wydanych przez właściwego ministra.
Od 1 stycznia 2003 r. brzmienie powyż-
szego przepisu uległo zmianie i przez cały
2003 r. ze zwolnienia korzystały jedynie die-
ty i inne należności za czas podróży służbo-
wej pracownika – do wysokości określonej
w przepisach w sprawie wysokości oraz wa-
runków ustalania należności przysługują-
cych pracownikowi zatrudnionemu w pań-
stwowej lub samorządowej jednostce sfery
budżetowej z tytułu podróży służbowej na
obszarze kraju oraz poza granicami kraju.
Te przepisy, do których odwołuje się po-
wołane powyżej zwolnienie przedmiotowe,
zawarte są w:
rozporządzeniu ministra pracy i polityki
społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r.
w sprawie wysokości oraz warunków usta-
lania należności przysługującej pracowni-
kowi zatrudnionemu w państwowej lub sa-
morządowej jednostce sfery budżetowej
z tytułu podróży służbowej na obszarze
kraju (Dz.U. nr 236, poz. 1990),
rozporządzeniu ministra pracy i polityki
społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r.
w sprawie wysokości oraz warunków usta-
lania należności przysługującej pracowni-
kowi zatrudnionemu w państwowej lub sa-
morządowej jednostce sfery budżetowej
z tytułu podróży służbowej poza granica-
mi kraju (Dz.U. nr 236, poz. 1991).
Od 1 stycznia 2004 r. brzmienie art. 21 ust.
1 pkt 16 ponownie uległo zmianie i w obecnym
stanie prawnym wolne od podatku dochodowe-
go są diety i inne należności za czas podróży
służbowej pracownika, jak również osoby
niebędącej pracownikiem do wysokości okre-
ślonej w odrębnych ustawach lub w przepisach
wydanych przez ministra właściwego do spraw
pracy w sprawie wysokości oraz warunków
ustalania należności przysługujących pracowni-
kowi zatrudnionemu w państwowej lub samo-
rządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu
podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza
granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) dotyczą-
cy podróży osoby niebędącej pracownikiem
będzie stosowany, jeżeli otrzymane świad-
czenia nie zostały zaliczone do kosztów uzy-
skania przychodów i zostały poniesione:
w celu osiągnięcia przychodów, lub
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26
lipca 1991 r. o podatku dochodowym od
osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r., nr 14,
poz. 176 z późn. zm., dalej u.p.d.o.f), przy-
chodami ze stosunku pracy są otrzymane lub
postawione do dyspozycji podatnika w roku
kalendarzowym pieniądze i wartości pienięż-
ne oraz wartość otrzymanych świadczeń
w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Wszelkie świadczenia uzyskiwane w ra-
mach stosunku pracy, stosunku służbowego,
pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosun-
ku pracy są dla pracowników przychodem
z pracy. Do przychodów tych zalicza się – na
mocy art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. – wszelkiego ro-
dzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pie-
niężną świadczeń, a w szczególności:
wynagrodzenie zasadnicze,
wynagrodzenie za godziny nadliczbowe
(np. z tytułu dodatkowych dyżurów),
różnego rodzaju dodatki (np. dodatek za
rozłąkę),
ekwiwalent za niewykorzystany urlop,
wszelkie inne kwoty niezależnie od tego,
czy ich wysokość została z góry ustalona,
a ponadto świadczenia pieniężne ponoszo-
ne za pracowników, jak również wartość
innych nieodpłatnych świadczeń lub
świadczeń częściowo odpłatnych.
Wśród tych przychodów znajduje się war-
tość pieniężna świadczeń w naturze lub ich
ekwiwalenty, bez względu na źródło finanso-
wania tych wypłat i świadczeń. Przychód z te-
go tytułu powstaje zarówno wtedy, gdy świad-
czenie finansowane jest przez pracodawcę,
jak też ze środków zgromadzonych w zakła-
dowym funduszu świadczeń socjalnych.
Ważne jest, że do świadczeń w naturze od-
nosi się wyłącznie pojęcie „otrzymanych”. Za-
tem przychodem w rozumieniu art. 11 ust.
1 u.p.d.o.f. będą tylko wartości otrzymanych
świadczeń w naturze, a nie – jak wymaga tego
przepis w stosunku do pieniędzy i wartości
pieniężnych – również postawionych do dys-
pozycji podatnika (np. wyrok NSA w Szczeci-
nie z 5 lutego 1997 r., SA/Sz 1191/96, niepu-
blikowany).
nej części może zaliczyć do kosztów uzyskania
przychodów. Wyjątkiem są świadczenia socjal-
ne, o których mowa w przepisach ustawy
z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu
świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 1996 r. nr
70, poz. 335 z późn. zm.). Na podstawie art.
23 ust. 1 pkt 42 u.p.d.o.f. pracodawca nie mo-
że uznać za koszty uzyskania przychodów wy-
datków na działalność socjalną, o której mowa
w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń
socjalnych. Jednak kosztem uzyskania przy-
chodów są świadczenia urlopowe wypłacane
zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym
funduszu świadczeń socjalnych.
W przypadku wypłat dokonywanych
przez pracodawcę na rzecz pracownika,
obejmujących także świadczenia pozapłaco-
we, na pracodawcy – jako na płatniku – spo-
czywa obowiązek obliczania i pobierania
z tego tytułu zaliczek na podatek dochodo-
wy i odprowadzania ich w ciągu roku na ra-
chunek właściwego urzędu skarbowego. Jed-
nakże niektóre ze świadczeń pozapłaco-
wych, stanowiących przychód ze stosunku
pracy (oraz stosunków pokrewnych), są
przez ustawodawcę objęte zwolnieniem od
podatku dochodowego. Konsekwencją tego
jest fakt, że pracodawca – płatnik nie pobie-
ra od nich zaliczek na podatek dochodowy.
w celu realizacji zadań organizacji i jedno-
stek organizacyjnych działających na pod-
stawie przepisów odrębnych ustaw, lub
przez organy (urzędy) władzy lub admini-
stracji państwowej albo samorządowej oraz
jednostki organizacyjne im podległe lub
przez nie nadzorowane, lub
przez osoby pełniące funkcje obywatelskie,
o których mowa w art. 13 pkt 5 (tzn. oso-
by wykonujące czynności związane z peł-
nieniem obowiązków społecznych lub oby-
watelskich, bez względu na sposób powoły-
wania tych osób) w związku z wykonywa-
niem tych funkcji.
W związku ze zmianą przepisu art. 21 ust.
1 pkt 16, z dniem 1 stycznia 2003 r., niektó-
rzy pracownicy otrzymujący diety na podsta-
wie przepisów ustawowych, odbywający po-
dróż służbową, od dnia 1 stycznia 2003 r.
mieli opodatkowaną część diety. Przykłado-
wo dotyczyło to:
pracowników Najwyższej Izby Kontroli (art.
78 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r.
o Najwyższej Izbie Kontroli; t.j. Dz.U. z 2001
r. nr 85, poz. 937 z późn. zm. – stanowi, że
pracownikowi nadzorującemu lub wykonują-
cemu czynności kontrolne, delegowanemu
służbowo do zajęć poza stałym miejscem pra-
cy, przysługują: zwrot kosztów podróży i za-
kwaterowania oraz diety na zasadach okre-
ślonych w odrębnych przepisach, z tym, że
dieta przysługuje w podwójnej wysokości),
inspektorów izb obrachunkowych (art. 24
ust. 2 ustawy z dnia 7 października 1992 r.
o regionalnych izbach obrachunkowych –
t.j. Dz.U. z 2001 r. nr 55, poz. 77 z późn.
zm. – stanowi, że inspektorowi oraz osobie
nadzorującej czynności kontrolne przysłu-
guje dieta w podwójnej wysokości).
Jak wskazałam wyżej, 12 listopada 2003 r. zo-
stała uchwalona ustawa o zmianie ustawy o po-
datku dochodowym od osób fizycznych oraz
niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 202, poz.
1956). Ustawa ta zawiera zmianę art. 21 ust.
1 pkt 16, dotyczącą diet z tytułu podróży służbo-
wych. Jednak ma ona zastosowanie do docho-
dów osiągniętych począwszy od dnia 1 stycznia
2004 roku. Zatem rozwiązanie ustawowe nie
obejmuje diet wypłaconych na podstawie prze-
pisów ustawy w roku 2003, tj. diet wypłacanych
w ciągu jednego roku podatkowego.
Z powyższych względów zasadnym stało
się zaniechanie poboru podatku dochodo-
wego od osób fizycznych od różnicy pomię-
dzy kwotą diety z tytułu podróży służbowej
otrzymaną na podstawie odrębnych ustaw
a kwotą diety zwolnioną od podatku docho-
dowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16
u.p.d.o.f. w odniesieniu do 2003 r.
PRZYPOMINA
Przychodami ze stosunku pracy lub sto-
sunków pokrewnych są wszystkie
świadczenia, które otrzymuje pracow-
nik w związku z pozostawaniem w sto-
sunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Nie jest istotne, czy pracodawca pokry-
wa wypłatę tych świadczeń ze środków
własnych, czy też ze środków zgroma-
dzonych w zakładowym funduszu
świadczeń socjalnych.
Katalog przychodów (dochodów) zwolnio-
nych od podatku dochodowego jest zawarty
w art. 21 i art. 52 u.p.d.o.f. Należy jednak pod-
kreślić, iż znaczna część zwolnień przedmioto-
wych od podatku dochodowego związanych
z wszelkiego rodzaju świadczeniami ponoszo-
nymi przez pracodawcę na rzecz pracowników
została przez ustawodawcę – z dniem 1 stycz-
nia 2004 r. – w znaczący sposób ograniczona.
Poniżej zostaną omówione świadczenia pra-
cownicze, które w dalszym ciągu korzystają
z dobrodziejstwa zwolnienia od podatku do-
chodowego od osób fizycznych, jak również
zmodyfikowane od 1 stycznia 2004 r. przepisy
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycz-
nych dotyczące świadczeń pozapłacowych.
PRZYPOMINA
Świadczenie otrzymane przez podatni-
ka, w sytuacji gdy spełniający świadcze-
nie uzyskał lub ma uzyskać w przyszłości
wzajemnie pewną korzyść majątkową –
nie jest nieodpłatnym świadczeniem.
Wydatki poniesione przez pracodawcę
i obejmujące wszelkiego rodzaju świadczenia
wypłacane pracownikom pracodawca w znacz-
106787080.002.png 106787080.003.png
PRACA I PODATKI
GAZETA PRAWNA NR 79 (1188) 22 KWIETNIA 2004
4 Świadczenia pozapłacowe Temat tygodnia
www.gazetaprawna.pl
Na podstawie art. 22 par. 1 pkt 1 ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podat-
kowa (Dz.U. nr 137, poz. 926 z późn. zm.) mi-
nister finansów w przypadkach uzasadnionych
interesem publicznym lub ważnym interesem
podatników może zaniechać poboru podatku.
W omawianej sprawie minister finansów
skorzystał z tego ustawowego upoważnienia
i 17 marca 2004 r. wydał rozporządzenie
w sprawie zaniechania poboru podatku do-
chodowego od osób fizycznych od niektórych
dochodów (przychodów) (Dz.U. nr 47, poz.
454). Rozporządzenie ma właśnie na celu za-
niechanie poboru podatku dochodowego od
różnicy pomiędzy dietą z tytułu podróży służ-
bowej otrzymaną na podstawie odrębnych
ustaw, a dietą zwolnioną od podatku docho-
dowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 u.p.d.o.f.
Zaniechanie poboru podatku – zgodnie z par.
2 rozporządzenia – ma zastosowanie do do-
chodów (przychodów) uzyskanych od
1 stycznia 2003 r. do 31 grudnia 2003 r.
Bardzo ważne jest, iż wydane rozporzą-
dzenie służy interesowi podatników, którzy
w związku z pełnieniem obowiązków służ-
bowych otrzymują diety nie na podstawie
przepisów wykonawczych, lecz na podsta-
wie ustaw.
dowego kwot otrzymywanych przez pracow-
ników za używanie samochodów dla po-
trzeb zakładu pracy w jazdach lokalnych.
Jednakże nadal pozostał art. 21 ust. 1 pkt 13
u.p.d.o.f., który stanowi, iż zwolnione od po-
datku dochodowego są ekwiwalenty pienięż-
ne za używane przez pracowników przy wy-
konywaniu pracy narzędzia, materiały lub
sprzęt, stanowiące ich własność. Stąd też
niektórzy eksperci prawa podatkowego wy-
ciągnęli wniosek, iż używanym przez pra-
cowników sprzętem może być samochód.
Jednakże Ministerstwo Finansów zaprote-
stowało przeciwko takiej interpretacji wska-
zując, iż pierwotny tekst ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych, (opubli-
kowany w Dz.U. z 1991 r. nr 80, poz. 350)
także zawierał ww. niezależne od siebie tytu-
ły zwolnień przedmiotowych. Ustawodawca
nie powielał zatem zwolnienia, które mieści
się już w zakresie innego przepisu. Stąd nie
można uznać, iż zakres zwolnienia określo-
nego w pkt 22 mieści się w przepisie pkt 13.
W związku z tym skreślenie pkt 22 w art. 21
ust. 1 u.p.d.o.f. oznacza likwidację tego zwol-
nienia. Należy zauważyć też, iż od 1 stycznia
2004 r. świadczenia z tytułu kosztów używa-
nia pojazdów samochodowych na potrzeby
zakładów pracy w celu odbycia podróży służ-
bowej będą korzystały ze zwolnienia na mo-
cy art. 21 ust. 1 pkt 16 u.p.d.o.f. – stwierdza
Ministerstwo Finansów.
Należy dodać, iż 30 stycznia br. weszło
w życie rozporządzenie ministra gospodarki,
pracy i polityki społecznej z dnia 28 stycznia
2004 r. w sprawie szczegółowych zasad usta-
lania podstawy wymiaru składek na ubezpie-
czenia emerytalne i rentowe (Dz.U. nr 14,
poz. 124). Zgodnie z jego przepisami, z pod-
stawy wymiaru składek na ubezpieczenia spo-
łeczne wyłączono, z mocą od 1 stycznia 2004
r., ryczałty za używanie do celów służbowych
samochodów lub innych środków lokomocji
niebędących własnością pracodawcy.
Dodatek za rozłąkę bez podatku
Ustawodawca przewidział również możliwość zwolnienia z podatku dodatku za
rozłąkę wypłacanego przez pracodawcę w ramach zakładowego układu zbioro-
wego pracy bądź regulaminu wynagradzania.
W art. 21 ust. 1 pkt 18 u.p.d.o.f. określo-
no, iż zwolniony od podatku dochodowego
jest dodatek za rozłąkę wypłacany pracow-
nikom czasowo przeniesionym – do wyso-
kości diet za czas podróży służbowej na ob-
szarze kraju, określonych w przepisach
w sprawie wysokości oraz warunków ustala-
nia należności przysługujących pracowniko-
wi zatrudnionemu w państwowej lub samo-
rządowej jednostce sfery budżetowej z tytu-
łu podróży służbowej na obszarze kraju.
Dodatek za rozłąkę i inne świadczenia wy-
płacane pracownikom czasowo przeniesio-
nym były określone w zarządzeniu ministra
pracy i polityki socjalnej z dnia 14 sierpnia
1990 r. w sprawie świadczeń dla pracowni-
ków czasowo przeniesionych (MP nr 32,
poz. 258 z późn. zm.). Zgodnie z zarządze-
niem, czasowo przeniesionym jest pracow-
nik, który wyraził zgodę na okresowe prze-
niesienie go do pracy na inny teren poza
miejscowość stałego zamieszkania (zakwa-
terowania).
Ustawą z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie
ustawy Kodeks pracy oraz o zmianie niektó-
rych ustaw (Dz.U. nr 24, poz. 110) został wy-
kreślony art. 79 kodeksu pracy, który stanowił
podstawę dla ministra pracy i polityki socjal-
nej do określenia – w drodze zarządzenia – wy-
sokości dodatku za rozłąkę i innych świadczeń
dla pracowników czasowo przeniesionych.
Oznacza to, że od 2 czerwca 1996 r., tj.
od dnia wejścia w życie zmienionych przepi-
sów ustawy Kodeks pracy, minister pracy
i polityki socjalnej nie określa rodzaju
świadczeń oraz wysokości dodatku za rozłą-
kę pracowników czasowo przeniesionych,
a wszyscy pracodawcy, którzy są zaintereso-
wani zmianami w zakresie zasad i wysokości
przyznanych dodatków za rozłąkę i innych
świadczeń, tzw. rozłąkowych, mogą ich do-
konywać poprzez uregulowanie tych kwestii
w zakładowym układzie zbiorowym pracy
bądź regulaminie wynagradzania (art. 77 1
i art. 77 2 par. 2 kodeksu pracy).
Zgodnie z art. 11 powołanej wyżej usta-
wy z dnia 2 lutego 1996 r., przepisy zarzą-
dzenia ministra pracy i polityki socjalnej
z dnia 14 sierpnia 1990 r. zachowują moc
do czasu objęcia pracowników, których te
przepisy dotyczą i w zakresie przedmiotu
w nich unormowanego – postanowieniami
układu zbiorowego pracy lub innymi prze-
pisami.
W związku z powyższym zarówno pra-
cownicy objęci, jak i nie objęci układem
zbiorowym pracy lub regulaminem wynagra-
dzania, mogą korzystać ze zwolnienia, okre-
ślonego w art. 21 ust. 1 pkt 18 u.p.d.o.f.
w wysokości i w zakresie określonym w po-
wołanym zarządzeniu.
Podsumowując, zwolnieniem podatko-
wym objęta jest jedynie część tego świad-
czenia. Kwotę zwolnienia określa wysokość
diet za czas podróży służbowej pracowni-
ków, określonych rozporządzeniem mini-
stra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia
2002 r. w sprawie wysokości oraz warun-
ków ustalania należności przysługujących
pracownikowi zatrudnionemu w państwo-
wej lub samorządowej jednostce sfery bu-
dżetowej z tytułu podróży służbowych na
terenie kraju (Dz.U. nr 236, poz. 1990).
Stosownie do par. 9 ust. 1 tego rozporzą-
dzenia, od 2004 r. kwota diety (...) ulega
corocznie zmianie w stopniu odpowiadają-
cym planowanemu średniorocznemu
wskaźnikowi cen towarów i usług konsump-
cyjnych ogółem przyjętych w ustawie bu-
dżetowej za dany rok.
Od 1 marca 2004 r. wysokość diety za je-
den dzień krajowej podróży służbowej wyno-
si 21 zł (art. 25 ustawy budżetowej za rok
2004 z dnia 23 stycznia 2004 r. – Dz.U. nr
17, poz. 167).
PRZYPOMINA
Zwolnione od podatku dochodowego
są diety oraz kwoty stanowiące zwrot
kosztów otrzymywane przez osoby wy-
konujące czynności związane z pełnie-
niem obowiązków społecznych i oby-
watelskich – do wysokości nieprzekra-
czającej miesięcznie kwoty 2280 zł.
Ryczałty samochodowe
Warunki ustalania zwrotu kosztów używa-
nia pojazdów do celów służbowych określo-
ne zostały w rozporządzeniu ministra infra-
struktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie
warunków ustalania oraz sposobu dokony-
wania zwrotu kosztów używania do celów
służbowych samochodów osobowych, moto-
cykli i motorowerów niebędących własno-
ścią pracodawcy (Dz.U. nr 27, poz. 271).
Niestety, z dniem 1 stycznia br. wykreślo-
no pkt 22 ust. 1 art. 21 u.p.d.o.f., który był
podstawą do zwolnienia od podatku docho-
PRZYPOMINA
PRZYPOMINA
Kwoty ryczałtów za jazdy lokalne wy-
płacone od stycznia br. podlegają opo-
datkowaniu podatkiem dochodowym
od osób fizycznych. Nie nalicza się od
nich jednak składek na ubezpieczenia
emerytalne i rentowe.
Wolny od podatku jest dodatek za rozłą-
kę wypłacany pracownikom czasowo
przeniesionym do wysokości diet za czas
podróży służbowej na obszarze kraju.
Wysokość diety za jeden dzień krajowej
podróży służbowej wynosi 21 zł.
EKSPERT WYJAŚNIA
Renata Kabas-Komorniczak, doradca podatkowy w Instytucie Studiów Podatkowych Modzelewski i Wspólnicy, Sp. z o.o. w Warszawie
Jak są opodatkowane świadczenia pozapłacowe
Jakie zasady obowiązują w za-
kresie opodatkowania świadczeń
tzw. pozapłacowych ponoszonych
przez pracodawcę na rzecz pracowni-
ka?
Ustawa o podatku dochodowym od osób
fizycznych zawiera bardzo szeroką definicję
przychodu ze stosunku pracy. Co do zasady,
wszelkie świadczenia związane ze stosunkiem
pracy podlegają opodatkowaniu. Poza wyna-
grodzeniem zasadniczym, przychodem są
również wszelkiego rodzaju wypłaty pienięż-
ne, takie jak: wynagrodzenia za godziny nad-
liczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody,
ekwiwalenty za niewykorzystany urlop
i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy
ich wysokość została z góry ustalona, a po-
nadto świadczenia pieniężne ponoszone za
pracownika. Poza świadczeniami pieniężny-
mi przychodem jest także wartość innych nie-
odpłatnych świadczeń lub świadczeń częścio-
wo odpłatnych. Katalog rodzajów świadczeń
stanowiących przychody ze
stosunku pracy jest katalo-
giem przykładowym, co ozna-
cza, iż każde świadczenie uzy-
skane przez podatnika pozo-
stające w związku z jego sto-
sunkiem pracy będzie wiązało
się z powstaniem obowiązku
podatkowego w zakresie po-
datku dochodowego od osób
fizycznych.
Jednakże część świadczeń związanych ze
stosunkiem pracy znalazło się w katalogu
zwolnień przedmiotowych od podatku do-
chodowego. Liczba tych zwolnień uległa
z początkiem roku znacznemu uszczupleniu.
Jakie obowiązki spoczywają na
pracodawcy w zakresie opodatko-
wania świadczeń niepieniężnych pono-
szonych na rzecz pracownika?
Obowiązki pracodawcy są analogiczne
jak w przypadku świadczeń pieniężnych.
Zostały one bowiem zrówna-
ne z przychodami ze stosunku
pracy. Najpierw należy ustalić
wartość takiego świadczenia
niepieniężnego. Jeśli przed-
miotem świadczenia niepie-
niężnego są rzeczy lub usługi
wchodzące w zakres działal-
ności pracodawcy, wartość
pieniężną tego typu świadczeń
przekazywanych w naturze
przysługujących pracownikom na podstawie
odrębnych przepisów, ustala się według
przeciętnych cen stosowanych wobec in-
nych odbiorców. Wartość pieniężną innych
nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń
częściowo odpłatnych ustala się według na-
stępujących zasad:
jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi
wchodzące w zakres działalności gospodar-
czej pracodawcy – według cen stosowanych
wobec innych odbiorców,
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi za-
kupione – według cen zakupu,
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostęp-
nienie lokalu lub budynku – według równo-
wartości czynszu, jaki przysługiwałby w ra-
zie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub
budynku,
w pozostałych przypadkach – na podstawie
cen rynkowych stosowanych przy świadcze-
niu usług lub udostępnianiu rzeczy lub pra-
wa tego samego rodzaju i gatunku,
z uwzględnieniem w szczególności ich sta-
nu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca
udostępnienia.
Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne,
przychodem podatnika jest różnica pomię-
dzy wartością tych świadczeń, a odpłatnością
ponoszoną przez podatnika.
Po ustaleniu wartości świadczenia, zakład
pracy ma obowiązek pobrać zaliczkę na po-
datek dochodowy. Co do zasady, kwoty zali-
czek podlegają zmniejszeniu o składki na
106787080.004.png 106787080.005.png 106787080.006.png 106787080.007.png
GAZETA PRAWNA NR 79 (1188) 22 KWIETNIA 2004
PRACA I PODATKI
Temat tygodnia Świadczenia pozapłacowe 5
www.gazetaprawna.pl
Lepsza kwatera czy hotel?
Opłacenie przez pracodawcę kosztów zakwaterowania pracownika w hotelu czy
kwaterze prywatnej będzie podlegało zwolnieniu z podatku. Niestety, w tym przy-
padku limitowaniu podlega zwolnienie w stosunku do zakwaterowania w kwate-
rach prywatnych.
Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust.
1 pkt 19 lit. b) u.p.d.o.f., dotyczy tylko pracow-
ników zamieszkałych w innej miejscowości niż
ta, w której położony jest zakład pracy i nie-
mających prawa do odliczenia kosztów uzy-
skania przychodów ze stosunku pracy oraz
stosunków pokrewnych, w podwyższonej wy-
sokości. Jeżeli więc podatnik korzysta z wyż-
szych kosztów uzyskania przychodów na pod-
stawie art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 u.p.d.o.f., traci
prawo do korzystania ze zwolnienia. Pracow-
nik może natomiast korzystać ze zwolnienia
z opodatkowania świadczeń na zakwaterowa-
nie, gdy koszt uzyskania przychodu jest obli-
czany na podstawie art. 22 ust. 2 pkt
1 i 2 u.p.d.o.f., tzn. gdy:
2247/99, niepublikowany). W uzasadnieniu
sąd podkreślił, iż zarówno w prawie pracy, jak
i w ustawie o podatku dochodowym od osób fi-
zycznych rozróżnia się stosunek pracy i stosu-
nek służbowy. Przenosząc powyższe na treść
art. 21 ust. 1 pkt 14 u.p.d.o.f., zasadny – zda-
niem sądu – jest pogląd, iż zapis ten dotyczy
wyłącznie kwot otrzymywanych przez osoby fi-
zyczne, których związek z pracodawcą określa
stosunek służbowy. Dodatkowym argumentem
jest fakt, iż kodeks pracy nie zna pojęcia „prze-
niesienie służbowe”. Pojęcie „przeniesienie”
występuje natomiast w ramach stosunku służ-
bowego i jest regulowane w art. 51 ustawy
z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej
(Dz.U. z 1999 r., nr 49, poz. 483 z późn. zm.),
w art. 40 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r.
o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t.j.
Dz.U. z 1997 r. nr 10, poz. 55 z późn. zm.), czy
w art. 36 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji
(Dz.U. nr 30, poz. 179 z późn. zm.).
Dlatego też – w opinii sądu – wyodrębnie-
nie przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 pkt
1 u.p.d.o.f. w źródłach przychodu: stosunku
służbowego, wynikającego z ustaw zwanych
pragmatykami służbowymi, oraz stosunku
pracy, regulowanego przepisami kodeksu
pracy, powoduje, iż zwolnienie od podatku
dochodowego określone w art. 21 ust. 1 pkt
14 u.p.d.o.f., dotyczące kwot otrzymanych
przez pracowników w związku z przeniesie-
niem służbowym, nie ma zastosowania do
pracowników zatrudnionych na podstawie
stosunku pracy uregulowanego przepisami
kodeksu pracy.
Z treści art. 21 ust. 1 pkt 19 wynika, że rów-
nież zwolniona od podatku dochodowego jest
wartość świadczeń ponoszonych przez praco-
dawcę z tytułu zakwaterowania pracowników w:
hotelach pracowniczych,
kwaterach prywatnych wynajmowanych na
cele zbiorowego zakwaterowania – do wyso-
kości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty
500 zł.
Należy zauważyć, iż przepisy, na mocy któ-
rych została zwolniona od podatku dochodo-
wego wartość świadczeń ponoszonych przez
pracodawcę na rzecz pracowników z tytułu za-
kwaterowania tych pracowników, posługują się
pojęciami, które nie zostały prawnie zdefinio-
wane. Przez hotel pracowniczy – w rozumieniu
przepisu art. 21 ust. 1 pkt 19 u.p.d.o.f. – należa-
łoby rozumieć taki budynek mieszkalny, w któ-
rym znajdują się lokale mieszkalne przeznaczo-
ne dla pracowników i lokalami tymi pracodaw-
ca może rozporządzać na rzecz swoich pracow-
ników. Nie powinno mieć przy tym znaczenia,
kto ten hotel faktycznie prowadzi – czy praco-
dawca, czy też podmiot, któremu pracodawca
powierzył jego prowadzenie. Nie ma też zna-
czenia, do kogo należy budynek, w którym ho-
tel jest prowadzony. Pojęcie zakwaterowania
pracowników w kwaterach prywatnych wynaj-
mowanych na cele „zbiorowego zakwaterowa-
nia”, jakiego używa ustawa o podatku docho-
dowym od osób fizycznych, dotyczy kwater
prywatnych będących zarówno całymi miesz-
kaniami, jak i pomieszczeniami. Wynajmowa-
nie na cele zbiorowego zakwaterowania ozna-
cza, że kwatera prywatna musi być przez praco-
dawcę przeznaczona do wykorzystywania
w tym samym czasie przez więcej niż jednego
pracownika. Nie mogą to być kwatery przezna-
czone do indywidualnego użytku pracownika.
Jednocześnie nie ma znaczenia, że z kwatery
przeznaczonej na cele zbiorowego zakwatero-
wania w danym momencie korzysta tylko jeden
pracownik, na co zwrócił uwagę Paweł Ryba-
czyk („Doradztwo podatkowe” 1997/6/13).
Zwolnione od podatku dochodowego są
również kwoty otrzymywane przez pracowni-
ków z tytułu zwrotu kosztów przeniesienia
służbowego oraz zasiłków na zagospodarowa-
nie i osiedlenie w związku z przeniesieniem,
do wysokości 200 procent wynagrodzenia na-
leżnego za miesiąc, w którym nastąpiło prze-
niesienie, o czym stanowi art. 21 ust. 1 pkt 14
u.p.d.o.f.
Natomiast w myśl art. 22 ust. 2 pkt
3 i 4 u.p.d.o.f. koszty uzyskania przychodów
z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy,
spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy na-
kładczej, w przypadku gdy (...):
miejsce stałego lub czasowego zamieszkania
podatnika jest położone poza miejscowością,
w której znajduje się zakład pracy, a podatnik
nie uzyskuje dodatku za rozłąkę – wynoszą
127 zł 82 gr miesięcznie, a za rok podatkowy
łącznie nie więcej niż 1533 zł 84 gr,
podatnik uzyskuje przychody równocześnie
od więcej niż jednego zakładu pracy, a miej-
sce stałego lub czasowego zamieszkania po-
datnika jest położone poza miejscowością,
w której znajduje się zakład pracy i podatnik
nie uzyskuje dodatku za rozłąkę – nie mogą
przekroczyć łącznie 2300 zł 94 gr za rok po-
datkowy.
Tak więc zwolniona od podatku dochodowe-
go jest jedynie wartość świadczeń ponoszonych
przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pra-
cowników w kwaterach prywatnych wynajmo-
wanych na cele zbiorowego zakwaterowania do
wysokości nieprzekraczającej 500 zł miesięcz-
nie. Jeżeli zakwaterowanie pracownika wynio-
sło więcej niż 500 zł miesięcznie, wówczas nad-
wyżka – jako dochód pracownika ze stosunku
pracy lub stosunków pokrewnych – podlega
opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
miesięczna kwota odliczeń wynosi 102 zł 25
gr, a za rok podatkowy nie więcej niż 1227 zł,
a podatnik uzyskuje przychody od jednego
zakładu pracy,
kwota odliczeń nie przekracza łącznie 1840
zł 77 gr za rok podatkowy, jeżeli podatnik
uzyskuje przychody równocześnie od więcej
niż jednego zakładu pracy.
W odniesieniu do kwestii przeniesienia pra-
cownika istotny pogląd wyraził Naczelny Sąd
Administracyjny (NSA), który stwierdził, iż
kwota stanowiąca zwrot kosztów przeniesienia
pracownika zatrudnionego na podstawie umo-
wy o pracę do pracy na stałe do innej miejsco-
wości oraz kwota rekompensująca pracowniko-
wi koszty wynajmu lokalu mieszkalnego
w związku z takim przeniesieniem nie są wol-
ne od podatku dochodowego od osób fizycz-
nych (wyrok NSA w Katowicach, I Sa/Ka
Zwrot kosztów dojazdu do pracy
Z możliwości zwolnienia z podatku korzystają także podatnicy, którzy otrzymali
zwrot kosztów dojazdu do pracy, ale tylko, gdy podstawę ponoszenia przez pra-
codawcę tych kosztów stanowi ustawa.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 112 zwolniony od
podatku dochodowego jest zwrot kosztów do-
jazdu pracownika do zakładu pracy, jeżeli obo-
wiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład
pracy wynika wprost z przepisów innych ustaw.
Istotny pogląd w kwestii tego, czy należy się
zwrot kosztów dojazdu do pracy, wyraził NSA
w Krakowie w wyroku z 23 kwietnia 1998 r. (I
SA/Kr 1147/97, niepublikowany). Sprawa do-
tyczyła zwrotu kosztów dojazdu do pracy sę-
dziego. Sąd stwierdził, iż z punktu widzenia
art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot kosztów dojazdu
do pracy, o którym mowa w art. 75 par. 2 usta-
wy o ustroju sądów powszechnych, jest świad-
czeniem nieodpłatnym. W uzasadnieniu sąd
podniósł, iż kodeks pracy w dziale trzecim re-
guluje nie tylko wynagrodzenia za pracę, lecz
i inne świadczenia. Tym innym świadczeniem
jest też zwrot kosztów dojazdu do pracy, o któ-
rym mowa w art. 75 par. 2 ustawy o ustroju są-
PRZYPOMINA
Wartość świadczeń ponoszonych przez
pracodawcę na zakwaterowanie pracow-
ników w hotelach pracowniczych nadal
korzysta w pełni z dobrodziejstwa zwol-
nienia od podatku dochodowego.
ubezpieczenie społeczne, chyba że zostały
wyłączone z „oskładkowania” na podstawie
odrębnych przepisów.
Jak się przedstawia kwestia opo-
datkowania świadczeń pozapła-
cowych VAT?
Opodatkowaniu VAT podlega – zgodnie
z art. 2 ust. 3 ustawy o VAT – przekazanie
przez podatnika towarów oraz świadczenie
usług na potrzeby osobiste podatnika, wspólni-
ków, udziałowców, akcjonariuszy, członków
spółdzielni i ich domowników, członków orga-
nów stanowiących osób prawnych, członków
stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez
niego pracowników oraz byłych pracowników.
Jeśli więc pracodawca, który jest płatnikiem
VAT, przekazuje swoim pracownikom towary
lub świadczy na ich rzecz usługi, powinien te
czynności zaewidencjonować jako przedmiot
opodatkowania. Obowiązek ten związany jest
też z byłymi pracownikami niezależnie od te-
go, jak długo trwał stosunek pracy i kiedy ustał.
Od tej zasady opodatkowania podatkiem
VAT nieodpłatnych świadczeń, przepisy
przewidują wyjątki. W par. 67 ust. 1 pkt 1 lit.
l) rozporządzenia ministra finansów z 22
marca 2002 r. w sprawie wykonania niektó-
rych przepisów ustawy o podatku od towa-
rów i usług (Dz.U. nr 27, poz. 268 z późn.
zm.) zwolniono z VAT usługi związane z wy-
poczynkiem oraz nieodpłatne świadczenia
okolicznościowe, świadczone przez zakłady
pracy na rzecz pracowników i ich rodzin oraz
innych osób, jeżeli te usługi i świadczenia są
finansowane, co najmniej w 30 proc. z fundu-
szy specjalnych, tworzonych na podstawie
odrębnych przepisów. Do takich funduszy
zalicza się m.in. zakładowy fundusz świad-
czeń socjalnych. Również nieodpłatne świad-
czenia okolicznościowe, takie jak upominki
z okazji świąt, paczki dla dzieci, są zwolnio-
ne z VAT, jeśli źródłem ich finansowania, co
najmniej w 30 proc. są fundusze specjalne.
Zasadą jest, iż nie podlegają VAT towary
przekazane pracownikom, jeśli obowiązek
przekazania świadczenia wynika z przepisów
prawa, np. na mocy par. 67 ust. 1 pkt 1 lit. f)
wskazanego wyżej rozporządzenia w sprawie
wykonania niektórych przepisów ustawy
o VAT, zwolniona z VAT jest sprzedaż posił-
ków profilaktycznych.
Artykuł 7 ust. 3 ustawy o VAT zwalnia od
podatku VAT czynności przekazania towa-
rów i świadczenia usług na potrzeby osobiste
pracowników, w przypadku gdy podatnik nie
pomniejszył podatku należnego o kwotę po-
datku naliczonego przy zakupie lub imporcie
towarów przekazanych lub zużytych w ra-
mach tych czynności.
Czy nowa ustawa o VAT, która
wchodzi w życie z dniem 1 maja
br., dokonuje zmian w zakresie opodat-
kowania podatkiem VAT świadczeń po-
zapłacowych ponoszonych na rzecz
pracowników?
Nowe uregulowania w zakresie przekazy-
wania świadczeń pozapłacowych na rzecz
pracowników zawarte w ustawie z dnia 11
marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(Dz.U. nr 54, poz. 535) różnią się w sposób
istotny w stosunku do uregulowań obecnej
ustawy o VAT. Po dniu 1 maja 2004 r. opo-
datkowaniu będzie podlegać przekazanie
przez podatnika (np. pracodawcę) towarów
należących do jego przedsiębiorstwa na cele
inne niż związane z prowadzonym przez nie-
go przedsiębiorstwem, w szczególności:
przekazanie lub zużycie towarów na cele
osobiste podatnika lub jego pracowników,
w tym byłych pracowników, wspólników,
udziałowców, akcjonariuszy, członków spół-
dzielni i ich domowników, członków orga-
nów stanowiących osób prawnych, człon-
ków stowarzyszenia, a także
wszelkie inne przekazanie towarów bez wy-
nagrodzenia, w szczególności darowizny.
Jednakże takie przekazanie będzie podle-
gało opodatkowaniu tylko wówczas, jeżeli po-
datnikowi przysługiwało prawo do obniżenia
kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego od tych czynności, w całości lub
w części. Oznacza to, że:
jeżeli podatnikowi obiektywnie nie przysłu-
giwało prawo do odliczenia (np. ze względu
na fakt, iż przekazywany towar nie stanowił
kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu
podatku dochodowego dla pracodawcy
bądź nabycie towaru udokumentowane zo-
stało paragonem), wówczas taka czynność
nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT;
w obecnym stanie prawnym byłaby to czyn-
ność zwolniona z VAT (wiązało się to z wy-
kazaniem obrotu zwolnionego),
jeżeli podatnikowi przysługiwało odliczenie
(niezależnie od tego czy z niego skorzystał
czy nie) – przekazanie to zawsze będzie
podlegać opodatkowaniu VAT.
Rozmawiała Aneta Mościcka
106787080.008.png 106787080.009.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin