Gdy utracisz majštek możesz dorobić się nowego. Gdy stracisz przyjaciela możesz znaleć następnego. Gdy stracisz posiadłoci ziemskie możesz kupić nowe. Gdy stracisz żonę możesz się ponownie ożenić. Ale nikt nigdy nie odzyska straconego czasu. (wers sanskrycki) Ucielenienia miłoci! Młodzi mężczyni i kobiety! Przyszli obywatele wiata! Gdy stracicie swe majštki, możecie je odzyskać w przyszłoci. Gdy stracicie ziemie, możecie zakupić inne. Gdy stracicie przyjaciół, możecie zyskać nowych. Nawet gdy stracicie żonę możecie się ponownie ożenić. Jednak jeli stracicie tę niepowtarzalnš okazję, jakš sš narodziny w ludzkim ciele i zmarnujecie swój czas na Ziemi, nikt nie będzie wam go w stanie zwrócić. Człowiek jest najwyższš i najszlachetniejszš formš istnienia w całym wszechwiecie. Jest z natury boski. Jest pełen najszlachetniejszych cnót. Gdy jednak je utraci, utraci swe człowieczeństwo, a niełatwo jest je odzyskać. Młodzi mężczyni i kobiety! Od waszej postawy zależy dobrobyt, szczęcie oraz przyszłoć całego wiata. Jeżeli wasze charaktery będš nieskalane, wówczas cały wiat zacznie brać z was przykład. Podobnie jak zjedzony owoc nigdy już nie wróci do swej Pierwotnej formy, a wody rzeki, która wtopiła się w ocean, Nigdy już nie wrócš do jej ródeł, Tak też nigdy już nie wrócš dni, które przeminęły. Ludzie żyjš bezmylnie, niewiadomi tego, co niesie im los. Zapominajš o tym, że ich dni sš policzone, a pozostałe im lata znikajš niepostrzeżenie jak woda wystawiona na palšce słońce. Wielki zegar czasu wyznaczajšcy długoć ludzkiego życia ma trzy wskazówki: dni, miesišce i lata. Ludzie cieszš się, że dni mijajš szybko, ale zapominajš, że z każdš chwilš ich życie zbliża się ku końcowi. Nie zauważajš mijajšcych godzin. Godziny wtapiajš się w siebie tworzšc dni, dni zlewajš się w miesišce, a miesišce w lata. W ten sposób wyznaczony każdemu czas topnieje z każdš chwilš. Nikt nie zna swej ostatniej godziny. Dlatego też powinnimy zrozumieć jakie sš nasze obowišzki na tym wiecie i właciwie wykorzystać każdš przydzielonš nam przez los chwilę. Po co właciwie żyjemy? Jakie sš nasze podstawowe obowišzki? Powinnimy otworzyć oczy na te podstawowe prawdy i żyć w zgodzie z nimi. Jednak my nie zdajemy sobie sprawy ani ze więtoci ludzkiego życia ani z jego wzniosłego celu. Choć czas jest najcenniejszym skarbem na ziemi, ludzie marnujš go coraz więcej. Nie zdajš sobie sprawy, że zmarnowany czas to zmarnowane życie. Dlatego też nie wolno nam trwonić czasu. Powinnimy raczej wykorzystać go jak najlepiej. W człowieku nieustannie cierajš się dwie natury: zwierzęca i ludzka. Niestety, wasze człowieczeństwo skażone jest pożšdaniem, gniewem, zachłannociš, zawiciš egoizmem oraz innymi słabociami. Niewłaciwie wykorzystujecie swe ciało, majštek, talenty oraz inne dary Boga. Nie uwiadomilicie sobie natury umysłu... Ludzie zaprzepaszczajš w ten sposób swe wzniosłe przeznaczenie i degradujš się do poziomu zwierzšt. Tracš swe człowieczeństwo, zadręczajš się problemami i marnujš zdrowie na skutek swych destrukcyjnych nawyków. Tak włanie przejawia się w człowieku zwierzęca natura doprowadza ona ludzi do całkowitej ruiny. Dlaczego mielibymy żyć w ten sposób? Powinnimy raczej jak najlepiej wykorzystywać wszelkie dary Boga, takie jak umysł, ciało, pozycja czy uzdolnienia. Dzięki nim możemy kształtować w sobie szlachetne cechy charakteru. Dlatego kroczcie cieżkš prawoci i żyjcie jak prawdziwi ludzie. Wzrastajcie ku wrodzonej wam boskoci! Każda rzecz na tym wiecie ma swój cel oraz właciwe zastosowanie. Na przykład, noża używamy do obierania warzyw oraz owoców, ale można nim też kogo zabić. I nóż nie byłby tu niczemu winien. Wszystko zależy od umysłu człowieka, który go użyje. Umysł jest powodem wszystkiego. Od umysłu zależy wasze przeznaczenie oraz obecna pozycja. Od pozycji zależy majštek. Ludzie w obecnych czasach pragnš majštku i pozycji, ale nie zdajš sobie sprawy z tego kim naprawdę sš i czym jest prawdziwe bogactwo. Jeżeli wasze umysły byłyby czyste, wówczas osišgnęlibycie swe wzniosłe przeznaczenie. Transformacja umysłu wpływa na zmianę pozycji. Wedy zawierajš wielkš prawdę: "jaki umysł, takie przeznaczenie". Nasze zachowanie zależy od naszych myli i odczuć. Ludzkie serce jest naturalnie nieskalane, lecz ulega zanieczyszczeniu na skutek rozmaitych powišzań ze wiatem. Jest jak gazeta: jeżeli zawiniemy w niš kwiaty jaminu, będzie pachnieć jaminem, jeżeli jednak zawiniemy w niš wędzonš rybę, będzie pachnieć rybš. Wasz charakter oraz zachowanie zależš od uczuć, jakie nosicie w sercach. Oto dlaczego Wedanta mówi: Jakie działania, takie tendencje. Jakie tendencje, takie nawyki. Jakie nawyki, taki charakter. Jaki charakter, takie przeznaczenie. Tak więc każdy z was jest twórcš swego przeznaczenia. Możecie je kształtować doskonalić lub też zaprzepacić. Przeznaczenie warunkowane jest waszymi działaniami, natomiast dobro i zło waszymi mylami. Myli z kolei kształtujš działania. Nasz charakter powinien być nieskalany, ponieważ każdy z nas jest w głębi serca Bogiem. Dobro i zło na wiecie uzależnione sš od poziomu moralnoci w społeczeństwach ludzkich. Obecnie cała ziemia nękana jest strachem oraz biedš, ludzie żyjš w cišgłym napięciu i niepokoju. Dlaczego? Czy tak powinno być? Od was, młodych ludzi, zależy przyszłoć. Jeżeli ukształtujecie w sobie nieskalany, szlachetny charakter, wasze kraje dowiadczš szczęcia i pokoju. Dlaczego Indie znajdujš się obecnie w tak opłakanym stanie? Otóż zabrakło nam młodych, gotowych do powięceń ludzi żyjšcych wzniosłymi ideałami. Żadna armia ani nawet broń nuklearna nie jest wystarczajšcš ochronš dla państwa. Najlepszš jego ochronę stanowiš ci jego obywatele, którzy sš ideałami wszelkich cnót. Dlatego też przyszły dobrobyt lub dalszy upadek moralny całego wiata zależy od was, młodych mężczyzn i kobiet. Niech wasze serca będš czyste, wasze intencje szlachetne, a wasze działania bezinteresowne. Służcie swoim blinim i krajowi. Bardzo ważne jest także towarzystwo, w którym się obracacie. Poszukujcie jedynie dobrego towarzystwa. Czy jednak "dobre towarzystwo" oznacza ludzi? Nie. Najlepszym towarzyszem jest Bóg. Poszukujcie najpierw Jego. To pomoże wam pozbyć się wszelkiej goryczy, jakš napełnia was wiat i w zamian napełni was stale wzrastajšcš słodyczš. Powišzanie z Bogiem wyzwoli was z grzechów oraz wszelkich nieczystoci. Dzi jednak bardzo trudno jest znaleć na wiecie ludzi, którzy poszukujš bliskoci z Bogiem. Najpoważniejszš konsekwencjš takiego stanu rzeczy jest zanik wartoci ludzkich. Zalepieni ignorancjš współczeni ludzie Przestali bać się Boga i przestali Go kochać. Nie bojš się grzechu i zmierzajš ku swej własnej ruinie. Taki jest powód wszelkiego cierpienia na wiecie. Gdy znika obawa przed grzechem i szacunek względem Boga, automatycznie znika też wszelki spokój. Rodzimy się w społeczeństwie. Wzrastamy i uczymy się w społeczeństwie. Szacunek innych, dyplomy ukończenia szkół, tytuły naukowe oraz wszystko, co mamy i czym jestemy sš w znacznej mierze darami społeczeństwa. Korzystamy z tylu przywilejów, praw oraz udogodnień jakie zapewnia nam społeczeństwo. Czy jednak ktokolwiek z was zastanawia się, w jaki sposób odwdzięczyć się za całe to dobro, którego nieustannie dowiadczacie? Czy chociaż w najmniejszym stopniu wyrażacie swš wdzięcznoć społeczeństwu? Czy służycie swym blinim? Gdybycie zadali sobie te pytania, uwiadomilibycie sobie, że nie macie na nie odpowiedzi. Tak nie powinno być. Każdy człowiek powinien wiedzieć jak wyrażać swš wdzięcznoć za doznane dobro. Ten, kto bierze i bierze, a nie okazuje wdzięcznoci nie jest wart miana człowieka. Najlepszym wyrazem waszej wdzięcznoci społeczeństwu jest bezinteresowna służba potrzebujšcym. Tak naprawdę, jest to wasz podstawowy obowišzek. W tym także celu powstała Organizacja Sai. Ma ona nieć pomoc wszystkim potrzebujšcym. Jednak wcišż jeszcze, w większoci wypadków, służymy innym majšc na względzie korzyci osobiste lub pustš sławę. Zapominamy, że ciało zostało nam dane jedynie po to, aby nieć bezinteresownš pomoc wszystkim ludziom. Społeczeństwo umożliwiło nam wzrost i odpowiedniš edukację, powinnimy więc odpłacić mu swš pełnš miłoci służbš. Gdziekolwiek się dzi zwrócimy, czy to w stronę polityki, administracji, finansów, czy nauki, nigdzie nie widać gotowoci do powięceń. Każda dziedzina życia jest skażona. Ludzkie serca stały się jak zimne głazy nieczułe i bez życia. Wszystko jest zatrute. Powinnimy za wszelkš cenę pozbyć się tych nieczystoci. Dosięgły one już bowiem nie tylko ludzi władzy, lecz zatruwajš także serca zwykłych ludzi: rodziców i nauczycieli, intelektualistów i prostych robotników. W obecnych czasach ludzie wykształceni pyszniš się swym intelektem i suchš wiedzš, lecz nie ma w nich za grosz pokory, która jest oznakš prawdziwego wykształcenia. Brak im gotowoci do powięceń, a ich zachowanie i maniery w najmniejszym stopniu nie oddajš podstawowych zasad kultury. Ludzie tacy pragnš tylko pozycji i niekończšcych się pochlebstw. Nigdy nie wolno nam zapominać o Bogu. Nie powinnimy też angażować się w nic takiego, co może Mu się nie spodobać. Miłoć do Boga i wstręt do grzechu to najważniejsze cechy człowieka. Gdy za zaczniecie kochać Boga, zobaczycie, że cały wiat będzie dla was wspaniały. Starajcie się wykształcić w sobie moc znoszenia przeciwnoci losu. Gdy kto was krzywdzi, traktujcie to jako okazję do ćwiczenia wyrozumiałoci. Wówczas cały wiat będzie dla was jak jedna rodzina. Wszyscy jestecie sobie braćmi. Bóg za jest ojcem was wszystkich. Gdy dowiadczycie tego ducha jednoci, nikt nigdy was nie skrzywdzi. Czy wówczas, gdy ugryziecie się przypadkowo w język wybijacie sobie za karę zęby? Nie. Dlaczego? Bowiem zarówno język, jak i zęby należš do was. Podobnie też, niezależnie od tego, jak krzywdzš w...
ofka11